Net voor de vakantie besluit ik nog één keer een wat langere loop te doen. Voor de 12e keer loop ik de marathon in Monschau, dit keer wederom de 56 kilometer, de zogenaamde Ultralauf, mijn vijfde op de langste afstand.
Ik ben inmiddels ook lid van de 10+ club van lopers die minimaal 10x hebben gelopen in Monschau. Ze zijn daar allemaal erg trots op deze status, want iedereen die dat heeft bereikt loopt daar rond in een geel shirt dat ze hebben ontvangen na de 10e keer. Na afloop van de loop gaan alle leden op het podium voor een gezamenlijke foto, maar die van mij ligt thuis, even geen foto dan maar.

Ik arriveer met Ina op zaterdag tegen de avond. We halen ons startnummer op, (Ina gaat de marathon wandelen is het plan), daarna melden we ons in de grote tent en betalen 6 euro voor de pastamaaltijd. Je mag daar net zo vaak je bordje vol laten scheppen voor dit bedrag, al eet ik niet meer dan nodig is. Het blijft bij 3 bordjes, Ina doet het met 1 bordje en een bordje met salade.
We kijken nog even rond en wandelen terug naar het voetbalveld ruim een kilometer verderop waar we onze bus neer hebben gezet. We slapen in de bus op een luchtbed, eens kijken hoe dat gaat bevallen.

Na een goede nachtrust staan we op om 4.30 uur, ik eet snel 4 boterhammen, we kleden ons om en wandelen weer terug naar de start. Mijn start is om 6.00 uur op de 56 kilometer, Ina start de wandelmarathon om 6.15 uur.
Het is lekker weer om te lopen en het gaat ook goed. Zonder voluit te gaan loop ik toch best wel door en zijn de tijden ook goed.
De tijdsregistratie zal het niet doen in mijn geval, de champion-chip die ik bij me moet hebben ligt nog in de bus, daarom maar mijn eigen tijdwaarneming.
Na 5 kilometer zie ik 28.11 op mijn klokje staan, bij de 10 is dat 54.38 , op de 15 is dat 1.20.49 en ben ik begonnen aan de marathon zelf. De eerste 14 kilometer is een mooie bonusronde door een mooi natuurgebied en is echt een mooie extra, is genieten.
Nu maar afwachten waar ik Ina in ga halen. Ze loopt 14 kilometer minder en wandelt altijd stevig door, we gaan het zien.
Bij 20 kilometer noteer ik 1.48.18 , een nette tijd en het gaat nog steeds heerlijk. De 25 kilometer gaat nog in 2.23 uur, daarna zal het moeilijker gaan worden, er komen nu flink wat hoogtemeters aan.
De 30 gaat in 2.59.22 , nog steeds 10 km per uur, maar dat zal niet zo voortduren. Nog steeds geen spoor van Ina. Heb ik haar gemist tijdens een plaspauze? Is er iets mis gegaan? Wie weet even verderop? Maar weer verder.
Na 35 kilometer nog geen Ina, de tijd is daar 3.36.01 , is nu dus onder de 10 km per uur. De 40 kilometer loop ik in 4.12.31 , het gaat eigenlijk heerlijk. Nergens last van en niet voluit gaan met het oog op de UTMB over 3 weken. De 45 kilometer gaat in 4.46.49 , de hoop dat ik Ina onderweg tegen ga komen heb ik opgegeven. Ik ben haar vast voorbij gegaan tijdens een plaspauze of ze is ergens gestopt.
Nu moet er weer flink geklommen worden en kom ik op de 50 kilometer door in 5.22.21 , ik ga nog steeds lekker en lijk zelfs onder de 6 uur binnen te gaan komen.
Met nog een kilometer te gaan kom ik op de 55 kilometer door in 5.55.35 , maar de afstand blijkt volgens het horloge iets korter te zijn, ik zit al in de laatste 500 meter en wie zie ik daar voor me ? INA! Wauw, wat heeft die doorgelopen zeg. Fantastisch om haar zo dicht bij de finish in te halen, nu lopen we samen over de finish in 5.58.09 voor mij, voor Ina is dat 5.43 en nog wat.

Nu even douchen en omkleden en daarna melden bij de organisatie om mijn probleem met de chip voor te leggen. Ze doen er helemaal niet moeilijk over en nemen gelukkig mijn tijd over waarmee ik in de uitslagen beland. Stomme actie van mij weer, maar zonder gevolgen dit keer.
Ik lijk klaar voor mijn droomloop op 30 augustus.

We lopen terug naar de bus, eten wat en rijden weer naar huis met onderweg nog een lekker bakkie. Was een heerlijke dag zo. Zeker voor herhaling vatbaar, ook het slapen in de bus.