Loop van Vlaanderen (3)
Wedstrijdverslag
28 april 2013
Oudenaarde België
Ik ben het laatste jaar een beetje omgeslagen wat betreft het hardlopen. Eerder liep ik iedere week een halve marathon en ook soms een marathon, sinds vorig jaar oktober heb ik het trailrunnen ontdekt. Lopen door de natuur zonder een drang naar een bepaalde tijd te hebben en volop genieten van het moois dat moeder natuur heeft te bieden. Het is lopen op het gemak, vaak gepaard met flinke stijgingen en dalingen, maar tegelijkertijd ook goed om je heen kijken om van al het moois te genieten, al moet je ook god de bodem in de gaten houden omdat er veelal op onverharde ondergrond wordt gelopen.
Vier weken geleden liep ik door de sneeuw in Spa een trail van 55 kilometer, wat tot dusverre ook de mooiste loop was die ik had gedaan, twee weken geleden liep ik in Rotterdam als training mijn 26e marathon van Rotterdam en vandaag staat de Loop van Vlaanderen op het programma, een trail van 50 kilometer.
Zo vroeg als naar Spa, rond 5 uur, hoef ik nu niet weg. De start is pas om 10.00 uur en ik wil vertrekken rond 6.30/6.45 uur. De wekker staat op 6 uur en ik heb alles de avond ervoor al klaar gezet, alleen nog eten, eten voor onderweg, drankjes klaarmaken en alles inpakken.
Later dan gepland, het is inmiddels 6.55 uur, ga ik op pad met een Opel Astra van mijn bedrijf, zo'n diesel is toch een stuk voordeliger dan met de Fiat Spider, al is het al wel erg zonnig en de verleiding groot.
Na een voorspoedige rit arriveer ik tegen 9.00 uur in Oudenaarde, kan netjes mijn auto kwijt een stukje buiten het centrum en wandel op het gemak naar het marktplein waar start en finish zal plaatsvinden en waar ik ook mijn startnummer op moet halen.
Ik moet achteraan sluiten in een hele lange rij lopers die blijkbaar allemaal staan te wachten om een historisch gebouw in te gaan en hun startnummer op te halen. Ik verspeel buiten een kwartier eer ik binnen ben en kom daar wederom in een rij te staan. Er is 1 tafel met uitgifte van startnummers voor de 50 kilometer, dat is niet goed geregeld. Na ontvangst van je startnummer kreeg je een formulier mee dat je verplicht in moest vullen en in moest leveren achter de rij wachtenden waardoor iedereen in de weg stond, ook daar had de organisatie een andere keuze moeten maken, maar bij zo'n eerste keer gaan er wel meer dingen mis.
Nog even snel een T-shirt ophalen in maat L en als ik dan eindelijk weer buiten sta moet ik me op straat nog snel omkleden. Even twijfelen welke schoenen ik aan zal gaan doen. Ik heb drie paar bij me, maar besluit toch om de gewone schoenen aan te doen, dit in overleg met andere lopers. Tijd om naar de sporthal te gaan heb ik niet meer. Na het omkleden mijn tas inleveren bij de tas inname en ja hoor, weer een enorme rij. Ook hier verspeel ik bijna een kwartier. Het is 5 voor 10 en ik moet nog naar het toilet en ook hier grote rijen. Als ik eindelijk op het toilet zit hoor ik buiten dat de speaker aan het aftellen is en klinkt het startschot. Hij is fijn, daar gaan ze en ik zit nog op het toilet. Als ik buiten kom blijken er nog heel veel lopers te moeten starten, het is een trechterstart en het gaat niet zo snel, waardoor ik moeiteloos aan kan haken en op het gemak mijn ritme kan vinden.
De tijd is vandaag absoluut niet belangrijk, het is vooral genieten. Vooraf denk ik er zo'n 6 uur over te gaan doen, maar of het daar onder of boven zal zitten maakt me niet uit.
Onderweg kom ik Jos van Rijt nog tegen van de avVN en ik spreek af dat ik als vanouds weer een wedstrijdverslag zal maken voor in het clubblad.
Na een paar kilometer haal ik de broers Joop en Aad Terwiel in en blijf een tijdje bij hen lopen, maak wat foto's van hen en zij ook van mij. Ineens staan we stil. Het is nog te druk met alle lopers van de 25 en 50 kilometer vlak bij elkaar en het parcours is ineens erg smal, dat zou later nog een aantal keren gebeuren, dat was een minpuntje en is wellicht te voorkomen door de start van de 25 en 50 te splitsen.
