De stimulerende krachten achter de bergprestaties.
Wedstrijdverslag
30 juli 2016
Davos
Het is gelukt! Alles is al een beetje gezegd over de geweldige prestaties in Davos, toch wil ik er nog wat aan toevoegen. Er zijn twee mensen, die het bergvirus hebben verspreid met hun sportieve enthousiasme. Ik durf te stellen dat Aria en Piet de stimulerende krachten achter ieders bergloop zijn geweest en alle Avantrianen en niet Avantrianen over de streep hebben getrokken om de uitdaging aan te gaan.
Tijdens de voor verkenning hebben ze mij letterlijk over de brug en andere engere dingen getrokken. (Na de eerste Jungfrau “Nooit meer”, het werden er 10x). Ik heb erge hoogtevrees en Aria spreekt me vooraf moed in en Piet neemt me aan de hand. Zo was het nu ook over het viaduct, diepte 80 meter, er waren nu zoveel mensen om mij heen dat Cor niet kon zien wie me aan de hand nam. Piet links, Reggy achter, Aria voor, ik zelf weet het niet meer precies maar het was een goede generale repetitie. Toen besloot ik toch aan de K30 mee te doen.
Ik moest uiteindelijke wel aan de hand van een vrijwilliger van de organisatie over het viaduct, omdat Reggy als onbevoegde niet alleen met mij mee mocht. Maar toch gelukt. Het was een onvergetelijke “vakantie”. Al die onbevreesde kanjers bedankt voor het geduld, begrip en hulp.(Volgend jaar weer?)
Sportieve groet,
Argen van Rijk
Davos
Het is gelukt! Alles is al een beetje gezegd over de geweldige prestaties in Davos, toch wil ik er nog wat aan toevoegen. Er zijn twee mensen, die het bergvirus hebben verspreid met hun sportieve enthousiasme. Ik durf te stellen dat Aria en Piet de stimulerende krachten achter ieders bergloop zijn geweest en alle Avantrianen en niet Avantrianen over de streep hebben getrokken om de uitdaging aan te gaan.
Tijdens de voor verkenning hebben ze mij letterlijk over de brug en andere engere dingen getrokken. (Na de eerste Jungfrau “Nooit meer”, het werden er 10x). Ik heb erge hoogtevrees en Aria spreekt me vooraf moed in en Piet neemt me aan de hand. Zo was het nu ook over het viaduct, diepte 80 meter, er waren nu zoveel mensen om mij heen dat Cor niet kon zien wie me aan de hand nam. Piet links, Reggy achter, Aria voor, ik zelf weet het niet meer precies maar het was een goede generale repetitie. Toen besloot ik toch aan de K30 mee te doen.
Ik moest uiteindelijke wel aan de hand van een vrijwilliger van de organisatie over het viaduct, omdat Reggy als onbevoegde niet alleen met mij mee mocht. Maar toch gelukt. Het was een onvergetelijke “vakantie”. Al die onbevreesde kanjers bedankt voor het geduld, begrip en hulp.(Volgend jaar weer?)
Sportieve groet,
Argen van Rijk
