Koning van Spanje Trail (2)
Wedstrijdverslag
04 mei 2014
Gulpen
Sinds een half jaar is dit mijn derde trail, weer heel anders dan de vorige edities. Wat betreft de omgeving overstijgt deze toch echt de vorige trails, wat is Zuid-Limburg toch prachtig!! Toscane is er niets bij, wat een uitgestrekte heuvelachtige landschappen overgoten door een heerlijk zonnetje.
Het is even rijden maar dat is dik de moeite waard, om 07.00 vertrekken we om twee uur later bij het outdoorcentrum te arriveren. Ina, Aad en ik gaan 18 kilometer lopen en Dennis heeft ons gereden. Beetje vreemd dat de 34 kilometer lopers een uur later moeten starten.
Geheel ontspannen staan we vrij achteraan bij de start (niks voor mij) maar het doel is lekker lopen en genieten, geen strijd tegen de klok.
Na het eerste bochtje zien we Cor en Robin ons nog aanmoedigen, zij gaan starten voor de langste afstand.
Aad en ik hebben afgesproken om samen te lopen, de eerste kilometer is meteen pittig. Door het redelijk hoge gras bedwingen we de eerste heuvel, je loopt ook nog eens schuin maar daar wennen we wel aan. We komen via een landweggetje langs wat huizen en een boerderij, de stal stond zo uitnodigend open dat we besluiten om hier dwars doorheen te lopen. De koeien kijken wat verdwaasd, 2 rare snuiters door hun stal?
Wat is het genieten, door de verschillende paden en landschappen maken we heel wat tempowisselingen. Het gebeurt ook regelmatig dat er stukken gewandeld wordt. Wandelen gaat soms sneller dan hardlopen, de stukken zijn echt te steil. Aad zijn hartslagmeter sloeg zelfs op tilt, of hij deed het gewoon niet goed.
Soms is het goed opletten of we nog op de goede route lopen, de route is aangegeven met lintjes aan de bomen en struiken.
Iemand roept: Janet, je veter zit los. Aad is iets verder doorgelopen, maar ik maak mijn veter vast en zie ineens een wegwijsbordje voor de 18 km. Geluk bij een ongeluk, we waren anders finaal fout gelopen.
Na een flinke klim volgt vaak een heerlijke daling, de daling is dit keer een fantastisch bospad met veel boomstammen, uitkijken dus.
We razen als professionals langs tientallen lopers (veel 10 km lopers) en voelen ons net als Pascal van Norden. Wat een kick, wat gaan we snel!!! Lopers doen met respect een stapje opzij. Helaas komt aan dit sprookje ook weer een eind, een zware klim volgt.
Zo moeten we ook door een beek ploeteren, nemen we precies de verkeerde kant. Aad valt nog door de diepe blubber, en ik stap giga in de koeiestront. Ik ruik het een kilometer later nog, blijkt het aan mijn been te hangen. De kilometers tikken in rap tempo voorbij, op vlakke stukken kunnen we weer goed op adem komen. Ik denk er niet teveel over na omdat ik nog nooit zover gelopen heb, laat staan zo'n zwaar parcours!
Eindelijk komen we aan bij de camping vlakbij de finish, hier wacht ons volgens Aad nog een flinke kuitenbijter. Dit is echt de laatste, vervolgens moeten we nog een stukje dalen over een zeer lastig pad vol met losse stenen. De matten zijn in zicht en ik zet flink aan om nog even wat dames in te halen. Hoor ik Aad zeggen dat we er nog niet zijn.......Oh nee he, de finishboog staat een stuk verder, foutje.
Ik dender over de finish en ben echt kapot, het lukt me nog wel om een verse Limburgse vlaai te verorberen en een slok alcoholvrij bier. Het gras lonkt, we besluiten om voor de finish op Ina te wachten. Na 3 kwartier zien we haar nog steeds niet, ze blijkt allang gefinisht te zijn. We overleggen of we nog op Cor en Robin zullen wachten, maar dit gaat te lang duren, jammer. Op de terugweg kopen we nog even wat asperges en aardbeien. Moe maar voldaan rijden we richting huis. Ook deze trail komt zeker in de top 3 van leukste wedstrijden, een absolute aanrader!!
