Brabantsewal Marathon (1)
Wedstrijdverslag
02 juni 2013
Hoogerheide
De laatste weken een beetje aan het kwakkelen, soms koorts, het lichaam voelt slapjes. De meesten zeggen dat het komt omdat ik veel te veel lange afstanden loop en zeggen dat ik het eens wat rustiger aan met doen. Zelf wil ik daar natuurlijk niet aan en gooi het dan op een virus of zo. Is misschien ook wel zo, maar dat pik ik dan op door een gebrek aan weerstand.
Vandaag staat de Brabantsewal Marathon in Hoogerheide op het programma. Serieus lang getwijfeld of ik wel zal gaan, ik voel me inderdaad erg slapjes en het gaat absoluut ook niet mijn weer worden, erg zonnig.
Op zaterdagavond ben ik toch voorbereidingen gaan treffen, mocht ik zondagmorgen toch niet besluiten te gaan, dan ga ik in ieder geval gezellig bij Avantri trainen.
Vanmorgen een beetje brak uit bed gekomen, voelde me niet echt slecht, maar verre van fit, maar toch besloten om te gaan, ik had me tenslotte al ingeschreven. De hele dag thuis zitten is geen optie.
Om vijf voor acht op pad met de Spider, een strak blauwe lucht, maar nog net te fris om open te rijden. Ik begeef me naar de veerpont in Bergambacht en ga via de ruilverkaveling, naar Dordrecht en van daar de A16 op, via de Moerdijk, daarna rechtsaf richting Bergen op Zoom en daarna naar Hoogerheide. Om 8.50 arriveer ik al in Hoogerheide en heb nog heel veel tijd over, want de start is pas om 10.00 uur.
Ik haal bij het gemeentehuis alvast mijn startnummer op en kom daar Ab Buitendijk, Martin en Sebastiaan Rath en Jolle Bosma tegen van avStart. Jolle doet de 10, Martin de halve en Sebastiaan en Ab de marathon. We kletsen gezellig wat, want we hebben tijd genoeg. Erg druk is het nog niet omdat de andere afstanden pas om 11.30 en 13.00 uur zullen starten.
In de kleedkamer komt de championchip ter sprake en ik realiseer me dat die nog op mijn trailschoen zit die thuis staat. Als een speer terug naar de inschrijving en een huurchip aangeschaft voor 2,50 , het is even niet anders.
We wandelen met elkaar naar het evenemententerrein waar de start plaats zal vinden. Van tevoren heb ik mijn shirt om lekker onder de kraan gehouden om een koel shirt te hebben om me te wapenen tegen de warmte, ook mijn hoofd onder de kraan gehouden, al zal het met deze zon allemaal zeer snel opdrogen.
Ab en ik gaan van start om 10.00 uur en ik ga iets sneller van start in de hoop al wat kilometers te hebben afgelegd voordat het nog warmer gaat worden.
De eerste kilometer gaat in 5 minuten, maar bij 850 staat al het bordje van 1 kilometer, dat zou zo de hele marathon blijven, de kilometerbordjes stonden telkens veel te vroeg, daar klopte helemaal niets van.
De 5 kilometer gaat in 24.32 en de 10 kilometer net onder de 50 minuten, maar ik merk al dat het vandaag niet mijn dag gaat worden. De conditie is er wel, maar mijn lichaam is moe, dat nekt me en ook de zon werkt in mijn nadeel, dan knapt er iets in mij en gaat het zeker niet meer.
Na 14 kilometer komen we weer terug op het evenemententerrein waar Jolle foto's van me maakt. Martin staat me ook aan te moedigen. Na deze ronde lopen we de 15e kilometer hetzelfde als de eerste, daarna gaan we een andere kant op. Nog steeds alleen maar zon, alleen tussen de 8 en 10 kilometer hebben we wat beschutting gehad via wat bos, verder valt het me een beetje tegen, al beloven de vrijwilligers dat het mooiste nog moet komen.
