Deze week zowaar een hele week vrij. Een uitgelezen moment om te kijken of er ergens wat te lopen is. Zowaar een marathon zie ik, de Peizermade marathon in Groningen.
Aantal deelnemers maximaal 20 staat er. Is erg kleinschalig en dus snel erbij zijn om me in te schrijven. Zodra de inschrijving mogelijk is achter de PC en ja hoor, ik heb startnummer 1.
Zoveel haast had ik niet hoeven te hebben, want de 20 werd achteraf niet eens gehaald. Ingeschreven stonden er 18 en één loper kwam niet opdagen.
Er staan ook twee Duitsers tussen de deelnemers, een internationale loop derhalve.

De start is vandaag om 11.00 uur en ik ga om 7.45 uur weg, dan heb ik tijd genoeg. Het is 2 uur en een kwartier rijden, dan heb ik nog een uurtje over als ik er ben.
Ik zet de TomTom op Groningen en Paterswoldseweg, dat kan niet missen dan.
De reis verloopt voorspoedig, de TomTom brengt me netjes bij de Paterswoldseweg. Er stond echter geen huisnummer bij. En nu ? De weg volgen, dan komt het vanzelf goed.............dacht ik, maar de weg is opgebroken en we krijgen een omleiding. Waar zit ik nu en hoe kom ik op de juiste locatie. Ik maak wat rondjes maar kom er niet uit. Nog maar eens op internet zoeken met de telefoon. Kruising Paterswoldseweg en Groningerweg. Op de grens van Groningen en Eelderwolde. Nu kom ik inderdaad in de buurt, maar helemaal kom ik er niet uit. Nog een keer internet raadplegen en er staat via de aanrijroute nog bij Kaapse Baan te Haren intikken in de TomTom. Nu kom ik er. Ja hoor, het parkeerterrein, maar geen lopers te zien. Ik ga een beachclub binnen aan de Hoornse Plas waar de start plaats zou vinden. Ben ik hier goed ? Ja hoor, de start is hier, er was net ook al een andere loper. Dat is gek denk ik, over een kwartier is de start al en er is geen loper te zien. Ik vertrouw het niet, stap weer in de auto en ga een stukje verderop en ja hoor, op een andere parkeerplaats zie ik de lopers staan.

Even ALLE DEELNEMERS een hand gegeven en snel gaan omkleden. Als ik nog bezig ben lopen de lopers allemaal weg richting de startlocatie. Als ik klaar ben volg ik hen op een drafje en ben nog juist op tijd bij de start. Daar spreekt een loper me aan en zegt. Hoi Cor, ken je me nog ? Ik ken de loper niet meer, maar hij blijkt met mij samen over de finish te zijn gekomen bij de halve marathon in Hattemerbroek zo'n 20 jaar geleden. Ik kan veel onthouden, maar dit was er niet één van, kennelijk heeft het bij deze Frans Scheuneman indruk gemaakt destijds. We praten even wat net voordat we starten.

Startnummer 1 schept verplichtingen, uiteraard ben je dan zwaar favoriet tussen dit geweld van toplopers als Sjoerd Slaaf met 930 marathons, Hans Buis met 612 marathons, Lex de Boer met 528 marathons en ikzelf met 117 marathons.
Het aantal marathons is niet helemaal waar, ze houden in het klassement de marathons bij en alles wat verder is. In mijn geval 17 ultralopen verder dan een marathon en 100 marathons waarvan er 1 niet telt, dat was de Over de IJssel marathon bij Deventer, daar was geen tijdregistratie. Ik heb hem wel gelopen, maar hij staat niet in het klassement, derhalve sta ik nog op 99 marathons en is vandaag de 100e marathon.
Na de start lopen we een kilometer naar een gele auto, daarvoor staat een tafel met drankjes, ontbijtkoek, tucjes, chocolade, cola, water, banaan, energiedrank en nog meer. Ook staat er een houten rek met daarin 20 genummerde drinkbekers. Mijn beker is uiteraard 1 vanwege mijn startnummer als hebben we geen nummers gekregen om te dragen.

