Groenhovenloop
Wedstrijdverslag
Gouda
Na de lange duurloop in Vlaardingen van vorige week is het nu eens tijd om te testen waar we staan. Eens een halve marathon proberen zo snel mogelijk te lopen, wel iets op reserve, maar toch eens kijken. Op de kalender blijkt de Groenhovenloop de meest gunstige, lekker dichtbij. Met de maatjes Aad en Janet afgesproken om naar Gouda te gaan. Janet lijkt nu de minste problemen te hebben, ze lijkt eindelijk van haar blessure te zijn verlost. Aad blijft last houden van zijn knie en de laatste tijd ook wat van zijn hamstrings. Bij mij voelt de kuit weer goed, maar nu weer last van mijn rechter heup, zo vallen we van het één in het ander. Deze week voor het eerst ook weer eens meegetraind met de snelle groep op woensdag en prompt last gekregen van mijn rechter peesplaat, maar twee nachtjes de Strassburgsok heeft dat aardig opgelost lijkt het.
Aad en Janet pikken me om 10.10 uur op, dat lijkt héél vroeg als je pas om 12.00 uur moet starten, maar we gaan eerst op bezoek bij Daphne en Frank om hun huis te bekijken en wat te drinken. Als aardigheid hebben we twee bosjes bloemen bij ons. Was leuk om het huis te zien, ze hebben er veel werk aan gehad en zijn nog niet klaar, maar het resultaat mag er zijn, ziet er erg leuk en knus uit. Daar kunnen ze goed mee uit de voeten.
Het is inmiddels al ruim half 12 geweest en we moeten nog naar de baan, ons startnummer ophalen en ons omkleden. Ik voel de bui al weer hangen, een “Cor start” weer. Janet en Daphne doen de 5 kilometer en starten om 12.15 uur evenals Liesbeth en Jacco die de 10 doen. Aad, Pieter en ik doen de halve marathon.
Bij de baan aangekomen blijken de parkeerplekken vol en stapt Janet uit om Liesbeth in te schrijven, Aad en ik rijden door om een plekje te vinden, dat vinden we bij een Hoogvliet winkel. Snel weer naar de baan en ons startnummer ophalen. Dat blijkt al weg te zijn en heeft Janet al voor ons opgehaald. Nu Janet zien te vinden, maar dat lukt als snel. Nog even naar het toilet, dat gaat redelijk snel. In de gang kom ik Edmond Walma nog tegen, die doet de 10.
Als gezegd, een “Cor start” dus, 2 minuten voor de start komen we aan. Wat te doen? Aad begint meestal wat rustiger en komt daarna op stoom als hij warm wordt. Ik begin meestal te snel en kak dan in. Ons vermetele doel is een tijd net onder de 1.40 , dat zou voor Aad een nieuw PR zijn en voor mij na het blessureleed een mooie tijd. We zullen dan een kilometertijd moeten lopen rond de 4.45, dat is best een opgave en wellicht te hoog gegrepen, maar als je het niet probeert?
Na de start eerst ¾ rondje over de baan, bij het verlaten van de baan aangemoedigd door Frank, Janet en Daphne, leuk om ze te zien. De eerste kilometer gaat iets te snel in 4.37, maar daarna probeer ik het vlak te houden rond de 4.45 , dat gaat aardig met 4.43 en 4.47.
Na bijna 3 kilometer vinden we aansluiting bij Frans Woerden. Frans is een bekende loper en ook vaak bij onze loopjes te zien. Frans organiseert met zijn broer en een aantal anderen de marathon van de Ronde Venen op 19 november, een mooie marathon met veel stukken onverhard en door een mooie natuur, een absolute aanrader, er is ook een 10 kilometer. Aad en ik hadden ons juist gisteren ingeschreven. Ik ga naast Frans lopen en we beginnen gezellig te kletsen. Aad wil wat sneller lopen en vliegt ons voorbij en pakt al snel heel wat meters voorsprong. Hopen dat het Aad gaat lukken om onder de 1.40 te komen. Het tempo van Aad is mij te machtig voor een halve marathon en ik pas, ik ga er niet achteraan. Ik blijf hetzelfde tempo lopen, al zie ik dat die 4.45 niet mee zal gaan vallen, bijna alle kilometers zitten er een fractie boven.
