Na de bijna marathon van gisterenavond die niet helemaal was wat ik ervan gehoopt had door een val en verkeerd gelopen te hebben had ik door wat rustiger aan te doen en een massage na afloop stilletjes de hoop om vandaag toch een stukje met Ina mee te lopen.
We hebben ons ingeschreven voor de Groet uit Schoorl Run, de 30 kilometer.
Ina wilde deze graag lopen, ik in eerste instantie ook, maar ik liep liever in Bergschenhoek en allebei kan nu eenmaal niet..........toch ?
Ik kom om 00.30 uur thuis uit Bergschenhoek, ga nog even zitten en pak wat spullen voor de zondag naar Schoorl.
Om 1.30 ga ik naar bed en de wekker op 7.45 uur.
Om 8.30 ben ik al bij Ina met de Fiat Ducato. We willen de fietsen meenemen om vanaf Bergen naar Schoorl te fietsen, dan zijn we de file mis en ik heb de fiets ook nodig om Ina te begeleiden onderweg.
Ina heeft me al een beetje door en zegt, ga je fietsen of toch lopen ?
Ehhhhhh, proberen om een stuk mee te lopen zeg ik eerlijk, we gaan het wel zien. Mafkees klinkt het uit Ina's mond. Het is ook een beetje gekkenwerk, ook nog nooit gelopen een dag na de marathon. We gaan het zien.
Door de drukte onderweg komen we toch vrij laat aan in de buurt van Bergen, dat gaan we wellicht niet op tijd halen, daarom maar wat verder doorrijden naar Schoorldam. We kleden ons om in de laadruimte van de bus, dat is toch wel lekker. We hebben dit de eerste keer gedaan bij de trail in Nijmegen en dat is goed bevallen.
We pakken nu de fiets en gaan op weg naar Schoorl. Dat gaat allemaal prima en als we arriveren is het 10.30 uur en hebben we nog een half uur tot aan de start van 11.00 uur. Tijd om even naar het toilet te gaan en ons gereed te maken. Diverse dixy's afzoeken naar toiletpapier, bij de meeste was het op, maar dat is toch gelukt, er was nog net een restant te vinden.
Onderweg zien we Walter de Ling nog uit Vlaardingen, een loper die ik heb leren kennen bij de opname van de film "De Marathon" waarin ik net als hij figurant was. Van Avantri zullen er weinig lopers zijn. Stefanie Lorwa zou ook de 30 kilometer gaan lopen samen met haar man en vader Jerry loopt de 10, verder niemand voor zover ik weet. Veel kiezen voor de 10 van Roodenburg, maar dat parcours trekt ons niet erg en ook de afstand niet.
Nog even wat rek en strekoefeningen. Ik voel de beentjes wel en ook de val heeft me geen goed gedaan, maar ik wil het toch gaan proberen een tijdje vol te houden.

Na het startschot duurt het nog 10 minuten voor we zelf over de start komen, het is druk, dat is wel minder, maar de omgeving maakt veel goed.
Als we over de start gaan zet Ina al meteen een flinke versnelling in en heb ik moeite om haar te volgen. Ik dacht vandaag een rustige 6 minuten per kilometer of iets langzamer te kunnen lopen, maar de eerste kilometer gaat al in 5.35
Ik laat al een gaatje vallen en moet alle zeilen bijzetten om de stramme beentjes een versnelling hoger te laten lopen. Dit lukt en we lopen nu samen verder. De benen beginnen een beetje te wennen, al zijn ze nog wel zwaar. Kilometer 2 gaat in 5.42 gevolgd door een 5.32 en 5.35 , daarna volgt de eerste drankpost en een kilometertijd van 6.03 , de doorkomst op de 5 is 28.28
Het gaat eigenlijk best lekker, maar dit ga ik zeker niet volhouden weet ik al. Na 2x een 5.38 volgt de eerste plaspauze. Ina moet en ik ga zelf ook gelijk even, je kan het maar beter even kwijt zijn.
Na de drankpost weer een 5.36 en dan drankpost 2. De 10 kilometer gaat in 58.31 inclusief een plaspauze en twee verzorgingsposten. Het gaat wel erg snel allemaal.
