10 van Roodenburg
Wedstrijdverslag
14 februari 2016
Lekkerkerk
Na de prachtige Nighttrail in Bergschenhoek toch een aardig dipje opgelopen. Weinig puf meer, ook verkouden geworden met alle verschijnselen die daarbij horen. Wellicht heeft me dat aan het ende vorige week opgebroken, maar kan ook daardoor komen dat ik de dip heb gekregen, maar het resultaat is hetzelfde.
Vandaag staat de 10 van Roodenburg op het programma, niet een erg leuke loop, de oude versie was mooier vanaf de hooiberg in de Loet, maar het is dichtbij en zit in de klassementen van Avantri en Start.
Ik heb al lang geleden afgesproken met Daphne om haar te hazen in een poging om onder de 46 minuten te lopen. Het PR van Daphne is 46.15 en liep ze recent bij de Oliebollenloop in Schoonhoven.
Die verkoudheid, keelpijn, slapheid ed past niet goed in de voorbereiding, daarom niet teveel gedaan deze week, voor mijn doen vroeg naar bed gegaan en veel geslapen om er toch te staan.
Mandy gaat ook lopen in Lekkerkerk en pikt me rond 10.15 op en om 10.30 zijn we in Lekkerkerk. Onderweg stond de muziek hard en was het reuze gezellig, de mood zat er al goed in. Als we naar de locatie van de avStart lopen horen we een heleboel gepruttel en komt er zo'n 45 km auto aan met op de nummerplaat DE COCK met cee ohhh cee ka, we lagen allebei in een deuk.
Even inschrijven, wat kletsen en dan omkleden. Ik voel me niet meer zo slap als de afgelopen dagen, misschien gaat het toch lukken.
Tot mijn schrik kom ik er achter dat ik weer eens wat ben vergeten. Niets ernstigs, maar toch. Allerlei shirtjes bij me, keuze genoeg, maar ik ben mijn legging vergeten. Ik kijk nog eens goed in mijn tas en zie daarin alleen mijn lange Feyenoord trainingsbroek en een knal oranje Feyenoord korte broek. Nu is Feyenoord kleding nu niet bepaald iets om mee te koop te lopen en trots op te zien, maar het blijft toch je cluppie zullen we maar zeggen. Een lange broek is geen optie, het vriest niet en met een wedstrijd is een lange broek alleen maar lastig, dus het gaat toch de oranje korte broek worden.
Gekleed in de oranje broek, blauwe lange kousen, blauwe Cor shirt en fel gele handschoenen is het wel erg opvallend allemaal, maar het is niet anders. Links en rechts klinken dan ook allerlei lachend geluiden.
Bij het inlopen met Daphne kom ik er achter dat ik vergeten ben vicks op mijn borst en in mijn neusgaten te smeren om wat meer lucht te krijgen en vraag aan Ruud vd Dool van de organisatie of dat nog even kan. Hij wacht even op me en snel spurt ik terug naar de kleedkamer. Iedereen staat te wachten en als ik er weer ben starten we. Het doel is een tempo van 4.35 per kilometer, dan komen we uit op 45.50 , maar kijken of we dat vol kunnen houden, desnoods haakt de haas wat eerder af.
De eerste kilometers tegen de wind in gaan prima in het beoogde tempo, daarna weten we dat tempo vast te houden tot aan het einde van ronde: 4.34 , 4.35 , 4.32 en 4.35 en 4.36 zodat we een hele kleine marge hebben, we passeren na 22.50 , onderweg een vervelende passage gehad, zowel héén als terug. Een stuk weg is opgebroken en met houten en metalen planken hebben ze dat afgedekt, maar het remt flink af en je moet goed uitkijken waar je je voeten neerzet. Daphne heeft daar best veel last van en ik moet dan ook flink inhouden na de passages, dat is zonde en het breekt ook ons ritme. In ronde 2 is het beste er bij Daphne af en zakt ons tempo tegen de wind in drastisch. Kilometer 6 gaat in 4.45 , dan een 4.48 en een 4.43 , waarna Daphne vraagt of het nog mogelijk is. Dan moeten we wel héél erg versnellen het laatste stuk, maar theoretisch kan het nog. Kilometer 9 gaat in 4.41 en ik zie dat het nu niet meer kan. Ik geef aan tegen Daphne dat het nog kan maar dat het krap gaat worden waarna Daphne alles op alles zet en ik ineens moeite heb om haar te volgen. Bij mij is duidelijk het beste eraf maar ik kan nog net aanhaken. Als we over de finish komen staat de klok op 46.12 en is de nettotijd van ons 46.08 , helaas net niet genoeg voor de beoogde tijd onder de 46 minuten, maar gelukkig nog net snel genoeg voor een PR en dat op dit belabberde parcours. De oude loop vanaf de hooiberg had toch veel meer is mijn mening, maar dan heb je de accommodatie niet bij de hand, daar is ook wat voor te zeggen.
