X-Trails, etappe 1
Wedstrijdverslag
27 mei 2016
Vaals
Dit weekend staat in het teken van de X-Trails in Vaals, een weekend waarin de lopers maar liefst vier etappes lopen en totaal 88 kilometer afleggen.
Na de editie van 2013 waaraan Piet Wuijster, Robert Hoek en ik toen aan mee hebben gedaan is dit inmiddels de derde editie. Vorig jaar heb ik hem voorbij moeten laten gaan vanwege flinke blessures.
Ook nu zal het niet mee gaan vallen. Iedere keer als ik een lange afstand loop heb ik een week herstel nodig en die krijgen we nu zeker niet.
Op vrijdagmiddag 27 mei vertrekken Aad en ik met de Fiat Spider met een heerlijk zonnetje naar Vaals. Piet en Robert reizen samen. We hadden met hen mee kunnen rijden, maar we gaven de voorkeur aan open rijden met de Spider. John en Brenda van der Linden maakten ons zestal compleet als bewoners van een Landal huisje in Hoog Vaals, huisje nummer 133.
Onderweg bij Nederweert stoppen we nog even bij een wegrestaurant voor een bakje koffie. John en Brenda rijden ons daar dan voorbij. Piet en Robert zijn al gearriveerd en zitten al aan een biertje.
We arriveren netjes op tijd net na John en Brenda en verwelkomen elkaar. Dit gaat een gezellig weekend worden, we verheugen ons erop.
De spulletjes worden uitgeladen. Brenda en John hebben een slaapkamer beneden, Piet en Robert een kamer boven en Aad en ik een kamer boven.
Het is best een leuk en compleet verzorgd huisje, dat gaat zeker goed komen.
We laden alles uit en parkeren de auto's buiten het park op het grote parkeerterrein en doen gelijk wat inkopen.
Weer terug in ons huisje gaan we lekker buiten zitten, het is lekker weer, al geven ze wel regen en onweer op vanavond. Er is zelfs een code oranje. Weerman John Pelleboer leest het weerbericht voor en ik verheug me al op een lekker pak regen, daar is niet iedereen even blij mee.
We krijgen lekker een kom soep, gemaakt door Marja, de vrouw van Robert. De soep smaakte prima, ook het nodige zout was toegevoegd.
Iedereen maakt zich klaar voor de eerste etappe vanavond, een proloog van 8 kilometer. Als we klaar zijn wandelen we naar het parkeerterrein en stappen met 6 man in de auto van Robert. Brenda bij John op schoot. Het is gelukkig niet zo ver naar de startlocatie, de Wilhelminatoren op het drielandenpunt. De start is om 19.30 uur.
Bij aankomst zie ik al meteen bekenden, Ronald Tertoolen en zijn vrouw Reny. Leuk dat ze er ook zijn. Reny loopt alleen zondag, Ronald loopt wel het hele weekend.
We melden ons bij de organisatie en ontvangen een heel stevig startnummer die we het hele weekend dienen te gebruiken, ook krijgen we een buff, een oranje opvouwbare drinkbeker voor de posten onderweg, een routeboek en een mooi Asics jasje/vest. Voor de mannen een grijze, voor de dames de keuze tussen oranje of lichtgeel.
Robert en Piet lopen zich al flink in, de anderen volgen dan ook maar en we dribbelen een beetje in.
Ze maken nog een leuke groepsfoto van ons, we geven de autosleutel af aan Reny Tertoolen en we begeven ons naar de start.
Het is redelijk droog, maar af en toe een spatje. Niet het weer wat was opgegeven helaas, dat zat een heuvel verder. Daar was de lucht inktzwart en hoorden we het rommelen.
Het parcours was redelijk droog, daarom maar gekozen voor de gewone schoenen en geen speedcrossjes.
Ik heb er erg veel zin in en ga al meteen lekker van start. Misschien wat te snel, maar het voelt goed.
