Petzl Night Trail
Wedstrijdverslag
11 februari 2017
Bergschenhoek
Inmiddels al heel wat jaartjes met veel plezier deelgenomen aan de Petzl Night Trail in Bergschenhoek. De eerste editie was met sneeuwbuien onderweg, dat geeft het geheel een extra dimensie. De jaren daarna groeide het evenement uit tot een echt blijvertje en kwamen er ook meer afstanden bij, de langste afstand werd steeds langer ook. Dit jaar komt de uitnodiging binnen en zie ik dat het nu zelfs een marathon is. Zonder er echt bij na te denken schrijf ik me gelijk in voor die marathon. Daarna komt het besef dat het eigenlijk best wel zwaar zal gaan worden. In de winter, onverhard, zwaar parcours. Met Lunteren nog in het achterhoofd is dat wellicht niet verstandig, maar ik kan altijd nog kiezen voor de 25.
Na de blessure aan de rechterkuit gaat het weer wat beter en maak ik ook meer wat meer kilometers, al geeft dat ook wel weer wat lichamelijke probleempjes. Na de halve marathon in Gouda van vorige week flink last gekregen van mijn rechter achillespees, daardoor noodgedwongen helemaal niet gelopen. Is dan die marathon een goed idee ? Nee, maar zoals zo vaak doe ik niet altijd de verstandigste dingen.
Voorafgaande aan loop is het koud en zijn de weersverwachtingen niet goed. Vorst en sneeuw, wellicht een harde ondergrond, daar zit ik niet echt op te wachten na de ervaringen met Mandy. Het thuisfront roept al dat ik niet moet gaan lopen, maar ik geef aan dat ik echt goed zal uitkijken en niet te snel zal gaan. Tijd is niet belangrijk, al moet ik wel de limiet van 5,5 uur in de gaten houden.
Graag had ik vandaag vrij gehad om op tijd in Bergschenhoek te zijn, maar mijn plaatsvervanger Gertjan kon niet. Waar ik aanvankelijk dacht dat we om 19.00 uur moesten starten bleek dat nu zelfs 18.00 uur te zijn. Mijn bedrijf is tot 17.00 uur open, dat is te krap. Gertjan roept al dat ik dan om 16.00 uur de boel af moet sluiten, maar ik kies voor de middenweg, 16.30 uur.
Aad zal vandaag niet gaan lopen maar gaat gezellig mee om te ondersteunen en onderweg wat verzorging mee te nemen, ook zal Aad een groot deel mee gaan rennen, wellicht al vanaf de 17e kilometer, de eerste drankpost.
Vooraf rond half 4 nog een liter erwtensoep gegeten met een stuk rookworst, dan heb ik voor het eerste deel voldoende om te verteren. We vertrekken inderdaad rond half 5, eerst nog even naar mijn huis, was wat warms vergeten mee te nemen voor na het lopen en had ook geen schoon paar schoenen mee voor na het lopen.
Om 17.15 uur arriveren we in Bergschenhoek bij Outdoor Valley waar de start zal plaatsvinden, we zien al gelijk de auto van Piet Wuijster staan. Jeetje, die is vroeg, die start pas om 19.00 uur voor de 25, of zou Piet toch ........? Nee Piet start niet op de marathon, maar is gewoon erg vroeg. Gezellig met de anderen kletsen en genieten van de entourage, dat is altijd fantastisch bij zo'n trail. Is over het algemeen toch wat ander volk dan de weglopers. Lang leve de gezelligheid, prestaties staan vaak op een lager pitje, is vooral genieten van het parcours ook.
Piet is in het gezelschap van Michel, Nico en Carola Koppe, John en Brenda van der Linden en nog een man uit IJsselstein die op naam van Brenda zal gaan lopen op de 15. Nico loopt net als ik de marathon, Michel en Piet de 25.
Nico en ik kleden ons om en komen daar al snel Pascal van Norden tegen en ook Richard Maquelin uit Krimpen. Gezellig even kletsen en alles op het gemak regelen, nog even naar het toilet en als ik klaar ben heb ik nog 5 minuten tot aan de start. De speaker legt een aantal zaken uit, er worden foto's gemaakt door de organisatie. Nog even samen met Nico op de foto bij Carola en dan is het ieder voor zich.
