Bruggenloop
Wedstrijdverslag
11 december 2016
Rotterdam
December. Een maand waarin traditioneel tal van leuke lopen plaatsvinden.
De Loetcross, de Bruggenloop, de Kangoeroeloop, de Linschotenloop, de Oliebollenloop. Allemaal lopen valt niet mee hoewel ik vorig jaar op één dag we Loetcross en daarna de Bruggenloop deed. Ook dit jaar deed ik niet verstandig door op één dag twee halve marathons te lopen met als gevolg een blessure aan mijn rechter kuit.
Na een lange tijd niet kunnen lopen begint het nu te kriebelen en heb ik het gevoel dat ik weer wat meer kan. De Loetcross is nog geen optie, die is ook naar voren gehaald ivm de concurrentie met de Bruggenloop, maar juist de Bruggenloop zelf is welk een uitdaging.
Waar we andere jaren met een grote groep op pad gaan naar de Bruggenloop is het groepje nu niet groot. Aad heeft zich wel ingeschreven maar moet verstek laten gaan vanwege zijn trainerscursus, Janet is te druk met haar studie en heeft ook nog steeds veel last van haar voet.
Mandy heeft zich niet ingeschreven voor de Bruggenloop, ze loopt niet graag in het donker in haar ééntje waarop ik aangeef dat ik het leuk zou vinden als ze wel gaat lopen, dan ik mooi gezellig bij Mandy blijven lopen en ontzie ik gelijk ook mijn kuit. Aad staat zijn nummer af aan Mandy en Mandy regelt met de organisatie dat ze wel in de uitslag opgenomen gaat worden, al loopt ze wel met de naam van Aad op haar startnummer.
De start is pas vanaf 15.30 uur en Mandy is om 14.00 uur bij me waarna we op het gemak naar Rotterdam rijden en de auto parkeren op het bedrijventerrein voor de "Kuip".
We wandelen naar het stadion en ik kom tal van bekenden tegen waarop Mandy aangeeft dat ik wel veel mensen ken. Onder de hardlopers is dat ook zo.
Het is al reuze gezellig op het plein voor het stadion tussen de vele duizenden lopers. We halen eerst onze attentie op, een goed lampje wat je om je arm kunt doen van sponsor DSW, in de kleur groen. Dit geeft een mooi gezicht in het donker. Ook staan ze zweetbandjes uit te delen met een ritsje erin, dat kan ook wel eens van pas gaan komen.
Één kant van het stadion kan niet als kleedlocatie worden gebruikt, dat is de kant die ik normaal altijd gebruik, deze keer dus de rechter kant vanuit de voorkant van de Kuip gezien.
Mandy en ik spreken een plek af om elkaar weer te treffen na het omkleden. We hebben allebei een rode stip op ons startnummer, dat is volgens mij startvak 2, al heb ik dat niet gecontroleerd.
Er zal gestart worden in 3 waves met elk 10 minuten ertussen. Om 15.30 uur wandelen we alvast naar de start, want om 15.40 moeten wij starten. Als we langs de hekken met lopers lopen blijkt dat rood de eerste wave is, maar dan zijn we te laat en zien we de groep van wave 1 al vertrekken. Niet getreurd, dan starten we toch gewoon in wave 2! Geen probleem.
Het is gezellig bij de start, kerstmuziek door de speakers en ineens een tussenstand van Feyenoord, 0-3 voor bij AZ. He, dat kan niet zegt Mandy en kijkt het even na op haar telefoon, maar dat blijkt wel zo te zijn. Dat is alvast een goed begin van de middag.
We starten in de grote groep en proberen al snel het goede tempo te vinden. Mandy heeft als doel 1 uur 40, maar ze hoopt wel een beetje onder de tijd van de Zevenheuvelenloop te lopen, dat was een 1.38-er.
De eerste 5 kilometer gaan erg voorspoedig, we halen zelfs Robin Pillekers in die samen met één van de leden van zijn Ik Loop Hard groep in Aloha rokje en bloot bovenlijf loopt. Na lang blessureleed is dit voor Robin weer zijn eerste loop. Fijn om dat weer te kunnen doen dan.
Onze eerste 5 kilometer gaan in iets meer dan een half uur, daarmee zitten we ver voor op het schema, maar het zwaarste stuk moet nog komen.
Mandy loopt super, het gaat lekker, ook mijn been gaat goed, nog geen last gehad.
Tot aan de drankpost bij 9 kilometer gaat het geweldig, iets verval in vergelijking tot de eerste 5, maar bij Mandy nog geen tekenen van erge vermoeidheid.