Na 5 kilometer kom ik door in net iets meer dan een half uur en het gaat lekker. Vooraf nog een beklemmend gevoel om mijn linker kuit gehad, maar met het aantrekken van mijn compressiekousen was dat helemaal verdwenen.
Ik loop weg bij de gebroeders Terwiel en vervolg mijn eigen race. Het valt me op dat we best wel veel stukken asfalt hebben en ook stukken kasseien en in verhouding weinig natuur en onverhard, dat is jammer, maar wellicht gaat dat nog veranderen.
De 10 kilometer gaat in 58.30 , maar het echte werk moet nog beginnen.
Na 15 kilometer bij de drankpost plas ik even, stop even om te drinken en wat te eten alvorens op weg te gaan naar de Koppenberg die voor de eerste keer op zal doemen ronde de 18e kilometer. De 15 kilometer gaat in 1.31 en ik voel me heerlijk, al stoor ik me wel aan de felle zon waardoor het zweet constant in mijn ogen loopt en ik mijn ogen telkens half dicht moet knijpen tegen de felle schittering, het is vandaag duidelijk geen "Cor weer".
Bij km 18 is het zwoegen geblazen. De rottige kasseien zijn niet prettig om op te lopen. De beklimming is best steil en bijna alle lopers lopen strompelend omhoog, de meesten wandelend, net als ik zelf. Af en toe stop ik eens voor een foto en wandel dan weer verder omhoog.
Na 19 kilometer is er een splitsing. De lopers van de 25 kilometer gaan linksaf, wij gaan rechtsaf.
Na 20 kilometer is de doorkomsttijd 1.58.40 , ineens zijn we de kilometerbordjes kwijt en blijkt de afstand ook niet overeen te komen met mijn meter. Bij de drankpost rond de 21 kilometer staat een bordje dat we 20 kilometer hebben gelopen, maar dat kan niet kloppen, iedereen om me heen heeft 21 kilometer staan. Tot 18 klopte het feilloos, maar hier gaat het mis.
Het parcours is nu vrij vlak en allemaal asfalt waardoor ik besluit om iets te versnellen waardoor ik een flink aantal lopers inhaal. Door het maken van diverse foto's verspeel ik wel tijd, maar dat is niet belangrijk.
Na 25 kilometer kom ik door in 2.25 , het gaat nog steeds lekker, maar het parcours is nog steeds niet wat ik er vooruit van had verwacht. Het is nog veel asfalt en weinig onverhard. Na zo'n 27 a 28 kilometer krijgen we weer een flink stuk kasseien voor de kiezen met flink wat hoogtemeters waardoor er weer stukken gewandeld moeten worden. En passant passeer ik een groep wielrenners die langs de kant in het zonnetje op het gras zitten, waarvan er 1 een foto van me maakt met mijn eigen toestel, is wel leuk om terug te zien.
Na 30 kilometer is de passage in 2.56 en is het bloedheet geworden, althans zo voelt het. Rustig aan doen, goed drinken en hopen dat de zon een keer stopt met fel schijnen. Na een paar kilometer komen we in de bossen terecht en is het echt genieten. Prachtige super smalle paadjes slingerend door het bos, omhoog en weer omlaag, door blubberplassen, springend over boomstronken, trapjes, van alles wat en nu pas begin ik het echt naar mijn zin te krijgen. Ik haal weer een aantal lopers in die lopen te mopperen dat het pittig is terwijl ik echt lijk te vliegen. In sneltreinvaart ren ik door het bos, wellicht wat meer risico nemend dan de andere lopers. Even dreig ik onderuit te gaan, maar kan me nog net herstellen. Soms lopen we door droge rivierbeddingen waar het bezaaid ligt met allemaal losse stenen, dat is even lastig, maar maakt het lopen wel zo mooi en uitdagend.
Na 35 kilometer kom ik door net onder de 3,5 uur en zit nog steeds op een schema van 10 km per uur, maar ik maak nu onderweg best veel foto's en verspeel dan ook veel tijd met stoppen, fototoestel pakken, de foto nemen en weer opbergen. Dat maakt me allemaal niet uit, het is zeker de moeite waard, het is hier zoveel mooier dan de eerste 30 kilometer.
Nog steeds blijven we met die kilometer verschil zitten, maar verder lijkt het aardig te kloppen.
