Strandmarathon/Zwarte Marathon (3)
Wedstrijdverslag
08 juli 2012
Den Haag
Ik ben een weekje niet helemaal fit geweest, maar voel dat ik weer wat sterker begin te worden. Afgelopen woensdag niet wezen trainen, maar de Midzomeravondloop in Bleiswijk gedaan, toen was het benauwd en warm weer en heb ik niet lekker gelopen. Ik besluit om dit weekend ergens te gaan lopen omdat ze weer beter weer opgeven, voor mij althans, voor veel andere lopers of voor de mensen die al vakantie hebben is het weer niet bepaald goed te noemen.Gezien de vakantietijd staat er niet zo heel veel op de loopkalender, veel kleine afstanden en de 50 van Assen, al is dat vrij ver weg. Ik zie ook de Strandmarathon in Den Haag staan en mijn interesse is gewekt. Gezien de loop van afgelopen woensdag is het natuurlijk iet ideaal, maar als ik deze marathon nu eens zie als een mooie training voor mijn 56 kilometer ultraloop in Monschau van 12 augustus, dan sla ik twee vliegen in één klap.Zo gezegd, zo gedaan. Het is slecht weer met veel wind en regen op de zondagmorgen, ook de zondag trainingsgroep heeft het slecht getroffen, maar ik start pas om 16.30 uur in Wassenaar en heb alle tijd. Om kwart voor 3 ga ik van huis na nog even een stukje Formule 1 te hebben gekeken. Alles geregeld, gelletjes, drankjes enz. , alles mee.Het is even zoeken naar het clublokaal van The Hague Road Runners Club in Wassenaar, uiteindelijk moet ik langs de drafrenbaan van Duindigt en kom ik op de plaats van bestemming, nog zo'n drie kwartier voor de start.Er kan individueel gelopen worden, maar ook in estafettevorm.Ik kom ook een loper tegen van Fortuna uit Vlaardingen die ook mee heeft gedaan met de opnamen bij de film DE Marathon, eveneens als figurant.We lopen met 32 individuele lopers en 10 estafetteteams naar de start boven op een viaduct waarna we eerst ruim 3 kilometer door de duinen van Wassenaar naar het strand van Scheveningen. Mijn doel is om een tempo te lopen van 6 minuten per kilometer waardoor ik zo rond de 4.15 uit zal gaan komen.Vanaf het begin loop ik te tobben met mijn drankgordel, die is te zwaar en zakt af en vliegt van boven naar beneden met de bewegingen van mijn lichaam. Als ik de gordel strakker wil zetten is er niet genoeg klittenband, vermoedelijk is de band uitgerekt en ik baal als een stekker. Wat te doen ?Ik stel de band in op het uiterste stukje klittenband en hij blijft hangen, hoewel ik de gordel af en toe zou verliezen en er ook flesjes uit zouden vliegen.Na een aantal kilometer kijk ik naar de zee en zie daar ineens een naakte kerel uit komen, het blijkt dat we over het naaktstrand lopen, het is wel even wennen.Na 4 kilometer zijn we op het strand en gaan op weg naar eerst Katwijk en daarna Noordwijk. Het strand ligt er goed bij, redelijk glad, al moet je uitkijken voor de stukken zand die een golfstructuur hebben, daar kun je je lelijk op verzwikken, ook hebben we wind mee.Het gaat heerlijk en mijn tempo ligt de eerste 10 kilometer precies op 5.30 per kilometer, zodat ik na 10 kilometer doorkom in 54.57 , ik ren even naar de drankpost die opvallend ver weg ligt, maar naar later blijkt op de terugweg een stuk dichterbij ivm het opkomende tij.Ik verlies weer mijn gordel en het gaat steeds beroerder, ik drink snel wat, haal er een gelletje uit en lever de gordel in bij de drankpost rond de 16 kilometer, ik kom daar tenslotte ook weer terug. Na 15 kilometer kom ik door in 1.23.30 en ben ik een minuutje kwijtgeraakt bij de drankpost. Het voelt allemaal nog goed, het is droog en zonnig weer, maar niet te warm en er staat een flinke wind in de rug, dat is nu leuk, maar dat geeft al aan dat de terugweg een stuk lastiger zal gaan worden.Tussen de 15 