Gouwebosloop
Wedstrijdverslag
22 juni 2015
Waddinxveen
Eindelijk weer een positief bericht wat betreft het hardlopen. Na een lange tijd van blessures, niet lopen, met pijn lopen, behandelingen, bezoeken aan allerlei medische instanties, enz. heb ik weer eens aan een prestatieloopje meegedaan.
Dit betekent niet dat er een einde is gekomen aan mijn blessureleed, verre van dat, want dat gaat nog héél lang duren, maar ik heb groen licht gekregen om af en toe weer wat te gaan lopen. Niet te ver, niet te snel, gewoon rustig proberen.
Om me een beetje in toom te kunnen houden oppert Mandy dat we samen een stukje kunnen gaan lopen. Eerst een test bij Avantri op de zondagmorgen training, 20 minuutjes in een rustig tempo van rond de 6 minuten per kilometer. Ook Koos is van de partij en met z'n drietjes inderdaad die 20 minuten gelopen. Wel een vreemd gevoel, voelt ook niet echt lekker, maar het is geen pijn dat ik voel, dus daarom rustig door blijven lopen. Na de 20 minuten lekker zet Koos koffie en theewater op waarna de trainingsgroep aansluit en de drank warm klaar staat.
Maandagmorgen bij het opstaan geen last van de 20 minuten van gisteren. Mandy en ik hebben een afspraak om mee te gaan doen aan de Gouwebosloop in Waddinxveen. Niet de 10 zoals altijd, maar deze keer de 5 kilometer. Is voor mij lang zat en voor Mandy een kans om een aanval op haar PR te doen dat op 28.03 staat. Ideaal zal dat voor Mandy niet zijn, want ze heeft zaterdag nog 40 kilometer gewandeld als training op de Nijmeegse vierdaagse en dan de 20 minuten van gisteren nog, maar wie weet ?
Om even na 18.30 uur is Mandy in Bergambacht waarna we met de Fiat Spider naar Waddinxveen rijden. Echt weer om open te rijden is het niet, dus de kap blijft dicht. Het zou vandaag met het lopen wel eens "Cor weer" kunnen worden, we verheugen ons er al op.
Even na 19.00 uur arriveren we n Waddinxveen, een plekje zoeken voor de auto en we wandelen naar de kantine om ons in te schrijven. Inmiddels is er van regen zeker geen sprake, er schijnt een fel zonnetje en het gaat gewoon zweten worden. Dit is even slikken, maar het is niet anders, het is tenslotte zomer.
Mandy en ik staan niet vooraan en het duurt een aantal seconden voordat we de startlijn passeren. Het plan is om te streven naar kilometertijden rond de 5.30 , het mag iets hoger zijn, zodat we wellicht onder de 28 minuten uit kunnen komen wat een PR voor Mandy zou betekenen. Op de baan is het lastig inschatten met lopers links en rechts passerend, binnenbaan, buitenbaan, om in ons ritme te komen. Als we éénmaal de baan af zijn en of het asfalt lopen lijken we ons ritme gevonden te hebben. Door de onregelmatige start blijkt de eerste kilometer veel te snel te zijn geweest in 5.08 , de tweede is perfect in 5.31 waarna er een lastig stukje van het parcours aanbreekt. Veel bochten, schelpenpaden, wind, maar Mandy kan zich een beetje achter me verschuilen. Kilometer drie gaat nog wel onder de 6 minuten in 5.56 , maar onze voorsprong op het schema is weg. Ook kilometer 4 gaat te langzaam in 5.57 en ik zie dat PR voor Mandy er niet meer in zitten. Met nog 1 kilometer te gaan vraag ik aan Mandy of ze nog wat over heeft. Dit is nog wel zo waarna ik Mandy aangeef dat ze alvast wat moet versnellen in de hoop om toch nog in de buurt van dat PR te komen. We gaan daadwerkelijk sneller en ik begin er weer hoop in te krijgen. Als we de baan weer oplopen moeten we de 300 meterbaan nog rondlopen. Mandy vraagt of het er nog in zit. We hebben nog 1 minuut en 15 seconden. Mandy geeft nu alles en versnelt nog flink en heeft echt nog wat over. Als we het laatste rechte stuk opkomen staat de klok in de verte op 27.40
Ik spoor Mandy nog meer aan en wonderwel gaat ze nog steeds sneller. Yes, gelukt, onder de 28 minuten over de streep. De afstand klopt precies en de eindtijd bleek bruto 27.56 te zijn, netto zelfs 27.53 , al tellen we de brutotijd.
John, de man van Mandy is op de racefiets gekomen en maakt een aantal leuke foto's van ons en heeft ook bij de start en het rechte stuk naar de finish leuke foto's genomen. Mandy is even kapot, maar herstelt zich al snel.
John gaat weer naar huis om voor het donker weer in Lopik te zijn. Mandy en ik drinken eerst wat water alvorens we onder de douche stappen. Na afloop drinken we nog gezellig twee bakkies en gaan dan weer naar huis. Even na 21.40 komen we weer in Bergambacht aan.
Mandy een PR, ik ben héél gebleven en we hebben genoten van deze leuke loop. Dit smaakt naar meer. Snel zit er voorlopig niet of misschien wel nooit meer in. Echt lang misschien ook niet meer, maar op deze manier is het toch heerlijk om mee te kunnen doen, ik ben er reuze blij mee.
