10 van Roodenburg
Wedstrijdverslag
15 februari 2015
Lekkerkerk
In de schaduw van de prestaties van vooral Avantrianen Piet van Wijngaarden en Erika Zijderlaan die beiden twee gouden plakken wisten te bemachtigen bij het NK voor masters in Apeldoorn dit weekend, Erika zelfs ook nog een keer brons en ook Rob Zwijnenburg brons waarbij Robert Hofman helaas net naast het podium greep met een vierde plaats, werd er op tal van plaatsen ook door andere Avantrianen gelopen.
Een aantal liep in Vinkeveen en in Lekkerkerk leek het wel een invasie van Avantrianen bij de 10 van Roodenburg, een loop die ook meetelt voor het superprestigeklassement.
Ook was het voor mijzelf eindelijk weer eens tijd voor een wedstrijd. Na een test vorige week bij de Petzl Nighttrail in Bergschenhoek wil ik nu kijken of ik al weer zover ben dat ik op tempo een 10 kilometer kan lopen. Vooraf is lopen zonder pijn het voornaamste, maar heb toch stilletjes een tijd tussen de 50 en 55 minuten in gedachten.
Aangekomen in Lekkerkerk bij het complex van avStart aan de Weidelaan is het een feest der herkenning. Wat heb ik dit al weer lang moeten missen. Veel lopers van Start uiteraard, maar naast de Oliebollenloop of de marathon van Rotterdam heb ik nog nooit zoveel Avantrianen aan de start gezien, geweldig.
Me ingeschreven, nog wat gekletst en daarna de sokken aan, hartslagband om en daarna begeef ik me naar de start. Getooid met het "Cor shirt" en daaronder tegen de wind toch nog een thermohemdje met korte mouwen denk ik dat dit se juiste keuze moet zijn. Uiteraard met korte broek, want het zonnetje heeft al best wat kracht.
Het plan is om rustig te starten, maar als ik niet ver voor me Piet Wuijster en Wim van Beuzekom zie lopen besluit ik tegen alle logica in om met hen mee te gaan.
De eerste kilometer gaat dan ook in 4.23, de tweede in 4.25 waarbij Piet terecht opmerkt dat ik het toch wat rustiger aan wilde doen. Ik merk al dat ik dit tempo ook niet vol kan gaan houden, maar ik voel de hamstring nauwelijks. In dat opzicht ben ik erg tevreden en blij.
Kilometer 3 gaat in 4.33 en de eerste ronde zelfs net onder het kwartier. We lopen in totaal 3 ronden, deze tijd x3 is binnen de 45 minuten. Dat is absurd en niet realistisch.
Ik besluit om gewoon lekker door te lopen, maar wel iets rustiger. Aan het einde van ronde twee kom ik door in 30,5 minuten, ruim achter Piet en nipt voor Wim, Richard van der Meer en Arie van Buren. Op het stuk tegenwind krijg ik het steeds zwaarder en merk ik dat er toch veel van mijn conditie verloren is gegaan, zeker op snelheid. Ik kan niet aanklampen als dit treintje voorbij komt stuiven en schakel dan noodgedwongen een tandje terug. Achter dit drietal zit niemand in de buurt zodat de klassering zo zal blijven. De lopers voor me slaan een steeds groter gat en achter me blijft het gat groot genoeg.
Als ik na 3 ronden moe maar voldaan over de streep kom zie ik dat mijn horloge 46.58 aangeeft op een afgelegde afstand van 10,02 kilometer. Geweldig, reuze blij, veel sneller dan verwacht. Best zware benen, maar geen pijn. Dit is een mooie opsteker op de route die me in Rotterdam naar de 28e finish moet brengen.
Na een welverdiende douche blijkt een groep Avantrianen vergezeld van anderen nog eventjes naar Schoonhoven te gaan rennen om aan een lange duurloop te komen, dat is voor mij momenteel nog veel te veel van het goede, maaaaaaarrrrrrr, Rotterdam, here we come !!!