Na 40 kilometer krijgen we weer een aantal bergjes als uitdaging waaronder wederom de Koppenberg en dan vanaf een andere kant en dat komt niet ten goede aan de kilometertijden. Bij de 40 kom ik door in 4 uur en 3 minuten en is het weer mooi lopen door de bossen, al merk ik dat ik toch wat vermoeide benen begin te krijgen, hoewel ik verder nergens last van heb. Na een aantal prachtige kilometers komen we bij het 45 kilometerpunt, bij mij 46 op mijn horloge en verlaten we het mooie gebied waarna we dalen en vlak lopen tot aan Oudenaarde, relatief wat makkelijke kilometers.
De 45 gaat dan nog in 4.37 waarna het met een paar foto's hier en daar redelijk makkelijk gaat, al merk ik dat ik bij het dalen toch mijn scheenbenen en bovenbenen wat begin te voelen, maar dat is ook niet zo gek. Ook merk ik dat de minste of geringste helling me tot wandelen noopt. Net buiten Oudenaarde nog een paar foto's maken van de stad zelf met het water wat er langs loopt en dan een feestelijke intocht op de markt waarbij ik wordt aangekondigd als de heer Terlouw uit Bergambacht. Mijn voornaam op mijn startnummer is C.A.W. , bij de aanmelding heb ik voorletters ingevuld ipv mijn voornaam, vandaar.
De eindtijd is uiteindelijk 1.15.32 en de afgelegde afstand is inderdaad bijna 51 kilometer geworden.
Bij het passeren van de finish ontvang ik nog een leuke medaille met het logo van de Loop van Vlaanderen, hangend aan een zwart lint.
Na een kwartiertje uitblazen op de grond kleed ik me om, ga nog even naar het toilet en wandel op het gemak terug naar de auto. Om 18.10 uur ben ik weer thuis, mijn gezicht gevoelig van het vele zonlicht, zweet en wind.
Het was wederom een leuke dag, maar wat een verschil met Spa wat betreft omgeving. Sommige stukken waren best pittig, maar Spa was vele malen zwaarder, wel verbaas ik me erover dat mijn benen dit bijna wekelijks aan kunnen. Over twee weken de Koning van Spanje trail in Schoorl, 32 kilometer en maar hopen dat er daar meer onverhard zal zijn dan hier bij de Loop van Vlaanderen.
Oudenaarde België
Ik ben het laatste jaar een beetje omgeslagen wat betreft het hardlopen. Eerder liep ik iedere week een halve marathon en ook soms een marathon, sinds vorig jaar oktober heb ik het trailrunnen ontdekt. Lopen door de natuur zonder een drang naar een bepaalde tijd te hebben en volop genieten van het moois dat moeder natuur heeft te bieden. Het is lopen op het gemak, vaak gepaard met flinke stijgingen en dalingen, maar tegelijkertijd ook goed om je heen kijken om van al het moois te genieten, al moet je ook god de bodem in de gaten houden omdat er veelal op onverharde ondergrond wordt gelopen.
Vier weken geleden liep ik door de sneeuw in Spa een trail van 55 kilometer, wat tot dusverre ook de mooiste loop was die ik had gedaan, twee weken geleden liep ik in Rotterdam als training mijn 26e marathon van Rotterdam en vandaag staat de Loop van Vlaanderen op het programma, een trail van 50 kilometer.
Zo vroeg als naar Spa, rond 5 uur, hoef ik nu niet weg. De start is pas om 10.00 uur en ik wil vertrekken rond 6.30/6.45 uur. De wekker staat op 6 uur en ik heb alles de avond ervoor al klaar gezet, alleen nog eten, eten voor onderweg, drankjes klaarmaken en alles inpakken.
Later dan gepland, het is inmiddels 6.55 uur, ga ik op pad met een Opel Astra van mijn bedrijf, zo'n diesel is toch een stuk voordeliger dan met de Fiat Spider, al is het al wel erg zonnig en de verleiding groot.
Na een voorspoedige rit arriveer ik tegen 9.00 uur in Oudenaarde, kan netjes mijn auto kwijt een stukje buiten het centrum en wandel op het gemak naar het marktplein waar start en finish zal plaatsvinden en waar ik ook mijn startnummer op moet halen.
