Winter 63 (2)
Wedstrijdverslag
18 januari 2013
Friesland
Nee, verwacht van mij geen wedstrijd verslag die tijd licht achter mij.Zeker niet nu mijn enkel in het gips zit.Maar als ik de sneeuw zie dwarrelen en het ijs komt in de poldersloten dan........ Het is winter 1963 een winter om nooit te vergeten, zeker niet 18 Januari .In de sloten licht zo.n halve meter ijs maar schaatsen in de polder ...vergeet het maar .Er licht ook een meter sneeuw op.Geen ijsbaan in Schoonhoven dus met de bus naar Lopik waar de baan open is.Niet dat ze daar zo blij waren met die hardrijders uit Schoonhoven want in Lopik deden ze alleen maar aan zwieren.Als op de radio een bericht komt dat de Elfstedentocht toch doorgaat besluit ik dat ik maar eens mee moet doen.Mijn ouders niet blij... Maar mijn moeder begon in mijn wielerbroek en shirt wat zeemleren doeken in het kruis van mijn broek en aan de voorkant van het shirt te naaien,achteraf geen overbodige luxe.Dus met bus en trein naar Leeuwarden waar ik hartelijk werd ontvangen door een postbode uit Leeuwarden waar ik kon slapen.De volgende morgen wordt ik per fiets naar de start gebracht.Het vriest dat het kraakt -18 graden.Ik mag om 7 uur starten ....rennen naar het van harinxmakanaal.En de duisternis in .Met honderden andere rijders op een geveegd pad van 2 meter breed.Het gaat goed ik ben tenslotte een getraind atleet!!Voor en achter mij diverse valpartijen en ook zelf ga ik een paar maal plat op het ijs.Voor de wind gaat het redelijk al is het niet best met het ijs.Dan bij Stavoren wind tegen..... stampen maar.Bij Bolsward aangekomen er is niet te rijden ...dan maar lopen met de schaatsen...het schiet niet erg op zo.Als ik een militaire verzorgingspost zie besluit ik om brutaal wat soep te vragen.Ben je militair ???? Ik laat mijn groen onderkleding zien en dat bewijs is voor hen het sein om mij te bedienen.Ik ga weer verder en dan Hindelopen....daar moet ik het ijselmeer op.Een striemende ijskoude wind tegen,er zijn weinig andere rijders meer,de meesten zijn al afgestapt.Ik haal een paar rijders in,en we besluiten om bij elkaar te blijven en op elkaar te wachten als er iemand valt.Dat bevalt prima en er komen nog een paar rijders bij totaal 8 of 10 man.In Workum aangekomen krijgen we bericht dat Franeker om 5 uur uur dicht gaat.Dat nooit we gaan het halen ....en ja 10 min voor de sluiting passeren we Franeker.Maar dan??????waar we nu in terecht komen is siberie in het klein.Een ijskoude wind en de baan is nauwelijks te zien.Veel valpartijen nu maar zoals afgesproken we wachten op elkaar.Toch voel ik me nog goed en de wat oudere man 45 jaar, op z,n friese doorlopers spreekt ons moed in ...we komen op tijd.Dan een geheime controle post midden in de witte woestijn.We mogen niet door het bestuur heeft besloten dat we van het ijs af moeten.Maar het is pas 7 uur uur en we hebben tot 12 uur de tijd .Na lang aandringen krijgen we het geheime knipje in de kaart als bewijs dat we in Wier geweest zijn.Maar jullie moeten van het ijs af.Ja oke .we lopen richting een weg ????...kom jongens we gaan door met zestal mensen lopen we, ja waarop, het is stikdonker.... Ja hier is het ijs we gaan weer,maar niet lang.Ze hebben ons zien gaan en na een paar honderd meter staan politie en militairen ons op te wachten en worden we met dwang van het ijs gehaald.....een droom is over.We worden in een busje gezet wat ons naar Leeuwarden zal brengen Ik kan wel janken en doe dat dan ook.
Als ik om half twaalf bij mijn logeer adres aankom hoor ik hem zeggen.. jo we dachten zeker dat je het gehaald had .18 Januari 1963 voor mij een dag om nooit te vergeten.Maar de kruisjes van 85,86 en 97 zijn binnen.
