Marathon (3)
Wedstrijdverslag
13 april 2014
Rotterdam
Na het fantastisch leuke verslag van Janet is het mijn beurt om mijn belevingen van de laatste dagen te verwoorden en dat valt niet mee.
Vanaf 1988 toen ik mijn eerste marathon liep, dat was in Rotterdam, is de teller gestaag opgelopen en zondag 13 april is het dan zover, ik ga mijn 100e marathon lopen, wederom in Rotterdam. Dat laatste is geen toeval, dat is geheel volgens planning, al ging het in Zeeland bij de Trail by the sea bijna mis, de beloofde 38 kilometer was daar bijna 42 kilometer, maar dat liep goed af.
Een jubileum moet wel een mooi jubileum zijn en ik had mezelf een extra uitdaging bezorgd door ook te proberen mijn record te verbeteren dat ik 2 jaar terug liep in Rotterdam bij mijn 25e marathon in de havenstad.
Mijn record staat vrij scherp op 3.29.14 , maar met de nodige training en geluk met het weer, gezondheid en vorm zou het misschien mogelijk kunnen zijn.
In december start ik al voorzichtig met de trainingen volgens en schema van Joop van Amerongen, voormalig coach van Koen Raymaekers en klant van ons. Joop biedt aan om ook mijn loopmaatjes van een loopschema te voorzien en komt een lezing geven op de baan. In eerste instantie is iedereen erg enthousiast, maar bij het zien van de schema's haakten velen af. De lange duurlopen met de groep zijn in eerste instantie niet opgenomen in het programma en de meesten vonden die juist geweldig met z'n allen. Ik kan dat uiteraard begrijpen en vond dat ook super, maar ik had me voorgenomen om het programma van Joop te volgen en heb me daar zoveel mogelijk aan proberen te houden. Met mij volgden Hans van Wurmond, Aad van der Poel en debutanten Robin Pillekers en zijn zus Jacqueline ook het schema van Joop.
Het was af en toe best moeilijk om me aan het schema te houden. De ultralangzame duurlopen, de hele korte trainingen, vaak baalde ik er van, maar ik hield wel vol.
Ik had me ook voorgenomen om mijn 80 kilo schoon aan de haak te laten voor wat het was. Ik weeg al zo'n 25 jaar rond die 80, maar nu wil ik naar 75 kilo. Geen snoep, koekjes of extra's, chiazaadjes iedere ochtend, maar verder wel mijn normale eten en waarachtig, het lukte. Op de ochtend voor de marathon nog een laatste test, 74,8 !!! Gelukt, al had dat wellicht ook te maken met de diarree afgelopen nacht, dat zullen wel de zenuwen zijn geweest.
Mijn lichaam gaf regelmatig aan dat ik wel moest beseffen dat ik 50 jaar was en dat 5x trainen in de week nog nooit was gebeurd en waar ik nou eigenlijk mee bezig was. Het resultaat was dan ook dat ik een aantal keer ziek of absoluut niet fit ben geweest, maar richting de marathon ging het toch langzaam beter.
Met Aad en Jacqueline nog een laatste echte test gedaan in Barendrecht, een 35 kilometer en dat ging bij ons allemaal goed, al had Jacqueline best wat moeite met de afstand, zover had ze nog nooit gelopen, is dus ook niet zo vreemd.
Op de donderdag voor de marathon lijkt het mis te gaan. Mijn rechter kuit doet vreemd, het voelt of er een bankschroef omheen zit en ik loop zelfs te hinken. In de avond Ben Gubbels gebeld tijdens een kaartavondje en Ben had gelukkig op vrijdagmorgen tijd. Om 9 uur naar Ben en de boel weer soepel gemaakt, voelde weer super. Ben bedankt !
Voorafgaande aan de marathon moeten we eerst de startnummers ophalen. Net als vorig jaar ga ik op vrijdag samen met Aad naar de marathonexpo in de Beurs op de Coolsingel om gelijk alvast sfeer te proeven. We zijn er even na 11 uur en gaan pas weg even voor 3 uur.
Voor Ben en Simone haal ik VIP kaarten op bij de infobalie waarmee ze op de tribune op de Coolsingel kunnen gaan zitten en er zitten ook nog consumptiebonnen bij. Ik heb daar recht op omdat ik reeds 25x de marathon van Rotterdam heb gelopen. Ik hoef ook niet meer te betalen bij het inschrijven en krijg zelfs de inschrijving al thuis gestuurd, een klik is voldoende om de inschrijving te bevestigen. We halen de tas met startnummer en shirt op en kijken nieuwsgierig bij de diverse stands. We gaan ook met leuke artikelen naar huis. Aad en ik kopen beiden oranje lange sokken van CEP met een opdruk van de Marathon van Rotterdam en krijgen als beursaanbieding een mooi oranje loopshirt cadeau.
Het is er reuze gezellig en we komen er diverse Avantrianen tegen. Piet en Aria, Els, Wilko, Michel, Ronald, Jan, Peter, Nico, Bea, Harald, Tiny, Tineke Koevermans en ook andere bekenden zoals Ronald en Reny Tertoolen van avFortuna die ik heb leren kennen bij de opname van ed film De Marathon. We eten ook nog een bordje spaghetti voor het broodnodige stapelwerk.
De rest van de dag blijf ik samen met Marloes nog in Rotterdam, eet daar wat bij de Griek en kom helemaal kapot thuis.
Zaterdag rustig aan gedaan, mijn kuit voelt goed, maar naarmate de dag voorbij gaat begin ik hem toch weer wat te voelen, maar dat kan ook tussen mijn oren zitten.