Ik moet achteraan sluiten in een hele lange rij lopers die blijkbaar allemaal staan te wachten om een historisch gebouw in te gaan en hun startnummer op te halen. Ik verspeel buiten een kwartier eer ik binnen ben en kom daar wederom in een rij te staan. Er is 1 tafel met uitgifte van startnummers voor de 50 kilometer, dat is niet goed geregeld. Na ontvangst van je startnummer kreeg je een formulier mee dat je verplicht in moest vullen en in moest leveren achter de rij wachtenden waardoor iedereen in de weg stond, ook daar had de organisatie een andere keuze moeten maken, maar bij zo'n eerste keer gaan er wel meer dingen mis.
Nog even snel een T-shirt ophalen in maat L en als ik dan eindelijk weer buiten sta moet ik me op straat nog snel omkleden. Even twijfelen welke schoenen ik aan zal gaan doen. Ik heb drie paar bij me, maar besluit toch om de gewone schoenen aan te doen, dit in overleg met andere lopers. Tijd om naar de sporthal te gaan heb ik niet meer. Na het omkleden mijn tas inleveren bij de tas inname en ja hoor, weer een enorme rij. Ook hier verspeel ik bijna een kwartier. Het is 5 voor 10 en ik moet nog naar het toilet en ook hier grote rijen. Als ik eindelijk op het toilet zit hoor ik buiten dat de speaker aan het aftellen is en klinkt het startschot. Hij is fijn, daar gaan ze en ik zit nog op het toilet. Als ik buiten kom blijken er nog heel veel lopers te moeten starten, het is een trechterstart en het gaat niet zo snel, waardoor ik moeiteloos aan kan haken en op het gemak mijn ritme kan vinden.
De tijd is vandaag absoluut niet belangrijk, het is vooral genieten. Vooraf denk ik er zo'n 6 uur over te gaan doen, maar of het daar onder of boven zal zitten maakt me niet uit.
Onderweg kom ik Jos van Rijt nog tegen van de avVN en ik spreek af dat ik als vanouds weer een wedstrijdverslag zal maken voor in het clubblad.
Na een paar kilometer haal ik de broers Joop en Aad Terwiel in en blijf een tijdje bij hen lopen, maak wat foto's van hen en zij ook van mij. Ineens staan we stil. Het is nog te druk met alle lopers van de 25 en 50 kilometer vlak bij elkaar en het parcours is ineens erg smal, dat zou later nog een aantal keren gebeuren, dat was een minpuntje en is wellicht te voorkomen door de start van de 25 en 50 te splitsen.
Na 5 kilometer kom ik door in net iets meer dan een half uur en het gaat lekker. Vooraf nog een beklemmend gevoel om mijn linker kuit gehad, maar met het aantrekken van mijn compressiekousen was dat helemaal verdwenen.
Ik loop weg bij de gebroeders Terwiel en vervolg mijn eigen race. Het valt me op dat we best wel veel stukken asfalt hebben en ook stukken kasseien en in verhouding weinig natuur en onverhard, dat is jammer, maar wellicht gaat dat nog veranderen.
De 10 kilometer gaat in 58.30 , maar het echte werk moet nog beginnen.
Na 15 kilometer bij de drankpost plas ik even, stop even om te drinken en wat te eten alvorens op weg te gaan naar de Koppenberg die voor de eerste keer op zal doemen ronde de 18e kilometer. De 15 kilometer gaat in 1.31 en ik voel me heerlijk, al stoor ik me wel aan de felle zon waardoor het zweet constant in mijn ogen loopt en ik mijn ogen telkens half dicht moet knijpen tegen de felle schittering, het is vandaag duidelijk geen "Cor weer".
Bij km 18 is het zwoegen geblazen. De rottige kasseien zijn niet prettig om op te lopen. De beklimming is best steil en bijna alle lopers lopen strompelend omhoog, de meesten wandelend, net als ik zelf. Af en toe stop ik eens voor een foto en wandel dan weer verder omhoog.
Na 19 kilometer is er een splitsing. De lopers van de 25 kilometer gaan linksaf, wij gaan rechtsaf.
Na 20 kilometer is de doorkomsttijd 1.58.40 , ineens zijn we de kilometerbordjes kwijt en blijkt de afstand ook niet overeen te komen met mijn meter. Bij de drankpost rond de 21 kilometer staat een bordje dat we 20 kilometer hebben gelopen, maar dat kan niet kloppen, iedereen om me heen heeft 21 kilometer staan. Tot 18 klopte het feilloos, maar hier gaat het mis.
Het parcours is nu vrij vlak en allemaal asfalt waardoor ik besluit om iets te versnellen waardoor ik een flink aantal lopers inhaal. Door het maken van diverse foto's verspeel ik wel tijd, maar dat is niet belangrijk.