Waddinxveen
Eindelijk weer een positief bericht wat betreft het hardlopen. Na een lange tijd van blessures, niet lopen, met pijn lopen, behandelingen, bezoeken aan allerlei medische instanties, enz. heb ik weer eens aan een prestatieloopje meegedaan.
Dit betekent niet dat er een einde is gekomen aan mijn blessureleed, verre van dat, want dat gaat nog héél lang duren, maar ik heb groen licht gekregen om af en toe weer wat te gaan lopen. Niet te ver, niet te snel, gewoon rustig proberen.
Om me een beetje in toom te kunnen houden oppert Mandy dat we samen een stukje kunnen gaan lopen. Eerst een test bij Avantri op de zondagmorgen training, 20 minuutjes in een rustig tempo van rond de 6 minuten per kilometer. Ook Koos is van de partij en met z'n drietjes inderdaad die 20 minuten gelopen. Wel een vreemd gevoel, voelt ook niet echt lekker, maar het is geen pijn dat ik voel, dus daarom rustig door blijven lopen. Na de 20 minuten lekker zet Koos koffie en theewater op waarna de trainingsgroep aansluit en de drank warm klaar staat.
Maandagmorgen bij het opstaan geen last van de 20 minuten van gisteren. Mandy en ik hebben een afspraak om mee te gaan doen aan de Gouwebosloop in Waddinxveen. Niet de 10 zoals altijd, maar deze keer de 5 kilometer. Is voor mij lang zat en voor Mandy een kans om een aanval op haar PR te doen dat op 28.03 staat. Ideaal zal dat voor Mandy niet zijn, want ze heeft zaterdag nog 40 kilometer gewandeld als training op de Nijmeegse vierdaagse en dan de 20 minuten van gisteren nog, maar wie weet ?
Om even na 18.30 uur is Mandy in Bergambacht waarna we met de Fiat Spider naar Waddinxveen rijden. Echt weer om open te rijden is het niet, dus de kap blijft dicht. Het zou vandaag met het lopen wel eens "Cor weer" kunnen worden, we verheugen ons er al op.
Even na 19.00 uur arriveren we n Waddinxveen, een plekje zoeken voor de auto en we wandelen naar de kantine om ons in te schrijven. Inmiddels is er van regen zeker geen sprake, er schijnt een fel zonnetje en het gaat gewoon zweten worden. Dit is even slikken, maar het is niet anders, het is tenslotte zomer.
Mandy en ik staan niet vooraan en het duurt een aantal seconden voordat we de startlijn passeren. Het plan is om te streven naar kilometertijden rond de 5.30 , het mag iets hoger zijn, zodat we wellicht onder de 28 minuten uit kunnen komen wat een PR voor Mandy zou betekenen. Op de baan is het lastig inschatten met lopers links en rechts passerend, binnenbaan, buitenbaan, om in ons ritme te komen. Als we éénmaal de baan af zijn en of het asfalt lopen lijken we ons ritme gevonden te hebben. Door de onregelmatige start blijkt de eerste kilometer veel te snel te zijn geweest in 5.08 , de tweede is perfect in 5.31 waarna er een lastig stukje van het parcours aanbreekt. Veel bochten, schelpenpaden, wind, maar Mandy kan zich een beetje achter me verschuilen. Kilometer drie gaat nog wel onder de 6 minuten in 5.56 , maar onze voorsprong op het schema is weg. Ook kilometer 4 gaat te langzaam in 5.57 en ik zie dat PR voor Mandy er niet meer in zitten. Met nog 1 kilometer te gaan vraag ik aan Mandy of ze nog wat over heeft. Dit is nog wel zo waarna ik Mandy aangeef dat ze alvast wat moet versnellen in de hoop om toch nog in de buurt van dat PR te komen. We gaan daadwerkelijk sneller en ik begin er weer hoop in te krijgen. Als we de baan weer oplopen moeten we de 300 meterbaan nog rondlopen. Mandy vraagt of het er nog in zit. We hebben nog 1 minuut en 15 seconden. Mandy geeft nu alles en versnelt nog flink en heeft echt nog wat over. Als we het laatste rechte stuk opkomen staat de klok in de verte op 27.40
Ik spoor Mandy nog meer aan en wonderwel gaat ze nog steeds sneller. Yes, gelukt, onder de 28 minuten over de streep. De afstand klopt precies en de eindtijd bleek bruto 27.56 te zijn, netto zelfs 27.53 , al tellen we de brutotijd.
John, de man van Mandy is op de racefiets gekomen en maakt een aantal leuke foto's van ons en heeft ook bij de start en het rechte stuk naar de finish leuke foto's genomen. Mandy is even kapot, maar herstelt zich al snel.
John gaat weer naar huis om voor het donker weer in Lopik te zijn. Mandy en ik drinken eerst wat water alvorens we onder de douche stappen. Na afloop drinken we nog gezellig twee bakkies en gaan dan weer naar huis. Even na 21.40 komen we weer in Bergambacht aan.
Mandy een PR, ik ben héél gebleven en we hebben genoten van deze leuke loop. Dit smaakt naar meer. Snel zit er voorlopig niet of misschien wel nooit meer in. Echt lang misschien ook niet meer, maar op deze manier is het toch heerlijk om mee te kunnen doen, ik ben er reuze blij mee.