De start is om 18.00 uur met 66 lopers die de hele marathon gaan proberen te volbrengen. Voor de zekerheid heb ik de route in mijn Garmin gezet om eventueel afwijken van het parcours op te merken of om de weg weer terug te vinden als ik mocht verdwalen, maar dat bleek achteraf niet nodig en eerlijk gezegd had ik het toch niet kunnen zien zonder bril, ondanks de bouwlamp op mijn hoofd en licht van het horloge zelf.
Aad staat langs de kant bij de start en filmt ons vertrek, het is dan nog licht, maar het zou snel donker worden.
Met zo'n trail is het vaak zo dat er maar weinig drankposten zijn, in ons geval maar 2, rond de 17 en de 25 kilometer. De lopers nemen dan op de rug een zogenaamde camelbag mee, gevuld met water en ruimte voor gelletjes, reepjes of andere dingen die ze mee willen nemen zoals bv de telefoon, reservelampje, etc.
Aangezien het hier een avondloop betreft hebben alle lopers ook een goede lamp op het hoofd om de ondergrond goed te kunnen zien maar zeker om het parcours te kunnen volgen. Zonder lampje vallen de wegbewijzeringspijlen nauwelijks op, maar zodra de lampjes er op schijnen geven de fluoriserende pijlen duidelijk de juiste richting aan. Op de bomen zitten ook vaak lichtgevende puntjes zodat we de route makkelijk kunnen volgen. De rood-witte linten zijn soms wel wat moeilijker te zien maar door de lopers voor je weet je wel waar je heen moet gaan, al is dat snel minder omdat je met maar 66 lopers op een marathon al snel alleen komt te lopen.
Tot mijn tevredenheid zie ik dat de eerste 5 kilometer prima gaan, de kilometers op de 6 minuten of daar iets onder, het parcours is dan ook nog relatief vlak met hier en daar een klein klimmetje, het zware werk moet nog komen. Het parcours is tot daar goed begaanbaar. De stukjes asfalt zijn sneeuwvrij en de vele onverharde paden zijn bedekt met een laagje sneeuw, maar glad is het nog niet. De temperatuur is super. Echt geweldig en genieten om hier te mogen lopen. De ademhaling zorgt voor wolkjes rook die weerkaatsen in het licht van onze lampjes, dat geeft een mooi gezicht. Doordat het tempo niet super hoog ligt is er gelegenheid om met de andere lopers te kletsen. Ik zie zelfs een enkele loper met een korte broek. Ik heb er ook nog even over nagedacht maar toch besloten om het niet te doen, zeker omdat mijn tempo lager ligt dan bij de toppers zoals Pascal of Nico.
Na 10 kilometer staat de klop op 58.15 maar nog steeds is het parcours niet erg zwaar, wel is het soms uitkijken op stukken gras om niet te zwikken.
Net voor de 17 kilometer is de eerste drankpost waar ik even klets met Richard Maquelin die ik net in heb gehaald. Richard is flink door zijn enkel gegaan en heeft extra stukjes asfalt gelopen waar wij op het pad ernaast onverhard hebben gelopen om zo zijn enkel wat te ontzien. Ik zeg nog tegen hem dat het moeilijkste deel nog moet komen en vraag of het verstandig is om door te gaan. Is natuurlijk niet echt een vraag omdat ik het antwoord al weet. Is niet verstandig natuurlijk, maar hij gaat toch door, ik zou hetzelfde doen.
Even kijken of ik Aad zie, maar helaas , Aad is er niet. Misschien staat hij wat verderop ? Waar ik ook kijk, geen Aad.
Na de drankpost komt er een dame bij me lopen en we lopen zo gezellig een aantal kilometers samen op. Haar maatje Paula was gestopt en nu moet ze alleen verder, ze is blij dat ze even met iemand kan lopen. Na een aantal kilometers moet ze plassen en ik loop door, ze zal me zo wel inhalen. Dat inhalen gebeurde inderdaad, ze had nu een snellere loper als metgezel en kwam snel voorbij.
Op dat moment net voordat ze me inhaalde liep ik even verkeerd. Ik liep alleen na een paar lopers ingehaald te hebben en lette even meer op de lampjes voor me dan op de routepijlen. Achter me ineens een luid gefluit en een stem die roept, je moet hierheen !
Snel weer terug op de route na zo'n 200 meter verkeerd te zijn gelopen en meteen weer het juiste tempo gevonden.
