Dropping Avantri
Wedstrijdverslag
19 september 2014
Nunspeet
Het zal niemand zijn ontgaan dat Avantri dit jaar het 50-jarig jubileum viert. Er zijn al tal van leuke evenementen georganiseerd en bijna bij allemaal ben ik van de partij geweest. De feestavond, de filmavonden, 4 van de 5 coopertests, de Ronde van de Krimpenerwaard. Vanavond staat er een dropping op het programma en ook daar heb ik me voor aangemeld.
Dropping, is dat niet iets voor kinderen ? Ik weet dat mijn zoon een keer mee is geweest op tentenkamp met de dropping en dan werden ze "gedropt" in de Loet.
Het zal mij benieuwen, ik ga mee voor de gezelligheid met de anderen, maar verwacht er in eerste instantie niet veel van.
Het is even haasten om voor 19.00 uur bij de kantine te zijn, maar dat lukt. Het is warm, dus ik ben gekleed in een sporthemdje met korte broek, Johan is er ook en is ook in korte broek, de anderen zijn gekleed in veelal spijkerbroeken en hebben jassen bij zich. Het lijkt mij wat warm, maar het kan snel afkoelen, ik heb wel een trainingspak bij me en een regenjack voor het geval dat....
We zijn met 22 man en 2 man gaat vanuit Gouda al naar de plaats van bestemming, dat blijkt Nunspeet te zijn. Vanaf de baan rijden we met 5 auto's, ikzelf, Robert Hoek, Simone, Frans en Johan.
Als we rond 20.30 uur aan komen staat in het donker op tafel een grote thermoskan koffie op ons te wachten met een soort adeko wafel en thee. Ik heb mijn Petzl Nao "bouwlamp" bij me en beschijn daarmee de tafel zodat we wat kunnen zien, al heeft het donker ook wel wat.
We treffen bij het outdoorcentrum in Nunspeet twee organisatoren aan die ons wegwijs maken en tips geven. Ook delen ze de teams in. Er zijn dames die graag bij elkaar willen, maar dat gaat niet lukken. Willekeurig worden de deelnemers aan de vier teams aangewezen. Ik zit in groep 4 evenals Frans, maar als we uiteindelijk de teams bij elkaar zien blijkt er toch van alles niet te kloppen en zit ik ineens in groep 2 omdat één van de dames niet in de aan hun aangewezen groep is gaan staan. Op het einde moet er nog iemand uit groep 4. Aangezien niemand zich beschikbaar stelt besluit Frans dan maar naar voren te stappen en hebben we héél toevallig Saskia, Els, Nicky en Alexandra in één team. Al dat konten draaien en geregel heeft dan toch gewerkt. Wat ze eerst van plan waren is dus gelukt. Met hen mee zijn ook Robert Hoek en Jeroen van Harmelen.
Om de startvolgorde te bepalen is er eerst een soort test. Er hangen tassen aan een touw en die tas moet van een kabel gehaald worden zonder de knopen los te maken. Net voor ons team is het inderdaad team Flipse dat luttele seconden eerder de tas los heeft via de houten paal aan beide kanten van het touw waartussen de tas is gespannen. Ik had daar weinig kijk op maar de dames in ons team, te weten Tiny Driesse, Simone en Marion Visser wisten hier wel raad mee, Harald Driesse, Xander de Ruiter en ikzelf stonden nog te bedenken hoe dit ging werken, maar de tas was al los.
Team Flipse werd met een legerkleurig VW transportbusje gedropt en 10 minuten later waren wij aan de beurt.
Het derde team had de tas ook los, dat bestond uit Marco, Anna-Isabel, Astrid, Johan, Cécile en Koos. Het team van Frans, Marillion, Gerrit de Jong, Carolien de Pater, Rob en Pieter vd Dool deed daar wat langer over, maar slaagde er ook in en moest als laatste starten.
We kregen een boekje mee waarin we antwoorden moesten schrijven en verder een GPS apparaat dat erg mooi werkte.
Vanaf de start moet je naar een waypoint toe en als je gaat lopen loopt de te lopen afstand op of af. Als de afstand afloopt ben je op de goede weg.