Vanaf de drankpost lopen we nu 7 rondjes van iets minder dan 6 kilometer zodat we uiteindelijk precies 42,195 kilometer af zullen gaan leggen.
Ik ken het rondje nog niet en besluit niet te snel van start te gaan en eerst anderen voor te laten die me de weg kunnen wijzen al stond de route met pijlen duidelijk op de weg.
De eerste 2 kilometer loop ik met een paar lopers op kop, daarna ontstaat achter ons een gat en blijven we met 3 lopers op kop over.
Het is heerlijk weer om te lopen en ik voel me prima.
Mijn doel vandaag is een tijd onder de 4 uur, dat is al weer meer dan 3 jaar geleden. De vorm lijkt goed en ook het weer speelt mee. Ik wil weg gaan in een tempo van 5.30 en dat vlak zien te lopen, maar dat gaat helemaal mis.
De eerste kilometer gaat nog in 5.33, maar daarna ga ik steeds sneller met 5.16 , 5.09 en dan zelfs 5.01 en 5.03 , dat ga ik natuurlijk nooit volhouden. De nummer 1, Nico Maijer loopt langzaam weg en ik blijf samen over met Freddie Bouma uit Steenwijk. Hij heeft zich wat terug laten zakken naar mijn positie en wil graag samen lopen, is gezelliger dan alleen.
Ik heb daar geen bezwaar tegen, maar merk wel dat we veel te snel gaan.
Ondanks dat we te snel gaan gaat het best wel goed. Er staat een lekker windje en het is flink bewolkt. Onderweg hier naartoe diverse buitjes gehad, maar nu is het droog.
De eerste 5 kilometer gaan in 26.01 wat 27.30 had moeten zijn, de 10 in 51.35 , gemiddeld nog sneller, 15 in 1.17.14, de halve marathon in 1.48.14 , dat gaat veel te snel. Ik geef dat ook bij Freddie aan. Dat geeft niet, ik zal de stukken tegen wind voor je lopen, dan kun jij je wat sparen. Zo deden we het dan ook, maar het tempo ging niet omlaag, kilometers net boven de 5 minuten. Langzaam werd ik gesloopt en ik liet het gebeuren. Deze Freddie loopt wel erg makkelijk. Wat loop jij eigenlijk op de marathon vraag ik hem. Ik ben geen veelloper zoals jullie zegt hij, ik heb 16 marathons gelopen en wil voor goede tijden gaan. Dit is een training, maar de vorige marathon ging in 3.08
Geen wonder dat het bij hem zo makkelijk gaat en bij mij nu moeizamer, dit is geen graadmeter voor mij.
De 25 kilometer gaat in 2.09.01 , de 30 in 2.35.15 , nog twee rondjes te gaan. Ik ben kapot en wil nu echt terug in tempo.
Freddie geeft het stuk tegenwind weer het tempo aan en ik blijf nog heel even bij hem, als we weer wind mee hebben gaat hij er vandoor, even weer zijn eigen tempo lopen, want dit langzame tempo voelt niet lekker bij hem.
De 35 gaan in 3.03.48 en het gaat niet meer. Ik ben blij om weer wat te eten en te drinken bij de drankpost. Een tijd onder de 4 uur gaat nog een hele klus worden, de benen willen niet meer. Het is strompelen nu, ook stukjes wandelen om de stijve kuiten weer wat soepeltjes te krijgen. Het gaat moeizamer en moeizamer. De laatste 6 kilometers zitten allemaal boven de 7 minuten per kilometer, maar een tijd onder de 4 uur komt uiteindelijk net niet in gevaar. De eindtijd is 3.55.35 , eindelijk weer eens onder de 4 uur en dik tevreden. Vooruit had ik getekend voor deze tijd, maar de manier waarop was net goed.
Ik bleek mijn startnummer ere te hebben aangedaan, ik werd net aan eerste in de leeftijdscategorie M50 , mijn naaste belager kwam net na mij binnen stormen, dat had geen kilometer langer moeten duren.
Onderweg had ik een hoopje dat ik Peer en Bea of één van hen zou zien, maar helaas.
Weer aangekomen op de parkeerplaats zie ik een pontkaart van de pont Schoonhoven tussen de ruitenwisser zitten. Die kan er heen nooit onder hebben gezeten met de regen, het kaartje was ook droog.
Ah, Peer of Bea is hier geweest en hebben dat achter gelaten. Ze zijn toch geweest, top.
Ik bel Bea op, maar krijg geen gehoor, maar later belt ze terug en vraagt of ik nog steeds van plan ben om naar Leek te komen. Natuurlijk zeg ik, de route staat net in de TomTom.
Het is nog 19,6 kilometer en dat verloopt prima.
Het is een warm welkom en heerlijk om ze weer te zien, nu in hun omgeving. Bea geeft aan dat ik lekker bij hen moet gaan douchen, wat ik dan ook graag doe en ik mag zelfs mee blijven eten. Ik bel Richard dat ik niet mee eet en dat het wel eens laat zou kunnen worden. Het eten is lekker, witlof met krieltjes, eieren en rookvlees, dat gaat er goed in. Daarna nog gezellig kletsen onder het genot van twee bakjes koffie waarna Bea me er uit schopt. Je moet nog naar huis, het is 2 uur en een kwartier rijden. Ze heeft gelijk en we nemen afscheid. Ze wonen daar prachtig, een nieuw huis in een mooie natuurlijke omgeving. Heerlijk.
Nu snel naar huis, maar dat valt niet mee. De mensen van de wegen hebben besloten dat er maar eens flink aan de weg moet worden gewerkt. Op de A28 is het raak en moet ik de snelweg af en een stuk om rijden en binnendoor, dat kost me een kwartier. Bij de A27 is het nog gekker en moeten we een flink eind om rijden. Uiteindelijk kom ik pas om 21.50 uur thuis, al heb ik Richard wel laten weten dat ik later zou komen. Nog net op tijd om Feyenoord te zien winnen in de beker van Den Haag.
Wat was dit een heerlijke vrije dag, zeker voor herhaling vatbaar.