Na 8 kilometer haalt een groepje voor ons Aad in en zie ik Aad wat terug zakken, althans, het gat wordt niet groter, maar dat is niet omdat wij sneller zijn gaan lopen.
Na 10 kilometer kom ik door in 48.08, ruim een halve minuut boven mijn doel, Aad zit daar nog voor me, maar het gaatje is een stuk kleiner geworden. Aad lijkt het moeilijk te hebben helaas.
Ik loop de hele tijd naast Frans, maar na de 10 zegt Frans me gedag en gaat er vandoor. Niet dat hij zoveel sneller gaat lopen, maar ik merk dat ik wat afzak. Ik probeer aan te klampen en kom zodoende in een lekker groepje te lopen op het stuk tegen de wind in. Aad moet dit alleen doen en zakt wat terug. Na 11 kilometer halen we Aad in, ik roep nog naar Aad dat hij moet proberen aan te haken, maar dat lukt niet.
De broer van Frans, Michael, is op de fiets. Hij is geblesseerd en gaat tegen de wind in lekker voor me fietsen naast Frans, twee mooie hazen op deze manier. Ik kan aanvankelijk goed meekomen en we halen een aantal lopers in. Het gaatje met Aad groeit gestaag. De kilometertijden blijven allemaal zitten tussen de 4.45 en 5 minuten. Wel goed en constant, maar net niet wat ik voor ogen had. Sneller zit er zeker nog niet in.
Na 16 kilometer krijg ik het moeilijker en is het harken geblazen. Op karakter weet ik toch nog iedere keer onder de 5 minuten te komen, al is kilometer 16 in 4.59 en nog wat. Frans zakt nu ook af en toe iets af. Hij heeft een blessure aan zijn hiel, maar ook last van hartproblemen. Hij mag niet te hard lopen. Ik loop de laatste kilometers nu vaak voor Frans en Michael en de kilometertijden zitten een paar tellen onder de 5 minuten. Na 20 kilometer komen we door in 1.37.09 , dat zal een 1.42-er op gaan leveren dan. De laatste kilometer voelt loodzwaar. Als we de baan opkomen kan ik Frans niet volgen. Ik hoor ineens Daphne, Janet en Liesbeth gillen en me aanmoedigen waardoor ik toch nog puf heb om Frans voorbij te gaan en te finishen in een brutotijd van 1.41.59 , netto 1.41.51
Liesbeth maakt nog een leuke finishvideo van me.
Nu even wachten op Aad, die komt binnen in 1.47.44 en heeft flink last van de hamstrings en ook boven zijn knie erg gevoelig. Maar gelukkig wel uitgelopen.
Pieter komt binnen in 1.50.09 bruto en is niet helemaal tevreden. Hij had last van een sok die niet lekker zat en heeft die onderweg uitgetrokken en heeft met een blote voet in zijn schoen gelopen.
Liesbeth maakt ook filmpjes van Aad en Pieter.
Nu even lekker douchen, daar komen we nog een aantal bekenden tegen en kletsen we wat. De douche is warm en de straal goed, daar knap je van op.
Nu naar de anderen toe en nog even een broodje kroket gegeten.
Frank en Daphne zijn er vandoor, Daphne met een medaille om haar nek, ze is de derde dame geworden. Het podium bestond uit jonkies. Janet werd knap vierde, maar aangezien er geen categorie was voor masters kwam ze niet op het podium.
Nog even gezellig gekletst en dan op weg naar huis na een gezellige dag, zeker voor herhaling vatbaar.
Zaterdag wacht een mega klus, de Petzl Night Trail in Bergschenhoek, een marathon in het donker op grotendeels onverhard terrein.