Het is nog steeds heerlijk weer en we lopen met Xander als wegwijzer met het GPS apparaat op kop en ikzelf als schijnwerper om de paden te belichten. We hebben het gezellig en we lachen en praten er aardig op los. De eerste vraag was al bij de start beantwoord en het eerste waypoint werd snel gevonden. Tel het aantal afgebeelde herten ONDER deze tekst. Dat waren er 33, er stond nog een hertje afgebeeld boven de tekst maar die telde niet mee, dus in het apparaat 33 ingetikt en op weg naar waypoint 33. Als we lekker verder gaan en bij het punt aan komen staat het team van de dames nog bij de vraag. Blijkbaar is de vraag lastig, want we moeten nog 5 minuten wachten en ze stonden er al even. Het is wel jammer dat we hen nu tegen zijn gekomen, in het slechtste geval loop je zo de verdere trip achter elkaar aan, dat zou jammer zijn. Als we de vraag betreffende de kleur jas van Jan al snel hebben opgelost en blijkt dat die groen moet zijn besluiten we iets minder snel te gaan lopen om zodoende de anderen wat voorsprong te geven. Als we bij het volgende punt komen zien we de groep nog net vertrekken en krijgen we het meest besproken vraagstuk van de avond/nacht.
Anderhalve kip legt in anderhalve dag anderhalf ei, hoeveel dagen heeft 1 kip nodig om een dozijn eieren te leggen. Al meteen komen er van diverse kanten antwoorden van 12 voorbij, maar dat is me wat te simpel. 1 kip, 1 dag, 1 ei x 12 in een dozijn is 12 klinkt het. Xander twijfelt ook en denkt dat 12 te simpel is, dat kan haast niet kloppen.
Ik geef aan dat die 1,5 dag niet op 1 gesteld moet worden en dat het antwoord 18 zou moeten zijn, maar blijkbaar is mijn uitleg niet goed genoeg om de anderen te overtuigen. Al lopende naar waypoint 12 blijf ik rekenen evenals Xander en zeggen dat het niet klopt. Aangekomen bij het waypoint wordt onze vrees bevestigd, HELAAS U HEEFT TWEE KILOMETER EXTRA GELOPEN, BEGEEF U NAAR WAYPOINT 18.
Verder niet getreurd, het is heerlijk weer, ik ben in mijn sas met mijn hemdje en korte broek waar anderen jassen uittrekken. We gaan vrolijk verder en één voordeel is er nu, we zitten niet vlak meer achter de anderen en dat is wel zo leuk.
We krijgen nog een vraag over appels en hoeveel appels Jan dan heeft, dat bleken er 3 te zijn, daarna een vraag over 9 vakjes, vul de getallen 1 t/m 9 in en zorg dat zowel horizontaal, verticaal als diagonaal alles klopt.
Even rekenen, alle 9 getallen samen is 45, dus 3 getallen bij elkaar moet 15 zijn. Na eventjes proberen zijn we er al snel uit dat getal 5 in het midden moet komen.
Ik vertelde deze vraag thuis en zonder te rekenen vertelde Marloes gelijk dat 5 altijd in het midden staat, daar hoef je niet voor te rekenen, dat is een gegeven, dat wist ik dus niet. We krijgen nog een doolhofvraag en als we net voor middernacht arriveren hebben we bijna 10 kilometer gewandeld. De anderen roepen hè hè, eindelijk, we zitten al ruim een half uur te wachten en dat klopt. Ze hebben op het einde nog een sprintje getrokken om ons voor te blijven en komen bezweet aan, niet wetende dat we ver achter hen zaten. We hebben dan ook 3 kilometer meer gelopen.
De winnende groep kwam onderweg de boswachter nog tegen die vroeg wat ze aan het doen waren. Toen ze aangaven dat het om ene dropping ging nam de man aan dat er dan wel een vergunning voor zou zijn.
Een paartje in de auto in het donkere bos zal wel geschrokken zijn van de lampjes rondom hun auto als je denkt alleen te zijn zonder pottenkijkers.
Het is nu een tijdje wachten op het team van Johan. Als Simone naar Rob belt zijn ze pas bij vraag 5 en duurt het nog even. Om 1 uur besluit de organisatie om de groep maar op te halen met het busje omdat het anders te laat zou gaan worden en Gerrit heeft problemen om goed te volgen, hij is in het donker ook een aantal keren gestruikeld.
We hebben de grootste lol met elkaar en de vraag met de kippen en de eieren galmt door de nacht, op het team van Els na had iedereen het fout. De andere teams bleken nog wat meer fouten te hebben gemaakt waardoor het al maar later is geworden.
Ondanks de vermoeidheid bij enkelen is er weinig van te merken, er heerst een fantastische stemming. Er staan pannen met tomatensoep en kippensoep met stokbrood, er zijn worstjes, er zijn stukken kaas en worst, bier, vruchtensap, etc.
Rond 1.45 uur vertrekken we en is het onderweg in de diverse auto's ook nog steeds gezellig.
Als ik Saskia, Alexandra, Harald en Tiny heb afgezet ben ik net voor 3 uur thuis na wederom een fantastisch geslaagd evenement. Avantri bedankt, ik had het niet willen missen. Mijn eerste dropping !