Na mijn werk even naar huis en daarna gelijk door naar de Pastaparty van Avantri. Vorig jaar is deze Pastaparty voor de gein in het leven geroepen en was zo'n succes, leuke groep gezellige vrienden, zodat we het dit jaar weer hebben georganiseerd. Op een grote zolder van het voormalige keukencentrum van de vader van Els hebben we een hele mooie ruimte die er geknipt voor is.
Als ik binnen kom zie dat mijn lieve Avantri vrienden ballonnen en slingers op hebben gehangen met 100 erop, wederom een geweldige binnenkomst.
Diverse lopers hebben van alles gemaakt, diverse soorten pasta, salades, toetjes, het was gewoon geweldig. Iedereen heeft goed gegeten en we hebben gezellig zitten kletsen met elkaar waarna we tegen 10 uur naar huis zijn gegaan, sommigen waren al eerder weg. We bereiden ons allemaal anders voor op onze Marathon van Rotterdam.
Zondag 13 april is aangebroken. Het weer is goed, er staat een lekker windje, de temperatuur is in de ochtend al 12 graden en zal toch niet verder oplopen dan tot een graad of 15, wel staat er een vervelend zonnetje, al is dat voor het publiek natuurlijk geweldig. We verzamelen bij het voetbalveld. Er zijn al groepjes op eigen gelegenheid vertrokken, we blijven over met Patrick, Janet, Cecile, Els, Aad, Robin en ikzelf. Aad rijdt en Robin en ik stappen bij hem in, Cecile neemt de anderen mee. We arriveren bij Capelsebrug en hebben nog plaats genoeg. Om een kaartje te kopen is het veel te druk en ik besluit om dan maar "zwart" te reizen. Snel met z'n tweetjes door het poortje en dat werkt ondanks de medewerkers die op een afstand staan te kijken. We komen op het perron nog wat bekenden tegen en het wemelt er al van de hardlopers. Het is gezellig in de metro en vol goede moet gaan we op weg naar de Coolsingel. Met ons groepje begeven we ons naar de brandweerkazerne Baan nabij Leuvehaven waar we heerlijk de ruimte hebben. Er staat een grote gymzaal tot onze beschikking en we kunnen na afloop heerlijk douchen, er is een kantine om de eventuele honger of dorst te stillen, het kan niet beter. Jacqueline is er nu ook en Ger komt er ook naartoe. We maken ons allemaal klaar voor de wedstrijd en begeven ons naar de start. Ik start in vak D, Aad en Ger in E net als Robin, de anderen starten op de 10, net na de marathon.
Ter gelegenheid van de marathon heb ik zelf een oranje shirt laten maken met een zwart broekje met daarop het logo van de 100 marathon club en ons bedrijfslogo. Met de nieuwe oranje kousen ziet het er best flitsend uit. De meeste anderen lopen in het shirt wat ik heb laten maken voor een grote groep. Dit is een blauw shirt met achterop de naam van de loper/loopster en ziet er erg goed uit. Voorop ons logo en dat van Avantri. De lopers en loopsters zijn goed herkenbaar en met de groepsfoto van afgelopen woensdag op de training zag het er echt super uit.
Ik heb als doel een PR en wie weet wat er nog meer in gaat zitten als ik mijn droomtempo vast kan blijven houden. Ik wil weg op 4.50 per kilometer en hoop zodoende om onder de 3.26 te komen, maar het zonnetje baart me zorgen, dat was 2 jaar geleden met 10 graden en zware bewolking toch prettiger.
De eerste kilometers gaan net iets boven mijn doel, maar wel onder de 5 kilometer en naarmate de kilometers vorderen kom ik rond dat schema van 4.50 te lopen en het voelt goed. Het zonnetje is helaas goed te voelen en steekt gewoon, wel is het lekker dat het op de beschutte plaatsen heerlijk lopen is, zelfs met een fris windje.
De eerste 5 gaan in 24.52 als we de mooie Kuip passeren, de tweede 5 in 23.52 , goed voor een 48.44 op de 10, het loopt heerlijk. Ik zie veel bekenden. Onderweg haal ik Bea in bij een drankpost en verbaas me erover dat ze voor me zit en ook dat ze achter de tafel vandaan komt. Later hoor ik dat Bea misselijk was en veel moest plassen, dat is flink balen, want Bea was in topvorm en leek hard op weg naar een tijd rond de 3.45 uur.
We gaan nu naar De Slinge waar Marloes staat met een flesje drank. Ik zie haar niet, maar ineens komt er een arm met een flesje uit het publiek die van Marloes blijkt te zijn. Na het drankje volgt het 15 kilometerpunt in 1.12.51 , een 5-kilometertijd van 24.07 , nog steeds een fractie boven de 4.50 per kilometer gemiddeld.
Het 20 kilometerpunt gaat nog steeds lekker en ik klok daar 1.36.37 , een 5-kilometertijd van 23.46 , ik zit nu precies op mijn schema van 4.50 , de halve marathon gaat dan in 1.42.19 , net weer iets te langzaam, maar dat kwam door de drankpost. Normaal neem ik iedere 5 kilometer een half gelletje, nu neem ik een hele op de 7,5 kilometers, is iets meer. Drinken heb ik verder niet meegenomen, ik drink goed bij de drankposten. Dit kost me wel wat tijd, maar het scheelt in het gewicht dat je mee moet slepen.