Gulpen
Sinds een half jaar is dit mijn derde trail, weer heel anders dan de vorige edities. Wat betreft de omgeving overstijgt deze toch echt de vorige trails, wat is Zuid-Limburg toch prachtig!! Toscane is er niets bij, wat een uitgestrekte heuvelachtige landschappen overgoten door een heerlijk zonnetje.
Het is even rijden maar dat is dik de moeite waard, om 07.00 vertrekken we om twee uur later bij het outdoorcentrum te arriveren. Ina, Aad en ik gaan 18 kilometer lopen en Dennis heeft ons gereden. Beetje vreemd dat de 34 kilometer lopers een uur later moeten starten.
Geheel ontspannen staan we vrij achteraan bij de start (niks voor mij) maar het doel is lekker lopen en genieten, geen strijd tegen de klok.
Na het eerste bochtje zien we Cor en Robin ons nog aanmoedigen, zij gaan starten voor de langste afstand.
Aad en ik hebben afgesproken om samen te lopen, de eerste kilometer is meteen pittig. Door het redelijk hoge gras bedwingen we de eerste heuvel, je loopt ook nog eens schuin maar daar wennen we wel aan. We komen via een landweggetje langs wat huizen en een boerderij, de stal stond zo uitnodigend open dat we besluiten om hier dwars doorheen te lopen. De koeien kijken wat verdwaasd, 2 rare snuiters door hun stal?
Wat is het genieten, door de verschillende paden en landschappen maken we heel wat tempowisselingen. Het gebeurt ook regelmatig dat er stukken gewandeld wordt. Wandelen gaat soms sneller dan hardlopen, de stukken zijn echt te steil. Aad zijn hartslagmeter sloeg zelfs op tilt, of hij deed het gewoon niet goed.
Soms is het goed opletten of we nog op de goede route lopen, de route is aangegeven met lintjes aan de bomen en struiken.
Iemand roept: Janet, je veter zit los. Aad is iets verder doorgelopen, maar ik maak mijn veter vast en zie ineens een wegwijsbordje voor de 18 km. Geluk bij een ongeluk, we waren anders finaal fout gelopen.
Na een flinke klim volgt vaak een heerlijke daling, de daling is dit keer een fantastisch bospad met veel boomstammen, uitkijken dus.
We razen als professionals langs tientallen lopers (veel 10 km lopers) en voelen ons net als Pascal van Norden. Wat een kick, wat gaan we snel!!! Lopers doen met respect een stapje opzij. Helaas komt aan dit sprookje ook weer een eind, een zware klim volgt.
Zo moeten we ook door een beek ploeteren, nemen we precies de verkeerde kant. Aad valt nog door de diepe blubber, en ik stap giga in de koeiestront. Ik ruik het een kilometer later nog, blijkt het aan mijn been te hangen. De kilometers tikken in rap tempo voorbij, op vlakke stukken kunnen we weer goed op adem komen. Ik denk er niet teveel over na omdat ik nog nooit zover gelopen heb, laat staan zo'n zwaar parcours!
Eindelijk komen we aan bij de camping vlakbij de finish, hier wacht ons volgens Aad nog een flinke kuitenbijter. Dit is echt de laatste, vervolgens moeten we nog een stukje dalen over een zeer lastig pad vol met losse stenen. De matten zijn in zicht en ik zet flink aan om nog even wat dames in te halen. Hoor ik Aad zeggen dat we er nog niet zijn.......Oh nee he, de finishboog staat een stuk verder, foutje.
Ik dender over de finish en ben echt kapot, het lukt me nog wel om een verse Limburgse vlaai te verorberen en een slok alcoholvrij bier. Het gras lonkt, we besluiten om voor de finish op Ina te wachten. Na 3 kwartier zien we haar nog steeds niet, ze blijkt allang gefinisht te zijn. We overleggen of we nog op Cor en Robin zullen wachten, maar dit gaat te lang duren, jammer. Op de terugweg kopen we nog even wat asperges en aardbeien. Moe maar voldaan rijden we richting huis. Ook deze trail komt zeker in de top 3 van leukste wedstrijden, een absolute aanrader!!