Nunspeet
Het zal niemand zijn ontgaan dat Avantri dit jaar het 50-jarig jubileum viert. Er zijn al tal van leuke evenementen georganiseerd en bijna bij allemaal ben ik van de partij geweest. De feestavond, de filmavonden, 4 van de 5 coopertests, de Ronde van de Krimpenerwaard. Vanavond staat er een dropping op het programma en ook daar heb ik me voor aangemeld.
Dropping, is dat niet iets voor kinderen ? Ik weet dat mijn zoon een keer mee is geweest op tentenkamp met de dropping en dan werden ze "gedropt" in de Loet.
Het zal mij benieuwen, ik ga mee voor de gezelligheid met de anderen, maar verwacht er in eerste instantie niet veel van.
Het is even haasten om voor 19.00 uur bij de kantine te zijn, maar dat lukt. Het is warm, dus ik ben gekleed in een sporthemdje met korte broek, Johan is er ook en is ook in korte broek, de anderen zijn gekleed in veelal spijkerbroeken en hebben jassen bij zich. Het lijkt mij wat warm, maar het kan snel afkoelen, ik heb wel een trainingspak bij me en een regenjack voor het geval dat....
We zijn met 22 man en 2 man gaat vanuit Gouda al naar de plaats van bestemming, dat blijkt Nunspeet te zijn. Vanaf de baan rijden we met 5 auto's, ikzelf, Robert Hoek, Simone, Frans en Johan.
Als we rond 20.30 uur aan komen staat in het donker op tafel een grote thermoskan koffie op ons te wachten met een soort adeko wafel en thee. Ik heb mijn Petzl Nao "bouwlamp" bij me en beschijn daarmee de tafel zodat we wat kunnen zien, al heeft het donker ook wel wat.
We treffen bij het outdoorcentrum in Nunspeet twee organisatoren aan die ons wegwijs maken en tips geven. Ook delen ze de teams in. Er zijn dames die graag bij elkaar willen, maar dat gaat niet lukken. Willekeurig worden de deelnemers aan de vier teams aangewezen. Ik zit in groep 4 evenals Frans, maar als we uiteindelijk de teams bij elkaar zien blijkt er toch van alles niet te kloppen en zit ik ineens in groep 2 omdat één van de dames niet in de aan hun aangewezen groep is gaan staan. Op het einde moet er nog iemand uit groep 4. Aangezien niemand zich beschikbaar stelt besluit Frans dan maar naar voren te stappen en hebben we héél toevallig Saskia, Els, Nicky en Alexandra in één team. Al dat konten draaien en geregel heeft dan toch gewerkt. Wat ze eerst van plan waren is dus gelukt. Met hen mee zijn ook Robert Hoek en Jeroen van Harmelen.
Om de startvolgorde te bepalen is er eerst een soort test. Er hangen tassen aan een touw en die tas moet van een kabel gehaald worden zonder de knopen los te maken. Net voor ons team is het inderdaad team Flipse dat luttele seconden eerder de tas los heeft via de houten paal aan beide kanten van het touw waartussen de tas is gespannen. Ik had daar weinig kijk op maar de dames in ons team, te weten Tiny Driesse, Simone en Marion Visser wisten hier wel raad mee, Harald Driesse, Xander de Ruiter en ikzelf stonden nog te bedenken hoe dit ging werken, maar de tas was al los.
Team Flipse werd met een legerkleurig VW transportbusje gedropt en 10 minuten later waren wij aan de beurt.
Het derde team had de tas ook los, dat bestond uit Marco, Anna-Isabel, Astrid, Johan, Cécile en Koos. Het team van Frans, Marillion, Gerrit de Jong, Carolien de Pater, Rob en Pieter vd Dool deed daar wat langer over, maar slaagde er ook in en moest als laatste starten.
We kregen een boekje mee waarin we antwoorden moesten schrijven en verder een GPS apparaat dat erg mooi werkte.
Vanaf de start moet je naar een waypoint toe en als je gaat lopen loopt de te lopen afstand op of af. Als de afstand afloopt ben je op de goede weg.