We gaan nu weer terug naar de Erasmusbrug, dat is vaak een scherprechter. Vanaf deze kant is de brug steiler. Marloes staat met een banaan en een drankje langs de kant die ik snel aanpak. Ik neem een halve banaan en drink ook het flesje niet helemaal leeg, ik wil snel weer verder, want het gaat allemaal erg krap worden.
Het 25 kilometerpunt bereik ik in 2.01.14 , een 5-kilometertijd van 24.37 waardoor ik weer een achterstand heb op mijn schema van 24 seconden. Ik merk na de klim dat die brug me toch een tikje heeft gegeven. In de afzink naderen we de Coolsingel en staan Patrick, Cecile, Els, Nicky en Janet langs de kant te schreeuwen, geweldig, dat geeft een kik. Er volgt een moeilijk stukje. We gaan onder de weg door en er volgt een naar klimmetje. Na de brug is dit niet fijn. Mijn ritme is verdwenen, ik begin mijn linker hamstring wat te voelen en het tempo zakt automatisch wat terug. De voorsprong op het schema 3.30 is redelijk, maar is ook zo verdwenen.
Net voor de 30 kilometer staan Avantrimaatjes Ab, Wim, Marry en Piet te springen en moedigen me aan. Onderweg ook Max Reinhard gezien, Melania en Hugo, Simone, Ben, Rob, Tiny, Peer, Pieter vd Dool, Jos Koeleman en nog veel meer, het was in 1 woord geweldig. Wat is Avantri toch een geweldige club. Onderweg ook veel leden van Start gezien en ook daarvan kreeg ik leuke aanmoedigingen.
Tijdens het lopen zie ik onder de lopers weinig bekenden. Ik praat een tijdje met een loper in een B&W shirt maar weet niet wie het is, van de anderen hoor ik niets. Ik zie ook Nico Boerboom nog lopen met zijn camera namens Dichtbij.nl en zeg hem gedag.
Na de 30 begint het vermaledijde Kralingse Bos. Vele malen ben ik daar helemaal op een hoop gegaan en ook nu gaat het moeilijk. De goede trainingen blijken wel te werken. Ik heb het moeilijk, maar de hartslag blijft nu zelfs nog onder de 160 en ik kan nog redelijk tempo blijven lopen, al is dat dan wel iets boven de 5 minuten per kilometer.
De 30 kilometer gaat in 2.26.23 , een 5-kilometertijd van 25.09 , best een mooie doorkomsttijd, een voorsprong van slechts zo'n 2,5 minuut op het schema 3.30 en dat moet zelfs onder de 3.29.14 worden, dan is de marge nog maar zo'n 1,5 minuut.
De benen zijn steeds meer voelbaar, maar echt kapot ben ik nog niet. Bij de 34 kom ik door een woonwijk waar Johan Gelderblom en Nel staan. Johan vraagt me hoe het gaat. De 3.25 zit er zeker niet in, maar ik hoop wel een PR zeg ik vol zelfvertrouwen, al weet ik dat ik ook dat niet ga redden.
Onderweg had ik het groepje met ballonnetje 3.30 ingehaald en zag daar ook Fred Noorlander in lopen, bij de 35 kilometer drankpost haalt de groep me weer in en het lijkt wel of ik stil sta. Jos Koeleman staat langs de kant om een foto te maken. We zien elkaar te laat en dat mislukt. Wel zie ik Marloes langs de kant staan zwaaien in de bocht.
De 35 gaat in 2.51.59 , de 5-kilometertijd in 25.36 .
Het verval is niet erg groot, maar de marge is nu zo'n beetje weg. Nog 7,195 kilometer x 5 minuten = zo'n 36 minuten. Het kan nog steeds, dan zal het een 3.28-er gaan worden, maar die laatste 7 zijn het zwaarste.
Bij de 39 staat Ab me weer aan te moedigen, ik zie ook klanten uit Rotterdam die me tegemoet zijn gefietst, Kees en Hanneke Donkersloot. Net voor de drankpost van de 40 kom ik de bocht om en staat Nico Boerboom klaar om een foto te maken namens Dichtbij.nl , Piet Stam en Gabri Gunst staan me aan te moedigen. Ik kijk op mijn klokje en de moed zakt in mijn schoenen, de 40 gaat in 3.18.24 , de laatste 5 gaan in 26.25 , nu dus wel serieus verval en weg droom.
Het gaat zelfs niet lukken om onder de 3.30 te komen, laat staan een PR. Heb je daar dan al die tijd voor getraind mopper ik in mezelf, loop eens door ouwe, je mag dan 50 zijn, maar je mag best kapot zijn na zo'n marathon. LOPEN !!!
Tegen beter weten in ga ik verder en onbewust ben ik toch wat sneller gaan lopen.
Als we onder de kubuswoningen doorkomen nader ik het 41 kilometerpunt. Nog 1195 meter. Ik besluit nog een keer te versnellen, de benen doen zeer, maar ik verkramp nog niet. Links van me schreeuwen Simone, Ben en Rob me toe. Nico loopt vlak voor je. Nico ? Die had toch al lang binnen moeten zijn ? Nico blijkt net als 2 jaar geleden te verkrampen in het zicht van de haven en wederom met Lydia vd Graaf in zijn buurt, die overigens een fantastische 3.23 liep.