De halve marathon gaat in 1.49 en ik ben daar helemaal niet ontevreden over, al is het buiten een paar kleine heuveltjes nog niet echt "spannend" geweest. Ik voel dat bij mij het beste er al lang af is en vraag me eigenlijk af waarom ik toch ben gegaan, zo geweldig is het allemaal niet, maar ineens, zo rond de 23e kilometer gaat het parcours veranderen en wordt het genieten. Heel veel bos, mooie paden, dan ineens weer blubber, dan een stuk door een soort duinen met wat mul zand, helemaal geweldig, hier doe ik het voor.
We lopen een lang eind op een pad dat op en neer gaat, links bos, rechts een hek. Het pad bevat heel veel plassen waar ik dan langs of over probeer te gaan. Na een sprong over een plas slipt mijn linker voet weg en val ik achterover. Als in een instinct vang ik mijn lichaam op met mijn handen die gelijk midden in een partij blubber staan, maar zelf zak ik niet verder weg. Buiten blubberhanden is er niets gebeurd. Ik veeg mijn handen een beetje schoon en ben blij dat er een paar kilometer later een drankpost is waar ze ook sponzen hebben en veeg de blubber goed af. Volgens de bemanning van de drankpost was is zeker niet de enige werd er al lachend geroepen waarna ik luid mee begon te lachen. Dit is de charme van zo'n natuurloop.
Vanaf de 25 kilometer is het ploeteren geblazen, het lichaam is moe en wil niet echt meer. Bij de drankposten blijft ik langer staan, eet en drink wat meer en wandel regelmatig een stukje.
De kilometeraanduiding is erg slecht, maar de drankposten daar en tegen zijn geweldig. De posten zouden om de 5 kilometer staan, maar er zijn veel meer posten, de meeste alleen met water, vooral in het begin, daarna ook met energiedrank en een aantal met banaan en sinaasappel, super geregeld.
Rond de 30 wandel ik weer een stukje en zie Ab voorbij komen. Ab vraagt of het niet meer gaat waarna ik aangeef dat het volgens verwachting gaat, niet goed dus, maar dat ik me wel ga redden. Heel snel loopt Ab ook niet, hij is flink verkouden en ook niet super fit, maar een stuk sneller dan mijn tempo.
Het parcours wordt al mooier en mooier, de paden soms wat onbegaanbaarder, maar ik straal van oor tot oor. Nu ben ik blij dat ik toch ben gegaan.
Als we uit de bossen komen zitten we al rond de 40 kilometer en is een tijd van 4 uur lang niet meer haalbaar, maar daar maal ik niet om, dat had ik ook zeker niet verwacht, bij Ab moet dat lukken. Gek genoeg geeft mijn horloge 39,3 kilometer aan als het bordje 40 kilometer wordt gepasseerd, dat kan in die bossen denk ik dan, ook de 41 in Hoogerheide zelf staat erg vroeg, mijn horloge geeft 40,36 aan. De lopers voor me zijn ineens uit zicht als er een grote groep fietsers van rechts mijn pad kruist en zonder er erg in te hebben sla ik rechtsaf van waar de fietsers kwamen. Vaag hoor ik de vrijwilliger nog roepen of ik soms moet plassen en heb niet door wat hij bedoeld. Na zo'n 50 meter besef ik dat ik niet goed ga, draai om en vraag of ik wel goed ga. Ik riep het nog vertelde de man, maar u liep door, vanwege de fietsers kon ik u niet helpen, ik kan maar 1 ding tegelijk. Weer op het goede spoor duurt het 1500 meter voordat bordje 42 verschijnt en gaat de afstand al redelijk kloppen met mijn horloge. Ik hoor de speaker al een tijdje galmen en namen omroepen van de lopers die passeren. De laatste 195 meter bleek ook bijna 500 meter te zijn, ook hier stonden de bordjes verkeerd. Als ik uiteindelijk over de streep kom geeft mijn horloge 42,4 kilometer aan. Met het stukje dat ik verkeerd ben gelopen mee gerekend klopt het natuurlijk prima, alleen hadden ze de bordjes goed neer moeten zetten.
