Halve Natuurmarathon Krimpenerwaard (2)
Wedstrijdverslag
17 maart 2013
Lekkerkerk
Oude tijden herleven. Na een drietal jaren te hebben genoten van de Natuurmarathon van de Krimpenerwaard is besloten dat er voorlopig geen vierde editie gaat komen. Voor velen, waaronder ikzelf een absoluut gemis. Het evenement was zo fantastisch georganiseerd en het parcours zo uniek dat veel lopers er nu nog steeds regelmatig over spreken.
De laatste tijd is het lopen door de natuur helemaal in. In mijn geval ben ik helemaal om. Het lopen van snelle tijden doet me helemaal niets meer, maar ik zoek juist de soms lange, zware lopen op door de natuur, veelal onverhard, trails noemen ze dat dan.
Na de Oliebollenloop komt Mels vd Ruit tot mijn verbazing naar me toe met een folder van de Halve Natuurmarathon met het verzoek om die te plaatsen op de kalender www.trailrunning.nl en www.mudsweattrails.nl , beide nemen het evenement op en ik verheug me er al op. Snel inschrijven en afwachten wat de organisatie voor parcours weet te bieden.
In aanloop naar deze halve Natuurmarathon al een aantal hele mooie trails gelopen en er gaan er nog meer aan komen, maar de 17e maart staat vast voor de halve Natuurmarathon.
Na een wederom frisse week klaart het weer op. Het is minder koud en zelfs droog met af en toe een zonnetje. Even na half 11 arriveer ik bij de Hooiberg in de Loet en het is al meteen het feest van de herkenning. Het is al erg druk en het is moeilijk om de auto te parkeren, maar dat lukt. Mijn startnummer ophalen, stempeltje in mijn boekje, wat kletsen en dan op weg naar de grote verwarmde schuur om me om te kleden en klaar te maken. Ik zie mannen als Arie Visser en Peter Hofman al lopen in een singletje, dat lijkt me wat al te optimistisch, want er staat nog een aardig windje, zelf heb ik natuurlijk wel een korte broek aan en een shirt met korte mouwen en zelfs daaronder nog een dun thermoshirtje, dat blijkt achteraf goed uit te pakken, was prima.
Namens Avantri zijn er heel veel lopers vertegenwoordigd, die zal ik niet allemaal noemen, uiteraard van Start zijn ook heel veel lopers present, maar ook heel veel onbekende gezichten. Er zouden achteraf ruim 150 lopers zijn op de halve marathon en nog zo'n 130 op de 5 en 10 kilometer, een aardig succes, maar ook dik verdiend, want de organisatie heeft er weer alles aan gedaan om dit evenement te laten slagen. Er waren weer heel veel vrijwilligers om alles in goede banen te leiden. Petje af.
Mijn doel vandaag is om lekker te lopen, wel wat sneller dan de laatste maanden, maar wel met de rem erop omdat ik over 2 weken 55 kilometer ga lopen in België, bij Spa, daarom wil ik niet kapot gaan vandaag. Vooraf een doel gesteld van 1.45 of iets daaronder.
Vanaf de start blijk ik ineens samen met Nico Koppe op kop te lopen van een groepje Avantrianen. Ons tempo is natuurlijk veel te hoog, want de eerste twee kilometers komen we door in 4.23 en 4.24 en worden we en passant nog even op de gevoelige plaat vastgelegd door Jos Koeleman, waarna we rechtsaf slaan en het eerste stuk onverhard onder de schoenen krijgen. Ik heb blijkbaar wat meer moeite dan de snellere mannen uit het groepje en laat al snel een gaatje vallen. Aan het einde van het pad worden we op de kiek gezet door Bianca Huijzer wat ook weer een mooi plaatje oplevert. Aan fotografen geen gebrek vandaag. John Wientjes is veelvuldig te zien onderweg evenals Wimmie Nobel die helaas zelf weer niet mee kan doen vanwege een blessure, vreselijk balen voor hem. Ik hoop echt dat het snel beter zal gaan.