Als ik de Coolsingel opdraai weet ik niet wat ik zie en hoor. Links van me staan Janet, Nicky, Els, Patrick, Bianca, Lana en Cecile te springen en te schreeuwen. Ik zie ze met een spandoek staan en met grote felgroene cijfers 100 die ze omhoog houden. Geweldig, wat een lieve vrienden. Deze actie lijkt me vleugels te geven en ik blijk nog harder te kunnen rennen. In een roes ren ik als een dolle naar de finish, hoor rechts van me Melania en Hugo schreeuwen en kom over de streep. Als ik op mijn klokje kijk blijk ik onder de 3.30 te hebben gelopen, gelukkig en nog mooier, ook nog mijn PR te hebben verbroken met 8 tellen. Ongelooflijk. Een lichaam en geest kunnen meer dan je denkt. Ik ben zielsgelukkig en sta daar een tijdje te glunderen. Als ik verder loop staan mijn maatjes me al op te wachten. Wilko, Michel, Jan, Ronald, Piet, Harald en Peter staan te klappen.
Mijn maatjes hebben geweldig gelopen, allemaal mooie tijden. Wilko een 3.13, Michel 3.16, Piet 3.20, Jan 3.20, Peter 3.28, Harald 3.34 , Nico met kramp nog 3.30 en Ronald een mooie 3.22 , Peter , Nico en Piet geen PR, maar van Piet was dat ook niet te verwachten, maar met 3.20 kan hij heel trots zijn, ik doe het hem niet na. We staan wat te kletsen dicht bij de verslaggever van TV Rijnmond waarna Wilko en Ronald tegen hem zeggen dat ik vandaag mijn 100e marathon heb volbracht. De verslaggever vraagt me om even te wachten omdat we zo in de uitzending komen. Er is een vader die zijn dochter in een rolstoel over de Erasmusbrug duwt, wat een huzarenstukje. Na deze beelden krijg ik allerlei vragen voorgeschoteld en ben er nog helemaal confuus van. Na het interview vraagt hij of de jongens me op de schouders willen nemen waarna Ronald en Peter me optillen en voor de camera met de anderen gaan staan springen. Wat een geweldige ervaring om dit met mijn maatjes te mogen delen. Wat een jubileum.
Na de finish ga ik even zitten, want ik krijg kramp in mijn knieholtes. Even later strompel ik verder met medaille, banaan en flesje drank maar moet toch weer even gaan zitten. Een loper van avFortuna die ik ook ken van de film De Marathon helpt me en duwt de kramp er wat uit door mijn benen op te tillen en wat te rekken. De pijn en kramp zakt weg en ik wandel weer naar de kazerne. Ik kom onderweg Hans van Wurmond nog tegen die helaas is uitgestapt. Hans was al geblesseerd en zou hem niet uitlopen, maar hij moest helaas eerder stoppen dan hij hoopte.
Onze monteur Hassan el Mourabet liep vandaag zijn eerste marathon en ik had hem onderweg allang verwacht.
In Lekkerkerk bij de halve Natuurmarathon liep Hassan een 1.32-er, als training op 28,3 kilometer liep hij 2.06 , een tijd rond de 3.20 zat er in, maar Hassan komt uiteindelijk binnen in een mooie 3.37 , maar niet de tijd die we op mijn werk vooraf hadden verwacht. Er is bij ons menig poultje op afgesloten. Hassan is na de 5 veel te snel gegaan, zelfs kilometertijden van 4.15 toen het makkelijk ging. Als hij hem nog een keer gaat lopen zal hij veel sneller gaan, hij heeft absoluut talent.
Op de Coolsingel in de schaduw staat een koud windje als je bezweet en moe bent en ik besluit gelijk door te lopen naar de kazerne.
Ik bel Els even op en meld dat ik daar zit. Snel douchen dan komen we daar ook naartoe is het antwoord. Als ik onder de douche vandaan kom moet ik weer een trap omhoog naar de gymzaal en op de trap hoor ik ineens, ssstttt, daar komt hij aan. Als ik de zaal in kom staan Els, Nicky, Janet en Cecile te juichen met het spandoek , de mooie felgroene cijfers 100 en vlaggetjes. Wat geweldig, wat een lieve vriendinnen, in 1 woord fantastisch.
Even later komt Aad helemaal niet moe en happy de zaal binnen, hij heeft eindelijk de grens van 4 uur doorbroken met een 3.58-er , ik ben vreselijk blij voor hem. Hij hikte hier al jaren tegenaan zoals ik dat heb gehad met mijn 3.30 , super.
Robin en Jacqueline komen even later binnen en hebben bij hun debuut een keurige 4.20 gelopen. Ze scheelden slechts 2 seconden bij de finish en ze hebben, behoudens de eerste paar kilometer, niet met elkaar gelopen. Robin zat er doorheen en werd bijna ingehaald.
Ger komt als laatste binnen en heeft ondanks de blessures van het afgelopen jaar toch zijn 16e Rotterdam marathon volbracht in 4.35.03
Namens Avantri liepen er nog veel meer de marathon. Argen liep 3.57.13 , Bea 3.53.10 , Robert Hoek 3.58.35 , Pieter Verhoek 4.03.14 , Pieter van Rossum 4.05.04 , Sander Seppen 4.14.07 , Wouter Koevermans 4.15.20
Els liep op haar 10 net boven het uur, Nicky een mooie 56,56 een seconde voor Monique Baan, Cecile liep 53.39 , Janet 46,29 , Patrick 45,41 , John liep de 10 na zijn blessure en liep 44.28 , Ab een 41.28
Wat was dit een geweldige happening. Volgens mij heeft iedereen het reuze naar de zin gehad. Ik zal deze mooie dag nooit meer vergeten. Langs deze weg wil ik mijn vrienden bedanken voor hun enthousiasme, steun en hartverwarmende gebaren. JULLIE ZIJN HET EINDE !!!