Inmiddels is de achillespees toch weer flink zeer gaan doen en ook het parcours is dan minder leuk. We lopen over hard bevroren weilanden met veel molshopen, hier besluit ik om flinke stukken te wandelen om niet het risico te lopen om net als Mandy de enkel te breken of andere blessures op te lopen. Aan het einde van dit stuk volgt de tweede drankpost rond de 25 kilometer. De gelopen tijd is dan 2.34.01 , dat gaat nog steeds goed. De tijdslimiet ga ik makkelijk halen, die blijkt ook nog eens te zijn verruimd naar 6 uur.
Nog steeds geen spoor van Aad, wellicht als ik weer in de buurt kom van de finish. We zitten bij de 25 kilometer helemaal voorbij Zevenhuizen, vlak bij Moerkapelle en lopen hele stukken langs de rivier De Rotte, al zie je niet meer dan een glimp van het water.
Nu weer terug langs de andere kant van het water. Bij de 29e kilometer even plassen en daarna genietend en om me heen kijkend. Wat een genot om onder deze omstandigheden te lopen, de rust, de omgeving en het lekker bezig zijn met dit frisse weer. Hier doe je het voor. Ik ben blij dat ik toch heb gekozen voor de marathon.
De 30 kilometer gaat in 3.14.29 maar nog steeds moet het zware deel komen en zullen de kilometertijden zeker op gaan lopen, ook als gevolg van de vermoeidheid die waarschijnlijk gaat komen, ook al voelt het nog steeds goed.
We lopen nu langs het water en ineens is het één grote natte blubberbende en geen droog stukje te vinden. In de verte zie ik twee lopers voor me die wel heel voorzichtig aan doen waar ik gewoon middendoor loop, al pletsend en spetterend, ook dat is genieten, lekker trailen.
Nu gaat het beginnen. De flinke heuvels komen eraan, we merken nu ook dat we over een steeds gladder wordend parcours lopen. De vele lopers voor ons van de andere afstanden hebben de sneeuw geplet waardoor wij het nu een stuk lastiger hebben gekregen. Al glibberend en glijdend is het nu zwoegen om de heuvels op te komen en vooral wandelend en licht dribbelend naar beneden te gaan omdat ze zomaar onderuit zult gaan. We moeten zelfs een grasheuvel met stukken sneeuw op waar je nauwelijks boven kunt komen. Het is zoeken om een niet glad stukje te vinden om niet meteen weg te glijden, een beetje grip te vinden. Dit kost kracht, maar ook dat heeft wel wat. De tijden lijken nergens meer naar, er komt zelfs een kilometer voorbij van ruim 12 minuten, maar ook dat maakt niets uit, dat hoort erbij.
Ik zie nu aan het aantal afgelegde kilometers dat we nooit aan de marathon gaan komen. Vooraf op de route gekeken, toen zag in 40,93 kilometer staan, maar zelfs dat zullen we niet halen.
Nog even een paar foto's gemaakt voor een andere loper en dan weer lekker op pad. We zitten nu op de laatste kilometers, het gaat nu in sneltreinvaart ophoog en omlaag en ik merk dat het nu echt links is geworden. Overal voel je de gladheid. Zoeken naar grip naast de paden, de paden zelf zijn ijs lijkt het wel. Ook naar beneden is het bloedlink en ook daar is het zoeken naar grip. We komen nu in de buurt van de finish maar moeten daar nog een paar kilometer om het complex heen om aan de andere kant te finishen. Nog niets van Aad te zien helaas, die zit allang warm en droog. Het is inmiddels flink gaan sneeuwen wat een fascinerend gezicht geeft in het zicht van je lampje, maar te lang naar die dwarrelende vlokken voor de lampje kijken is ook weer niet leuk, maar ik ben nu bijna bij de finish.
In het deel van dalen en stijgen haal ik nog best wel een aantal lopers in zodat ik lang niet achteraan loop. Twee kilometer voor de finish ga ik nog een keer onderuit op het gladde pad waarna ik snel weer het gras naast het pad opzoek. In de laatste kilometer haal ik Ronald Tertoolen nog in die op zijn gemak de 25 heeft gelopen.