Lekkerkerk
In de schaduw van de prestaties van vooral Avantrianen Piet van Wijngaarden en Erika Zijderlaan die beiden twee gouden plakken wisten te bemachtigen bij het NK voor masters in Apeldoorn dit weekend, Erika zelfs ook nog een keer brons en ook Rob Zwijnenburg brons waarbij Robert Hofman helaas net naast het podium greep met een vierde plaats, werd er op tal van plaatsen ook door andere Avantrianen gelopen.
Een aantal liep in Vinkeveen en in Lekkerkerk leek het wel een invasie van Avantrianen bij de 10 van Roodenburg, een loop die ook meetelt voor het superprestigeklassement.
Ook was het voor mijzelf eindelijk weer eens tijd voor een wedstrijd. Na een test vorige week bij de Petzl Nighttrail in Bergschenhoek wil ik nu kijken of ik al weer zover ben dat ik op tempo een 10 kilometer kan lopen. Vooraf is lopen zonder pijn het voornaamste, maar heb toch stilletjes een tijd tussen de 50 en 55 minuten in gedachten.
Aangekomen in Lekkerkerk bij het complex van avStart aan de Weidelaan is het een feest der herkenning. Wat heb ik dit al weer lang moeten missen. Veel lopers van Start uiteraard, maar naast de Oliebollenloop of de marathon van Rotterdam heb ik nog nooit zoveel Avantrianen aan de start gezien, geweldig.
Me ingeschreven, nog wat gekletst en daarna de sokken aan, hartslagband om en daarna begeef ik me naar de start. Getooid met het "Cor shirt" en daaronder tegen de wind toch nog een thermohemdje met korte mouwen denk ik dat dit se juiste keuze moet zijn. Uiteraard met korte broek, want het zonnetje heeft al best wat kracht.
Het plan is om rustig te starten, maar als ik niet ver voor me Piet Wuijster en Wim van Beuzekom zie lopen besluit ik tegen alle logica in om met hen mee te gaan.
De eerste kilometer gaat dan ook in 4.23, de tweede in 4.25 waarbij Piet terecht opmerkt dat ik het toch wat rustiger aan wilde doen. Ik merk al dat ik dit tempo ook niet vol kan gaan houden, maar ik voel de hamstring nauwelijks. In dat opzicht ben ik erg tevreden en blij.
Kilometer 3 gaat in 4.33 en de eerste ronde zelfs net onder het kwartier. We lopen in totaal 3 ronden, deze tijd x3 is binnen de 45 minuten. Dat is absurd en niet realistisch.
Ik besluit om gewoon lekker door te lopen, maar wel iets rustiger. Aan het einde van ronde twee kom ik door in 30,5 minuten, ruim achter Piet en nipt voor Wim, Richard van der Meer en Arie van Buren. Op het stuk tegenwind krijg ik het steeds zwaarder en merk ik dat er toch veel van mijn conditie verloren is gegaan, zeker op snelheid. Ik kan niet aanklampen als dit treintje voorbij komt stuiven en schakel dan noodgedwongen een tandje terug. Achter dit drietal zit niemand in de buurt zodat de klassering zo zal blijven. De lopers voor me slaan een steeds groter gat en achter me blijft het gat groot genoeg.
Als ik na 3 ronden moe maar voldaan over de streep kom zie ik dat mijn horloge 46.58 aangeeft op een afgelegde afstand van 10,02 kilometer. Geweldig, reuze blij, veel sneller dan verwacht. Best zware benen, maar geen pijn. Dit is een mooie opsteker op de route die me in Rotterdam naar de 28e finish moet brengen.
Na een welverdiende douche blijkt een groep Avantrianen vergezeld van anderen nog eventjes naar Schoonhoven te gaan rennen om aan een lange duurloop te komen, dat is voor mij momenteel nog veel te veel van het goede, maaaaaaarrrrrrr, Rotterdam, here we come !!!