Het parcours is inmiddels heuvelachtiger geworden, we gaan richting duinen en we hebben ook pal wind tegen. Kilometer 15 is weer een plasstop voor Ina en ik kan meteen even bijkomen. De beentjes voelen nu loodzwaar aan, de marathon van gisterenavond laat zich nu goed gelden. Ik zeg nog even niets tegen Ina en zie dat we de 15 kilometer doorkomen in 1.30.01 na de tweede plaspauze en derde verzorgingspost, keurig hoor. Ina gaat er alweer vandoor en ik krijg wederom moeite met volgen, ik begin te kraken. Ik verman mezelf en sluit weer aan zo goed en kwaad als ik kan, maar bij 18 kilometer geef ik aan dat Ina in haar eentje door moet en dat ik het voor gezien hou, ik stop bij de 21, dan zijn we weer bij de sporthal, het laatste rondje van 9 hoeft van mij niet meer, het is goed geweest.
Ina knikt en gaat door, ik zak ver terug en wandel af en toe een stukje om de benen wat rust te geven.
De kilometertijden zijn inmiddels door het wandelen opgelopen tot rond de 7 minuten.
Als ik eindelijk bij de 21 ben in 2.09.10 blijkt dat ik nog genoeg tijd over heb voor de laatste 9 kilometer. Stukje hard, stukje wandelen en dat doseren, dan moet ik dat makkelijk redden binnen de limiet van 3 uur 30, opgeven staat niet in mijn woordenboek, al zou dat vaak wel veel verstandiger zijn.
Ik kom Walter de Ling weer tegen onderweg die me aan staat te moedigen.
Als ik rond de 25 kilometer ben zie ik vanaf de andere kant lopers terugkomen vanaf een keerpunt en zie ineens Stefanie lopen met haar man Micha. Stefanie en ik pakken elkaar beet en maken een pirouette, terwijl de andere lopers verbazend kijken, daarna vervolgen we elk onze route, ik heen, Stefanie en Micha al op de weg terug. Ze zitten dus al voor Ina, dat is knap zeg.
Een klein stukje daarachter kom ik Ina tegen, die loopt nog prima en is verbaasd dat ze mij ineens nog ziet lopen. Mafkees klinkt het wederom. Aardig hoor.
De 25 kilometer gaat in 2.38.26 , het valt nog niet eens tegen al zitten de kilometertijden inmiddels wel ruim boven de 7 minuten.
Nog even een laatste drankpost en dan op weg naar de finish. Het is stuivertje wisselen met lopers uit de achterhoede, maar als ik de finish zie zet ik nog iets aan om net onder de 3.15 uit te komen en dat lukt in 3.14.57 waar Ina me al op staat te wachten.
Ina liep een keurige 3.00.50 , wederom een gemiddelde van 6 minuten per kilometer en dat inclusief twee sanitaire stops.
Stefanie en Micha noteren 3.05.37 en zaten toch achter Ina, maar waren veel eerder gestart.
Bij de finish ontvang ik een flesje energiedrank en een lichtblauwe handdoek. We wandelen even naar de sporthal waar ik even moet gaan liggen, de benen willen niet meer. Er komen al mensen aanlopen van de organisatie en sommeren me om niet op de koude vloer te gaan liggen, maar dat valt mee. Even blijven liggen, dan trekt alles vanzelf wel weer weg. Mijn linker heup doet ook flink zeer, dat moet van de val van gisterenavond zijn. Balen, maar dat gaat ook wel weer over. Het is toch gelukt, al is het jammer dat ik niet bij Ina kon blijven, dan had ik haar wellicht nog kunnen helpen om net onder die magische 3 uur te komen. Wie weet een volgende keer.
Jerry Belt, de vader van Stefanie en zijn vrouw zijn ook in de sporthal, Jerry begeeft zich naar de start voor zijn 10 kilometer, hij heeft net als wij goed weer. Wel fris en winderig, maar droog.
Weer wat bijgekomen pakken we het fietsje weer terug naar de Fiat Ducato en sluiten daarna aan achterin de file. Onderweg stoppen we nog even bij een McDonalds. Ina voor een bakkie, ik voor een patatje, daarna gaat de reis voorspoedig en zijn we voor 18.00 uur weer thuis. Het was weer een topdag.