Zo fris als een hoentje kom ik eigenlijk over de streep, al zie ik dat mijn horloge op 38,24 is blijven steken, lang geen marathon dus. Die laatste 4 kilometer had ik er ook best graag nog bij willen hebben. Kennelijk heeft de organisatie er wat linke stukken uitgehaald. Daar is dan natuurlijk wel wat voor te zeggen, al had ik die er graag op een andere plaats weer bij gehad. Mijn eindtijd is nu 4.30 uur, die had dan wel rond de 5 uur gezeten.
Na de finish nog even een bakje warme chocolademelk gedronken, die leek wel aangebrand, zo smaakte het. Erwtensoep was er ook, maar ik had vanmiddag al een liter op, je moet het ook niet overdrijven.
Er werden hamburgers gebakken, er waren fakkels, het geheel gaf een super gezellig beeld.
In de kantine even gekeken en ja hoor, daar zaten de anderen allemaal nog. Nico was 3x onderuit gegaan maar liep een tijd ruim onder de 3.30 en werd zelfs 12e. Michel liep 2.12 op de 25 en ook Piet heeft goed gelopen in ruim 2 uur en drie kwartier. John en Carola hebben met elkaar gelopen en hebben genoten.
Ze vragen of ik Aad nog heb gezien. Niet dus, Aad is jou aan het zoeken.
Als ik in de kleedruimte zit krijg ik een berichtje van Aad, zijn tas staat bij Dineke in de massageruimte. Ik vraag waar Aad zelf dan is, maar geen reactie meer, zijn telefoon bleek leeg te zijn. Even later dook Aad op en ga ik nog even naar Dineke voor een massage van vooral de achillespees. De masseurs vragen zich af of ik wel een marathon heb gelopen, ik schijn er ook uiterlijk nog fit uit te zien, ook volgens Aad en zo voelt het ook. Zelden zo fit geweest na zo'n lange loop, maar ik heb het natuurlijk wel rustig aan gedaan, was vooral genieten.
Na de massage toch maar snel naar huis, het sneeuwt nog steeds en de wegen zijn wit. Ik ben met een Fiat Dobló zonder winterbanden en het is soms best glibberen op de weg, maar voorzichtig aan gedaan en zonder brokken weer thuis gekomen.
Wat was dit een heerlijke avond.
Iedereen bedankt voor de waarschuwingen en aanmoedigingen vooraf.
Bergschenhoek
Inmiddels al heel wat jaartjes met veel plezier deelgenomen aan de Petzl Night Trail in Bergschenhoek. De eerste editie was met sneeuwbuien onderweg, dat geeft het geheel een extra dimensie. De jaren daarna groeide het evenement uit tot een echt blijvertje en kwamen er ook meer afstanden bij, de langste afstand werd steeds langer ook. Dit jaar komt de uitnodiging binnen en zie ik dat het nu zelfs een marathon is. Zonder er echt bij na te denken schrijf ik me gelijk in voor die marathon. Daarna komt het besef dat het eigenlijk best wel zwaar zal gaan worden. In de winter, onverhard, zwaar parcours. Met Lunteren nog in het achterhoofd is dat wellicht niet verstandig, maar ik kan altijd nog kiezen voor de 25.
Na de blessure aan de rechterkuit gaat het weer wat beter en maak ik ook meer wat meer kilometers, al geeft dat ook wel weer wat lichamelijke probleempjes. Na de halve marathon in Gouda van vorige week flink last gekregen van mijn rechter achillespees, daardoor noodgedwongen helemaal niet gelopen. Is dan die marathon een goed idee ? Nee, maar zoals zo vaak doe ik niet altijd de verstandigste dingen.
Voorafgaande aan loop is het koud en zijn de weersverwachtingen niet goed. Vorst en sneeuw, wellicht een harde ondergrond, daar zit ik niet echt op te wachten na de ervaringen met Mandy. Het thuisfront roept al dat ik niet moet gaan lopen, maar ik geef aan dat ik echt goed zal uitkijken en niet te snel zal gaan. Tijd is niet belangrijk, al moet ik wel de limiet van 5,5 uur in de gaten houden.
Graag had ik vandaag vrij gehad om op tijd in Bergschenhoek te zijn, maar mijn plaatsvervanger Gertjan kon niet. Waar ik aanvankelijk dacht dat we om 19.00 uur moesten starten bleek dat nu zelfs 18.00 uur te zijn. Mijn bedrijf is tot 17.00 uur open, dat is te krap. Gertjan roept al dat ik dan om 16.00 uur de boel af moet sluiten, maar ik kies voor de middenweg, 16.30 uur.