Kilometer 10 is in mijn ogen het zwaarste, dat is de klim de Van Brienenoordbrug op, een lange klim, weliswaar niet zo steil, maar wel een kuitenbijter. Dit zal mijn been niet fijn vinden en Mandy wellicht ook niet. Voor beiden gaat het eigenlijk best goed en we genieten weer volop van de afdaling. Het begint nu al aardig donker te worden en vanaf de brug is het een geweldig gezicht om al die groene lichtjes te zien dansen.
Tot aan de twaalfde kilometer gaat het goed, daarna merk ik aan Mandy dat het beste er nu wel af is. Het tempo zakt wat zonder echt onderuit te gaan, maar het is niet ver meer.
Vlak voor de 14 kilometer komt Robin ons weer voorbij met Etiënne, de man met aloha rokje. Vanaf 14 gaat bij Mandy de knop om en is het harken geblazen, puur op karakter richt ze haar blik op de finish in de verte naast "De Kuip".
Het lijkt een lange kilometer, maar hij gaat toch weer iets sneller dan de voorgaande kilometers. Uiteindelijk bereiken we de finish in een nette 1.33.19 , ruim onder ons doel van die 1.38 en zelfs een mooi PR voor Mandy. Ben trots op haar, super gelopen.
Het was voor mij ook een heerlijke loop en goed om het been te testen en weer een wat langere afstand te doen, dit geeft hoop voor de weken hierna.
Na afloop spreken we Robin nog even kort en wandelen we stapvoets met de vele lopers langs de stands met medailles, thee, water, dorstlesser, etc.
Met een super gevoel wandelen we weer naar de "Kuip" waar we ons omkleden. Ik moet eventjes wachten op Mandy (is meestal andersom), daarna maakt Mandy nog ene paar foto's van mij voor de elftalfoto van Feyenoord en wandelen we terug naar de auto.
We hebben al flink trek gekregen en gaan gezellig naar Altijd, het Wereldrestaurant in Capelle en zijn daar twee uur lang aan het eten en kletsen. We halen diverse malen een bordje eten, drinken er goed bij en uiteindelijk nemen we een heerlijk toetje. Was erg gezellig en ook lekker en een goede afsluiter van een mooie middag en avond. Zeker voor herhaling vatbaar.
Rotterdam
December. Een maand waarin traditioneel tal van leuke lopen plaatsvinden.
De Loetcross, de Bruggenloop, de Kangoeroeloop, de Linschotenloop, de Oliebollenloop. Allemaal lopen valt niet mee hoewel ik vorig jaar op één dag we Loetcross en daarna de Bruggenloop deed. Ook dit jaar deed ik niet verstandig door op één dag twee halve marathons te lopen met als gevolg een blessure aan mijn rechter kuit.
Na een lange tijd niet kunnen lopen begint het nu te kriebelen en heb ik het gevoel dat ik weer wat meer kan. De Loetcross is nog geen optie, die is ook naar voren gehaald ivm de concurrentie met de Bruggenloop, maar juist de Bruggenloop zelf is welk een uitdaging.
Waar we andere jaren met een grote groep op pad gaan naar de Bruggenloop is het groepje nu niet groot. Aad heeft zich wel ingeschreven maar moet verstek laten gaan vanwege zijn trainerscursus, Janet is te druk met haar studie en heeft ook nog steeds veel last van haar voet.
Mandy heeft zich niet ingeschreven voor de Bruggenloop, ze loopt niet graag in het donker in haar ééntje waarop ik aangeef dat ik het leuk zou vinden als ze wel gaat lopen, dan ik mooi gezellig bij Mandy blijven lopen en ontzie ik gelijk ook mijn kuit. Aad staat zijn nummer af aan Mandy en Mandy regelt met de organisatie dat ze wel in de uitslag opgenomen gaat worden, al loopt ze wel met de naam van Aad op haar startnummer.
De start is pas vanaf 15.30 uur en Mandy is om 14.00 uur bij me waarna we op het gemak naar Rotterdam rijden en de auto parkeren op het bedrijventerrein voor de "Kuip".
We wandelen naar het stadion en ik kom tal van bekenden tegen waarop Mandy aangeeft dat ik wel veel mensen ken. Onder de hardlopers is dat ook zo.
Het is al reuze gezellig op het plein voor het stadion tussen de vele duizenden lopers. We halen eerst onze attentie op, een goed lampje wat je om je arm kunt doen van sponsor DSW, in de kleur groen. Dit geeft een mooi gezicht in het donker. Ook staan ze zweetbandjes uit te delen met een ritsje erin, dat kan ook wel eens van pas gaan komen.
