Heinenoordtunnelloop (2)
Wedstrijdverslag
08 februari 2014
Oud-Beijerland
Vorig jaar belandde ik in een andere leeftijdsklasse. En dan kijk je weer bij de clubrecords of er nog iets is overgebleven. Nu zag ik dat Piet Wuijster vorig jaar een 25km in Oud-Beijerland had gedaan in 2.03.13 uur. Het aantal 25-kilometer wedstrijden is dun gezaaid dus het moest de Heinenoordtunnelloop worden. Begin januari kreeg ik die wedstrijd in het vizier en ben er extra voor gaan trainen. Een keer een duurloop van 20 km en een van 21 km. Eigenlijk moest ik de 25 een keer aantikken maar dat kwam er niet van.
Piet kan volgens mij veel sneller maar waarom liep hij niet sneller? Z’n klassering was toen 5e, niet verkeerd. Ik vernam dat er toen veel wind stond en de tunnel is misschien een scherprechter.
Ik kon het hem moeilijk zelf vragen want dan had hij zeker meegegaan en dat hoefde voor mij niet.
Vorige week tijdens de 10 van Roodenburg hoorde ik al dat hij flink aan het trainen was maar ik begon natuurlijk niet over mijn plannen.
Er waren dus meerdere gevaren: het weer, de tunnel en de aanwezigheid van Piet.
Het weer was vanochtend bar en boos maar de regen zou wegtrekken. De start was om 12.00 uur. De vlaggen deden flink hun best toen ik aankwam en de regen was net gestopt. In het clubhuis geen Piet te bekennen. In de kleedkamer ook niet. Na wat voorzichtig inlopen ging ik weer terug naar de kleedkamer en trof daar Wilko Schuijff en Robert Hoek. Wilko kwam voor een persoonlijk record en Robert deed mee voor de gezelligheid. Piet zou vanavond een Trial doen wist men te vertellen, dus dat kwam mij heel goed uit.
Wilko dacht aan een tijd rond de 1.45 uur en ik dacht aan een tijd iets onder de 2 uur. Robert besloot met mij mee te lopen en we spraken af niet op elkaar te wachten en als iemand wil gaan dan gaat ie maar.
Die 25 km is natuurlijk een heel eind maar het parcours is mooi op te knippen. Even na 10 km komt de tunnel. Even buiten de tunnel is het keerpunt en even na weer de tunnel is het 15 km-punt. En een rekensom leert dat het dan nog maar 10 km is.
Zij aan zij gingen we van start. Wilko verdween al snel uit beeld. Het parcours voerde over fietspaden en dijkweggetjes. Door de harde wind was er weinig verkeer. Daar kwam de tunnel in zicht. Net bij de ingang kwam de koploper al weer aanzetten.
Een lange afzink volgde. Midden in de tunnel waren een paar trommelaars bezig. Dat klonk natuurlijk lekker en het geeft sfeer. Even later kwamen we Wilko tegen en die oogde fris. Het was een lange klim om de tunnel weer uit te komen. Buiten gekomen volgde een stukje klinkerweg en daar was het keerpunt. Ik merkte dat Robert een gat had laten vallen. Wat te doen, wachten? Nee zonde van de tijd. Misschien had hij het even moeilijk en sluit hij wel weer aan. Bij het verlaten van de tunnel kon je elkaar weer zien. We riepen en gebaarden wel wat maar ik besloot toch maar door te gaan. Er kwamen een paar stukken waar de wind vrij spel had dus dat werd flink duwen. Het clubrecord moest gezien mijn tussentijden zeker lukken.
Na 25 km kwam onvermijdelijk de finish en die was heel bijzonder. Die was midden in de showroom van de plaatselijk Citroën-dealer. Ideetje voor Cor Terlouw misschien?? Wel slim want de jury-aankomst staat warm en droog! Daar was water te krijgen en ook erwtensoep. En Wilko zat daar natuurlijk al een tijdje aan. Even later kwam Robert binnen en ging ook gelijk aan de erwtensoep. Ik moet er niet aan denken.
Robert en Wilko vertrokken al snel en ik besloot toch even de prijsuitreiking af te wachten. In het clubhuis aangekomen was onze Sven net aan zijn 5 km begonnen op een prachtig groot scherm. Na de daarop volgende ritten begon de prijsuitreiking en bleek ik zowaar de eerste bij de M60 te zijn. Een leuke opsteker. Maar de 4e plaats bij de senioren van Wilko sla ik toch hoger aan. Mooie prestatie.