Ik wacht even op de anderen en ben benieuwd hoe ze allemaal hebben gelopen.
Menno Beck wint de wedstrijd nipt voor Patrick de Gier, 35.38 tegen 35.48 , Nico van den Heuvel 44.40 , dan wij samen, Pieter van Rossum zat nipt achter ons in 47.04 , daarna Pauline in 47.50 , dan is het even wachten op Gemmeke in 51.39 , Ben in 53.35 , Liesbeth in 54.26 , daarna héél knap Mandy in een dik PR van 56.40 die een luxe haas heeft gehad in de vorm van Robert Hoek die was komen lopen vanuit Schoonhoven en dit even meepakte als training. Dit was super voor Mandy, maar ze is zelf zoveel sterker geworden dat we ons nu al af gaan vragen waar dat toe kan leiden. Ze boekt de laatste tijd wel héél veel progressie, het trainen voor de langere afstanden werpt duidelijk zijn vruchten af.
Iedereen is binnen en nu is het tijd voor een lekkere douche. Ik mis hierdoor de prijsuitreiking en als ik in de kantine kom staat Daphne te glunderen. Ze is de snelste dame geweest en toont trots haar prijs, een mooie glazen kubus met daarin een silhouet van een hardloopster, echt een leuke prijs. Nu begin ik me ook een klein beetje trots te voelen, al had Daphne alleen ook wellicht wel de eerste dame geworden, maar dan misschien net geen PR. Na afloop drinken we met een grote groep Avantrianen nog gezellig wat en gaan dan naar huis. Als Mandy en ik weer richting de auto van Mandy lopen horen we een bekent gepruttel en ja hoor, daar is de truttenschudder weer, DE COCK met cee ohhh cee ka. Weer liggen we in een deuk. Onderweg terug nog goede muziek en voor je het weet ben je weer thuis. Volgende week weer heel wat anders, dan ga ik met Aad en Janet de halve marathon lopen in Burgh-Haamstede, de Trail by the Sea.
Lekkerkerk
Na de prachtige Nighttrail in Bergschenhoek toch een aardig dipje opgelopen. Weinig puf meer, ook verkouden geworden met alle verschijnselen die daarbij horen. Wellicht heeft me dat aan het ende vorige week opgebroken, maar kan ook daardoor komen dat ik de dip heb gekregen, maar het resultaat is hetzelfde.
Vandaag staat de 10 van Roodenburg op het programma, niet een erg leuke loop, de oude versie was mooier vanaf de hooiberg in de Loet, maar het is dichtbij en zit in de klassementen van Avantri en Start.
Ik heb al lang geleden afgesproken met Daphne om haar te hazen in een poging om onder de 46 minuten te lopen. Het PR van Daphne is 46.15 en liep ze recent bij de Oliebollenloop in Schoonhoven.
Die verkoudheid, keelpijn, slapheid ed past niet goed in de voorbereiding, daarom niet teveel gedaan deze week, voor mijn doen vroeg naar bed gegaan en veel geslapen om er toch te staan.
Mandy gaat ook lopen in Lekkerkerk en pikt me rond 10.15 op en om 10.30 zijn we in Lekkerkerk. Onderweg stond de muziek hard en was het reuze gezellig, de mood zat er al goed in. Als we naar de locatie van de avStart lopen horen we een heleboel gepruttel en komt er zo'n 45 km auto aan met op de nummerplaat DE COCK met cee ohhh cee ka, we lagen allebei in een deuk.
Even inschrijven, wat kletsen en dan omkleden. Ik voel me niet meer zo slap als de afgelopen dagen, misschien gaat het toch lukken.
Tot mijn schrik kom ik er achter dat ik weer eens wat ben vergeten. Niets ernstigs, maar toch. Allerlei shirtjes bij me, keuze genoeg, maar ik ben mijn legging vergeten. Ik kijk nog eens goed in mijn tas en zie daarin alleen mijn lange Feyenoord trainingsbroek en een knal oranje Feyenoord korte broek. Nu is Feyenoord kleding nu niet bepaald iets om mee te koop te lopen en trots op te zien, maar het blijft toch je cluppie zullen we maar zeggen. Een lange broek is geen optie, het vriest niet en met een wedstrijd is een lange broek alleen maar lastig, dus het gaat toch de oranje korte broek worden.
