Vlietloop
Wedstrijdverslag
27 april 2017
Oud Gastel
Koningsdag 2017, het blijft voor mij nog steeds wennen. Koninginnedag op 30 april klinkt me nog steeds veel bekender in de oren, vaste prik voor een loop in Moerkapelle, de loop is niet meer en ook Koninginnedag niet meer.
De loop voor Koningsdag in Krimpen is er dit jaar ook niet, maar Aad weet een leuke loop te vinden in Oud Gastel, de Vlietloop.
De start is pas om 14.30 uur zodat we niet echt vroeg weg hoeven. Aad pikt me even voor 13.00 op en om 13.45 uur zijn we er al. Even auto kwijt zien te raken en op zoek naar het buurtcafé met zaal waar we ons moeten melden.
We zijn netjes op tijd dus en alle tijd om ons rustig voor te bereiden. het weer is goed, maar er staat een frisse wind. We kiezen toch voor twee laagjes. Als we 10 minuten voor de start naar buiten komen is het erg zonnig en we weten niet hoe snel we weer naar binnen moeten om een laagje uit te trekken, gaat anders veel te warm worden.
Bij de start staan we helemaal achteraan. We hebben een chip in ons startnummer en zien vanzelf hoe het vandaag gaat lopen. We willen lekker lopen en als het kan rond de 1.40 uitkomen, dat moet er misschien in zitten.
Zelf gisteren op de training weer een blessure opgelopen, zoiets gebeurd altijd op de training gek genoeg, ben ik kennelijk niet voor gebouwd, pijn aan de rechter heup. Aad is al een paar dagen slapjes, maar vol goede moed gaan we op pad.
De halve marathon gaat over een aantal kleine ronden telkens terugkomend op de drukke dorpsstraat waar de speaker de lopers toespreekt.
De eerste ronde is ongeveer een kilometer, de tweede ronde zo'n 4 kilometer, de derde ronde 5 kilometer zodat je na 2 ronden op 5 kilometer zit, na 3 ronden op 10 kilometer en de vierde ronde is dan 11,1 kilometer om aan de halve marathon te komen.
Het gaat heerlijk, voel de heup wel, maar het is te doen, Aad heeft het zwaar. De hartslag zit veel te hoog. We lopen een tempo van 4.45 per kilometer gemiddeld. Aad geeft na 4 a 5 kilometer aan dat hij dit nooit vol gaat houden, de benen lijken van elastiek en voelen slap, daardoor krijgt hij allerlei pijntjes. Maakt niet uit, dan laat ik het tempo wat zakken naar 5 minuten per kilometer, maar een paar kilometer later blijkt ook dat niet haalbaar. Aad heeft een keuze gemaakt en besluit te stoppen bij 10 kilometer. Ik zie de drankpost en gooi snel een gelletje naar binnen. Dat gaat faliekant mis zeg, het spul schiet in het verkeerde keelgat. Krijg bijna geen lucht meer, hoestend en proestend stop ik, snel wat drinken, brandend gevoel in de keel, gaat niet goed. Langzaam start ik weer, maar tempo is er helemaal uit. Aad loopt nog rustig de 10 uit en vraagt zich terecht af waarom ik niet voorbij kom. Wilde aanvankelijk ook stoppen bij 10 samen met Aad, maar Aad stond erop dat ik door zou lopen.
Het animo door het uitvallen van Aad was eens tuk minder geworden en het werd nu eigenlijk meer plichtmatig uitlopen. Tempo lag net boven de 5 minuten per kilometer, soms iets eronder. De pijn in de heup kwam nu toch flink opzetten ook, niet fijn. Ik was ook al meer dan een week pijnvrij.
De laatste 2 kilometer is het echt harken geblazen. Gezicht vertrokken van pijn, hand stevig in de heup gedrukt om de pijn iets te hopen verminderen en dan over de finish in 1.43.32 , nog niet eens een slechte tijd, die 1.40 had er best wel ingezeten, maar zo was het ook best goed. Het was wel heerlijk weer om te rennen. Aad stond bij de finish te wachten. Even kletsen, omkleden, naar de auto en onderweg nog een lekkere bak koffie gedronken bij een tankstation.
Was toch wel weer een zeer aangename middag, zo samen op pad, al hadden we ons er toch wat meer van voorgesteld, maar hopen dat we snel weer fit zijn.