Oud-Beijerland
Vorig jaar belandde ik in een andere leeftijdsklasse. En dan kijk je weer bij de clubrecords of er nog iets is overgebleven. Nu zag ik dat Piet Wuijster vorig jaar een 25km in Oud-Beijerland had gedaan in 2.03.13 uur. Het aantal 25-kilometer wedstrijden is dun gezaaid dus het moest de Heinenoordtunnelloop worden. Begin januari kreeg ik die wedstrijd in het vizier en ben er extra voor gaan trainen. Een keer een duurloop van 20 km en een van 21 km. Eigenlijk moest ik de 25 een keer aantikken maar dat kwam er niet van.
Piet kan volgens mij veel sneller maar waarom liep hij niet sneller? Z’n klassering was toen 5e, niet verkeerd. Ik vernam dat er toen veel wind stond en de tunnel is misschien een scherprechter.
Ik kon het hem moeilijk zelf vragen want dan had hij zeker meegegaan en dat hoefde voor mij niet.
Vorige week tijdens de 10 van Roodenburg hoorde ik al dat hij flink aan het trainen was maar ik begon natuurlijk niet over mijn plannen.
Er waren dus meerdere gevaren: het weer, de tunnel en de aanwezigheid van Piet.
Het weer was vanochtend bar en boos maar de regen zou wegtrekken. De start was om 12.00 uur. De vlaggen deden flink hun best toen ik aankwam en de regen was net gestopt. In het clubhuis geen Piet te bekennen. In de kleedkamer ook niet. Na wat voorzichtig inlopen ging ik weer terug naar de kleedkamer en trof daar Wilko Schuijff en Robert Hoek. Wilko kwam voor een persoonlijk record en Robert deed mee voor de gezelligheid. Piet zou vanavond een Trial doen wist men te vertellen, dus dat kwam mij heel goed uit.
Wilko dacht aan een tijd rond de 1.45 uur en ik dacht aan een tijd iets onder de 2 uur. Robert besloot met mij mee te lopen en we spraken af niet op elkaar te wachten en als iemand wil gaan dan gaat ie maar.
Die 25 km is natuurlijk een heel eind maar het parcours is mooi op te knippen. Even na 10 km komt de tunnel. Even buiten de tunnel is het keerpunt en even na weer de tunnel is het 15 km-punt. En een rekensom leert dat het dan nog maar 10 km is.
Zij aan zij gingen we van start. Wilko verdween al snel uit beeld. Het parcours voerde over fietspaden en dijkweggetjes. Door de harde wind was er weinig verkeer. Daar kwam de tunnel in zicht. Net bij de ingang kwam de koploper al weer aanzetten.
Een lange afzink volgde. Midden in de tunnel waren een paar trommelaars bezig. Dat klonk natuurlijk lekker en het geeft sfeer. Even later kwamen we Wilko tegen en die oogde fris. Het was een lange klim om de tunnel weer uit te komen. Buiten gekomen volgde een stukje klinkerweg en daar was het keerpunt. Ik merkte dat Robert een gat had laten vallen. Wat te doen, wachten? Nee zonde van de tijd. Misschien had hij het even moeilijk en sluit hij wel weer aan. Bij het verlaten van de tunnel kon je elkaar weer zien. We riepen en gebaarden wel wat maar ik besloot toch maar door te gaan. Er kwamen een paar stukken waar de wind vrij spel had dus dat werd flink duwen. Het clubrecord moest gezien mijn tussentijden zeker lukken.
Na 25 km kwam onvermijdelijk de finish en die was heel bijzonder. Die was midden in de showroom van de plaatselijk Citroën-dealer. Ideetje voor Cor Terlouw misschien?? Wel slim want de jury-aankomst staat warm en droog! Daar was water te krijgen en ook erwtensoep. En Wilko zat daar natuurlijk al een tijdje aan. Even later kwam Robert binnen en ging ook gelijk aan de erwtensoep. Ik moet er niet aan denken.
Robert en Wilko vertrokken al snel en ik besloot toch even de prijsuitreiking af te wachten. In het clubhuis aangekomen was onze Sven net aan zijn 5 km begonnen op een prachtig groot scherm. Na de daarop volgende ritten begon de prijsuitreiking en bleek ik zowaar de eerste bij de M60 te zijn. Een leuke opsteker. Maar de 4e plaats bij de senioren van Wilko sla ik toch hoger aan. Mooie prestatie.
