Imterlaken, 10 september 2016

KERS OP DE TAART

Na de Swiss Alpine Marathon op 30 juli was het even wennen om weer kilometers te maken om bij de Jungfrau marathon weer fatsoenlijk getraind aan de start te staan, maar zie het als een kers op de taart, welke overigens heerlijk smaakt! We waren deze keer met "jeugd" John en Brenda (debutante op de marathon!) van der Linden en de Kaiser en Kaiserin van de Alpen: Piet en Aria Wuijster. We overnachtten in hoe kan het ook anders: Hotel Alpenblick te Wilderswil. Vanaf donderdag waren ook Peter en Astrid van de Born erbij, voor beiden het debuut bij de Jungfrau marathon, deze kamperen in Interlaken. Avantri is dus weer goed vertegenwoordigd in Zwitserland! Na op woensdag te zijn vertrokken hebben we prachtig weer en de dagen voor de marathon benut om flink te stapelen en het parcours te verkennen voor de debutanten. Ook voor de ervaren Jungfrau-lopers was het weer even wennen, maar ook genieten.
Voor mij is het de 9e keer aan de start en de loop is op mijn "geburtstag" wat ook voor de start nog werd omgeroepen. Erg leuk! De dag voor de marathon hebben we ons startnummer opgehaald en daarna goed gestapeld: (gebak).
De weersvoorspellingen zijn niet gunstig: 24 graden en veel zon. Dit belooft wat! Er zijn 1830 stijgingsmeters welke moeten worden bedwongen. In de voorafgaande dagen waren we al bewust dat dit geen gemakkelijke editie zou gaan worden, bij de start is het al vrij warm, waar beginnen we aan! Het Zwitsers volkslied wordt gespeeld en er wordt op alpenhoorns geblazen, een traditie hier bij deze wedstrijd. Om 9.00 uur klinkt het startschot en komt de meute (ruim 4000 deelnemers) in beweging. De route voert vanaf Interlaken via Boningen, Wilderswil, Lauterbrunnen, Wengen naar Kleine Scheidegg. Na een wat moeizaam begin gaat het daarna langzaam beter, maar al voor Lauterbrunnen (km 20) spelen de bovenbenen op. Ik wil er van genieten: mensen met koeienbellen, kleine orkestjes en alle andere enthousiaste toeschouwers doe hun uiterste best om het de lopers zo aangenaam mogelijk te maken. Ook al gaat het niet vanzelf, de streeftijd van finishen binnen de 5 uur wordt al gauw 5.30 uur en na 4 massages onderweg gaat het na Wengen weer iets beter en haal weer lopers in. John was mij al bij km 31 gepasseerd en zag er fris uit. Hoe hoger we komen, hoe aangenamer het weer, er steekt zelfs een briesje op! Ik geniet als we boven de boomgrens uitkomen van het prachtige uitzicht op de bergen de Eiger, Monch en de Jungfrau (4158m). Moet hier al meer wandelen, maar ben niet de enige! Bij de laatste lastige klim (km 38 tot 41) via de Morane (bergkam) en de Eigergletcher en vervolgens naar de finish bij Kleine Scheidegg. Het uitzicht is indrukwekkend en voel me klein tussen deze bergreuzen. Vanaf km 41 gaat het pad vrijwel alleen nog naar beneden en kan hier weer hardlopen. We komen langs een meer en nog een paar bochten en we zijn er.
Uiteindelijk in 5.23 uur gefinished, had dit tussen km 20 tot 33 absoluut niet gedacht! John was in 5.12 uur "binnen" en ontpopt zich als een ware berggeit! Gefeliciteerd! Hetty en Piet waren over de eindstreep in respectievelijk 5.43 en 6.00 uur. Keurig gedaan! Debutanten Brenda (6.34 uur) en Astrid (6.18 uur) deden het ook zeer goed. Aria was net te laat bij km 38, maar is wel tot de finish doorgelopen: Proficiat! Alleen Peter is bij de "muur van Wengen" uitgestapt wegens heupklachten. Toch geprobeerd!
Het was na afloop goed toeven in de heerlijke zon en hebben geproost op de goede afloop! Het kan erger: met ons roze! finisher-shirt aan bier drinken met uitzicht op de besneeuwde bergtoppen, best zwaar! Daarna met de trein weer naar beneden en met Astrid en Peter erbij heerlijk gegeten en nagepraat. Het waren hele gezellige dagen! Wat een enthousiasme! Iedereen erg bedankt!

met sportieve groet,
Wim van der Heiden