Bij de finish in 4.15.32 ontvang ik een medaille en hoor ik een dame roepen of ik wat wil drinken en zie haar met een flesje AA staan en een bidon, maar ik wil even niets.
Ik plof op de grond naast de doos om daarin de huurchip te doen en zie al snel Sebastiaan staan, hij had een netto 3.31 gelopen, al had hij er zelf veel meer van verwacht. Sebastiaan heeft liever wat vlakker terwijl het terrein voor mij niet ruig genoeg kan zijn. Bij het verlaten van het terrein kom ik Jolle nog tegen waarna ik naar de kleedkamer ga en Ab weer zie. Ab is ook redelijk stuk gegaan en uitgekomen op 4.04.
Na dat stukje wandelen ben ik al redelijk aan het herstellen en na een lekkere douche voel ik me eigenlijk al weer redelijk fris waarna ik nog even terugkeer naar de finish om daar Martin nog binnen te zien komen, maar die was net binnen in ik meen 2.06 , ik meld me ook nog even bij de dame die me drankjes had aangeboden, want het bleken drankjes te zijn, aangeboden door de organisatie. De bidon bleek water te bevatten en is leuk voor mijn zoon Richard voor na het sporten, evenals het flesje AA. Die mierzoete rommel moet ik zelf niet hebben, dat is me veel te gortig, je tanden vallen gelijk uit je mond, zoveel suiker zit daarin, maar die kids vinden het heerlijk na het sporten.
Even over half 4 vertrek ik met de Fiat Spider met deze keer een open kap weer naar huis waar ik een uurtje later arriveer na toch wel weer een prachtige dag. Over drie weken de Veluwezoomtrail over 52 kilometer, nu maar hopen dat mijn lichaam wat fitter is.
Hoogerheide
De laatste weken een beetje aan het kwakkelen, soms koorts, het lichaam voelt slapjes. De meesten zeggen dat het komt omdat ik veel te veel lange afstanden loop en zeggen dat ik het eens wat rustiger aan met doen. Zelf wil ik daar natuurlijk niet aan en gooi het dan op een virus of zo. Is misschien ook wel zo, maar dat pik ik dan op door een gebrek aan weerstand.
Vandaag staat de Brabantsewal Marathon in Hoogerheide op het programma. Serieus lang getwijfeld of ik wel zal gaan, ik voel me inderdaad erg slapjes en het gaat absoluut ook niet mijn weer worden, erg zonnig.
Op zaterdagavond ben ik toch voorbereidingen gaan treffen, mocht ik zondagmorgen toch niet besluiten te gaan, dan ga ik in ieder geval gezellig bij Avantri trainen.
Vanmorgen een beetje brak uit bed gekomen, voelde me niet echt slecht, maar verre van fit, maar toch besloten om te gaan, ik had me tenslotte al ingeschreven. De hele dag thuis zitten is geen optie.
Om vijf voor acht op pad met de Spider, een strak blauwe lucht, maar nog net te fris om open te rijden. Ik begeef me naar de veerpont in Bergambacht en ga via de ruilverkaveling, naar Dordrecht en van daar de A16 op, via de Moerdijk, daarna rechtsaf richting Bergen op Zoom en daarna naar Hoogerheide. Om 8.50 arriveer ik al in Hoogerheide en heb nog heel veel tijd over, want de start is pas om 10.00 uur.
Ik haal bij het gemeentehuis alvast mijn startnummer op en kom daar Ab Buitendijk, Martin en Sebastiaan Rath en Jolle Bosma tegen van avStart. Jolle doet de 10, Martin de halve en Sebastiaan en Ab de marathon. We kletsen gezellig wat, want we hebben tijd genoeg. Erg druk is het nog niet omdat de andere afstanden pas om 11.30 en 13.00 uur zullen starten.