Kilometers 3,4 en 5 gaan in 4.26 , 4.29 en 4.40 . De hartslag zit nog goed maar gaat al wel omhoog. Ik loop nu samen met Ab de Kluijver, net achter Fred Noorlander. Bij de drankpost stop ik even en de anderen lopen door. Ik loop het gaatje weer dicht maar heb op de stukjes weiland zichtbaar moeite, al ben ik niet de enige. Er zijn meer lopers die me op het asfalt voorbij stuiven en die ik op de onverharde stukken zelfs weer inhaal.
Het is prachtig lopen in de polder. Laatst ben ik er zelfs verdwaald, maar daar heb ik het nu maar even niet over. Het terrein is uiteraard herkenbaar van de Hele Natuurmarathon, alle mooie stukjes natuur zijn er in opgenomen.
Na een kilometer of 8 begin ik misselijk te worden en ga ik iets rustiger lopen. Net voor het bereiken van de grote stal rond de 10 kilometer staat Jos Koeleman weer voor een mooie foto en is ook de tweede drankpost waar ik even blijf staan in de hoop dat de misselijkheid wat zakt. Helaas is het groepje waarin ik liep al weer uit zicht, maar dat maakt me niet echt uit. Na de drankpost zie ik dat de 10-kilometertijd 46.37 is. Wat te snel, maar ik voel verder niets aan mijn benen en loop vrolijk verder. Na zo'n 12 kilometer is de misselijkheid weer weg en versnel ik weer wat. Voor me zie ik nog steeds een aantal bekenden lopen waaronder René Kleijnendorst, Ab en Fred. Kilometer voor kilometer loop ik op ze in. Op de stukken onverhard lukt dat niet goed, maar op de harde stukken loop ik naar ze toe. Net voor de 15 voor een lange kaai gaat de veter van mijn rechter voet los en verlies ik een halve minuut. Ik zat net weer achter Fred maar moet hem weer laten gaan. De 15 kilometer gaat in 1.11.40 , ruim binnen mijn doelstelling. Het duurt nog zo'n 3 kilometer tot ruim voorbij Berkenwoude voordat ik Fred inhaal. Zelf komen er ook nog een paar lopers voorbij waarbij ik niet aan wil haken, die gaan me net te snel en ik wil niet kapot gaan vandaag.
We lopen nu richting het Loetbos en ik loop weer snel in op een grote groep voor me met daarin tot mijn verbazing ook Lydia Rehorst. Lydia heeft last van een verkoudheid en is wat afgezakt na een hele snelle opening. De race duurt nog te kort om bij de groep te komen en ik besluit om dat ook niet te proberen.
In een lekker tempo loop ik deze mooie halve marathon uit en versnel aan het einde nog iets om onder de 1.40 te komen. Loopmaatje Janet riep me langs de kant toe dat ik op moest schieten om dat voor elkaar te krijgen, wat ook is gelukt in 1.39.48 op mijn klokje.
Bij de finish wacht een medaille, een flesje drinken waarbij je uit verschillende smaken kan kiezen.
Het is reuze gezellig en iedereen blijft hangen en wacht op de andere lopers die binnen gaan komen. De sfeer is super en de meeste lopers hebben genoten van het mooie parcours door onze eigen Krimpenerwaard. Ik begin wat af te koelen en krijg het wat frisjes waarna ik me omkleed in de grote verwarmde schuur waarna we met een grote groep nog gezellig hebben staan nakletsen. Ik neem nog een kommetje soep en een lekkere pannenkoek, beschikbaar gesteld door de organisatie waarna ik naar huis ga om op tijd te zijn voor het voetballen.
Het was weer een enorm geslaagd evenement en ik moet de organisatie en de vele vrijwilligers een reuze compliment maken. Fantastisch en wat mij betreft ook zeker voor herhaling vatbaar. Nu op naar Spa, dat zal een stuk zwaarder worden.