Oud Gastel
Koningsdag 2017, het blijft voor mij nog steeds wennen. Koninginnedag op 30 april klinkt me nog steeds veel bekender in de oren, vaste prik voor een loop in Moerkapelle, de loop is niet meer en ook Koninginnedag niet meer.
De loop voor Koningsdag in Krimpen is er dit jaar ook niet, maar Aad weet een leuke loop te vinden in Oud Gastel, de Vlietloop.
De start is pas om 14.30 uur zodat we niet echt vroeg weg hoeven. Aad pikt me even voor 13.00 op en om 13.45 uur zijn we er al. Even auto kwijt zien te raken en op zoek naar het buurtcafé met zaal waar we ons moeten melden.
We zijn netjes op tijd dus en alle tijd om ons rustig voor te bereiden. het weer is goed, maar er staat een frisse wind. We kiezen toch voor twee laagjes. Als we 10 minuten voor de start naar buiten komen is het erg zonnig en we weten niet hoe snel we weer naar binnen moeten om een laagje uit te trekken, gaat anders veel te warm worden.
Bij de start staan we helemaal achteraan. We hebben een chip in ons startnummer en zien vanzelf hoe het vandaag gaat lopen. We willen lekker lopen en als het kan rond de 1.40 uitkomen, dat moet er misschien in zitten.
Zelf gisteren op de training weer een blessure opgelopen, zoiets gebeurd altijd op de training gek genoeg, ben ik kennelijk niet voor gebouwd, pijn aan de rechter heup. Aad is al een paar dagen slapjes, maar vol goede moed gaan we op pad.
De halve marathon gaat over een aantal kleine ronden telkens terugkomend op de drukke dorpsstraat waar de speaker de lopers toespreekt.
De eerste ronde is ongeveer een kilometer, de tweede ronde zo'n 4 kilometer, de derde ronde 5 kilometer zodat je na 2 ronden op 5 kilometer zit, na 3 ronden op 10 kilometer en de vierde ronde is dan 11,1 kilometer om aan de halve marathon te komen.
Het gaat heerlijk, voel de heup wel, maar het is te doen, Aad heeft het zwaar. De hartslag zit veel te hoog. We lopen een tempo van 4.45 per kilometer gemiddeld. Aad geeft na 4 a 5 kilometer aan dat hij dit nooit vol gaat houden, de benen lijken van elastiek en voelen slap, daardoor krijgt hij allerlei pijntjes. Maakt niet uit, dan laat ik het tempo wat zakken naar 5 minuten per kilometer, maar een paar kilometer later blijkt ook dat niet haalbaar. Aad heeft een keuze gemaakt en besluit te stoppen bij 10 kilometer. Ik zie de drankpost en gooi snel een gelletje naar binnen. Dat gaat faliekant mis zeg, het spul schiet in het verkeerde keelgat. Krijg bijna geen lucht meer, hoestend en proestend stop ik, snel wat drinken, brandend gevoel in de keel, gaat niet goed. Langzaam start ik weer, maar tempo is er helemaal uit. Aad loopt nog rustig de 10 uit en vraagt zich terecht af waarom ik niet voorbij kom. Wilde aanvankelijk ook stoppen bij 10 samen met Aad, maar Aad stond erop dat ik door zou lopen.
Het animo door het uitvallen van Aad was eens tuk minder geworden en het werd nu eigenlijk meer plichtmatig uitlopen. Tempo lag net boven de 5 minuten per kilometer, soms iets eronder. De pijn in de heup kwam nu toch flink opzetten ook, niet fijn. Ik was ook al meer dan een week pijnvrij.
De laatste 2 kilometer is het echt harken geblazen. Gezicht vertrokken van pijn, hand stevig in de heup gedrukt om de pijn iets te hopen verminderen en dan over de finish in 1.43.32 , nog niet eens een slechte tijd, die 1.40 had er best wel ingezeten, maar zo was het ook best goed. Het was wel heerlijk weer om te rennen. Aad stond bij de finish te wachten. Even kletsen, omkleden, naar de auto en onderweg nog een lekkere bak koffie gedronken bij een tankstation.
Was toch wel weer een zeer aangename middag, zo samen op pad, al hadden we ons er toch wat meer van voorgesteld, maar hopen dat we snel weer fit zijn.