en 20 kilometer gaat het in 28.40 wederom een tussentijd op schema, al is het parcours even lastig. Veel zandkastelen waar we omheen moeten, veel sporen van hele grote wielen, wellicht een quad of nog groter, waardoor het strand is omgewoeld. We moeten ook even van de waterlijn af om over een soort pier te lopen waarna we verder gaan op weg naar Noordwijk. Bij zo'n kilometer of 18 zie ik de eerste loper al aankomen die op de terugweg is, daarna volgen er meer. Ik heb al uitgerekend dat ik bij het keerpunt zo rond positie 21 of 22 lig. Ik stop even bij de drankpost die net als de andere drankposten perfect zijn geregeld, volle halve literflessen AA drank of water, hele bananen, super allemaal.De terugweg is een heel ander verhaal. Ik wil altijd graag wind en die zou ik nu krijgen ook. We hebben nu windkracht 6 tegen en geen enkele beschutting. In het begin loopt dat toch lekker, ik ben gek op het lopen tegen de wind. Uiteraard is het tempo van 5.30 of iets langzamer niet meer mogelijk, maar ook de 6 minuten is niet haalbaar. Ik loop een aantal kilometer tegen de wind in en die zitten allemaal tussen de 6.00 en 6.30 , meer zit er niet in. We zijn weer bij het rotstuk bij Katwijk. Er komt nog een probleem bij, het tij komt op en de golven komen steeds verder het strand op, de harde waterlijn heeft plaatsgemaakt aan de ene kant voor rul zand wat heel zwaar loopt en aan de andere kant dus water of een soort drijfzand dat achterblijft als de golf net terug loopt.Beide opties lopen enorm zwaar en dan nog met windkracht 6 op mijn hoofd merk ik dat mijn krachten wegvloeien. Ik moet nu zelfs af en toe een stukje wandelen en merk ook dat de afstand nooit gaat kloppen. Om de golven te ontwijken loop ik steeds een stukje verder.Ondanks mijn geploeter haal ik toch nog wat lopers in die het nog moeilijker hebben dan ik. De schoenen zijn inmiddels doorweekt en de zandhopen in de schoenen zijn voelbaar.Het wordt al zwaarder en zwaarder. Ik pik mijn drankgordel weer op en drink er eerst nog wat uit, neem een gelletje en merk dat de gordel door het lagere gewicht nu wel blijft zitten.Na de 25 kilometer slaat het allemaal nergens meer op, gezwoeg door het mulle zand, wegzakkende voeten in het soort drijfzand en de krachten nemen af. De kilometertijden gaan nu boven de 8 minuten en een tijd van 4.15 gaat er daarmee natuurlijk niet inzitten. Nu snap ik waarom de limiet vandaag op 7 uur is gesteld.Voor me lopen 2 lopers die ook af en toe een stukje rennen en dan weer wandelen, waardoor ik ze na een hele tijd toch bijhaal, achter me zie ik nog steeds niets, achteraf blijken er diverse lopers te zijn uitgestapt.Bij de drankpost bij de 32 kilometer blijkt deze nu toch dicht aan de waterlijn te staan, het water is al een flink eind het strand op gekomen. De loper die ik zojuist heb ingehaald vraagt waar hij zich moet melden om zich terug te laten brengen naar Wassenaar, weer een opgave dus. Een andere loper, een Engelsman spoor me aan om hard te gaan lopen, maar ik vertel hem dat ik kramp heb in mijn benen en knieholte en voorlopig een tijdje zal gaan wandelen. Na 200 meter komt de loper terug, al hinkende en ook hij besluit er mee te stoppen. De enige lopers die mij inhalen zijn lopers die meedoen aan de estafette en nog een stuk fitter zijn.Na misschien wel een uur doorgesjokt te hebben, de ene keer wat sneller dan de andere keer beginnen mijn benen zich wat te herstellen. De kilometertijden zitten boven de 12 minuten en lijken natuurlijk helemaal nergens op. In de verte zie ik na 32 kilometer de pier van Scheveningen die dichtbij lijkt te liggen, maar wat nog 6 kilometer zal blijken te zijn. Ik zag hem al vlak na de 25 kilometer, maar hij