Aad zal vandaag niet gaan lopen maar gaat gezellig mee om te ondersteunen en onderweg wat verzorging mee te nemen, ook zal Aad een groot deel mee gaan rennen, wellicht al vanaf de 17e kilometer, de eerste drankpost.
Vooraf rond half 4 nog een liter erwtensoep gegeten met een stuk rookworst, dan heb ik voor het eerste deel voldoende om te verteren. We vertrekken inderdaad rond half 5, eerst nog even naar mijn huis, was wat warms vergeten mee te nemen voor na het lopen en had ook geen schoon paar schoenen mee voor na het lopen.
Om 17.15 uur arriveren we in Bergschenhoek bij Outdoor Valley waar de start zal plaatsvinden, we zien al gelijk de auto van Piet Wuijster staan. Jeetje, die is vroeg, die start pas om 19.00 uur voor de 25, of zou Piet toch ........? Nee Piet start niet op de marathon, maar is gewoon erg vroeg. Gezellig met de anderen kletsen en genieten van de entourage, dat is altijd fantastisch bij zo'n trail. Is over het algemeen toch wat ander volk dan de weglopers. Lang leve de gezelligheid, prestaties staan vaak op een lager pitje, is vooral genieten van het parcours ook.
Piet is in het gezelschap van Michel, Nico en Carola Koppe, John en Brenda van der Linden en nog een man uit IJsselstein die op naam van Brenda zal gaan lopen op de 15. Nico loopt net als ik de marathon, Michel en Piet de 25.
Nico en ik kleden ons om en komen daar al snel Pascal van Norden tegen en ook Richard Maquelin uit Krimpen. Gezellig even kletsen en alles op het gemak regelen, nog even naar het toilet en als ik klaar ben heb ik nog 5 minuten tot aan de start. De speaker legt een aantal zaken uit, er worden foto's gemaakt door de organisatie. Nog even samen met Nico op de foto bij Carola en dan is het ieder voor zich.
De start is om 18.00 uur met 66 lopers die de hele marathon gaan proberen te volbrengen. Voor de zekerheid heb ik de route in mijn Garmin gezet om eventueel afwijken van het parcours op te merken of om de weg weer terug te vinden als ik mocht verdwalen, maar dat bleek achteraf niet nodig en eerlijk gezegd had ik het toch niet kunnen zien zonder bril, ondanks de bouwlamp op mijn hoofd en licht van het horloge zelf.
Aad staat langs de kant bij de start en filmt ons vertrek, het is dan nog licht, maar het zou snel donker worden.
Met zo'n trail is het vaak zo dat er maar weinig drankposten zijn, in ons geval maar 2, rond de 17 en de 25 kilometer. De lopers nemen dan op de rug een zogenaamde camelbag mee, gevuld met water en ruimte voor gelletjes, reepjes of andere dingen die ze mee willen nemen zoals bv de telefoon, reservelampje, etc.
Aangezien het hier een avondloop betreft hebben alle lopers ook een goede lamp op het hoofd om de ondergrond goed te kunnen zien maar zeker om het parcours te kunnen volgen. Zonder lampje vallen de wegbewijzeringspijlen nauwelijks op, maar zodra de lampjes er op schijnen geven de fluoriserende pijlen duidelijk de juiste richting aan. Op de bomen zitten ook vaak lichtgevende puntjes zodat we de route makkelijk kunnen volgen. De rood-witte linten zijn soms wel wat moeilijker te zien maar door de lopers voor je weet je wel waar je heen moet gaan, al is dat snel minder omdat je met maar 66 lopers op een marathon al snel alleen komt te lopen.
Tot mijn tevredenheid zie ik dat de eerste 5 kilometer prima gaan, de kilometers op de 6 minuten of daar iets onder, het parcours is dan ook nog relatief vlak met hier en daar een klein klimmetje, het zware werk moet nog komen. Het parcours is tot daar goed begaanbaar. De stukjes asfalt zijn sneeuwvrij en de vele onverharde paden zijn bedekt met een laagje sneeuw, maar glad is het nog niet. De temperatuur is super. Echt geweldig en genieten om hier te mogen lopen. De ademhaling zorgt voor wolkjes rook die weerkaatsen in het licht van onze lampjes, dat geeft een mooi gezicht. Doordat het tempo niet super hoog ligt is er gelegenheid om met de andere lopers te kletsen. Ik zie zelfs een enkele loper met een korte broek. Ik heb er ook nog even over nagedacht maar toch besloten om het niet te doen, zeker omdat mijn tempo lager ligt dan bij de toppers zoals Pascal of Nico.
