Trail by the sea (2)
Wedstrijdverslag
25 februari 2013
Renesse
Na de fantastische Utrechtse Heuvel Trail en belevenissen met de sleutel daarna staat er nu een nog veel zwaarder avontuur op het programma, de Trail by the sea, een trail over 38 kilometer door bossen, over strand en duinen met heel veel hoogteverschil.
Naarmate de week vordert gaat het weer steeds slechter worden en ook de weersverwachtingen zijn niet super. Ter plaatse geven ze voor zondag 24 februari windkracht 6 op, sneeuw en een gevoelstemperatuur tussen de -5 en -10.
Ik ben gek op kou, daar kun je je op kleden en maakte me er dan ook geen zorgen om, de wind op het strand zal zwaarder zijn in mul zand.
In de week voorafgaande aan deze mooie trail kreeg ik nog een soort hoezen binnen om over mijn enkel en bovenkant van mijn schoen te doen waardoor er minder kans is dat er zand in mijn schoenen komt, die kan ik nu mooi uit proberen.
De start is om 11.00 uur en ik besluit al om 8.30 uur te vertrekken, dan ben ik er zo rond een uurtje of 10 en heb ik nog een uur de tijd om alles voor te bereiden, een bakje koffie te drinken, enz.
In Rotterdam stuurt de navigatie me over de Maasboulevard, beetje vreemd, dat zou ik zelf niet hebben gedaan, maar ik kennelijk korter, maar achteraf ging dat ook goed, wel veel stoplichten zo dwars door de stad, door de Maastunnel en zo binnendoor. Het was wellicht korter, maar zeker niet sneller, maar ondanks dat kwam ik even na 10 uur inderdaad aan. Het krioelde al van de lopers. De 1 nog mooier uitgedost dan de ander, allerlei felle kleurtjes, mutsen, handschoenen, sommigen hadden een soort bivakmuts op, daar zag je alleen de ogen van.
Ik meld me voor mijn startnummer en geef nummer 172 door. Joop Terwiel is de vraag ? Ja !
Vandaag loop ik op het nummer van Joop Terwiel, een loper die ik heb leren kennen tijdens de opnames van de film De Marathon. Joop zit in Nepal en kan niet lopen, vandaar dat ik in beeld kom. Omzetten naar mijn naam ging niet, dan komt de eerste reserveloper in aanmerking en dat was ik niet, daarom maar op deze manier.
Na mijn startnummer krijg ik een mooi functioneel loopshirt in maat M, maar dat gaat hem niet worden. Ik geef aan dat ik waarschijnlijk een foutje heb gemaakt en krijg nu maat L, die zit als gegoten.
Ik begroet nog een aantal bekenden en pak een kop koffie die beschikbaar is gesteld door de organisatie en begeef me naar achteren om me om te kleden en alles klaar te maken. Als ik daar ben aangekomen zie ik ineens Marian Bakker en Erik Tolhoek staan, ze gaan ook voor deze monstertocht van start.
Om even over kwart voor elf worden we gesommeerd om naar buiten te gaan waar we gezamenlijk naar het strand gaan wandelen waar de start zal plaatsvinden.
Ik moet nog naar het toilet, mijn waterzak nog vullen met koud water en ik heb een thermosfles met heet water bij me om daarmee te vermengen zodat ik lekker warm water heb onderweg, dat was super. Dit idee kwam van mijn vrouw Marloes en ik was er erg blij mee. Zo'n koude plons is ook niet alles.
Even na 11 uur is inderdaad de start. Ik heb mijn fototoestel mee genomen en maak de eerste foto's, uiteindelijk zouden het er 42 worden. Natuurlijk kost me dat misschien wel een half uur, maar het gaat me niet om de tijd, maar gewoon genieten van deze prachtige omgeving.
Vanaf minuut 1 tot aan de finish heeft het constant gesneeuwd en de sneeuw bleef ook deels liggen wat zorgde voor mooie plaatjes.
