Davos, 30-7-2016

Op zaterdag 30 juli vond de Swiss Alpine Marathon plaats in Davos. Een week voor deze wedstrijd zijn we afgereisd naar een bergdorp nabij Davos. Even aan de hoogte wennen heeft zo zijn voordelen denken we maar, het is vooral wandelen op hoogte en heel, heel veel stapelen. Voor mij is dit de derde keer aan de start van de K78, de langste afstand van dit evenement.
Wil dit jaar graag binnen de 10 uur finishen, wat tot op heden nog niet is gelukt. Het parcours start op de atletiekbaan in Davos (1540m) en gaat langs en door dorpen als Filisur (1067m), Bergun (1367m), Chants, daarna over een bergpas, genaamd Keschhutte (2632m) en Sertigpass (2740m) om vervolgens terug te keren via Sertig Dorfli naar Davos. Deze regio heet Graubunden, in het oosten van Zwitserland. Op dinsdagavond is de Avantri-groep compleet. De lopers van de K30 zijn Aria, Tiny en Argen. Hetty start op de S42 en bij de K78 zijn Piet, Harald, Cor, Aad en mijzelf vertegenwoordigd, Reggy zorgt voor.... tja, wat eigenlijk niet? Later zal hij zelfs tot de Staff gaan behoren van de organisatie, daarover later meer. Een flinke afvaardiging dus, dit was dan ook aan de etenstafel te merken qua geluid.
De start van de K30 en de K78 is om 7.00 uur op de baan in Davos.
Vooraf was er een heus fotomoment en onderweg naar de start wenst eenieder elkaar succes. Het weer wat is voorspeld is in Davos is half bewolkt en 23 graden, maar omdat we eerst dalen kan dit nadelige gevolgen hebben, warmte en zon is het laatste wat je wil als je lang onderweg bent. De eerste 30km gaat voortvarend, geen klachten, maar de zon begint warmer te worden en zet mijn pet op. Onderweg bij het beroemde Wiesen viaduct deelt Reggy water uit aan de lopers bij een drankpost, prompt word deze aan de Staff toegevoegd, en wordt behandeld als hoofd verzorgingspost (inclusief shirt en lunchpakket). Voldoende drinken is van belang bij deze (iets te) warme omstandigheden. Op het 42km punt in Bergun gaat het nog steeds prima, de vooraf afgegeven tas met eten en drinken word netjes aangereikt en ik neem een stevige reep, drink wat en ga snel door, wil niet teveel tijd verliezen. Bij het flauw oplopende pad naar Chants ontstaan er wat pijntjes in de bovenbenen, bij de verzorgingspost op km 50 laten masseren en daarna aan de pittige beklimming naar Kesch, hier gaat het al snel niet goed.
De steken in de bovenbenen nemen toe en halverwege gaat het niet meer en denk aan uitstappen, maar dat kan hier (achteraf gelukkig) niet. De zon speelt ook parten en voel mij zeker niet optimaal. Op de top nogmaals laten masseren en doorgegaan, al moet er nog wel gewandeld, ook op stukken waar er normaal gedribbeld zou zijn. De van keien en rotsen gevormde paden waren voor mij een lastige horde tussen de 2 bergtoppen. Gelukkig was er op hoogte wel een lekker fris windje, waardoor het wat aangenamer aanvoelde. De klim naar Sertig-pass is wat minder lang en deze gaat redelijk.
Boven zijn er lastig te belopen paden (zover je van een pad kan spreken) en stukken waar men door de sneeuw afdaalt, maar langzaam voel ik dat de masseuses hun werk toch goed hebben gedaan, voel me bij elke kilometer beter en tijdens de afdaling naar Sertig Dorfli haal ik veel lopers in welke mij hadden gepasseerd naar Kesch. Onderweg verzwik ik tot tweemaal mijn rechterenkel, maar na een natuurlijke coolpack (een watervalletje) om de enkel te koelen. Nu beter opletten, anders is het over en uit. Bij Sertig Dorfli aangekomen in 8.56 uur in de warmte pfffff en ongeveer een uur later het bord zie van "nog 10 kilometer te gaan" heb ik het plan opgevat om toch de snelste tijd van Piet aan te vallen. Misschien maakt dit de dag nog goed na al dat gesukkel. Onderweg veel gerekend en ingeschat dat de 10.15 uur te halen was, maar dan mocht er nauwelijks meer gewandeld worden ondanks dat er nog vele klimmetjes volgen. Met het mes tussen de tanden de laatste (lange) kilometers volbracht en de missie is geslaagd: een verbetering van mijn PR met 19 minuten en de beste tijd van Piet verbeterd, zo was er toch nog veel strijd ondanks dat de moed eigenlijk al was opgegeven. NOOIT opgeven dus! De netto eindtijd is 10:04:48. Ik ben hier erg tevreden mee!
Moe maar voldaan lig na afloop in de schaduw in het kunstgras van Davos.

Daarna volgt de binnenkomst van Hetty welke de S42 heeft gelopen.
Deze route is gestart om 10.30 uur en gaat van Davos naar Durboden, via de Scalettapass, Panoramapass en de Sertigpass terug via Sertig Dorfli naar Davos met daarin 1450m stijgen en dalen, een lastige klus! Onderweg was ze al gesignaleerd i.v.m. de route van de laatste kilometers gelijk aan K78 en komt binnen in een keurige 6.57 uur. Proficiat!
Bij de finish vernamen we dat Aad teveel last bleek te hebben van de knie en is bij Bergun uitgestapt. Eerder op de dag waren Aria (3.58), Tiny (3.53) en de Spaanse berggeit met hoogtevrees? Argen (3.51) al gefinisht bij de K30. (van Davos naar Filisur). Allemaal binnen de 4 uur. Gefeliciteerd dames!
Later op de dag begint het donker te worden gaat het regenen en onweren.
Harald komt super tevreden in een mooie eindtijd van 11.55 uur binnen.
Alsof hij nooit anders heeft gedaan! Cor volgt een kwartier later op karakter in 12.10 uur en is erg diep gegaan, toch gelukt! Piet heeft in Sertig Dorfli de strijd helaas moeten staken en gaat met de bus terug naar Davos.

Het was een vermoeiende, lange, maar mooie dag!
Hier doen we het voor!

met sportieve groet,
Wim van der Heiden