Gekleed in de oranje broek, blauwe lange kousen, blauwe Cor shirt en fel gele handschoenen is het wel erg opvallend allemaal, maar het is niet anders. Links en rechts klinken dan ook allerlei lachend geluiden.
Bij het inlopen met Daphne kom ik er achter dat ik vergeten ben vicks op mijn borst en in mijn neusgaten te smeren om wat meer lucht te krijgen en vraag aan Ruud vd Dool van de organisatie of dat nog even kan. Hij wacht even op me en snel spurt ik terug naar de kleedkamer. Iedereen staat te wachten en als ik er weer ben starten we. Het doel is een tempo van 4.35 per kilometer, dan komen we uit op 45.50 , maar kijken of we dat vol kunnen houden, desnoods haakt de haas wat eerder af.
De eerste kilometers tegen de wind in gaan prima in het beoogde tempo, daarna weten we dat tempo vast te houden tot aan het einde van ronde: 4.34 , 4.35 , 4.32 en 4.35 en 4.36 zodat we een hele kleine marge hebben, we passeren na 22.50 , onderweg een vervelende passage gehad, zowel héén als terug. Een stuk weg is opgebroken en met houten en metalen planken hebben ze dat afgedekt, maar het remt flink af en je moet goed uitkijken waar je je voeten neerzet. Daphne heeft daar best veel last van en ik moet dan ook flink inhouden na de passages, dat is zonde en het breekt ook ons ritme. In ronde 2 is het beste er bij Daphne af en zakt ons tempo tegen de wind in drastisch. Kilometer 6 gaat in 4.45 , dan een 4.48 en een 4.43 , waarna Daphne vraagt of het nog mogelijk is. Dan moeten we wel héél erg versnellen het laatste stuk, maar theoretisch kan het nog. Kilometer 9 gaat in 4.41 en ik zie dat het nu niet meer kan. Ik geef aan tegen Daphne dat het nog kan maar dat het krap gaat worden waarna Daphne alles op alles zet en ik ineens moeite heb om haar te volgen. Bij mij is duidelijk het beste eraf maar ik kan nog net aanhaken. Als we over de finish komen staat de klok op 46.12 en is de nettotijd van ons 46.08 , helaas net niet genoeg voor de beoogde tijd onder de 46 minuten, maar gelukkig nog net snel genoeg voor een PR en dat op dit belabberde parcours. De oude loop vanaf de hooiberg had toch veel meer is mijn mening, maar dan heb je de accommodatie niet bij de hand, daar is ook wat voor te zeggen.
Ik wacht even op de anderen en ben benieuwd hoe ze allemaal hebben gelopen.
Menno Beck wint de wedstrijd nipt voor Patrick de Gier, 35.38 tegen 35.48 , Nico van den Heuvel 44.40 , dan wij samen, Pieter van Rossum zat nipt achter ons in 47.04 , daarna Pauline in 47.50 , dan is het even wachten op Gemmeke in 51.39 , Ben in 53.35 , Liesbeth in 54.26 , daarna héél knap Mandy in een dik PR van 56.40 die een luxe haas heeft gehad in de vorm van Robert Hoek die was komen lopen vanuit Schoonhoven en dit even meepakte als training. Dit was super voor Mandy, maar ze is zelf zoveel sterker geworden dat we ons nu al af gaan vragen waar dat toe kan leiden. Ze boekt de laatste tijd wel héél veel progressie, het trainen voor de langere afstanden werpt duidelijk zijn vruchten af.
Iedereen is binnen en nu is het tijd voor een lekkere douche. Ik mis hierdoor de prijsuitreiking en als ik in de kantine kom staat Daphne te glunderen. Ze is de snelste dame geweest en toont trots haar prijs, een mooie glazen kubus met daarin een silhouet van een hardloopster, echt een leuke prijs. Nu begin ik me ook een klein beetje trots te voelen, al had Daphne alleen ook wellicht wel de eerste dame geworden, maar dan misschien net geen PR. Na afloop drinken we met een grote groep Avantrianen nog gezellig wat en gaan dan naar huis. Als Mandy en ik weer richting de auto van Mandy lopen horen we een bekent gepruttel en ja hoor, daar is de truttenschudder weer, DE COCK met cee ohhh cee ka. Weer liggen we in een deuk. Onderweg terug nog goede muziek en voor je het weet ben je weer thuis. Volgende week weer heel wat anders, dan ga ik met Aad en Janet de halve marathon lopen in Burgh-Haamstede, de Trail by the Sea.