Van ons groepje is John de eerste, ik ben nummer twee, maar de anderen zijn wellicht verstandiger en starten wat rustiger.
Ik loop een heel stuk mee met Ronald Tertoolen. We wisselen elkaar af. Er zitten best pittige klimmetjes bij en we ontkomen er niet aan om stukjes te gaan wandelen als het erg steil wordt.
We maken zelfs 295 hoogtemeters op zo'n relatief korte afstand van 8 kilometer.
Op de laatste pittige helling gaat Ronals Tertoolen me voorbij en ik laat hem gaan, ik heb geen zin om me kapot te lopen om een paar seconden sneller te zijn.
Als we bij de finish komen moeten we het hek van de Wilhelminatoren door en moeten we al de trappen omhoog omdat de finish op de top van de toren ligt. Dat is nog best een pittige trap. Aanvankelijk neem ik de eerste trappen dribbelend, maar besluit toch af en toe een stukje te wandelen.
Ik kom boven in 50 minuten en 12 seconden. Ik hoef niet lang te wachten op de anderen.
John heeft erg snel gelopen en is minuten voor me binnen gekomen.
Aad, dan Piet en daarna Robert zitten vrij dicht achter me en we hebben het allemaal reuze naar ons zin gehad. Was een leuke proloog.
Nu is het nog even wachten op Brenda. Haar eerste trail en ze doet het prima. Ook Brenda heeft het naar haar zin gehad en komt zonder problemen boven. Niet teveel naar beneden kijken ivm hoogtevrees, maar dat gaat allemaal goed.
We praten nog wat na, we eten en drinken nog wat. We kleden ons een beetje om en wurmen ons weer in de auto en gaan terug naar ons huisje.
In het huisje nog wat eten en drinken en om de beurt lekker douchen.
We maken het niet te laat, want morgen is er weer een zware dag met een marathon verdeeld in een ochtendetappe van ruim 25 en een nighttrail van ruim 16 kilometer. We moeten goed uitrusten om morgen fit te zijn.
Vaals
Dit weekend staat in het teken van de X-Trails in Vaals, een weekend waarin de lopers maar liefst vier etappes lopen en totaal 88 kilometer afleggen.
Na de editie van 2013 waaraan Piet Wuijster, Robert Hoek en ik toen aan mee hebben gedaan is dit inmiddels de derde editie. Vorig jaar heb ik hem voorbij moeten laten gaan vanwege flinke blessures.
Ook nu zal het niet mee gaan vallen. Iedere keer als ik een lange afstand loop heb ik een week herstel nodig en die krijgen we nu zeker niet.
Op vrijdagmiddag 27 mei vertrekken Aad en ik met de Fiat Spider met een heerlijk zonnetje naar Vaals. Piet en Robert reizen samen. We hadden met hen mee kunnen rijden, maar we gaven de voorkeur aan open rijden met de Spider. John en Brenda van der Linden maakten ons zestal compleet als bewoners van een Landal huisje in Hoog Vaals, huisje nummer 133.
Onderweg bij Nederweert stoppen we nog even bij een wegrestaurant voor een bakje koffie. John en Brenda rijden ons daar dan voorbij. Piet en Robert zijn al gearriveerd en zitten al aan een biertje.
We arriveren netjes op tijd net na John en Brenda en verwelkomen elkaar. Dit gaat een gezellig weekend worden, we verheugen ons erop.
De spulletjes worden uitgeladen. Brenda en John hebben een slaapkamer beneden, Piet en Robert een kamer boven en Aad en ik een kamer boven.
Het is best een leuk en compleet verzorgd huisje, dat gaat zeker goed komen.
We laden alles uit en parkeren de auto's buiten het park op het grote parkeerterrein en doen gelijk wat inkopen.
Weer terug in ons huisje gaan we lekker buiten zitten, het is lekker weer, al geven ze wel regen en onweer op vanavond. Er is zelfs een code oranje. Weerman John Pelleboer leest het weerbericht voor en ik verheug me al op een lekker pak regen, daar is niet iedereen even blij mee.
