't Is voor niks loop
Wedstrijdverslag
24 november 2019
Geldrop
Ieder jaar is het weer één van de hoogtepunten, de 't is voor niks loop in Geldrop. Voordat ik lid was van Avantri liep ik hem voor het eerst. Niet ieder jaar was ik van de partij, maar toch wel heel vaak. De laatste jaren loop ik hier altijd de marathon door de prachtige natuurgebieden en bijna alles onverhard, grotendeels over de Strabrechtse Heide, het is een heerlijke loop, goed georganiseerd, ook nog eens voor niets en ook erg gezellig.
Vandaag loop ik met Aad en Ina, beiden hebben zich ook ingeschreven voor de hele marathon, of ook wel 42,5 kilometer, hij is iets langer en derhalve een "ultra".
Aanvankelijk denken we dat we laat zijn, maar het verkeer zit mee en ruim voor half 10 arriveren we in Geldrop waar het al krioelt van de lopers. Er staan vandaag 1200 lopers aan de start op diverse afstanden, meer accepteert de organisatie er niet. De loop kost helemaal niets, vandaar de naam 't Is voor niks loop.
Oprichter Lucas Klamer had zich tot doel gesteld om een loop te organiseren die de loper niets kost. Door tal van sponsoren werd dit een zeer gewild evenement doordat het daadwerkelijk helemaal gratis was. Er was zelfs nog een loterij op het startnummer waar je kleine prijsjes mee kon winnen.
Lucas Klamer is inmiddels al lang geleden overleden, maar ter nagedachtenis aan hem blijft men deze loop organiseren en het is jaar in jaar uit een succes. Hoe ze het allemaal voor elkaar krijgen weet ik niet, maar het werkt. Er zijn veel vrijwilligers, de mensen zijn goed gehumeurd en ook de lopers hebben het er erg naar de zin.
We melden ons eerst in de sporthal en halen ons startnummer op, daarna kleden we ons om, leveren onze sporttassen in ter bewaking, gaan nog even naar het toilet en zijn er klaar voor. We gaan nog even op de foto met onze startnummers, 36,37 en 38, dat is wel erg leuk.
Om 10.00 uur is de start en het grote pak komt in beweging. Aad heeft geen doel, gewoon uitlopen, Ina moet het eerst ook nog allemaal maar zien, misschien gaat het een andere afstand worden, onderweg zijn er mogelijkheden en afslagen om een andere afstand te kiezen. Mij maakt het allemaal niet uit, ik loop met Ina mee en zie wel wat het gaat worden wat tijd betreft, ik loop wel de 42,5 , dat dan weer wel.
Vanaf de start gaat het lekker en we genieten van het parcours, ook het weer is best goed.
De eerste drankpost komt bij de 9 kilometer, daar gaat Aad verder en stoppen Ina en ik even om te plassen en rustig wat te drinken, daarna gaan we weer rustig op pad in een tempo van ruim 6 minuten per kilometer.
Bij de drankpost van 15 kilometer gaat Aad net weg en arriveren wij om daar wat te eten en te drinken. Ik neem zelf een Snelle Jelle, wat water en wat thee, Ina kijkt moeilijk. Ik heb last van mijn buik, ik ga niet verder voor de marathon. Met die buikpijn ga ik dat niet redden, ik ga op mijn gemak weer naar de finish en loop dan ruim 21 kilometer. Hier baal ik serieus van, maar het is niet anders. Ina gaat het wel redden zegt ze, loop maar lekker verder.
Tja, wat nu, Aad zit al best een eind voor me, dan maar kijken of ik daar nog bij in de buurt kan komen. Ik ga iets sneller lopen maar merk dan toch dat ik vorige week een snelle marathon heb gelopen, een serieuze versnelling zit er niet in. Het tempo gaat van 6.05 naar 5.47, 5.37 , maar dan merk ik dat dit hem niet gaat worden en ik minder weer wat vaart. De kilometertijden gaan weer rond de 6 minuten en later zelfs nog wat langzamer. Bij de drankpost rond de 24 kilometer drink ik weer wat en ga verder op jacht naar Aad waarna ik ineens mijn naam hoor roepen. Aa loopt net achter me, hij was even gestopt om te plassen en in die tijd haalde ik hem in. We lopen een stukje samen op, maar als ik een aantal foto's maak loopt Aad door en haal ik hem lang niet in. We lopen hetzelfde tempo en echt veel over om dat gat te dichten heb ik niet. Gewoon rustig mijn eigen tempo maar lopen, dan komt het wel goed.