Na eerst een lang stuk voor de wind te hebben gelopen over het strand begonnen daarna de eerste zwaardere stukken door de duinen. De stukken strand en duinen wisselden elkaar af en ik kon daar menig mooi plaatje schieten. Soms waren de paden heel erg smal, dan weer wat breder en kon je weer inhalen of ingehaald worden. De verzorging onderweg was geweldig. De mensen waren enthousiast, er was ook van alles te krijgen. AA Sport drank, AA Sportwater, winegums, ontbijtkoek, soms thee, soms cola, sinaasappel, geweldig geregeld. De drank niet simpel in plastic bekertjes, soms wel, maar vaak ook in flessen van een halve liter die je dan ook lopenderweg mee kon nemen.
Na de stukken duin en strand werd het terrein steeds zwaarder, we kwamen nu in de bossen. De hellingen werden steiler en steiler, het was soms glibberen naar beneden, maar werkelijk fantastisch mooi om daar te lopen. Er was een helling bij die zo steil was dat ze er zelfs een touw naar beneden hadden laten hangen om je indien het moeilijk werd aan omhoog te kunnen hijsen. Aan alles was gedacht. Het parcours was enorm goed aangegeven met oranje bewegwijzering aan de bomen of rood met witte linten, verdwalen was onmogelijk.
We liepen langs watertjes, we moesten hekken open doen, beklommen trappen, liepen nog door een bunker, alles was voor handen. Ik heb van het begin tot het einde genoten, wat een happening.
Na de drankpost bij de 30 kilometer zou er nog een enorm zwaar stuk volgen. Het stuk strand mee van het begin was nu juist tegen. Met de sneeuw/lichte hagel/ijzel in het gezicht met windkracht 6 is niet prettig en was even afzien, vooral het stuk tussen km 31 en 33, daar liepen we ook nog eens door het water waar je niet omheen kon, dus met natte koude voeten moesten we de weg vervolgen, maar dat was gelukkig maar een paar kilometer, daarna doken we de duinen weer in en werd de wind een stuk minder. De laatste paar kilometer ging toch grotendeels over het strand waar het mulle zand toch zwaar was, zeker na zo'n mooie zware tocht als we al achter de rug hadden.
Met nog 500 meter te gaan zie ik dat ik nog onder de 4.30 kan finishen voor wat het waard is en zet nog even flink aan waarbij ik nog twee andere lopers inhaal, de klok blijft staan op 4.29.36 , goed voor plaats 266. Natuurlijk had dat zeker een half uur sneller kunnen gaan als ik geen foto's had gemaakt, maar dan had ik rond plaats 140 of 150 gezeten, maakt niet zoveel uit. Winnaar werd Pascal van Norden in een onvoorstelbaar snelle tijd van 2.46.57
Marian en Erik komen binnen net onder de 4.50
Na afloop begeef ik me naar boven en kleed me snel om, drink wat en raak met diverse lopers in gesprek. Allemaal hebben ze pretlichtjes in hun ogen na hun belevenissen van vandaag, de 1 na de ander heeft genoten en is er vol van. Dit is toch heel anders dan na een marathon. Eerlijk is eerlijk, is heb meer plezier in dit soort lopen dan in een marathon. Ik zal in de toekomst dan ook minder marathons, maar meer trails gaan lopen.
Na het omkleden begeef ik me weer naar beneden en doe me te goed aan een lekker bord zuurkool met worst waarvoor Joop zich had aangemeld, ook dat zat bij zijn startnummer inbegrepen.
Ik had vrij veel opgeschept, maar mijn maag wilde nog niet zoveel opnemen dan dat ik had verwacht. Erik had honger en keek naar mijn bord. Toen ik geen trek meer had heeft Erik de worst opgegeten.
Na de huldiging ben ik weer naar huis gegaan met een grote glimlach op mijn gezicht. Wat een geweldige dag.