Lekkerkerk
Oude tijden herleven. Na een drietal jaren te hebben genoten van de Natuurmarathon van de Krimpenerwaard is besloten dat er voorlopig geen vierde editie gaat komen. Voor velen, waaronder ikzelf een absoluut gemis. Het evenement was zo fantastisch georganiseerd en het parcours zo uniek dat veel lopers er nu nog steeds regelmatig over spreken.
De laatste tijd is het lopen door de natuur helemaal in. In mijn geval ben ik helemaal om. Het lopen van snelle tijden doet me helemaal niets meer, maar ik zoek juist de soms lange, zware lopen op door de natuur, veelal onverhard, trails noemen ze dat dan.
Na de Oliebollenloop komt Mels vd Ruit tot mijn verbazing naar me toe met een folder van de Halve Natuurmarathon met het verzoek om die te plaatsen op de kalender www.trailrunning.nl en www.mudsweattrails.nl , beide nemen het evenement op en ik verheug me er al op. Snel inschrijven en afwachten wat de organisatie voor parcours weet te bieden.
In aanloop naar deze halve Natuurmarathon al een aantal hele mooie trails gelopen en er gaan er nog meer aan komen, maar de 17e maart staat vast voor de halve Natuurmarathon.
Na een wederom frisse week klaart het weer op. Het is minder koud en zelfs droog met af en toe een zonnetje. Even na half 11 arriveer ik bij de Hooiberg in de Loet en het is al meteen het feest van de herkenning. Het is al erg druk en het is moeilijk om de auto te parkeren, maar dat lukt. Mijn startnummer ophalen, stempeltje in mijn boekje, wat kletsen en dan op weg naar de grote verwarmde schuur om me om te kleden en klaar te maken. Ik zie mannen als Arie Visser en Peter Hofman al lopen in een singletje, dat lijkt me wat al te optimistisch, want er staat nog een aardig windje, zelf heb ik natuurlijk wel een korte broek aan en een shirt met korte mouwen en zelfs daaronder nog een dun thermoshirtje, dat blijkt achteraf goed uit te pakken, was prima.
Namens Avantri zijn er heel veel lopers vertegenwoordigd, die zal ik niet allemaal noemen, uiteraard van Start zijn ook heel veel lopers present, maar ook heel veel onbekende gezichten. Er zouden achteraf ruim 150 lopers zijn op de halve marathon en nog zo'n 130 op de 5 en 10 kilometer, een aardig succes, maar ook dik verdiend, want de organisatie heeft er weer alles aan gedaan om dit evenement te laten slagen. Er waren weer heel veel vrijwilligers om alles in goede banen te leiden. Petje af.
Mijn doel vandaag is om lekker te lopen, wel wat sneller dan de laatste maanden, maar wel met de rem erop omdat ik over 2 weken 55 kilometer ga lopen in België, bij Spa, daarom wil ik niet kapot gaan vandaag. Vooraf een doel gesteld van 1.45 of iets daaronder.
Vanaf de start blijk ik ineens samen met Nico Koppe op kop te lopen van een groepje Avantrianen. Ons tempo is natuurlijk veel te hoog, want de eerste twee kilometers komen we door in 4.23 en 4.24 en worden we en passant nog even op de gevoelige plaat vastgelegd door Jos Koeleman, waarna we rechtsaf slaan en het eerste stuk onverhard onder de schoenen krijgen. Ik heb blijkbaar wat meer moeite dan de snellere mannen uit het groepje en laat al snel een gaatje vallen. Aan het einde van het pad worden we op de kiek gezet door Bianca Huijzer wat ook weer een mooi plaatje oplevert. Aan fotografen geen gebrek vandaag. John Wientjes is veelvuldig te zien onderweg evenals Wimmie Nobel die helaas zelf weer niet mee kan doen vanwege een blessure, vreselijk balen voor hem. Ik hoop echt dat het snel beter zal gaan.