Rotterdam
Na het fantastisch leuke verslag van Janet is het mijn beurt om mijn belevingen van de laatste dagen te verwoorden en dat valt niet mee.
Vanaf 1988 toen ik mijn eerste marathon liep, dat was in Rotterdam, is de teller gestaag opgelopen en zondag 13 april is het dan zover, ik ga mijn 100e marathon lopen, wederom in Rotterdam. Dat laatste is geen toeval, dat is geheel volgens planning, al ging het in Zeeland bij de Trail by the sea bijna mis, de beloofde 38 kilometer was daar bijna 42 kilometer, maar dat liep goed af.
Een jubileum moet wel een mooi jubileum zijn en ik had mezelf een extra uitdaging bezorgd door ook te proberen mijn record te verbeteren dat ik 2 jaar terug liep in Rotterdam bij mijn 25e marathon in de havenstad.
Mijn record staat vrij scherp op 3.29.14 , maar met de nodige training en geluk met het weer, gezondheid en vorm zou het misschien mogelijk kunnen zijn.
In december start ik al voorzichtig met de trainingen volgens en schema van Joop van Amerongen, voormalig coach van Koen Raymaekers en klant van ons. Joop biedt aan om ook mijn loopmaatjes van een loopschema te voorzien en komt een lezing geven op de baan. In eerste instantie is iedereen erg enthousiast, maar bij het zien van de schema's haakten velen af. De lange duurlopen met de groep zijn in eerste instantie niet opgenomen in het programma en de meesten vonden die juist geweldig met z'n allen. Ik kan dat uiteraard begrijpen en vond dat ook super, maar ik had me voorgenomen om het programma van Joop te volgen en heb me daar zoveel mogelijk aan proberen te houden. Met mij volgden Hans van Wurmond, Aad van der Poel en debutanten Robin Pillekers en zijn zus Jacqueline ook het schema van Joop.
Het was af en toe best moeilijk om me aan het schema te houden. De ultralangzame duurlopen, de hele korte trainingen, vaak baalde ik er van, maar ik hield wel vol.
Ik had me ook voorgenomen om mijn 80 kilo schoon aan de haak te laten voor wat het was. Ik weeg al zo'n 25 jaar rond die 80, maar nu wil ik naar 75 kilo. Geen snoep, koekjes of extra's, chiazaadjes iedere ochtend, maar verder wel mijn normale eten en waarachtig, het lukte. Op de ochtend voor de marathon nog een laatste test, 74,8 !!! Gelukt, al had dat wellicht ook te maken met de diarree afgelopen nacht, dat zullen wel de zenuwen zijn geweest.
Mijn lichaam gaf regelmatig aan dat ik wel moest beseffen dat ik 50 jaar was en dat 5x trainen in de week nog nooit was gebeurd en waar ik nou eigenlijk mee bezig was. Het resultaat was dan ook dat ik een aantal keer ziek of absoluut niet fit ben geweest, maar richting de marathon ging het toch langzaam beter.
Met Aad en Jacqueline nog een laatste echte test gedaan in Barendrecht, een 35 kilometer en dat ging bij ons allemaal goed, al had Jacqueline best wat moeite met de afstand, zover had ze nog nooit gelopen, is dus ook niet zo vreemd.
Op de donderdag voor de marathon lijkt het mis te gaan. Mijn rechter kuit doet vreemd, het voelt of er een bankschroef omheen zit en ik loop zelfs te hinken. In de avond Ben Gubbels gebeld tijdens een kaartavondje en Ben had gelukkig op vrijdagmorgen tijd. Om 9 uur naar Ben en de boel weer soepel gemaakt, voelde weer super. Ben bedankt !
Voorafgaande aan de marathon moeten we eerst de startnummers ophalen. Net als vorig jaar ga ik op vrijdag samen met Aad naar de marathonexpo in de Beurs op de Coolsingel om gelijk alvast sfeer te proeven. We zijn er even na 11 uur en gaan pas weg even voor 3 uur.
Voor Ben en Simone haal ik VIP kaarten op bij de infobalie waarmee ze op de tribune op de Coolsingel kunnen gaan zitten en er zitten ook nog consumptiebonnen bij. Ik heb daar recht op omdat ik reeds 25x de marathon van Rotterdam heb gelopen. Ik hoef ook niet meer te betalen bij het inschrijven en krijg zelfs de inschrijving al thuis gestuurd, een klik is voldoende om de inschrijving te bevestigen. We halen de tas met startnummer en shirt op en kijken nieuwsgierig bij de diverse stands. We gaan ook met leuke artikelen naar huis. Aad en ik kopen beiden oranje lange sokken van CEP met een opdruk van de Marathon van Rotterdam en krijgen als beursaanbieding een mooi oranje loopshirt cadeau.
Het is er reuze gezellig en we komen er diverse Avantrianen tegen. Piet en Aria, Els, Wilko, Michel, Ronald, Jan, Peter, Nico, Bea, Harald, Tiny, Tineke Koevermans en ook andere bekenden zoals Ronald en Reny Tertoolen van avFortuna die ik heb leren kennen bij de opname van ed film De Marathon. We eten ook nog een bordje spaghetti voor het broodnodige stapelwerk.
De rest van de dag blijf ik samen met Marloes nog in Rotterdam, eet daar wat bij de Griek en kom helemaal kapot thuis.
Zaterdag rustig aan gedaan, mijn kuit voelt goed, maar naarmate de dag voorbij gaat begin ik hem toch weer wat te voelen, maar dat kan ook tussen mijn oren zitten.