Ad Verhoeff
Friesland
Nee, verwacht van mij geen wedstrijd verslag die tijd licht achter mij.Zeker niet nu mijn enkel in het gips zit.Maar als ik de sneeuw zie dwarrelen en het ijs komt in de poldersloten dan........ Het is winter 1963 een winter om nooit te vergeten, zeker niet 18 Januari .In de sloten licht zo.n halve meter ijs maar schaatsen in de polder ...vergeet het maar .Er licht ook een meter sneeuw op.Geen ijsbaan in Schoonhoven dus met de bus naar Lopik waar de baan open is.Niet dat ze daar zo blij waren met die hardrijders uit Schoonhoven want in Lopik deden ze alleen maar aan zwieren.Als op de radio een bericht komt dat de Elfstedentocht toch doorgaat besluit ik dat ik maar eens mee moet doen.Mijn ouders niet blij... Maar mijn moeder begon in mijn wielerbroek en shirt wat zeemleren doeken in het kruis van mijn broek en aan de voorkant van het shirt te naaien,achteraf geen overbodige luxe.Dus met bus en trein naar Leeuwarden waar ik hartelijk werd ontvangen door een postbode uit Leeuwarden waar ik kon slapen.De volgende morgen wordt ik per fiets naar de start gebracht.Het vriest dat het kraakt -18 graden.Ik mag om 7 uur starten ....rennen naar het van harinxmakanaal.En de duisternis in .Met honderden andere rijders op een geveegd pad van 2 meter breed.Het gaat goed ik ben tenslotte een getraind atleet!!Voor en achter mij diverse valpartijen en ook zelf ga ik een paar maal plat op het ijs.Voor de wind gaat het redelijk al is het niet best met het ijs.Dan bij Stavoren wind tegen..... stampen maar.Bij Bolsward aangekomen er is niet te rijden ...dan maar lopen met de schaatsen...het schiet niet erg op zo.Als ik een militaire verzorgingspost zie besluit ik om brutaal wat soep te vragen.Ben je militair ???? Ik laat mijn groen onderkleding zien en dat bewijs is voor hen het sein om mij te bedienen.Ik ga weer verder en dan Hindelopen....daar moet ik het ijselmeer op.Een striemende ijskoude wind tegen,er zijn weinig andere rijders meer,de meesten zijn al afgestapt.Ik haal een paar rijders in,en we besluiten om bij elkaar te blijven en op elkaar te wachten als er iemand valt.Dat bevalt prima en er komen nog een paar rijders bij totaal 8 of 10 man.In Workum aangekomen krijgen we bericht dat Franeker om 5 uur uur dicht gaat.Dat nooit we gaan het halen ....en ja 10 min voor de sluiting passeren we Franeker.Maar dan??????waar we nu in terecht komen is siberie in het klein.Een ijskoude wind en de baan is nauwelijks te zien.Veel valpartijen nu maar zoals afgesproken we wachten op elkaar.Toch voel ik me nog goed en de wat oudere man 45 jaar, op z,n friese doorlopers spreekt ons moed in ...we komen op tijd.Dan een geheime controle post midden in de witte woestijn.We mogen niet door het bestuur heeft besloten dat we van het ijs af moeten.Maar het is pas 7 uur uur en we hebben tot 12 uur de tijd .Na lang aandringen krijgen we het geheime knipje in de kaart als bewijs dat we in Wier geweest zijn.Maar jullie moeten van het ijs af.Ja oke .we lopen richting een weg ????...kom jongens we gaan door met zestal mensen lopen we, ja waarop, het is stikdonker.... Ja hier is het ijs we gaan weer,maar niet lang.Ze hebben ons zien gaan en na een paar honderd meter staan politie en militairen ons op te wachten en worden we met dwang van het ijs gehaald.....een droom is over.We worden in een busje gezet wat ons naar Leeuwarden zal brengen Ik kan wel janken en doe dat dan ook.
Als ik om half twaalf bij mijn logeer adres aankom hoor ik hem zeggen.. jo we dachten zeker dat je het gehaald had .18 Januari 1963 voor mij een dag om nooit te vergeten.Maar de kruisjes van 85,86 en 97 zijn binnen.
Ad Verhoeff