Na 10 kilometer staat de klop op 58.15 maar nog steeds is het parcours niet erg zwaar, wel is het soms uitkijken op stukken gras om niet te zwikken.
Net voor de 17 kilometer is de eerste drankpost waar ik even klets met Richard Maquelin die ik net in heb gehaald. Richard is flink door zijn enkel gegaan en heeft extra stukjes asfalt gelopen waar wij op het pad ernaast onverhard hebben gelopen om zo zijn enkel wat te ontzien. Ik zeg nog tegen hem dat het moeilijkste deel nog moet komen en vraag of het verstandig is om door te gaan. Is natuurlijk niet echt een vraag omdat ik het antwoord al weet. Is niet verstandig natuurlijk, maar hij gaat toch door, ik zou hetzelfde doen.
Even kijken of ik Aad zie, maar helaas , Aad is er niet. Misschien staat hij wat verderop ? Waar ik ook kijk, geen Aad.
Na de drankpost komt er een dame bij me lopen en we lopen zo gezellig een aantal kilometers samen op. Haar maatje Paula was gestopt en nu moet ze alleen verder, ze is blij dat ze even met iemand kan lopen. Na een aantal kilometers moet ze plassen en ik loop door, ze zal me zo wel inhalen. Dat inhalen gebeurde inderdaad, ze had nu een snellere loper als metgezel en kwam snel voorbij.
Op dat moment net voordat ze me inhaalde liep ik even verkeerd. Ik liep alleen na een paar lopers ingehaald te hebben en lette even meer op de lampjes voor me dan op de routepijlen. Achter me ineens een luid gefluit en een stem die roept, je moet hierheen !
Snel weer terug op de route na zo'n 200 meter verkeerd te zijn gelopen en meteen weer het juiste tempo gevonden.
Inmiddels is de achillespees toch weer flink zeer gaan doen en ook het parcours is dan minder leuk. We lopen over hard bevroren weilanden met veel molshopen, hier besluit ik om flinke stukken te wandelen om niet het risico te lopen om net als Mandy de enkel te breken of andere blessures op te lopen. Aan het einde van dit stuk volgt de tweede drankpost rond de 25 kilometer. De gelopen tijd is dan 2.34.01 , dat gaat nog steeds goed. De tijdslimiet ga ik makkelijk halen, die blijkt ook nog eens te zijn verruimd naar 6 uur.
Nog steeds geen spoor van Aad, wellicht als ik weer in de buurt kom van de finish. We zitten bij de 25 kilometer helemaal voorbij Zevenhuizen, vlak bij Moerkapelle en lopen hele stukken langs de rivier De Rotte, al zie je niet meer dan een glimp van het water.
Nu weer terug langs de andere kant van het water. Bij de 29e kilometer even plassen en daarna genietend en om me heen kijkend. Wat een genot om onder deze omstandigheden te lopen, de rust, de omgeving en het lekker bezig zijn met dit frisse weer. Hier doe je het voor. Ik ben blij dat ik toch heb gekozen voor de marathon.
De 30 kilometer gaat in 3.14.29 maar nog steeds moet het zware deel komen en zullen de kilometertijden zeker op gaan lopen, ook als gevolg van de vermoeidheid die waarschijnlijk gaat komen, ook al voelt het nog steeds goed.
We lopen nu langs het water en ineens is het één grote natte blubberbende en geen droog stukje te vinden. In de verte zie ik twee lopers voor me die wel heel voorzichtig aan doen waar ik gewoon middendoor loop, al pletsend en spetterend, ook dat is genieten, lekker trailen.