Net voor de 30 kilometer zie ik Aad weer, hij loopt te wandelen. Hij staat geparkeerd zoals hij zelf zegt, het is ff op, maar ik kom er wel hoor, loop jij maar door is het.
Ik loop door tot aan de drankpost van 31 kilometer. Als ik daar net weg wil gaan komt Aad er aan en ook Leo Boeckestijn, een loper uit Den Haag. Ik maak van beiden even een foto en ga weer op pad. Nu begint een stuk met zandheuveltjes, op en neer, veel geulen en uitkijken waar je loopt, dit is voor mij het zwaarste deel van het parcours, maar dat gaat goed. De tijdslimiet van 5 uur ga ik ruimschoots halen, dat is geen probleem, van Aad weet ik het niet, ik hoop dat hij niet op een hoop gaat.
Bij kilometer 39 ligt een mobiele telefoon op de grond die ik maar besluit mee te nemen. De laatste mooie kilometers naar de finish gaat de telefoon veelvuldig, de eigenaar hoopt dat iemand de telefoon ziet en opneemt denk ik, maar dat zien we bij de finish wel, ik neem niet op.
In de laatste kilometer komen me nog 3 lopers voorbij als ik nog een foto maak, daarna versnel ik nog even en haal de lopers net voor de streep nog in. Mijn eindtijd is 4.37.00.
Ina staat me al op te wachten en is al weer helemaal fris. Jammer dat het bij Ina zo tegen zat, ze voelt zich nog steeds niet helemaal goed, al gaat het wel een stuk beter.
Nu snel naar de kleedkamer en lekker douchen en wachten op Aad. Als ik me aan het aankleden ben komt Aad binnen. Wel moe, maar toch nog netjes binnen de 5 uur, hij zat ruim een kwartier achter me, dat valt nog reuze mee. Voor Aad is dit een erg lange afstand, hij heeft nog niet zoveel kilometers in de benen. Samen een keer 28 gelopen waar hij bij 22 op was en nu al een marathon, is best knap.
We nemen nog wat te drinken en stoppen onderweg nog even voor een lekkere beker koffie waarna we weer naar huis rijden na een heerlijke dag. Wat is het hier toch genieten. Volgend jaar zijn we er zeker weer bij.
Geldrop
Ieder jaar is het weer één van de hoogtepunten, de 't is voor niks loop in Geldrop. Voordat ik lid was van Avantri liep ik hem voor het eerst. Niet ieder jaar was ik van de partij, maar toch wel heel vaak. De laatste jaren loop ik hier altijd de marathon door de prachtige natuurgebieden en bijna alles onverhard, grotendeels over de Strabrechtse Heide, het is een heerlijke loop, goed georganiseerd, ook nog eens voor niets en ook erg gezellig.
Vandaag loop ik met Aad en Ina, beiden hebben zich ook ingeschreven voor de hele marathon, of ook wel 42,5 kilometer, hij is iets langer en derhalve een "ultra".
Aanvankelijk denken we dat we laat zijn, maar het verkeer zit mee en ruim voor half 10 arriveren we in Geldrop waar het al krioelt van de lopers. Er staan vandaag 1200 lopers aan de start op diverse afstanden, meer accepteert de organisatie er niet. De loop kost helemaal niets, vandaar de naam 't Is voor niks loop.
Oprichter Lucas Klamer had zich tot doel gesteld om een loop te organiseren die de loper niets kost. Door tal van sponsoren werd dit een zeer gewild evenement doordat het daadwerkelijk helemaal gratis was. Er was zelfs nog een loterij op het startnummer waar je kleine prijsjes mee kon winnen.
Lucas Klamer is inmiddels al lang geleden overleden, maar ter nagedachtenis aan hem blijft men deze loop organiseren en het is jaar in jaar uit een succes. Hoe ze het allemaal voor elkaar krijgen weet ik niet, maar het werkt. Er zijn veel vrijwilligers, de mensen zijn goed gehumeurd en ook de lopers hebben het er erg naar de zin.
We melden ons eerst in de sporthal en halen ons startnummer op, daarna kleden we ons om, leveren onze sporttassen in ter bewaking, gaan nog even naar het toilet en zijn er klaar voor. We gaan nog even op de foto met onze startnummers, 36,37 en 38, dat is wel erg leuk.
