Na 2 maanden eindelijk weer eens meegedaan aan een loopje. Al geblesseerd begonnen aan de 100 km in Mozart en daarna erg druk geweest met klussen en verhuizen vanwege mijn gezinsuitbreiding van 2 naar 7. In die tijd nauwelijks gelopen waardoor mijn achillespees ook de nodige rust zou krijgen, al is het sjouwen van zware dingen trap op, trap af wellicht ook niet goed.
Weinig Avantrianen die hebben gelopen de laatste maanden denk ik, wedstrijdverhalen zie ik verder niet. Het zou best leuk zijn als anderen ook eens schreven over hun belevenissen, dat lijkt me leuk om ook te lezen.

Vandaag staat De Meijeloop op het programma. Er zijn 2 afstanden en uiteraard kies ik dan voor de langste afstand, de 15 kilometer. Op de camping wel wat gelopen maar daar was het veel te warm voor. Nu maar eens zien waar ik sta.
Ik arriveer redelijk op tijd, schrijf me in, heb nog tijd voor het toilet en praat wat met bekende lopers.
Wat gaat mijn doel worden? Gewoon lekker lopen, maar toch maar weg gaan in een tempo van 5 minuten per kilometer. Eens zien hoe het is gesteld.
Ik start helemaal achteraan en schuif langzaam wat naar voren, de kilometertijden zijn redelijk vlak rond die 5 minuten per kilometer, de 5 kilometer gaat in 24.43
Ik merk toch dat de vakantie en de terugreis zonder slaap nog niet is verteerd en de benen beginnen als pap aan te voelen. Tot aan het keerpunt vlakbij Achttienhoven gaat het nog goed, daarna laat ik het tempo wat los. De 10 kilometer gaat nog in 50.08 , nog net op het tempo van 5 minuten per kilometer, daarna gaat het slechter en slechter en moet ik zelfs stukjes gaan wandelen, het gaat voor geen meter meer. Er zitten kilometers bij van boven de 5.30 en zelfs 1 van boven de 6 minuten. Als ik binnen kom wijst de klok 1.21.20 aan en blijkt de afstand nog niet eens 15 kilometer te zijn volgens mijn klokje.
Douchen kunnen we daar niet, daarom met stijve benen langzaam maar weer naar huis en wat eten. De kop is eraf, zondag maar eens kijken bij de Nazomerloop van Avantri.