Dit jaar zeker al 50 km op de racefiets gezeten in de eerste 5 maanden van dit jaar. En wat gaat deze dwaas doen: een weekje fietsen in Oostenrijk met mijn zoon Andre. We hebben daar een stacaravan gehuurd in Sankt Peter am Kammersberg in provincie Stiermarken. En van daar uit gaan we tochten maken en het liefst met wat hellingen erin, nou dat heb ik geweten. De eerste tocht was gelijk 47 km op de eerste dag. De tweede dag nog gekker in de morgenrit weer 33 km en de middagrit al weer 47 km. Daarna toch wel een rustdag verdiend. De dag erop weer een rit van 60 km en de donderdag mijn laatste ritje van 68 km. Ook het hardlopen werd niet overgeslagen ik ben zelfs 2 keer gaan hardlopen, alleen bleef dat steken op 5km per keer.

In de tussentijd had loopmaatje Cor een leuk loopje geregeld om op zondag te doen. Dus vrijdag een rustdag en zaterdag de terugreis. Die rustdag had ik ook wel nodig want het bleken 42.195 meter lopen te zijn een heuse marathon dus. En dat was allemaal te doen in Deventer bij de Over de IJssel landgoedmarathon.

www.overdeijssellandgoedmarathon.nl/

Op zondag komt Cor me ophalen rond 7:30. Want de start is om 10:00 uur. En dit was zo ruim dat we ook nog een bakkie onderweg konden drinken. Bij aankomst daar bleken er ook heel veel fietsers te zijn, het was nl een marathon die solo of in duo’s en zelfs met zijn vieren gedaan mocht worden. Het is een kleinschalig evenement ik schat dat het aantal deelnemers nog onder de 300 was. Waarvan de helft toch wel op de fiets zat . Startpunt was het hotel Gaia. Op de website staat dat de gebouwen niet gebruikt mochten worden door de deelnemers, maar dat hebben wij nooit gelezen dus we hebben ons in de “stallen” verkleed. Nou was dit wel een heel nette stal met gestoffeerde bankjes aan de zijkant.

De start ging onder de poort van het gebouw door en daarna door de tuin van het complex, Na de start gaan de deelnemers meteen de uiterwaarden in van Landgoed Keizersrande richting IJsselkade. Er was besloten dat we samen zouden lopen in een heel rustig tempo dat gelukkig wel van rond de 5:50 min/km. Na 3 km al de eerste drankpost heel toepasselijk op het complex van een waterzuivering station. Gelukkig kwam het water uit de kraan en niet uit een of andere waterbak. Tussen km 6 en 7 de volgende drankpost Het werd steeds leuker hier lag zelfs stokbrood met vis. Het zou een streekproduct moeten zijn maar en zwemt echt geen tonijn in de IJssel, Ik vermoed dat het een geïmporteerd streekproduct moest zijn. Maar toch smaakte het goed.

Daarna een leuk klimmetje op de Wilhelminabrug over de IJssel waar diverse foto’s door Cor en mij gemaakt werden, daarna door de uiterwaarden richting Terwolde. Met op 10 km weer een drankpost met je raad het nooit stukjes kaas en worst. Het kan dus nog gekker. En dat was ook zo, er stond namelijk een draaiorgel te spelen. Helaas hou ik niet van dit soort muziek. Op dit stuk was het wel heel erg warm met het windje in de rug en af en toe de zon. Het beste was er hier al af, en dan is het nog een eind hoor, de beentjes voelden slapjes aan. In Terwolde na 13,5 km weer een drankpost met versnaperingen. Alleen weet ik niet meer wat, maar heb er ook geen trek in, de benen voelen nu al zwaar dus als de maag ook nog gaat protesteren wordt het zeker niets. Cor heeft nergens last van dus snoept er wel van. We komen in het dorpje ook een kerk tegen die open staat, met op de stoep een bordje WC daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt. Zeker na al die drankposten. Alle km’s tot nu toe gingen rond de 5:45 en 5:50 op de km’s met een drankpost na, die waren flink langzamer, het is ook een trainingsloopje geen wedstrijd.

Op het stuk naar de volgende brug die ons weer naar de andere kant zou brengen sluit er zich een loper bij ons aan die honderduit vertelt over de omgeving, zo gaan de km’s best snel voorbij. Door de afleiding ging het met de beentjes ineens een stuk beter, ik wilde eerst stoppen op het half marathon punt om terug te wandelen naar de start. Maar het ging een stuk beter zo dus niks stoppen. We lopen zo te kletsen dat we ineens in een soort van afwatering lopen richting IJssel, wat raar zo’n weg naar een brug!!! Er stond ook iemand van de organisatie die waarschuwde voor gladheid, er lag veel modder op de stenen. Maar de aap kwam al gauw uit de mouw het was helemaal geen brug maar een veerpont die speciaal voor die dag ingezet is. Hier was ook weer een drankpost met versnaperingen en met een stel muzikanten. Het klinkt ook helemaal niet slecht dus fotomoment. En het was ook best wel druk met al die fietsers die naar de overkant moesten. Door al het getreuzel moesten we een pont overslaan.