In de kleedkamer komt de championchip ter sprake en ik realiseer me dat die nog op mijn trailschoen zit die thuis staat. Als een speer terug naar de inschrijving en een huurchip aangeschaft voor 2,50 , het is even niet anders.
We wandelen met elkaar naar het evenemententerrein waar de start plaats zal vinden. Van tevoren heb ik mijn shirt om lekker onder de kraan gehouden om een koel shirt te hebben om me te wapenen tegen de warmte, ook mijn hoofd onder de kraan gehouden, al zal het met deze zon allemaal zeer snel opdrogen.
Ab en ik gaan van start om 10.00 uur en ik ga iets sneller van start in de hoop al wat kilometers te hebben afgelegd voordat het nog warmer gaat worden.
De eerste kilometer gaat in 5 minuten, maar bij 850 staat al het bordje van 1 kilometer, dat zou zo de hele marathon blijven, de kilometerbordjes stonden telkens veel te vroeg, daar klopte helemaal niets van.
De 5 kilometer gaat in 24.32 en de 10 kilometer net onder de 50 minuten, maar ik merk al dat het vandaag niet mijn dag gaat worden. De conditie is er wel, maar mijn lichaam is moe, dat nekt me en ook de zon werkt in mijn nadeel, dan knapt er iets in mij en gaat het zeker niet meer.
Na 14 kilometer komen we weer terug op het evenemententerrein waar Jolle foto's van me maakt. Martin staat me ook aan te moedigen. Na deze ronde lopen we de 15e kilometer hetzelfde als de eerste, daarna gaan we een andere kant op. Nog steeds alleen maar zon, alleen tussen de 8 en 10 kilometer hebben we wat beschutting gehad via wat bos, verder valt het me een beetje tegen, al beloven de vrijwilligers dat het mooiste nog moet komen.
De halve marathon gaat in 1.49 en ik ben daar helemaal niet ontevreden over, al is het buiten een paar kleine heuveltjes nog niet echt "spannend" geweest. Ik voel dat bij mij het beste er al lang af is en vraag me eigenlijk af waarom ik toch ben gegaan, zo geweldig is het allemaal niet, maar ineens, zo rond de 23e kilometer gaat het parcours veranderen en wordt het genieten. Heel veel bos, mooie paden, dan ineens weer blubber, dan een stuk door een soort duinen met wat mul zand, helemaal geweldig, hier doe ik het voor.
We lopen een lang eind op een pad dat op en neer gaat, links bos, rechts een hek. Het pad bevat heel veel plassen waar ik dan langs of over probeer te gaan. Na een sprong over een plas slipt mijn linker voet weg en val ik achterover. Als in een instinct vang ik mijn lichaam op met mijn handen die gelijk midden in een partij blubber staan, maar zelf zak ik niet verder weg. Buiten blubberhanden is er niets gebeurd. Ik veeg mijn handen een beetje schoon en ben blij dat er een paar kilometer later een drankpost is waar ze ook sponzen hebben en veeg de blubber goed af. Volgens de bemanning van de drankpost was is zeker niet de enige werd er al lachend geroepen waarna ik luid mee begon te lachen. Dit is de charme van zo'n natuurloop.
Vanaf de 25 kilometer is het ploeteren geblazen, het lichaam is moe en wil niet echt meer. Bij de drankposten blijft ik langer staan, eet en drink wat meer en wandel regelmatig een stukje.
De kilometeraanduiding is erg slecht, maar de drankposten daar en tegen zijn geweldig. De posten zouden om de 5 kilometer staan, maar er zijn veel meer posten, de meeste alleen met water, vooral in het begin, daarna ook met energiedrank en een aantal met banaan en sinaasappel, super geregeld.