Na mijn werk even naar huis en daarna gelijk door naar de Pastaparty van Avantri. Vorig jaar is deze Pastaparty voor de gein in het leven geroepen en was zo'n succes, leuke groep gezellige vrienden, zodat we het dit jaar weer hebben georganiseerd. Op een grote zolder van het voormalige keukencentrum van de vader van Els hebben we een hele mooie ruimte die er geknipt voor is.
Als ik binnen kom zie dat mijn lieve Avantri vrienden ballonnen en slingers op hebben gehangen met 100 erop, wederom een geweldige binnenkomst.
Diverse lopers hebben van alles gemaakt, diverse soorten pasta, salades, toetjes, het was gewoon geweldig. Iedereen heeft goed gegeten en we hebben gezellig zitten kletsen met elkaar waarna we tegen 10 uur naar huis zijn gegaan, sommigen waren al eerder weg. We bereiden ons allemaal anders voor op onze Marathon van Rotterdam.
Zondag 13 april is aangebroken. Het weer is goed, er staat een lekker windje, de temperatuur is in de ochtend al 12 graden en zal toch niet verder oplopen dan tot een graad of 15, wel staat er een vervelend zonnetje, al is dat voor het publiek natuurlijk geweldig. We verzamelen bij het voetbalveld. Er zijn al groepjes op eigen gelegenheid vertrokken, we blijven over met Patrick, Janet, Cecile, Els, Aad, Robin en ikzelf. Aad rijdt en Robin en ik stappen bij hem in, Cecile neemt de anderen mee. We arriveren bij Capelsebrug en hebben nog plaats genoeg. Om een kaartje te kopen is het veel te druk en ik besluit om dan maar "zwart" te reizen. Snel met z'n tweetjes door het poortje en dat werkt ondanks de medewerkers die op een afstand staan te kijken. We komen op het perron nog wat bekenden tegen en het wemelt er al van de hardlopers. Het is gezellig in de metro en vol goede moet gaan we op weg naar de Coolsingel. Met ons groepje begeven we ons naar de brandweerkazerne Baan nabij Leuvehaven waar we heerlijk de ruimte hebben. Er staat een grote gymzaal tot onze beschikking en we kunnen na afloop heerlijk douchen, er is een kantine om de eventuele honger of dorst te stillen, het kan niet beter. Jacqueline is er nu ook en Ger komt er ook naartoe. We maken ons allemaal klaar voor de wedstrijd en begeven ons naar de start. Ik start in vak D, Aad en Ger in E net als Robin, de anderen starten op de 10, net na de marathon.
Ter gelegenheid van de marathon heb ik zelf een oranje shirt laten maken met een zwart broekje met daarop het logo van de 100 marathon club en ons bedrijfslogo. Met de nieuwe oranje kousen ziet het er best flitsend uit. De meeste anderen lopen in het shirt wat ik heb laten maken voor een grote groep. Dit is een blauw shirt met achterop de naam van de loper/loopster en ziet er erg goed uit. Voorop ons logo en dat van Avantri. De lopers en loopsters zijn goed herkenbaar en met de groepsfoto van afgelopen woensdag op de training zag het er echt super uit.
Ik heb als doel een PR en wie weet wat er nog meer in gaat zitten als ik mijn droomtempo vast kan blijven houden. Ik wil weg op 4.50 per kilometer en hoop zodoende om onder de 3.26 te komen, maar het zonnetje baart me zorgen, dat was 2 jaar geleden met 10 graden en zware bewolking toch prettiger.
De eerste kilometers gaan net iets boven mijn doel, maar wel onder de 5 kilometer en naarmate de kilometers vorderen kom ik rond dat schema van 4.50 te lopen en het voelt goed. Het zonnetje is helaas goed te voelen en steekt gewoon, wel is het lekker dat het op de beschutte plaatsen heerlijk lopen is, zelfs met een fris windje.
De eerste 5 gaan in 24.52 als we de mooie Kuip passeren, de tweede 5 in 23.52 , goed voor een 48.44 op de 10, het loopt heerlijk. Ik zie veel bekenden. Onderweg haal ik Bea in bij een drankpost en verbaas me erover dat ze voor me zit en ook dat ze achter de tafel vandaan komt. Later hoor ik dat Bea misselijk was en veel moest plassen, dat is flink balen, want Bea was in topvorm en leek hard op weg naar een tijd rond de 3.45 uur.
We gaan nu naar De Slinge waar Marloes staat met een flesje drank. Ik zie haar niet, maar ineens komt er een arm met een flesje uit het publiek die van Marloes blijkt te zijn. Na het drankje volgt het 15 kilometerpunt in 1.12.51 , een 5-kilometertijd van 24.07 , nog steeds een fractie boven de 4.50 per kilometer gemiddeld.
Het 20 kilometerpunt gaat nog steeds lekker en ik klok daar 1.36.37 , een 5-kilometertijd van 23.46 , ik zit nu precies op mijn schema van 4.50 , de halve marathon gaat dan in 1.42.19 , net weer iets te langzaam, maar dat kwam door de drankpost. Normaal neem ik iedere 5 kilometer een half gelletje, nu neem ik een hele op de 7,5 kilometers, is iets meer. Drinken heb ik verder niet meegenomen, ik drink goed bij de drankposten. Dit kost me wel wat tijd, maar het scheelt in het gewicht dat je mee moet slepen.