Aan de overkant zo’n zelfde weg spekglad. Als je op Google Earth kijkt blijkt dat het ook onder water staat. Hierna de dijk op en er gelijk weer af en weer op en aan de andere kant er weer af, je wordt flink gepest zo, maar wat geeft het we hebben tijd zat we gaan weer richting Deventer. Bij het landgoed Haere gaan we het bos in richting kasteeltje. Net voor het kasteeltje is een legerkamp opgebouwd met allerlei voertuigen uit de 2e wereldoorlog, Wat is het mooi hier zeg we genieten er echt van. Hier is ook weer een drankpost ingericht. We zitten inmiddels bijna op km 19. Na km 21 komen we bij een weg de dijk op wel vreemd want op de zelfde weg komen ze ook weer naar beneden. Ook hier weer een drankpost. En wat blijkt boven is een ingang van een bunker daar moeten we over een steile trap naar beneden daar zien we allerlei kamers met slaapplaatsen en 10 meter verder weer omhoog. We lopen een rondje want even verder op weer naar beneden door een andere bunker die gevuld is met munitie.

We vervolgen onze weg naar de finish, we lopen nog steeds samen en dat gaat heel goed. Ook zie je steeds dezelfde mensen, soms op de fiets of de andere keer lopend waar we dan ook regelmatig een woordje mee wisselen. De meesten zijn locals die samen lopen/fietsen, ze vinden het wel stoer dat wij solo de hele doen. Het loopt nog steeds soepel ondanks de eerdere slappe beentjes, de km zonder drankposten gaan heel erg vlak in 5:50 of iets sneller. Net voor km 24 lopen we weer langs een schitterend kasteeltje, wat is het mooi hier, we lopen echt te genieten, tussen km 24 en 25 alweer een drankpost, wat een drankpost? een heuse kroeg met op de toog water of bouillon heerlijk, met op de stoep een dweilorkest, toch wel een vrolijke boel hier. Maar we gaan weer verder door de landerijen van Overijssel en soms door kleine stukjes bos. Zo komen we bij km 27 met je raad het nooit weer een drankpost. Hier is de versnapering gehaktballetjes of grillworst van de lokale slager. Hmm lekker hoor. Maar we moeten verder, na 30 km werd het voor mij toch wel weer zwaar en moesten er kleine stukjes gewandeld worden, Dat was al VEEL verder dan ik verwacht had. Fietsen en lopen gaat niet echt samen. Na een stukje bos over een smal pad wat heel erg benauwd was, natte ondergrond met volle zon erop en geen wind hier voelde ik me toch wel afzwakken. Maar in de verte hoorde je het volgende bandje al weer spelen dat geeft wel een boost. Jammer dat voor het bandje de weg naar links ging om een extra lusje van een ruime km te lopen.

Ook hier weer een drankpost met versnaperingen. Maar dan zijn we al voorbij km 32. Het blijft zo mooi hier om te lopen, nog maar 10 km. De route is supergoed uitgezet je moet echt dom zijn om hier verkeerd te lopen, er staan ook genoeg verkeersregelaars en andere vrijwilligers langs het parkoers. We komen steeds meer onverhard en bos tegen dat is best wel lekker met deze warmte dan loop je tenminste in de schaduw. Bij km 34 loop ik ineens alleen en zie ik Cor een enorme duikeling maken. Gelukkig beheerst hij een goede valtechniek, Er is dan ook totaal niets aan de hand maar wandelen we wel even om van de schrik te bekomen. Op km 35 weer een drankpost nu met kleine pannenkoekjes, hmm die gaan er wel in. En weer verder, het lopen gaat bij mij wel steeds moeizamer en de stukje wandelen komen steeds vaker voor. Maar we geven nu niet meer op. Cor schijnt nergens last van te hebben. Zo komen we steeds dichter bij de eindstreep. Nog 1 drankpost te gaan op km 39. En weer door, we hopen nog net binnen de 5 uur te finishen. We lopen weer onder de poort door waar we gestart zijn. Jammer genoeg kom ik 3 seconden te kort voor onder de 5 uur.

We blijven nog even hangen op het grasveldje en luisteren naar her coverbandje wat toch wel goed speelt. Ik maak mijn rugzakje leeg met eten en drinken en er worden nog wat foto’s gemaakt van ons, hele vriendelijke mensen daar allemaal. Ook komt de stoelmasseur nog langs met een demonstratie, het blijkt een komische act te zijn, Met pollepels, aardappelstamper en een deegroller maakt ze bij een patiënt de rug weer los, een dol tafereel natuurlijk. We kleden ons weer om in de verboden stallen (niemand zegt er ook iets van) en gaan weer richting huis met een zeer tevreden gevoel. Hier gaan we zeker volgend jaar weer terug komen en misschien wel met meer mensen. Ik heb er onwijs van genoten. Op de terugweg nog maar een bakkie met een gevulde koek gedaan dat hebben we wel verdiend.

Op naar het volgende avontuur, ik denk de Zugspitze trail alwaar er een delegatie van Avantri naar toe gaat, dit was in ieder geval een uitstekende training daarvoor.