Na 25 kilometer kom ik door in 2.25 , het gaat nog steeds lekker, maar het parcours is nog steeds niet wat ik er vooruit van had verwacht. Het is nog veel asfalt en weinig onverhard. Na zo'n 27 a 28 kilometer krijgen we weer een flink stuk kasseien voor de kiezen met flink wat hoogtemeters waardoor er weer stukken gewandeld moeten worden. En passant passeer ik een groep wielrenners die langs de kant in het zonnetje op het gras zitten, waarvan er 1 een foto van me maakt met mijn eigen toestel, is wel leuk om terug te zien.
Na 30 kilometer is de passage in 2.56 en is het bloedheet geworden, althans zo voelt het. Rustig aan doen, goed drinken en hopen dat de zon een keer stopt met fel schijnen. Na een paar kilometer komen we in de bossen terecht en is het echt genieten. Prachtige super smalle paadjes slingerend door het bos, omhoog en weer omlaag, door blubberplassen, springend over boomstronken, trapjes, van alles wat en nu pas begin ik het echt naar mijn zin te krijgen. Ik haal weer een aantal lopers in die lopen te mopperen dat het pittig is terwijl ik echt lijk te vliegen. In sneltreinvaart ren ik door het bos, wellicht wat meer risico nemend dan de andere lopers. Even dreig ik onderuit te gaan, maar kan me nog net herstellen. Soms lopen we door droge rivierbeddingen waar het bezaaid ligt met allemaal losse stenen, dat is even lastig, maar maakt het lopen wel zo mooi en uitdagend.
Na 35 kilometer kom ik door net onder de 3,5 uur en zit nog steeds op een schema van 10 km per uur, maar ik maak nu onderweg best veel foto's en verspeel dan ook veel tijd met stoppen, fototoestel pakken, de foto nemen en weer opbergen. Dat maakt me allemaal niet uit, het is zeker de moeite waard, het is hier zoveel mooier dan de eerste 30 kilometer.
Nog steeds blijven we met die kilometer verschil zitten, maar verder lijkt het aardig te kloppen.
Na 40 kilometer krijgen we weer een aantal bergjes als uitdaging waaronder wederom de Koppenberg en dan vanaf een andere kant en dat komt niet ten goede aan de kilometertijden. Bij de 40 kom ik door in 4 uur en 3 minuten en is het weer mooi lopen door de bossen, al merk ik dat ik toch wat vermoeide benen begin te krijgen, hoewel ik verder nergens last van heb. Na een aantal prachtige kilometers komen we bij het 45 kilometerpunt, bij mij 46 op mijn horloge en verlaten we het mooie gebied waarna we dalen en vlak lopen tot aan Oudenaarde, relatief wat makkelijke kilometers.
De 45 gaat dan nog in 4.37 waarna het met een paar foto's hier en daar redelijk makkelijk gaat, al merk ik dat ik bij het dalen toch mijn scheenbenen en bovenbenen wat begin te voelen, maar dat is ook niet zo gek. Ook merk ik dat de minste of geringste helling me tot wandelen noopt. Net buiten Oudenaarde nog een paar foto's maken van de stad zelf met het water wat er langs loopt en dan een feestelijke intocht op de markt waarbij ik wordt aangekondigd als de heer Terlouw uit Bergambacht. Mijn voornaam op mijn startnummer is C.A.W. , bij de aanmelding heb ik voorletters ingevuld ipv mijn voornaam, vandaar.
De eindtijd is uiteindelijk 1.15.32 en de afgelegde afstand is inderdaad bijna 51 kilometer geworden.
Bij het passeren van de finish ontvang ik nog een leuke medaille met het logo van de Loop van Vlaanderen, hangend aan een zwart lint.
Na een kwartiertje uitblazen op de grond kleed ik me om, ga nog even naar het toilet en wandel op het gemak terug naar de auto. Om 18.10 uur ben ik weer thuis, mijn gezicht gevoelig van het vele zonlicht, zweet en wind.
Het was wederom een leuke dag, maar wat een verschil met Spa wat betreft omgeving. Sommige stukken waren best pittig, maar Spa was vele malen zwaarder, wel verbaas ik me erover dat mijn benen dit bijna wekelijks aan kunnen. Over twee weken de Koning van Spanje trail in Schoorl, 32 kilometer en maar hopen dat er daar meer onverhard zal zijn dan hier bij de Loop van Vlaanderen.
