Vandaag staat er eens heel wat anders op het programma. De Pierewaai Trail in IJmuiden.
Vriendin Ina kwam met het idee om daar de 25 kilometer te gaan lopen. Een aantal van 25 kilometer klinkt me goed in de oren en samen er een weekendje op uit klinkt ook goed. Ik was meteen één en al oor.
Op de site even gekeken wat dat voor loop is, de Pierewaai Trail.
In het verleden al een paar keer ingeschreven voor de Dutch Coast Run, de 50 kilometer, maar ook niet doorgegaan vanwege ziekte en blessure. De Pierewaai Trail is in de omgeving van IJmuiden, dat is dan ook de finishplaats van de Dutch Coast Run die vanauit Den Helder start en waar de 100 kilometerlopers gaan finishen. Om niet de hele tijd te hoeven wachten op die ene of andere 100 kilometer of 75 kilometerloper die dan binnen gaat komen hebben ze nu voor de 4e keer deze Pierewaailoop georganiseerd. De 100 km start op vrijdagavond 22.00 uur in Den Helder. De Pierewaaitrail start op zaterdagmorgen om 6 uur in IJmuiden. Heerlijk om weer met een lampje op te kunnen lopen, al zal dat niet de hele race zo zijn natuurlijk.
De tijdslimiet is 3,5 uur, tijd voldoende dus en heerlijk om samen met Ina mee te doen, gezellig samen reizen en lopen.

Voorafgaande aan de loop is het wel een kort nachtje. Naar bed om een uur of 12 en weer opstaan om 3.15 uur, maar dan moet je wel gelijk kunnen slapen. Dat duurt even, zullen de zenuwen wel zijn of de druk dat je moet gaan slapen om er nog wat van te maken, maar het bleek uiteindelijk niet veel meer dan 2 of 2,5 uur te zijn. Dat is een lekkere voorbereiding zeg, we gaan het zien.
Het plan is om 3.45 te vertrekken, dat blijkt dan 4 uur te zijn geworden, maar door het vroege uur is het erg rustig op de weg en is de reis voorspoedig. We arriveren om 5.15 uur in IJmuiden bij clubgebouw De Pierewaai, nu weet ik gelijk waar de naam van de loop aan is te danken.
We worden hartelijk begroet en gaan ons rusten voorbereiden op de loop.
De route van de loop staat in onze horloges, er zal geen enkele verzorgingspost zijn op het parcours en ook geen enkele bewegwijzering, alles gaat via GPS en je zult de route zelf moeten volgen via je horloge.
Mijn richtingsgevoel en mijn ervaringen kennende zal dat wel weer problemen gaan geven, het gaat nog wel eens mis. Dat ook maar tegen Ina verteld, een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Ina heeft helemaal geen ervaring op dit gebied en al helemaal niet met lopen in het donker en geeft aan op mij te vertrouwen. Is dat wel verstandig ???

We starten helemaal achteraan. Er doen maximaal 50 lopers mee, het is erg kleinschalig. We lopen helemaal onze eigen race, hebben geen enkele haast en willen gewoon genieten.
De route gaat eerst een paar kilometer over een hard strand en we halen al meteen twee groepen met lopers in. Als we van het strand afgaan is het ineens mul zand en we wandelen wat zodat anderen ons weer inhalen. Ik volg netjes de route op mijn horloge en als we een rondje hebben gelopen zien we ineens boven op een duin een groepje lopers staan dat achter ons liep. Hoe komen jullie nu hier vraag ik ? Tja, verkeerd gelopen maar daardoor wel korter gelopen en op hetzelfde punt uit gekomen. Hun routeman had een foutje gemaakt, maar maakte niet veel uit. Nu met elkaar weer op pad. We lopen zo een aantal kilometer met elkaar. Bij de 10 kilometer stoppen we even. Ina krijgt het warm en wil een shirt minder gaan dragen en we maken er gelijk een sanitaire stop met drankpauze en eetpauze van. We hebben allebei een liter water meegenomen in ons rugzakje en ook hebben we reepjes en gelletjes bij ons, niets aan het toeval over laten. We gaan weer vrolijk op pad. Weer even ons ritme vinden, af en toe even zoeken op de route, bij kruispunten even kijken of we links of rechts moeten en ineens staan we weer bij de groep voor ons. Ze zijn weer verkeerd gelopen en hebben tijd verspeeld, bij ons was het wel goed gegaan. De groep gaat er snel weer vandoor en wij doen het rustig aan. Wij volgens netjes de route en we zien dat de anderen wederom een andere route pakken, ze lopen langzaam van ons weg. Ina vraagt twijfelachtig of we wel goed gaan, we zien niemand meer. Ik geef aan dat we precies op het groene lijntje lopen en gewoon door moeten lopen.
Ja, we gaan goed zegt Ina ineens, ik hoor ze weer voor ons. Dat is niet voor ons, maar achter ons merk ik op, ze zijn weer verkeerd gelopen, wij zitten goed. We gaan nu eigenlijk best goed en samen vliegen de kilometers voorbij. Het is heerlijk weer om te lopen en langzaam begint het ook lichter te worden.
Uiteindelijk is het zover dat we de lampjes uitzetten en ook opbergen in mijn rugzakje. We genieten van de mooie omgeving. Bossen, vennetjes, duinen, mooie paadjes, een heerlijke trail.
Op zo'n 4 kilometer voor de streep pauzeren we even. Ina moet even plassen, we eten en drinken gelijk weer wat en maken een aantal foto's en selfies. Als we weer vertrekken kijk ik achterom en zie in de verte de andere groep weer aankomen, maar die zitten best nog een stuk achter ons.
We moeten eigenlijk naast het pad dwars door een stukje moeras lopen om bewust natte voeten te krijgen, maar dat doen we toch maar even niet, voor de route maakt het niet veel uit. Er volgt nu een stukje door de duinen met allemaal mul zand, prikkeltakken, dat is even niet fijn. Eerst even gedacht om het duin over te steken en via het gladde strand terug te lopen, maar toch maar vol gehouden. Door de slingerpaadjes is de route lastig te volgen en zitten we telkens op het verkeerde pad. Als we eindelijk weer op de juiste route liggen is de tijd best wel krap geworden. De limiet is 3,5 uur en is weet niet hoe krap ze kijken. De groep achter ons heeft kennelijk dezelfde problemen ondervonden want ze zijn nog niet voorbij gekomen.
Als we de finish bereiken staat de klok op bijna 3.uur 27 en hebben we dus nog ruim 3 minuten over. We ontvangen in De Pierewaai een medaille en een handdruk van de twee mannen achter de tafel waarna we ons even om kunnen kleden en ons tegoed kunnen doen aan het vele eten wat op de tafel staat uitgestald.
Bananen, appels, sinaasappels, allerlei soorten boterhammen, krentenbollen, cornflakes, eieren, ontbijtkoek, snoepjes, opkikkertjes, yoghurt, chocomel, koffie, thee, pannenkoeken, bier, appelsap, sinaasappelsap, rijstwafels, knakworsten, er was eten in overvloed en allemaal gratis. De inschrijving was 16 euro, dat dan wel en een vrijwillige bijdrage voor Kika.
Na flink wat te hebben gegeten en gedronken en gezellig met de deelnemers te hebben gepraat gaan we weer naar de auto voor een kort ritje naar Alkmaar waar we ons weekend voort zullen zetten.
Ina heeft gelukkig genoten net als ik. Het lopen in het donker is voor Ina wennen geweest, maar is gelukkig goed gegaan. Ook mijn navigatie is wonderwel goed gelukt zonder gekke momenten, de wonderen zijn de wereld nog niet uit.