Nu gaat het beginnen. De flinke heuvels komen eraan, we merken nu ook dat we over een steeds gladder wordend parcours lopen. De vele lopers voor ons van de andere afstanden hebben de sneeuw geplet waardoor wij het nu een stuk lastiger hebben gekregen. Al glibberend en glijdend is het nu zwoegen om de heuvels op te komen en vooral wandelend en licht dribbelend naar beneden te gaan omdat ze zomaar onderuit zult gaan. We moeten zelfs een grasheuvel met stukken sneeuw op waar je nauwelijks boven kunt komen. Het is zoeken om een niet glad stukje te vinden om niet meteen weg te glijden, een beetje grip te vinden. Dit kost kracht, maar ook dat heeft wel wat. De tijden lijken nergens meer naar, er komt zelfs een kilometer voorbij van ruim 12 minuten, maar ook dat maakt niets uit, dat hoort erbij.
Ik zie nu aan het aantal afgelegde kilometers dat we nooit aan de marathon gaan komen. Vooraf op de route gekeken, toen zag in 40,93 kilometer staan, maar zelfs dat zullen we niet halen.
Nog even een paar foto's gemaakt voor een andere loper en dan weer lekker op pad. We zitten nu op de laatste kilometers, het gaat nu in sneltreinvaart ophoog en omlaag en ik merk dat het nu echt links is geworden. Overal voel je de gladheid. Zoeken naar grip naast de paden, de paden zelf zijn ijs lijkt het wel. Ook naar beneden is het bloedlink en ook daar is het zoeken naar grip. We komen nu in de buurt van de finish maar moeten daar nog een paar kilometer om het complex heen om aan de andere kant te finishen. Nog niets van Aad te zien helaas, die zit allang warm en droog. Het is inmiddels flink gaan sneeuwen wat een fascinerend gezicht geeft in het zicht van je lampje, maar te lang naar die dwarrelende vlokken voor de lampje kijken is ook weer niet leuk, maar ik ben nu bijna bij de finish.
In het deel van dalen en stijgen haal ik nog best wel een aantal lopers in zodat ik lang niet achteraan loop. Twee kilometer voor de finish ga ik nog een keer onderuit op het gladde pad waarna ik snel weer het gras naast het pad opzoek. In de laatste kilometer haal ik Ronald Tertoolen nog in die op zijn gemak de 25 heeft gelopen.
Zo fris als een hoentje kom ik eigenlijk over de streep, al zie ik dat mijn horloge op 38,24 is blijven steken, lang geen marathon dus. Die laatste 4 kilometer had ik er ook best graag nog bij willen hebben. Kennelijk heeft de organisatie er wat linke stukken uitgehaald. Daar is dan natuurlijk wel wat voor te zeggen, al had ik die er graag op een andere plaats weer bij gehad. Mijn eindtijd is nu 4.30 uur, die had dan wel rond de 5 uur gezeten.
Na de finish nog even een bakje warme chocolademelk gedronken, die leek wel aangebrand, zo smaakte het. Erwtensoep was er ook, maar ik had vanmiddag al een liter op, je moet het ook niet overdrijven.
Er werden hamburgers gebakken, er waren fakkels, het geheel gaf een super gezellig beeld.
In de kantine even gekeken en ja hoor, daar zaten de anderen allemaal nog. Nico was 3x onderuit gegaan maar liep een tijd ruim onder de 3.30 en werd zelfs 12e. Michel liep 2.12 op de 25 en ook Piet heeft goed gelopen in ruim 2 uur en drie kwartier. John en Carola hebben met elkaar gelopen en hebben genoten.
Ze vragen of ik Aad nog heb gezien. Niet dus, Aad is jou aan het zoeken.
Als ik in de kleedruimte zit krijg ik een berichtje van Aad, zijn tas staat bij Dineke in de massageruimte. Ik vraag waar Aad zelf dan is, maar geen reactie meer, zijn telefoon bleek leeg te zijn. Even later dook Aad op en ga ik nog even naar Dineke voor een massage van vooral de achillespees. De masseurs vragen zich af of ik wel een marathon heb gelopen, ik schijn er ook uiterlijk nog fit uit te zien, ook volgens Aad en zo voelt het ook. Zelden zo fit geweest na zo'n lange loop, maar ik heb het natuurlijk wel rustig aan gedaan, was vooral genieten.
Na de massage toch maar snel naar huis, het sneeuwt nog steeds en de wegen zijn wit. Ik ben met een Fiat Dobló zonder winterbanden en het is soms best glibberen op de weg, maar voorzichtig aan gedaan en zonder brokken weer thuis gekomen.
Wat was dit een heerlijke avond.
Iedereen bedankt voor de waarschuwingen en aanmoedigingen vooraf.
