Vorig jaar organiseerden de broers Frans en Michael Woerden voor het eerst een marathon in hun woongebied de Ronde Venen.
Dit bleek een reuze succes. Een mooi, afwisselend parcours, deels onverhard, maar wel pittig. Vorig jaar veel wind en regen. Zelf de marathon toen alleen gelopen, Aad en Ina liepen de marathon als duo. Toen ik stuk zat haalde Ina me de laatste kilometers ook nog in, maar we zijn wel met z'n drietjes over de finish gekomen.
Dit jaar geen Aad en Ina, ik ga alleen op pad.
Het belooft wat droger te worden dan vorig jaar, maar nog steeds heerlijk weer om te rennen.
Ik ben weer eens vrij laat, maar wel op pad met de Spider. Langzaam is het de tijd om de Spider op stal te zetten, maar nu kan het nog wel even.
Even zoeken voor een parkeerplekje, dan nog een stukje lopen en me melden bij de inschrijving. In het café omkleden en ben net klaar als het nog een paar minuten voor de start is. Mijn tas nog even weg zetten en aansluiten bij de andere lopers. Start nog 1 minuut, weer gehaald, maar wel weer krap.

Vanaf de start merk ik al meteen dat het erg moeizaam gaat. Ik heb mijn hartslagmeter om, maar voor mijn gevoel zit die erg hoog, maar dat valt mee. Het zal mij benieuwen hoe dit af gaat lopen.
Maar genieten van de natuur en de mooie omgeving en zien dat ik binnen de gestelde 5 uur binnen ben, meer is niet nodig. Tijd is voor mij niet belangrijk meer.
Na 5 kilometer kom ik door in 26.27 min daar gaat het nog prima. Tot de 10 gaat alles nog naar wens, die loop ik in 53.03 , daarna volgt een naar stuk met een flinke lengte en met veel ongelijke paden met stenen die daarop vast zitten. Uitkijken om niet te verzwikken. De 15 kilometer gaat in 1.21.36 en ik merk dat het net als vorig jaar steeds moeizamer begint te gaan. Maar weer zien dat ik op tijd binnen kom, genieten voor zover dit kan en wat foto's maken. Ik slenter tot Vinkeveen door en loop de 20 kilometer in 1.51.46 , de halve marathon in 1.57.43 x2 , dan eindig ik binnen de 4 uur, maar zo werkt dat helaas niet.

Het gaat steeds moeizamer, ik krijg weer steeds meer last van de rechter achillespees, wellicht weer erger geworden door dat nare pad. Heel blijven en dan maar stukjes wandelen, het is niet anders.
De 25 kilometer gaat in 2.23.58 , maar terugvallen op een schema van 6 minuten per kilometer, al zal dat ook niet mee gaan vallen in dit tempo. Dan zou ik uit moeten komen rond de 4 uur en 13 minuten.
We lopen nu wel langs erge mooie stukjes natuur, langs de Vinkeveense Plassen en ondanks dat het zwaar gaat geniet ik volop.
De 30 leg ik af in 3.00.00 precies, gemiddeld dus 10 km per uur, is een schema van 6 minuten per kilometer derhalve, maar vanaf dan gaat het langzamer en langzamer.
Na 35 kilometer kom ik door in 3.36.57 en is er al een achterstand op dat schema van een minuut. Dit verschil zou nu alleen maar meer oplopen.
We lopen nu weer hele mooie stukken door de natuur en onverhard. Wat foto's maken en stukjes wandelen, zo kom ik er ook.
De 40 kilometer gaat in 4.16.01 , kilometertijden tussen de 7 en 8 minuten volgen, zelfs 1 van 9 minuten. De laatste 2 kilometer gaan weer onder de 7 minuten. Als ik over de finish ga staat de klok op 4.29.17 , het was weer een uiterst vermoeiende marathon, maar hij is weer volbracht.
Bij de finish nog een medaille en een flesje drinken, even uitpuffen, me omkleden en dan op het gemak terug lopen naar de auto.
Als ik Ina bel tikt er een man op mijn raampje en vraagt naar de Spider. Zijn zoon heeft ook een Fiat Spider en ook nog eens in dezelfde kleur. De man dacht dat zijn zoon hem kwam bezoeken maar zag toen dat ik in de auto zat en dat de auto toch iets anders was in het interieur. We maken even een praatje waarna ik weer naar huis ga. Het was wel een vermoeiende, maar toch mooie marathon.