We krijgen lekker een kom soep, gemaakt door Marja, de vrouw van Robert. De soep smaakte prima, ook het nodige zout was toegevoegd.
Iedereen maakt zich klaar voor de eerste etappe vanavond, een proloog van 8 kilometer. Als we klaar zijn wandelen we naar het parkeerterrein en stappen met 6 man in de auto van Robert. Brenda bij John op schoot. Het is gelukkig niet zo ver naar de startlocatie, de Wilhelminatoren op het drielandenpunt. De start is om 19.30 uur.
Bij aankomst zie ik al meteen bekenden, Ronald Tertoolen en zijn vrouw Reny. Leuk dat ze er ook zijn. Reny loopt alleen zondag, Ronald loopt wel het hele weekend.
We melden ons bij de organisatie en ontvangen een heel stevig startnummer die we het hele weekend dienen te gebruiken, ook krijgen we een buff, een oranje opvouwbare drinkbeker voor de posten onderweg, een routeboek en een mooi Asics jasje/vest. Voor de mannen een grijze, voor de dames de keuze tussen oranje of lichtgeel.
Robert en Piet lopen zich al flink in, de anderen volgen dan ook maar en we dribbelen een beetje in.
Ze maken nog een leuke groepsfoto van ons, we geven de autosleutel af aan Reny Tertoolen en we begeven ons naar de start.
Het is redelijk droog, maar af en toe een spatje. Niet het weer wat was opgegeven helaas, dat zat een heuvel verder. Daar was de lucht inktzwart en hoorden we het rommelen.
Het parcours was redelijk droog, daarom maar gekozen voor de gewone schoenen en geen speedcrossjes.
Ik heb er erg veel zin in en ga al meteen lekker van start. Misschien wat te snel, maar het voelt goed.
Van ons groepje is John de eerste, ik ben nummer twee, maar de anderen zijn wellicht verstandiger en starten wat rustiger.
Ik loop een heel stuk mee met Ronald Tertoolen. We wisselen elkaar af. Er zitten best pittige klimmetjes bij en we ontkomen er niet aan om stukjes te gaan wandelen als het erg steil wordt.
We maken zelfs 295 hoogtemeters op zo'n relatief korte afstand van 8 kilometer.
Op de laatste pittige helling gaat Ronals Tertoolen me voorbij en ik laat hem gaan, ik heb geen zin om me kapot te lopen om een paar seconden sneller te zijn.
Als we bij de finish komen moeten we het hek van de Wilhelminatoren door en moeten we al de trappen omhoog omdat de finish op de top van de toren ligt. Dat is nog best een pittige trap. Aanvankelijk neem ik de eerste trappen dribbelend, maar besluit toch af en toe een stukje te wandelen.
Ik kom boven in 50 minuten en 12 seconden. Ik hoef niet lang te wachten op de anderen.
John heeft erg snel gelopen en is minuten voor me binnen gekomen.
Aad, dan Piet en daarna Robert zitten vrij dicht achter me en we hebben het allemaal reuze naar ons zin gehad. Was een leuke proloog.
Nu is het nog even wachten op Brenda. Haar eerste trail en ze doet het prima. Ook Brenda heeft het naar haar zin gehad en komt zonder problemen boven. Niet teveel naar beneden kijken ivm hoogtevrees, maar dat gaat allemaal goed.
We praten nog wat na, we eten en drinken nog wat. We kleden ons een beetje om en wurmen ons weer in de auto en gaan terug naar ons huisje.
In het huisje nog wat eten en drinken en om de beurt lekker douchen.
We maken het niet te laat, want morgen is er weer een zware dag met een marathon verdeeld in een ochtendetappe van ruim 25 en een nighttrail van ruim 16 kilometer. We moeten goed uitrusten om morgen fit te zijn.