Rond de 30 wandel ik weer een stukje en zie Ab voorbij komen. Ab vraagt of het niet meer gaat waarna ik aangeef dat het volgens verwachting gaat, niet goed dus, maar dat ik me wel ga redden. Heel snel loopt Ab ook niet, hij is flink verkouden en ook niet super fit, maar een stuk sneller dan mijn tempo.
Het parcours wordt al mooier en mooier, de paden soms wat onbegaanbaarder, maar ik straal van oor tot oor. Nu ben ik blij dat ik toch ben gegaan.
Als we uit de bossen komen zitten we al rond de 40 kilometer en is een tijd van 4 uur lang niet meer haalbaar, maar daar maal ik niet om, dat had ik ook zeker niet verwacht, bij Ab moet dat lukken. Gek genoeg geeft mijn horloge 39,3 kilometer aan als het bordje 40 kilometer wordt gepasseerd, dat kan in die bossen denk ik dan, ook de 41 in Hoogerheide zelf staat erg vroeg, mijn horloge geeft 40,36 aan. De lopers voor me zijn ineens uit zicht als er een grote groep fietsers van rechts mijn pad kruist en zonder er erg in te hebben sla ik rechtsaf van waar de fietsers kwamen. Vaag hoor ik de vrijwilliger nog roepen of ik soms moet plassen en heb niet door wat hij bedoeld. Na zo'n 50 meter besef ik dat ik niet goed ga, draai om en vraag of ik wel goed ga. Ik riep het nog vertelde de man, maar u liep door, vanwege de fietsers kon ik u niet helpen, ik kan maar 1 ding tegelijk. Weer op het goede spoor duurt het 1500 meter voordat bordje 42 verschijnt en gaat de afstand al redelijk kloppen met mijn horloge. Ik hoor de speaker al een tijdje galmen en namen omroepen van de lopers die passeren. De laatste 195 meter bleek ook bijna 500 meter te zijn, ook hier stonden de bordjes verkeerd. Als ik uiteindelijk over de streep kom geeft mijn horloge 42,4 kilometer aan. Met het stukje dat ik verkeerd ben gelopen mee gerekend klopt het natuurlijk prima, alleen hadden ze de bordjes goed neer moeten zetten.
Bij de finish in 4.15.32 ontvang ik een medaille en hoor ik een dame roepen of ik wat wil drinken en zie haar met een flesje AA staan en een bidon, maar ik wil even niets.
Ik plof op de grond naast de doos om daarin de huurchip te doen en zie al snel Sebastiaan staan, hij had een netto 3.31 gelopen, al had hij er zelf veel meer van verwacht. Sebastiaan heeft liever wat vlakker terwijl het terrein voor mij niet ruig genoeg kan zijn. Bij het verlaten van het terrein kom ik Jolle nog tegen waarna ik naar de kleedkamer ga en Ab weer zie. Ab is ook redelijk stuk gegaan en uitgekomen op 4.04.
Na dat stukje wandelen ben ik al redelijk aan het herstellen en na een lekkere douche voel ik me eigenlijk al weer redelijk fris waarna ik nog even terugkeer naar de finish om daar Martin nog binnen te zien komen, maar die was net binnen in ik meen 2.06 , ik meld me ook nog even bij de dame die me drankjes had aangeboden, want het bleken drankjes te zijn, aangeboden door de organisatie. De bidon bleek water te bevatten en is leuk voor mijn zoon Richard voor na het sporten, evenals het flesje AA. Die mierzoete rommel moet ik zelf niet hebben, dat is me veel te gortig, je tanden vallen gelijk uit je mond, zoveel suiker zit daarin, maar die kids vinden het heerlijk na het sporten.
Even over half 4 vertrek ik met de Fiat Spider met deze keer een open kap weer naar huis waar ik een uurtje later arriveer na toch wel weer een prachtige dag. Over drie weken de Veluwezoomtrail over 52 kilometer, nu maar hopen dat mijn lichaam wat fitter is.