We gaan nu weer terug naar de Erasmusbrug, dat is vaak een scherprechter. Vanaf deze kant is de brug steiler. Marloes staat met een banaan en een drankje langs de kant die ik snel aanpak. Ik neem een halve banaan en drink ook het flesje niet helemaal leeg, ik wil snel weer verder, want het gaat allemaal erg krap worden.
Het 25 kilometerpunt bereik ik in 2.01.14 , een 5-kilometertijd van 24.37 waardoor ik weer een achterstand heb op mijn schema van 24 seconden. Ik merk na de klim dat die brug me toch een tikje heeft gegeven. In de afzink naderen we de Coolsingel en staan Patrick, Cecile, Els, Nicky en Janet langs de kant te schreeuwen, geweldig, dat geeft een kik. Er volgt een moeilijk stukje. We gaan onder de weg door en er volgt een naar klimmetje. Na de brug is dit niet fijn. Mijn ritme is verdwenen, ik begin mijn linker hamstring wat te voelen en het tempo zakt automatisch wat terug. De voorsprong op het schema 3.30 is redelijk, maar is ook zo verdwenen.
Net voor de 30 kilometer staan Avantrimaatjes Ab, Wim, Marry en Piet te springen en moedigen me aan. Onderweg ook Max Reinhard gezien, Melania en Hugo, Simone, Ben, Rob, Tiny, Peer, Pieter vd Dool, Jos Koeleman en nog veel meer, het was in 1 woord geweldig. Wat is Avantri toch een geweldige club. Onderweg ook veel leden van Start gezien en ook daarvan kreeg ik leuke aanmoedigingen.
Tijdens het lopen zie ik onder de lopers weinig bekenden. Ik praat een tijdje met een loper in een B&W shirt maar weet niet wie het is, van de anderen hoor ik niets. Ik zie ook Nico Boerboom nog lopen met zijn camera namens Dichtbij.nl en zeg hem gedag.
Na de 30 begint het vermaledijde Kralingse Bos. Vele malen ben ik daar helemaal op een hoop gegaan en ook nu gaat het moeilijk. De goede trainingen blijken wel te werken. Ik heb het moeilijk, maar de hartslag blijft nu zelfs nog onder de 160 en ik kan nog redelijk tempo blijven lopen, al is dat dan wel iets boven de 5 minuten per kilometer.
De 30 kilometer gaat in 2.26.23 , een 5-kilometertijd van 25.09 , best een mooie doorkomsttijd, een voorsprong van slechts zo'n 2,5 minuut op het schema 3.30 en dat moet zelfs onder de 3.29.14 worden, dan is de marge nog maar zo'n 1,5 minuut.
De benen zijn steeds meer voelbaar, maar echt kapot ben ik nog niet. Bij de 34 kom ik door een woonwijk waar Johan Gelderblom en Nel staan. Johan vraagt me hoe het gaat. De 3.25 zit er zeker niet in, maar ik hoop wel een PR zeg ik vol zelfvertrouwen, al weet ik dat ik ook dat niet ga redden.
Onderweg had ik het groepje met ballonnetje 3.30 ingehaald en zag daar ook Fred Noorlander in lopen, bij de 35 kilometer drankpost haalt de groep me weer in en het lijkt wel of ik stil sta. Jos Koeleman staat langs de kant om een foto te maken. We zien elkaar te laat en dat mislukt. Wel zie ik Marloes langs de kant staan zwaaien in de bocht.
De 35 gaat in 2.51.59 , de 5-kilometertijd in 25.36 .
Het verval is niet erg groot, maar de marge is nu zo'n beetje weg. Nog 7,195 kilometer x 5 minuten = zo'n 36 minuten. Het kan nog steeds, dan zal het een 3.28-er gaan worden, maar die laatste 7 zijn het zwaarste.
Bij de 39 staat Ab me weer aan te moedigen, ik zie ook klanten uit Rotterdam die me tegemoet zijn gefietst, Kees en Hanneke Donkersloot. Net voor de drankpost van de 40 kom ik de bocht om en staat Nico Boerboom klaar om een foto te maken namens Dichtbij.nl , Piet Stam en Gabri Gunst staan me aan te moedigen. Ik kijk op mijn klokje en de moed zakt in mijn schoenen, de 40 gaat in 3.18.24 , de laatste 5 gaan in 26.25 , nu dus wel serieus verval en weg droom.
Het gaat zelfs niet lukken om onder de 3.30 te komen, laat staan een PR. Heb je daar dan al die tijd voor getraind mopper ik in mezelf, loop eens door ouwe, je mag dan 50 zijn, maar je mag best kapot zijn na zo'n marathon. LOPEN !!!
Tegen beter weten in ga ik verder en onbewust ben ik toch wat sneller gaan lopen.
Als we onder de kubuswoningen doorkomen nader ik het 41 kilometerpunt. Nog 1195 meter. Ik besluit nog een keer te versnellen, de benen doen zeer, maar ik verkramp nog niet. Links van me schreeuwen Simone, Ben en Rob me toe. Nico loopt vlak voor je. Nico ? Die had toch al lang binnen moeten zijn ? Nico blijkt net als 2 jaar geleden te verkrampen in het zicht van de haven en wederom met Lydia vd Graaf in zijn buurt, die overigens een fantastische 3.23 liep.