lijkt geen meter dichterbij te komen, zeker niet in mijn huidige tempo.Na 35 kilometer is er eindelijk een loper die me voorbij loopt. Hij tikt me even aan als groet waarna ik besluit om weer te gaan dribbelen. Het gaat ineens weer steeds beter, de pijn in mijn benen is door het wandelen helemaal verdwenen en de kilometertijden beginnen weer ergens op te lijken. Al snel haal ik de loper weer in en merk dat de pier eindelijk serieus dichtbij begint te komen.Het is even zoeken waar we het strand weer moeten verlaten, maar ineens zie ik een vrijwilliger staan met een oranje hesje die me de weg wijst. EINDELIJK van het strand af en de duinen in. Ik kijk even achterom en zie dat er nog een loper aardig aan komt zetten, eens kijken of ik die voor kan blijven, de andere loper zit al verder weg, die is ingehaald door de snellere loper.Kilometer 40 met nog een stukje strand gaat in 6.49 , de stukken tussen de duinen gaan al beter, kilometer 41 gaat in 6.19 en kilometer 42 in 6.15 , de loper achter me is even dichterbij gekomen, maar nu moet hij toch afhaken. Éénmaal uit de duinen is het nog precies een kilometer naar de locatie van The Hague Road Runners in Wassenaar. Het zou precies 43 zijn op mijn meter, dit vanwege het veelvuldig uitwijken voor de golven.De laatste kilometer gaat in 5.25 en ik kom heel fit en lachend over de streep. Het is gelukt, al was het een loodzware beproeving, ik heb nog nooit zo'n zware marathon gelopen. Dit was marathon 84, wel een gedenkwaardige, het zou tevens mijn langzaamste marathon blijken te zijn. Ik kwam binnen in 4.57.28 , nummer laatst zou binnenkomen in het donker in 6.45 , maar ook die heeft het uitgelopen en dat is op zich al een hele kunst.Na een lekkere douche ga ik in de Spider weer huiswaarts en kom even na 11 uur aan na een zware dag. Ik weet niet of dit nu wel zo'n goede training voor Monschau is geweest.
Den Haag
Ik ben een weekje niet helemaal fit geweest, maar voel dat ik weer wat sterker begin te worden. Afgelopen woensdag niet wezen trainen, maar de Midzomeravondloop in Bleiswijk gedaan, toen was het benauwd en warm weer en heb ik niet lekker gelopen. Ik besluit om dit weekend ergens te gaan lopen omdat ze weer beter weer opgeven, voor mij althans, voor veel andere lopers of voor de mensen die al vakantie hebben is het weer niet bepaald goed te noemen.Gezien de vakantietijd staat er niet zo heel veel op de loopkalender, veel kleine afstanden en de 50 van Assen, al is dat vrij ver weg. Ik zie ook de Strandmarathon in Den Haag staan en mijn interesse is gewekt. Gezien de loop van afgelopen woensdag is het natuurlijk iet ideaal, maar als ik deze marathon nu eens zie als een mooie training voor mijn 56 kilometer ultraloop in Monschau van 12 augustus, dan sla ik twee vliegen in één klap.Zo gezegd, zo gedaan. Het is slecht weer met veel wind en regen op de zondagmorgen, ook de zondag trainingsgroep heeft het slecht getroffen, maar ik start pas om 16.30 uur in Wassenaar en heb alle tijd. Om kwart voor 3 ga ik van huis na nog even een stukje Formule 1 te hebben gekeken. Alles geregeld, gelletjes, drankjes enz. , alles mee.Het is even zoeken naar het clublokaal van The Hague Road Runners Club in Wassenaar, uiteindelijk moet ik langs de drafrenbaan van Duindigt en kom ik op de plaats van bestemming, nog zo'n drie kwartier voor de start.Er kan individueel gelopen worden, maar ook in estafettevorm.Ik kom ook een loper tegen van Fortuna uit Vlaardingen die ook mee heeft gedaan met de opnamen bij de film DE Marathon, eveneens als figurant.We lopen met 32 individuele lopers en 10 estafetteteams naar de start boven op een viaduct waarna we eerst ruim 3 kilometer door de duinen van Wassenaar