Halve van Katwijk

Op 30 september staat de Halve van Katwijk gepland. Een heuse trail door de duinen van, en over het strand van het gezellige plaatsje Katwijk. Heel veel schelpenpaadjes en niet te veel hoogteverschil al bleek dit achteraf toch nog 110 meter te zijn. Ook zat er een flink stuk strand bij van circa 6 km. Samen met Kees van der Heul onze topper van weleer, en mijn vaste loopmaatje Janet hebben we bij Linquenda afgesproken. Pieter Verhoek stond in eerste instantie ook op de lijst maar door nachtwerk moest hij afzeggen. Om 9:45u was iedereen aanwezig en konden we vertrekken, Toch nog ruim een uur rijden door de afsluiting van de A4. Maar ruim op tijd aanwezig voor de start. We stonden met de auto langs de boulevard van Katwijk al was de ondergrondse parkeergarage een beter alternatief. Dan sta je ook droog met omkleden en konden de tassen in de auto blijven. Maar ja je kunt ook niet alles weten, en nu is het ook goed gekomen. Er waren 2 tenten om je om te kleden en een tassen opslag plaats in een vrachtwagen. Het weer in Katwijk was best goed te noemen, wel wat regen gehad onderweg maar niet echt nat geworden. In Schoonhoven had het veel meer geregend.

Na het omkleden nog een stukje ingelopen en de ledenmaten iets soepeler zien te krijgen, en dan gelijk even testen hoe de blessure aan de enkel zich hield (Achillespees probleem met een slijmbeurs ontsteking op de hak). Dat ging goed, niet pijnvrij maar wel goed te verdragen. De start om 12 uur verliep vlekkeloos, Met zijn drieën in het startvak lekker vooraan dus we waren snel weg helaas waren we in het gedrang Kees al gauw kwijt. We dachten dat hij achter ons zat maar bleek voor ons te finishen. Het is ook wel heel erg mooi daar, het begin was ook niet heel erg heuvelachtig maar heerlijk glooiend hoogte verschillen van 1 of 2 meter. De km tijden logen er dan ook niet om de eerste 5 km gingen onder de 5:30min/km Daarna werden de heuveltjes iets hoger en dat was te merken aan de km tijden De volgende 2km gingen in iets meer dan 6 min/km. We liepen samen zo lekker en de volgende kilometers gingen de km tijden weer naar beneden.

Bij km 11 werd het zwaarder, Janet loopt normaal max 15 km maar is wel in vorm, ik ben door mijn blessure op een flinke trainingsachterstand gekomen maar we bikkelen gewoon door. De schelpenpaadjes zijn soms heel zacht van het losse zand maar het blijft een mooie omgeving. Ik neem wat te eten (gelletje) om de energievoorraad weer wat aan te vullen. Zo voorkomen ik grotere problemen. We slingeren nog steeds door de duinen en zien de afslag van de 15 km naar het strand dat is een lange helling met los zand dus dat belooft wat voor ons. Na 15,5 km doemt onze opgang naar het strand op het is wel een flinke helling maar met niet te veel los zand.

Op het strand aangekomen is het zoeken naar het goede zo hard mogelijke spoor. Naast elkaar lopen was niet vaak mogelijk, maar waar het kon, deden we dat om elkaar te motiveren. Dat werkte heel goed al lagen de km tijden weer net boven de 6 min/km. In de verte was Katwijk al weer te zien maar wat komt het maar langzaam dichterbij, we bikkelen gewoon door. Soms door de golven heen, om maar zo min mogelijk meters te maken. Natte voeten, we malen er niet om als ervaren trailers. We worden regelmatig ingehaald en halen zelf ook wat andere in. Op 2 km van de finish komen er een paar dames voorbij daar gaan we achteraan, de zweep wordt er over gelegd, Maar als het strand weer wat slechter wordt moeten we ze toch laten gaan. En toch bikkelen we door.

Als we het strand verlaten zijn we bijna bij de boog en moeten nog 600 meter. Janet zet nog wat aan en ik volg. Helaas dacht Janet dat het de finishboog al was, maar die lag nog iets verder doordat we nog een lusje moesten maken. Hoe vermoeid we ook waren er komt toch nog een eindsprint. Jammer we hadden ergens 4 sec sneller moeten gaan om bruto onder de 2 uur te komen. Het was nu dus 2:00:04 netto was het gelukkig 1:59:23. Kees was ons ruim voor in 1:54:01 jammer van die seconde Kees. Moe maar heel erg tevreden dat ik een halve gelopen heb zonder ook maar een meter te wandelen.

Na afloop een restaurantje opgezocht om een bakkie te doen. Dat werden er zelfs twee. De terugreis was weer heel gezellig maar duurde wat langer door de file’s. Des te meer tijd om te kwebbelen. Al lag de achterbank even in dromenland…
Op naar de volgende uitdagingen eerst de Clubkampioenschappen daarna de Herfstloop in Lopik en dan de klapper de Bellagio Sky race in Italië bij het Como meer.

Gr Aad