Om 10.00 uur is de start en het grote pak komt in beweging. Aad heeft geen doel, gewoon uitlopen, Ina moet het eerst ook nog allemaal maar zien, misschien gaat het een andere afstand worden, onderweg zijn er mogelijkheden en afslagen om een andere afstand te kiezen. Mij maakt het allemaal niet uit, ik loop met Ina mee en zie wel wat het gaat worden wat tijd betreft, ik loop wel de 42,5 , dat dan weer wel.
Vanaf de start gaat het lekker en we genieten van het parcours, ook het weer is best goed.
De eerste drankpost komt bij de 9 kilometer, daar gaat Aad verder en stoppen Ina en ik even om te plassen en rustig wat te drinken, daarna gaan we weer rustig op pad in een tempo van ruim 6 minuten per kilometer.
Bij de drankpost van 15 kilometer gaat Aad net weg en arriveren wij om daar wat te eten en te drinken. Ik neem zelf een Snelle Jelle, wat water en wat thee, Ina kijkt moeilijk. Ik heb last van mijn buik, ik ga niet verder voor de marathon. Met die buikpijn ga ik dat niet redden, ik ga op mijn gemak weer naar de finish en loop dan ruim 21 kilometer. Hier baal ik serieus van, maar het is niet anders. Ina gaat het wel redden zegt ze, loop maar lekker verder.
Tja, wat nu, Aad zit al best een eind voor me, dan maar kijken of ik daar nog bij in de buurt kan komen. Ik ga iets sneller lopen maar merk dan toch dat ik vorige week een snelle marathon heb gelopen, een serieuze versnelling zit er niet in. Het tempo gaat van 6.05 naar 5.47, 5.37 , maar dan merk ik dat dit hem niet gaat worden en ik minder weer wat vaart. De kilometertijden gaan weer rond de 6 minuten en later zelfs nog wat langzamer. Bij de drankpost rond de 24 kilometer drink ik weer wat en ga verder op jacht naar Aad waarna ik ineens mijn naam hoor roepen. Aa loopt net achter me, hij was even gestopt om te plassen en in die tijd haalde ik hem in. We lopen een stukje samen op, maar als ik een aantal foto's maak loopt Aad door en haal ik hem lang niet in. We lopen hetzelfde tempo en echt veel over om dat gat te dichten heb ik niet. Gewoon rustig mijn eigen tempo maar lopen, dan komt het wel goed.
Net voor de 30 kilometer zie ik Aad weer, hij loopt te wandelen. Hij staat geparkeerd zoals hij zelf zegt, het is ff op, maar ik kom er wel hoor, loop jij maar door is het.
Ik loop door tot aan de drankpost van 31 kilometer. Als ik daar net weg wil gaan komt Aad er aan en ook Leo Boeckestijn, een loper uit Den Haag. Ik maak van beiden even een foto en ga weer op pad. Nu begint een stuk met zandheuveltjes, op en neer, veel geulen en uitkijken waar je loopt, dit is voor mij het zwaarste deel van het parcours, maar dat gaat goed. De tijdslimiet van 5 uur ga ik ruimschoots halen, dat is geen probleem, van Aad weet ik het niet, ik hoop dat hij niet op een hoop gaat.
Bij kilometer 39 ligt een mobiele telefoon op de grond die ik maar besluit mee te nemen. De laatste mooie kilometers naar de finish gaat de telefoon veelvuldig, de eigenaar hoopt dat iemand de telefoon ziet en opneemt denk ik, maar dat zien we bij de finish wel, ik neem niet op.
In de laatste kilometer komen me nog 3 lopers voorbij als ik nog een foto maak, daarna versnel ik nog even en haal de lopers net voor de streep nog in. Mijn eindtijd is 4.37.00.
Ina staat me al op te wachten en is al weer helemaal fris. Jammer dat het bij Ina zo tegen zat, ze voelt zich nog steeds niet helemaal goed, al gaat het wel een stuk beter.
Nu snel naar de kleedkamer en lekker douchen en wachten op Aad. Als ik me aan het aankleden ben komt Aad binnen. Wel moe, maar toch nog netjes binnen de 5 uur, hij zat ruim een kwartier achter me, dat valt nog reuze mee. Voor Aad is dit een erg lange afstand, hij heeft nog niet zoveel kilometers in de benen. Samen een keer 28 gelopen waar hij bij 22 op was en nu al een marathon, is best knap.
We nemen nog wat te drinken en stoppen onderweg nog even voor een lekkere beker koffie waarna we weer naar huis rijden na een heerlijke dag. Wat is het hier toch genieten. Volgend jaar zijn we er zeker weer bij.