naar het strand van Scheveningen. Mijn doel is om een tempo te lopen van 6 minuten per kilometer waardoor ik zo rond de 4.15 uit zal gaan komen.Vanaf het begin loop ik te tobben met mijn drankgordel, die is te zwaar en zakt af en vliegt van boven naar beneden met de bewegingen van mijn lichaam. Als ik de gordel strakker wil zetten is er niet genoeg klittenband, vermoedelijk is de band uitgerekt en ik baal als een stekker. Wat te doen ?Ik stel de band in op het uiterste stukje klittenband en hij blijft hangen, hoewel ik de gordel af en toe zou verliezen en er ook flesjes uit zouden vliegen.Na een aantal kilometer kijk ik naar de zee en zie daar ineens een naakte kerel uit komen, het blijkt dat we over het naaktstrand lopen, het is wel even wennen.Na 4 kilometer zijn we op het strand en gaan op weg naar eerst Katwijk en daarna Noordwijk. Het strand ligt er goed bij, redelijk glad, al moet je uitkijken voor de stukken zand die een golfstructuur hebben, daar kun je je lelijk op verzwikken, ook hebben we wind mee.Het gaat heerlijk en mijn tempo ligt de eerste 10 kilometer precies op 5.30 per kilometer, zodat ik na 10 kilometer doorkom in 54.57 , ik ren even naar de drankpost die opvallend ver weg ligt, maar naar later blijkt op de terugweg een stuk dichterbij ivm het opkomende tij.Ik verlies weer mijn gordel en het gaat steeds beroerder, ik drink snel wat, haal er een gelletje uit en lever de gordel in bij de drankpost rond de 16 kilometer, ik kom daar tenslotte ook weer terug. Na 15 kilometer kom ik door in 1.23.30 en ben ik een minuutje kwijtgeraakt bij de drankpost. Het voelt allemaal nog goed, het is droog en zonnig weer, maar niet te warm en er staat een flinke wind in de rug, dat is nu leuk, maar dat geeft al aan dat de terugweg een stuk lastiger zal gaan worden.Tussen de 15 en 20 kilometer gaat het in 28.40 wederom een tussentijd op schema, al is het parcours even lastig. Veel zandkastelen waar we omheen moeten, veel sporen van hele grote wielen, wellicht een quad of nog groter, waardoor het strand is omgewoeld. We moeten ook even van de waterlijn af om over een soort pier te lopen waarna we verder gaan op weg naar Noordwijk. Bij zo'n kilometer of 18 zie ik de eerste loper al aankomen die op de terugweg is, daarna volgen er meer. Ik heb al uitgerekend dat ik bij het keerpunt zo rond positie 21 of 22 lig. Ik stop even bij de drankpost die net als de andere drankposten perfect zijn geregeld, volle halve literflessen AA drank of water, hele bananen, super allemaal.De terugweg is een heel ander verhaal. Ik wil altijd graag wind en die zou ik nu krijgen ook. We hebben nu windkracht 6 tegen en geen enkele beschutting. In het begin loopt dat toch lekker, ik ben gek op het lopen tegen de wind. Uiteraard is het tempo van 5.30 of iets langzamer niet meer mogelijk, maar ook de 6 minuten is niet haalbaar. Ik loop een aantal kilometer tegen de wind in en die zitten allemaal tussen de 6.00 en 6.30 , meer zit er niet in. We zijn weer bij het rotstuk bij Katwijk. Er komt nog een probleem bij, het tij komt op en de golven komen steeds verder het strand op, de harde waterlijn heeft plaatsgemaakt aan de ene kant voor rul zand wat heel zwaar loopt en aan de andere kant dus water of een soort drijfzand dat achterblijft als de golf net terug loopt.Beide opties lopen enorm zwaar en dan nog met windkracht 6 op mijn hoofd merk ik dat mijn krachten wegvloeien. Ik moet nu zelfs af en toe een stukje wandelen en merk ook dat de afstand nooit gaat kloppen. Om de golven te ontwijken loop ik steeds een stukje verder.Ondanks mijn geploeter haal ik toch nog wat lopers in die het nog moeilijker hebben dan ik. De schoenen zijn inmiddels doorweekt en