Zevenheuvelenloop
Wedstrijdverslag
18 november 2018
Nijmegen
Na een aantal jaren weer eens meegedaan aan de Zevenheuvelenloop. De wedstrijd blijft toch trekken. Vooral de ontspannen sfeer en het geweldige mooie parcours,
In juli werd op mijn werk gevraagd of ze me konden inschrijven voor het bedrijventeam. Ik zat al anderhalf jaar met een blessure en vreesde voor mijn carrière. Ik had gelijk bedankt, 0% kans.
Maar eind augustus weer heel voorzichtig begonnen met een paar rondjes op de baan en zowaar de blessure (hamstring) speelde niet meer op. Voorzichtig werden weer wat kleine wedstrijden gedaan en ik bleef heel. Over de tijden zullen we het maar niet hebben.
Negen dagen voor de Zevenheuvelenloop stuurde ik maar eens een mail met de vraag of er toevallig iemand had bedankt. En ja hoor, er was een plekje vrij. Zodoende had ik een startnummer met de naam Ans er op, maar dat deerde mij niet.
Op naar Nijmegen. Verzamelen was in een school waar nog veel meer businesslopers aankwamen. Voordeel was dat die school dichtbij het station lag. En voordeel was ook dat er een mooie kleedkamer was en zelfs een douche.
Ik had kleur groen en dat betekende het vierde startvak. Nu was ik bang om komen te staan tussen nog langzamere lopers dan ik, dus ik ging bijtijds naar de start om vooraan te kunnen staan en bij het oplopen naar de start drong ik nog wat naar voren.
Maar ik had daar een half uur gestaan. Ik bleef wel in de zon maar ik koelde flink af. Enfin, na 20.30 min. kon ik door de trechter en mijn tijd begon te lopen. Na 5 kilometer begon ik pas weer wat warm te worden. Het parcours was geweldig. De herfst is toch een prachtige periode.
Bij de eerste drankpost zag ik al dat ik zeker niet voorop liep: ongelofelijk zoveel drinkbekertjes er op de grond lagen. En er waren meer lopers die het niet meer koud hadden gezien de vele handschoenen die op de grond lagen. Zouden ze die verloren hebben of zomaar weggegooid hebben? Zonde.
Na de tien kilometer kwam er nog één klim en daarna was het afdalen. Met een wat grotere pas kon je zo weer wat verloren tijd terugwinnen. Enfin de finish kwam en met 1.15.08 uur moest ik maar genoegen nemen. Ik had hier vooraf eigenlijk al voor getekend.
Gauw terug naar de school, dat was gelijk uitlopen dus. Daar omkleden en douchen en koffie om op te warmen. Sommige collega’s waren allang binnen, anderen kwamen even later aan. Ze hadden allemaal genoten. Ons team behaalde slechts een 111e plaats, maar ja, dan hadden de anderen maar wat harder moeten lopen.
Nijmegen
Na een aantal jaren weer eens meegedaan aan de Zevenheuvelenloop. De wedstrijd blijft toch trekken. Vooral de ontspannen sfeer en het geweldige mooie parcours,
In juli werd op mijn werk gevraagd of ze me konden inschrijven voor het bedrijventeam. Ik zat al anderhalf jaar met een blessure en vreesde voor mijn carrière. Ik had gelijk bedankt, 0% kans.
Maar eind augustus weer heel voorzichtig begonnen met een paar rondjes op de baan en zowaar de blessure (hamstring) speelde niet meer op. Voorzichtig werden weer wat kleine wedstrijden gedaan en ik bleef heel. Over de tijden zullen we het maar niet hebben.
Negen dagen voor de Zevenheuvelenloop stuurde ik maar eens een mail met de vraag of er toevallig iemand had bedankt. En ja hoor, er was een plekje vrij. Zodoende had ik een startnummer met de naam Ans er op, maar dat deerde mij niet.
Op naar Nijmegen. Verzamelen was in een school waar nog veel meer businesslopers aankwamen. Voordeel was dat die school dichtbij het station lag. En voordeel was ook dat er een mooie kleedkamer was en zelfs een douche.
Ik had kleur groen en dat betekende het vierde startvak. Nu was ik bang om komen te staan tussen nog langzamere lopers dan ik, dus ik ging bijtijds naar de start om vooraan te kunnen staan en bij het oplopen naar de start drong ik nog wat naar voren.
Maar ik had daar een half uur gestaan. Ik bleef wel in de zon maar ik koelde flink af. Enfin, na 20.30 min. kon ik door de trechter en mijn tijd begon te lopen. Na 5 kilometer begon ik pas weer wat warm te worden. Het parcours was geweldig. De herfst is toch een prachtige periode.
Bij de eerste drankpost zag ik al dat ik zeker niet voorop liep: ongelofelijk zoveel drinkbekertjes er op de grond lagen. En er waren meer lopers die het niet meer koud hadden gezien de vele handschoenen die op de grond lagen. Zouden ze die verloren hebben of zomaar weggegooid hebben? Zonde.
Na de tien kilometer kwam er nog één klim en daarna was het afdalen. Met een wat grotere pas kon je zo weer wat verloren tijd terugwinnen. Enfin de finish kwam en met 1.15.08 uur moest ik maar genoegen nemen. Ik had hier vooraf eigenlijk al voor getekend.
Gauw terug naar de school, dat was gelijk uitlopen dus. Daar omkleden en douchen en koffie om op te warmen. Sommige collega’s waren allang binnen, anderen kwamen even later aan. Ze hadden allemaal genoten. Ons team behaalde slechts een 111e plaats, maar ja, dan hadden de anderen maar wat harder moeten lopen.