Kilometers 3,4 en 5 gaan in 4.26 , 4.29 en 4.40 . De hartslag zit nog goed maar gaat al wel omhoog. Ik loop nu samen met Ab de Kluijver, net achter Fred Noorlander. Bij de drankpost stop ik even en de anderen lopen door. Ik loop het gaatje weer dicht maar heb op de stukjes weiland zichtbaar moeite, al ben ik niet de enige. Er zijn meer lopers die me op het asfalt voorbij stuiven en die ik op de onverharde stukken zelfs weer inhaal.
Het is prachtig lopen in de polder. Laatst ben ik er zelfs verdwaald, maar daar heb ik het nu maar even niet over. Het terrein is uiteraard herkenbaar van de Hele Natuurmarathon, alle mooie stukjes natuur zijn er in opgenomen.
Na een kilometer of 8 begin ik misselijk te worden en ga ik iets rustiger lopen. Net voor het bereiken van de grote stal rond de 10 kilometer staat Jos Koeleman weer voor een mooie foto en is ook de tweede drankpost waar ik even blijf staan in de hoop dat de misselijkheid wat zakt. Helaas is het groepje waarin ik liep al weer uit zicht, maar dat maakt me niet echt uit. Na de drankpost zie ik dat de 10-kilometertijd 46.37 is. Wat te snel, maar ik voel verder niets aan mijn benen en loop vrolijk verder. Na zo'n 12 kilometer is de misselijkheid weer weg en versnel ik weer wat. Voor me zie ik nog steeds een aantal bekenden lopen waaronder René Kleijnendorst, Ab en Fred. Kilometer voor kilometer loop ik op ze in. Op de stukken onverhard lukt dat niet goed, maar op de harde stukken loop ik naar ze toe. Net voor de 15 voor een lange kaai gaat de veter van mijn rechter voet los en verlies ik een halve minuut. Ik zat net weer achter Fred maar moet hem weer laten gaan. De 15 kilometer gaat in 1.11.40 , ruim binnen mijn doelstelling. Het duurt nog zo'n 3 kilometer tot ruim voorbij Berkenwoude voordat ik Fred inhaal. Zelf komen er ook nog een paar lopers voorbij waarbij ik niet aan wil haken, die gaan me net te snel en ik wil niet kapot gaan vandaag.
We lopen nu richting het Loetbos en ik loop weer snel in op een grote groep voor me met daarin tot mijn verbazing ook Lydia Rehorst. Lydia heeft last van een verkoudheid en is wat afgezakt na een hele snelle opening. De race duurt nog te kort om bij de groep te komen en ik besluit om dat ook niet te proberen.
In een lekker tempo loop ik deze mooie halve marathon uit en versnel aan het einde nog iets om onder de 1.40 te komen. Loopmaatje Janet riep me langs de kant toe dat ik op moest schieten om dat voor elkaar te krijgen, wat ook is gelukt in 1.39.48 op mijn klokje.
Bij de finish wacht een medaille, een flesje drinken waarbij je uit verschillende smaken kan kiezen.
Het is reuze gezellig en iedereen blijft hangen en wacht op de andere lopers die binnen gaan komen. De sfeer is super en de meeste lopers hebben genoten van het mooie parcours door onze eigen Krimpenerwaard. Ik begin wat af te koelen en krijg het wat frisjes waarna ik me omkleed in de grote verwarmde schuur waarna we met een grote groep nog gezellig hebben staan nakletsen. Ik neem nog een kommetje soep en een lekkere pannenkoek, beschikbaar gesteld door de organisatie waarna ik naar huis ga om op tijd te zijn voor het voetballen.
Het was weer een enorm geslaagd evenement en ik moet de organisatie en de vele vrijwilligers een reuze compliment maken. Fantastisch en wat mij betreft ook zeker voor herhaling vatbaar. Nu op naar Spa, dat zal een stuk zwaarder worden.