Het is nog steeds heerlijk weer en we lopen met Xander als wegwijzer met het GPS apparaat op kop en ikzelf als schijnwerper om de paden te belichten. We hebben het gezellig en we lachen en praten er aardig op los. De eerste vraag was al bij de start beantwoord en het eerste waypoint werd snel gevonden. Tel het aantal afgebeelde herten ONDER deze tekst. Dat waren er 33, er stond nog een hertje afgebeeld boven de tekst maar die telde niet mee, dus in het apparaat 33 ingetikt en op weg naar waypoint 33. Als we lekker verder gaan en bij het punt aan komen staat het team van de dames nog bij de vraag. Blijkbaar is de vraag lastig, want we moeten nog 5 minuten wachten en ze stonden er al even. Het is wel jammer dat we hen nu tegen zijn gekomen, in het slechtste geval loop je zo de verdere trip achter elkaar aan, dat zou jammer zijn. Als we de vraag betreffende de kleur jas van Jan al snel hebben opgelost en blijkt dat die groen moet zijn besluiten we iets minder snel te gaan lopen om zodoende de anderen wat voorsprong te geven. Als we bij het volgende punt komen zien we de groep nog net vertrekken en krijgen we het meest besproken vraagstuk van de avond/nacht.
Anderhalve kip legt in anderhalve dag anderhalf ei, hoeveel dagen heeft 1 kip nodig om een dozijn eieren te leggen. Al meteen komen er van diverse kanten antwoorden van 12 voorbij, maar dat is me wat te simpel. 1 kip, 1 dag, 1 ei x 12 in een dozijn is 12 klinkt het. Xander twijfelt ook en denkt dat 12 te simpel is, dat kan haast niet kloppen.
Ik geef aan dat die 1,5 dag niet op 1 gesteld moet worden en dat het antwoord 18 zou moeten zijn, maar blijkbaar is mijn uitleg niet goed genoeg om de anderen te overtuigen. Al lopende naar waypoint 12 blijf ik rekenen evenals Xander en zeggen dat het niet klopt. Aangekomen bij het waypoint wordt onze vrees bevestigd, HELAAS U HEEFT TWEE KILOMETER EXTRA GELOPEN, BEGEEF U NAAR WAYPOINT 18.
Verder niet getreurd, het is heerlijk weer, ik ben in mijn sas met mijn hemdje en korte broek waar anderen jassen uittrekken. We gaan vrolijk verder en één voordeel is er nu, we zitten niet vlak meer achter de anderen en dat is wel zo leuk.
We krijgen nog een vraag over appels en hoeveel appels Jan dan heeft, dat bleken er 3 te zijn, daarna een vraag over 9 vakjes, vul de getallen 1 t/m 9 in en zorg dat zowel horizontaal, verticaal als diagonaal alles klopt.
Even rekenen, alle 9 getallen samen is 45, dus 3 getallen bij elkaar moet 15 zijn. Na eventjes proberen zijn we er al snel uit dat getal 5 in het midden moet komen.
Ik vertelde deze vraag thuis en zonder te rekenen vertelde Marloes gelijk dat 5 altijd in het midden staat, daar hoef je niet voor te rekenen, dat is een gegeven, dat wist ik dus niet. We krijgen nog een doolhofvraag en als we net voor middernacht arriveren hebben we bijna 10 kilometer gewandeld. De anderen roepen hè hè, eindelijk, we zitten al ruim een half uur te wachten en dat klopt. Ze hebben op het einde nog een sprintje getrokken om ons voor te blijven en komen bezweet aan, niet wetende dat we ver achter hen zaten. We hebben dan ook 3 kilometer meer gelopen.
De winnende groep kwam onderweg de boswachter nog tegen die vroeg wat ze aan het doen waren. Toen ze aangaven dat het om ene dropping ging nam de man aan dat er dan wel een vergunning voor zou zijn.
Een paartje in de auto in het donkere bos zal wel geschrokken zijn van de lampjes rondom hun auto als je denkt alleen te zijn zonder pottenkijkers.
Het is nu een tijdje wachten op het team van Johan. Als Simone naar Rob belt zijn ze pas bij vraag 5 en duurt het nog even. Om 1 uur besluit de organisatie om de groep maar op te halen met het busje omdat het anders te laat zou gaan worden en Gerrit heeft problemen om goed te volgen, hij is in het donker ook een aantal keren gestruikeld.
We hebben de grootste lol met elkaar en de vraag met de kippen en de eieren galmt door de nacht, op het team van Els na had iedereen het fout. De andere teams bleken nog wat meer fouten te hebben gemaakt waardoor het al maar later is geworden.
Ondanks de vermoeidheid bij enkelen is er weinig van te merken, er heerst een fantastische stemming. Er staan pannen met tomatensoep en kippensoep met stokbrood, er zijn worstjes, er zijn stukken kaas en worst, bier, vruchtensap, etc.
Rond 1.45 uur vertrekken we en is het onderweg in de diverse auto's ook nog steeds gezellig.
Als ik Saskia, Alexandra, Harald en Tiny heb afgezet ben ik net voor 3 uur thuis na wederom een fantastisch geslaagd evenement. Avantri bedankt, ik had het niet willen missen. Mijn eerste dropping !