Één kant van het stadion kan niet als kleedlocatie worden gebruikt, dat is de kant die ik normaal altijd gebruik, deze keer dus de rechter kant vanuit de voorkant van de Kuip gezien.
Mandy en ik spreken een plek af om elkaar weer te treffen na het omkleden. We hebben allebei een rode stip op ons startnummer, dat is volgens mij startvak 2, al heb ik dat niet gecontroleerd.
Er zal gestart worden in 3 waves met elk 10 minuten ertussen. Om 15.30 uur wandelen we alvast naar de start, want om 15.40 moeten wij starten. Als we langs de hekken met lopers lopen blijkt dat rood de eerste wave is, maar dan zijn we te laat en zien we de groep van wave 1 al vertrekken. Niet getreurd, dan starten we toch gewoon in wave 2! Geen probleem.
Het is gezellig bij de start, kerstmuziek door de speakers en ineens een tussenstand van Feyenoord, 0-3 voor bij AZ. He, dat kan niet zegt Mandy en kijkt het even na op haar telefoon, maar dat blijkt wel zo te zijn. Dat is alvast een goed begin van de middag.
We starten in de grote groep en proberen al snel het goede tempo te vinden. Mandy heeft als doel 1 uur 40, maar ze hoopt wel een beetje onder de tijd van de Zevenheuvelenloop te lopen, dat was een 1.38-er.
De eerste 5 kilometer gaan erg voorspoedig, we halen zelfs Robin Pillekers in die samen met één van de leden van zijn Ik Loop Hard groep in Aloha rokje en bloot bovenlijf loopt. Na lang blessureleed is dit voor Robin weer zijn eerste loop. Fijn om dat weer te kunnen doen dan.
Onze eerste 5 kilometer gaan in iets meer dan een half uur, daarmee zitten we ver voor op het schema, maar het zwaarste stuk moet nog komen.
Mandy loopt super, het gaat lekker, ook mijn been gaat goed, nog geen last gehad.
Tot aan de drankpost bij 9 kilometer gaat het geweldig, iets verval in vergelijking tot de eerste 5, maar bij Mandy nog geen tekenen van erge vermoeidheid.
Kilometer 10 is in mijn ogen het zwaarste, dat is de klim de Van Brienenoordbrug op, een lange klim, weliswaar niet zo steil, maar wel een kuitenbijter. Dit zal mijn been niet fijn vinden en Mandy wellicht ook niet. Voor beiden gaat het eigenlijk best goed en we genieten weer volop van de afdaling. Het begint nu al aardig donker te worden en vanaf de brug is het een geweldig gezicht om al die groene lichtjes te zien dansen.
Tot aan de twaalfde kilometer gaat het goed, daarna merk ik aan Mandy dat het beste er nu wel af is. Het tempo zakt wat zonder echt onderuit te gaan, maar het is niet ver meer.
Vlak voor de 14 kilometer komt Robin ons weer voorbij met Etiënne, de man met aloha rokje. Vanaf 14 gaat bij Mandy de knop om en is het harken geblazen, puur op karakter richt ze haar blik op de finish in de verte naast "De Kuip".
Het lijkt een lange kilometer, maar hij gaat toch weer iets sneller dan de voorgaande kilometers. Uiteindelijk bereiken we de finish in een nette 1.33.19 , ruim onder ons doel van die 1.38 en zelfs een mooi PR voor Mandy. Ben trots op haar, super gelopen.
Het was voor mij ook een heerlijke loop en goed om het been te testen en weer een wat langere afstand te doen, dit geeft hoop voor de weken hierna.
Na afloop spreken we Robin nog even kort en wandelen we stapvoets met de vele lopers langs de stands met medailles, thee, water, dorstlesser, etc.
Met een super gevoel wandelen we weer naar de "Kuip" waar we ons omkleden. Ik moet eventjes wachten op Mandy (is meestal andersom), daarna maakt Mandy nog ene paar foto's van mij voor de elftalfoto van Feyenoord en wandelen we terug naar de auto.
We hebben al flink trek gekregen en gaan gezellig naar Altijd, het Wereldrestaurant in Capelle en zijn daar twee uur lang aan het eten en kletsen. We halen diverse malen een bordje eten, drinken er goed bij en uiteindelijk nemen we een heerlijk toetje. Was erg gezellig en ook lekker en een goede afsluiter van een mooie middag en avond. Zeker voor herhaling vatbaar.