Renesse
Na de fantastische Utrechtse Heuvel Trail en belevenissen met de sleutel daarna staat er nu een nog veel zwaarder avontuur op het programma, de Trail by the sea, een trail over 38 kilometer door bossen, over strand en duinen met heel veel hoogteverschil.
Naarmate de week vordert gaat het weer steeds slechter worden en ook de weersverwachtingen zijn niet super. Ter plaatse geven ze voor zondag 24 februari windkracht 6 op, sneeuw en een gevoelstemperatuur tussen de -5 en -10.
Ik ben gek op kou, daar kun je je op kleden en maakte me er dan ook geen zorgen om, de wind op het strand zal zwaarder zijn in mul zand.
In de week voorafgaande aan deze mooie trail kreeg ik nog een soort hoezen binnen om over mijn enkel en bovenkant van mijn schoen te doen waardoor er minder kans is dat er zand in mijn schoenen komt, die kan ik nu mooi uit proberen.
De start is om 11.00 uur en ik besluit al om 8.30 uur te vertrekken, dan ben ik er zo rond een uurtje of 10 en heb ik nog een uur de tijd om alles voor te bereiden, een bakje koffie te drinken, enz.
In Rotterdam stuurt de navigatie me over de Maasboulevard, beetje vreemd, dat zou ik zelf niet hebben gedaan, maar ik kennelijk korter, maar achteraf ging dat ook goed, wel veel stoplichten zo dwars door de stad, door de Maastunnel en zo binnendoor. Het was wellicht korter, maar zeker niet sneller, maar ondanks dat kwam ik even na 10 uur inderdaad aan. Het krioelde al van de lopers. De 1 nog mooier uitgedost dan de ander, allerlei felle kleurtjes, mutsen, handschoenen, sommigen hadden een soort bivakmuts op, daar zag je alleen de ogen van.
Ik meld me voor mijn startnummer en geef nummer 172 door. Joop Terwiel is de vraag ? Ja !
Vandaag loop ik op het nummer van Joop Terwiel, een loper die ik heb leren kennen tijdens de opnames van de film De Marathon. Joop zit in Nepal en kan niet lopen, vandaar dat ik in beeld kom. Omzetten naar mijn naam ging niet, dan komt de eerste reserveloper in aanmerking en dat was ik niet, daarom maar op deze manier.
Na mijn startnummer krijg ik een mooi functioneel loopshirt in maat M, maar dat gaat hem niet worden. Ik geef aan dat ik waarschijnlijk een foutje heb gemaakt en krijg nu maat L, die zit als gegoten.
Ik begroet nog een aantal bekenden en pak een kop koffie die beschikbaar is gesteld door de organisatie en begeef me naar achteren om me om te kleden en alles klaar te maken. Als ik daar ben aangekomen zie ik ineens Marian Bakker en Erik Tolhoek staan, ze gaan ook voor deze monstertocht van start.
Om even over kwart voor elf worden we gesommeerd om naar buiten te gaan waar we gezamenlijk naar het strand gaan wandelen waar de start zal plaatsvinden.
Ik moet nog naar het toilet, mijn waterzak nog vullen met koud water en ik heb een thermosfles met heet water bij me om daarmee te vermengen zodat ik lekker warm water heb onderweg, dat was super. Dit idee kwam van mijn vrouw Marloes en ik was er erg blij mee. Zo'n koude plons is ook niet alles.
Even na 11 uur is inderdaad de start. Ik heb mijn fototoestel mee genomen en maak de eerste foto's, uiteindelijk zouden het er 42 worden. Natuurlijk kost me dat misschien wel een half uur, maar het gaat me niet om de tijd, maar gewoon genieten van deze prachtige omgeving.
Vanaf minuut 1 tot aan de finish heeft het constant gesneeuwd en de sneeuw bleef ook deels liggen wat zorgde voor mooie plaatjes.