de zandhopen in de schoenen zijn voelbaar.Het wordt al zwaarder en zwaarder. Ik pik mijn drankgordel weer op en drink er eerst nog wat uit, neem een gelletje en merk dat de gordel door het lagere gewicht nu wel blijft zitten.Na de 25 kilometer slaat het allemaal nergens meer op, gezwoeg door het mulle zand, wegzakkende voeten in het soort drijfzand en de krachten nemen af. De kilometertijden gaan nu boven de 8 minuten en een tijd van 4.15 gaat er daarmee natuurlijk niet inzitten. Nu snap ik waarom de limiet vandaag op 7 uur is gesteld.Voor me lopen 2 lopers die ook af en toe een stukje rennen en dan weer wandelen, waardoor ik ze na een hele tijd toch bijhaal, achter me zie ik nog steeds niets, achteraf blijken er diverse lopers te zijn uitgestapt.Bij de drankpost bij de 32 kilometer blijkt deze nu toch dicht aan de waterlijn te staan, het water is al een flink eind het strand op gekomen. De loper die ik zojuist heb ingehaald vraagt waar hij zich moet melden om zich terug te laten brengen naar Wassenaar, weer een opgave dus. Een andere loper, een Engelsman spoor me aan om hard te gaan lopen, maar ik vertel hem dat ik kramp heb in mijn benen en knieholte en voorlopig een tijdje zal gaan wandelen. Na 200 meter komt de loper terug, al hinkende en ook hij besluit er mee te stoppen. De enige lopers die mij inhalen zijn lopers die meedoen aan de estafette en nog een stuk fitter zijn.Na misschien wel een uur doorgesjokt te hebben, de ene keer wat sneller dan de andere keer beginnen mijn benen zich wat te herstellen. De kilometertijden zitten boven de 12 minuten en lijken natuurlijk helemaal nergens op. In de verte zie ik na 32 kilometer de pier van Scheveningen die dichtbij lijkt te liggen, maar wat nog 6 kilometer zal blijken te zijn. Ik zag hem al vlak na de 25 kilometer, maar hij lijkt geen meter dichterbij te komen, zeker niet in mijn huidige tempo.Na 35 kilometer is er eindelijk een loper die me voorbij loopt. Hij tikt me even aan als groet waarna ik besluit om weer te gaan dribbelen. Het gaat ineens weer steeds beter, de pijn in mijn benen is door het wandelen helemaal verdwenen en de kilometertijden beginnen weer ergens op te lijken. Al snel haal ik de loper weer in en merk dat de pier eindelijk serieus dichtbij begint te komen.Het is even zoeken waar we het strand weer moeten verlaten, maar ineens zie ik een vrijwilliger staan met een oranje hesje die me de weg wijst. EINDELIJK van het strand af en de duinen in. Ik kijk even achterom en zie dat er nog een loper aardig aan komt zetten, eens kijken of ik die voor kan blijven, de andere loper zit al verder weg, die is ingehaald door de snellere loper.Kilometer 40 met nog een stukje strand gaat in 6.49 , de stukken tussen de duinen gaan al beter, kilometer 41 gaat in 6.19 en kilometer 42 in 6.15 , de loper achter me is even dichterbij gekomen, maar nu moet hij toch afhaken. Éénmaal uit de duinen is het nog precies een kilometer naar de locatie van The Hague Road Runners in Wassenaar. Het zou precies 43 zijn op mijn meter, dit vanwege het veelvuldig uitwijken voor de golven.De laatste kilometer gaat in 5.25 en ik kom heel fit en lachend over de streep. Het is gelukt, al was het een loodzware beproeving, ik heb nog nooit zo'n zware marathon gelopen. Dit was marathon 84, wel een gedenkwaardige, het zou tevens mijn langzaamste marathon blijken te zijn. Ik kwam binnen in 4.57.28 , nummer laatst zou binnenkomen in het donker in 6.45 , maar ook die heeft het uitgelopen en dat is op zich al een hele kunst.Na een lekkere douche ga ik in de Spider weer huiswaarts en kom even na 11 uur aan na een zware dag. Ik weet niet of dit nu wel zo'n goede training voor Monschau is geweest.