Als ik de Coolsingel opdraai weet ik niet wat ik zie en hoor. Links van me staan Janet, Nicky, Els, Patrick, Bianca, Lana en Cecile te springen en te schreeuwen. Ik zie ze met een spandoek staan en met grote felgroene cijfers 100 die ze omhoog houden. Geweldig, wat een lieve vrienden. Deze actie lijkt me vleugels te geven en ik blijk nog harder te kunnen rennen. In een roes ren ik als een dolle naar de finish, hoor rechts van me Melania en Hugo schreeuwen en kom over de streep. Als ik op mijn klokje kijk blijk ik onder de 3.30 te hebben gelopen, gelukkig en nog mooier, ook nog mijn PR te hebben verbroken met 8 tellen. Ongelooflijk. Een lichaam en geest kunnen meer dan je denkt. Ik ben zielsgelukkig en sta daar een tijdje te glunderen. Als ik verder loop staan mijn maatjes me al op te wachten. Wilko, Michel, Jan, Ronald, Piet, Harald en Peter staan te klappen.
Mijn maatjes hebben geweldig gelopen, allemaal mooie tijden. Wilko een 3.13, Michel 3.16, Piet 3.20, Jan 3.20, Peter 3.28, Harald 3.34 , Nico met kramp nog 3.30 en Ronald een mooie 3.22 , Peter , Nico en Piet geen PR, maar van Piet was dat ook niet te verwachten, maar met 3.20 kan hij heel trots zijn, ik doe het hem niet na. We staan wat te kletsen dicht bij de verslaggever van TV Rijnmond waarna Wilko en Ronald tegen hem zeggen dat ik vandaag mijn 100e marathon heb volbracht. De verslaggever vraagt me om even te wachten omdat we zo in de uitzending komen. Er is een vader die zijn dochter in een rolstoel over de Erasmusbrug duwt, wat een huzarenstukje. Na deze beelden krijg ik allerlei vragen voorgeschoteld en ben er nog helemaal confuus van. Na het interview vraagt hij of de jongens me op de schouders willen nemen waarna Ronald en Peter me optillen en voor de camera met de anderen gaan staan springen. Wat een geweldige ervaring om dit met mijn maatjes te mogen delen. Wat een jubileum.
Na de finish ga ik even zitten, want ik krijg kramp in mijn knieholtes. Even later strompel ik verder met medaille, banaan en flesje drank maar moet toch weer even gaan zitten. Een loper van avFortuna die ik ook ken van de film De Marathon helpt me en duwt de kramp er wat uit door mijn benen op te tillen en wat te rekken. De pijn en kramp zakt weg en ik wandel weer naar de kazerne. Ik kom onderweg Hans van Wurmond nog tegen die helaas is uitgestapt. Hans was al geblesseerd en zou hem niet uitlopen, maar hij moest helaas eerder stoppen dan hij hoopte.
Onze monteur Hassan el Mourabet liep vandaag zijn eerste marathon en ik had hem onderweg allang verwacht.
In Lekkerkerk bij de halve Natuurmarathon liep Hassan een 1.32-er, als training op 28,3 kilometer liep hij 2.06 , een tijd rond de 3.20 zat er in, maar Hassan komt uiteindelijk binnen in een mooie 3.37 , maar niet de tijd die we op mijn werk vooraf hadden verwacht. Er is bij ons menig poultje op afgesloten. Hassan is na de 5 veel te snel gegaan, zelfs kilometertijden van 4.15 toen het makkelijk ging. Als hij hem nog een keer gaat lopen zal hij veel sneller gaan, hij heeft absoluut talent.
Op de Coolsingel in de schaduw staat een koud windje als je bezweet en moe bent en ik besluit gelijk door te lopen naar de kazerne.
Ik bel Els even op en meld dat ik daar zit. Snel douchen dan komen we daar ook naartoe is het antwoord. Als ik onder de douche vandaan kom moet ik weer een trap omhoog naar de gymzaal en op de trap hoor ik ineens, ssstttt, daar komt hij aan. Als ik de zaal in kom staan Els, Nicky, Janet en Cecile te juichen met het spandoek , de mooie felgroene cijfers 100 en vlaggetjes. Wat geweldig, wat een lieve vriendinnen, in 1 woord fantastisch.
Even later komt Aad helemaal niet moe en happy de zaal binnen, hij heeft eindelijk de grens van 4 uur doorbroken met een 3.58-er , ik ben vreselijk blij voor hem. Hij hikte hier al jaren tegenaan zoals ik dat heb gehad met mijn 3.30 , super.
Robin en Jacqueline komen even later binnen en hebben bij hun debuut een keurige 4.20 gelopen. Ze scheelden slechts 2 seconden bij de finish en ze hebben, behoudens de eerste paar kilometer, niet met elkaar gelopen. Robin zat er doorheen en werd bijna ingehaald.
Ger komt als laatste binnen en heeft ondanks de blessures van het afgelopen jaar toch zijn 16e Rotterdam marathon volbracht in 4.35.03
Namens Avantri liepen er nog veel meer de marathon. Argen liep 3.57.13 , Bea 3.53.10 , Robert Hoek 3.58.35 , Pieter Verhoek 4.03.14 , Pieter van Rossum 4.05.04 , Sander Seppen 4.14.07 , Wouter Koevermans 4.15.20
Els liep op haar 10 net boven het uur, Nicky een mooie 56,56 een seconde voor Monique Baan, Cecile liep 53.39 , Janet 46,29 , Patrick 45,41 , John liep de 10 na zijn blessure en liep 44.28 , Ab een 41.28
Wat was dit een geweldige happening. Volgens mij heeft iedereen het reuze naar de zin gehad. Ik zal deze mooie dag nooit meer vergeten. Langs deze weg wil ik mijn vrienden bedanken voor hun enthousiasme, steun en hartverwarmende gebaren. JULLIE ZIJN HET EINDE !!!