Na eerst een lang stuk voor de wind te hebben gelopen over het strand begonnen daarna de eerste zwaardere stukken door de duinen. De stukken strand en duinen wisselden elkaar af en ik kon daar menig mooi plaatje schieten. Soms waren de paden heel erg smal, dan weer wat breder en kon je weer inhalen of ingehaald worden. De verzorging onderweg was geweldig. De mensen waren enthousiast, er was ook van alles te krijgen. AA Sport drank, AA Sportwater, winegums, ontbijtkoek, soms thee, soms cola, sinaasappel, geweldig geregeld. De drank niet simpel in plastic bekertjes, soms wel, maar vaak ook in flessen van een halve liter die je dan ook lopenderweg mee kon nemen.
Na de stukken duin en strand werd het terrein steeds zwaarder, we kwamen nu in de bossen. De hellingen werden steiler en steiler, het was soms glibberen naar beneden, maar werkelijk fantastisch mooi om daar te lopen. Er was een helling bij die zo steil was dat ze er zelfs een touw naar beneden hadden laten hangen om je indien het moeilijk werd aan omhoog te kunnen hijsen. Aan alles was gedacht. Het parcours was enorm goed aangegeven met oranje bewegwijzering aan de bomen of rood met witte linten, verdwalen was onmogelijk.
We liepen langs watertjes, we moesten hekken open doen, beklommen trappen, liepen nog door een bunker, alles was voor handen. Ik heb van het begin tot het einde genoten, wat een happening.
Na de drankpost bij de 30 kilometer zou er nog een enorm zwaar stuk volgen. Het stuk strand mee van het begin was nu juist tegen. Met de sneeuw/lichte hagel/ijzel in het gezicht met windkracht 6 is niet prettig en was even afzien, vooral het stuk tussen km 31 en 33, daar liepen we ook nog eens door het water waar je niet omheen kon, dus met natte koude voeten moesten we de weg vervolgen, maar dat was gelukkig maar een paar kilometer, daarna doken we de duinen weer in en werd de wind een stuk minder. De laatste paar kilometer ging toch grotendeels over het strand waar het mulle zand toch zwaar was, zeker na zo'n mooie zware tocht als we al achter de rug hadden.
Met nog 500 meter te gaan zie ik dat ik nog onder de 4.30 kan finishen voor wat het waard is en zet nog even flink aan waarbij ik nog twee andere lopers inhaal, de klok blijft staan op 4.29.36 , goed voor plaats 266. Natuurlijk had dat zeker een half uur sneller kunnen gaan als ik geen foto's had gemaakt, maar dan had ik rond plaats 140 of 150 gezeten, maakt niet zoveel uit. Winnaar werd Pascal van Norden in een onvoorstelbaar snelle tijd van 2.46.57
Marian en Erik komen binnen net onder de 4.50
Na afloop begeef ik me naar boven en kleed me snel om, drink wat en raak met diverse lopers in gesprek. Allemaal hebben ze pretlichtjes in hun ogen na hun belevenissen van vandaag, de 1 na de ander heeft genoten en is er vol van. Dit is toch heel anders dan na een marathon. Eerlijk is eerlijk, is heb meer plezier in dit soort lopen dan in een marathon. Ik zal in de toekomst dan ook minder marathons, maar meer trails gaan lopen.
Na het omkleden begeef ik me weer naar beneden en doe me te goed aan een lekker bord zuurkool met worst waarvoor Joop zich had aangemeld, ook dat zat bij zijn startnummer inbegrepen.
Ik had vrij veel opgeschept, maar mijn maag wilde nog niet zoveel opnemen dan dat ik had verwacht. Erik had honger en keek naar mijn bord. Toen ik geen trek meer had heeft Erik de worst opgegeten.
Na de huldiging ben ik weer naar huis gegaan met een grote glimlach op mijn gezicht. Wat een geweldige dag.
