Veluwezoomtrail 60 Km
Wedstrijdverslag
23 juni 2019
Bergambacht
Vandaag staat een grote training op het programma, de Veluwezoomtrail over maar liefst 60 kilometer en ook nog eens met héél warm weer, in de middag rond de 30 graden.
Gekkenwerk als juist ik zeg dat ik deze loop ga doen met deze temperatuur, maar het kan in Chamonix op 30 augustus bij mijn CCC avontuur ook warm zijn, ook dat moet ik dan trainen en mijn lichaam aan warm weer laten wennen.
Het is warm en ik ga op pad met de Spider. Zo vaak heb ik er nog niet mee gereden, maar dit is een uitgelezen moment. Volop zon en warm.
Het is best een stuk rijden en de start is om 10.30 uur. Ik kom aan om 10.10 en zie al dat ik dat nooit ga redden. Nog deels omkleden, nog naar het toilet, mijn startnummer ophalen, een tracker ophalen, mijn waterzak vullen.
Als ik aan kom rennen zie ik Piet Wuijster al staan en ook Wim van der Heiden, die had ik niet verwacht. Leuk dat ze er ook zijn.
Er staat een hele rij om de trackers op te halen, dan eerst de andere zaken maar doen. Als ik daar mee klaar ben is de start al zo'n beetje en ik hoor de speaker al, maar ik moet de tracker nog ophalen. Die blijkt bij de start te liggen voor de late lopers zoals ik. Door de uitleg over het parcours en mogelijkheden van drankposten, routes, etc. Duurt het praatje lang en kan ik zelfs nog met de rest starten, zo'n 10 minuten later.
Aangezien het best een lange afstand is besluiten Wim, Piet en ik wel allemaal ons eigen ritme te gaan lopen, daar hebben we het meeste aan. Piet loopt zijn eigen tempo en dat ligt wat lager dan dat van mij. Wim is wat sneller weg en loopt voor me. Na een paar kilometer haal ik Wim bij en we lopen een stuk samen op en maken wat foto's van elkaar en van de omgeving.
Wim gaat er op een gegeven moment vandoor en neemt een andere route. Hij kort de 60 kilometer in, dat had hij vooraf al aangegeven, hij wil rond de 40 gaan lopen en kiest ervoor om een stuk af te snijden. Piet en ik gaan voor de 60 kilometer.
In het begin gaat het nog wel met de warmte, we lopen dan ook veelal door de bossen.
Als we meer op de heide komen te lopen is het gelijk een stuk warmer en ook later op de dag waardoor de temperatuur daadwerkelijk al rond de 30 graden ligt. Dit is niet leuk meer, vooral niet op de open vlakten.
De eerste 20 kilometer gaat best wel goed en loop ik in een tempo van iets boven de 6 minuten per kilometer. De limiet is 9 uur, dat moet makkelijk te doen zijn, maar met die warmte weet je het nooit.
Langzaam gaat het tempo wat omlaag naarmate het warmer begint te worden, ook bewust, anders ga ik dit niet volhouden.
Bij de spaarzame drankposten neem ik ruim de tijd. Rugzak af, waterzak bijvullen, water over mijn hoofd, goed eten en drinken en dan weer verder.
Bij de derde drankpost doe ik mijn hoofd en nek onder en kraantje van een jerrycan en krijg op mijn kop van iemand van de organisatie. Dat is niet de bedoeling, dat is voor andere lopers die nog komen. Ik neem hierdoor wat van het water uit mijn eigen waterzak en vervolg mijn route. Stom genoeg de waterzak niet weer bijgevuld, maar er zat nog in.
Het wordt warmer en warmer, ik drink steeds meer, neem zouttabletten, maar het is bijna niet te doen. De kilometertijden vliegen omhoog, het hardlopen wordt joggen en later zelfs af en toe wandelen.
Dan is ineens de waterzak leeg en ik moet nog ruim 10 kilometer naar de drankpost. We lopen weer in volle zon over de heide en open vlakten, ik zuig verwoed aan de slang van de lege waterzak om er nog wat druppels uit te krijgen, maar die is echt leeg. Nu gaat het een martelgang worden. Het is soms wat dribbelen, maar veelal wandelen en later slenteren naarmate het langer duurt. In de verte zie ik de drankpost, die ligt hoog. De route gaat niet in 1 rechte lijn, maar zigzag en met omwegen en trapjes. De post lijkt niet dichterbij te komen. Het is bijna op, af en toe verzet ik weer een voetje, weer een trede en weer kijken of ik er al ben. Eindelijk ben ik er. Kilometer van boven de 10 minuten en zelfs langzamer.
Als ik bij de drankpost ben plof ik neer en krijg gelijk mensen van de EHBO op me af. Water drinken, water over mijn hoofd, in mijn nek, ze maken mijn armen nat. Ik zit zo zeker 10 minuten verdwaasd op de grond en krijg dan langzaam weer wat rillingen over mijn lichaam. De warmte neemt wat af, het leek bijna wel op een zonnesteek. Het lichaam was oververhit en begint nu weer wat op de juist temperatuur te komen. Ik eet nog wat en drink nog wat en sta op om weer langzaam verder te gaan.
Als ik de drankpost verlaat zie ik een dame die al slingerend en waggelend terug komt. Ze heeft hetzelfde probleem als ik. Ze wil niet meer verder en stopt ermee. Ik ga wel proberen de finish te halen, dat is mijn eer te na. Ik ben er bijna, het is nog maar 6 kilometer.
Ik neem verder geen risico's en doe het rustig aan. De eerste paar kilometer gaan in 8.30 , daarna ga ik weer wat sneller en loop weer onder de 8 minuten, de laatste 2 gaan juist weer sneller en onder de 7 minuten. Ik kom binnen in 7.50 uur en heb nog meer dan een uur over. Wat was dit afzien zeg, nog nooit zoiets meegemaakt. Maar wel uitgelopen, dat is een pluspunt, maar of het verstandig was ?
Nu nog even wachten op Piet, maar dat duurt me toch te lang. Ik pak mijn spullen en ga naar huis.
Achteraf blijkt Piet te zijn gestopt, hij vond het te warm en dat kan ik heel goed begrijpen. Het was ook voor hem trainen en waarom je lichaam slopen ? Wellicht had ik dezelfde keuze moeten maken. Nu weer op pad met de Spider, dat is wel weer lekker.
Bergambacht
Vandaag staat een grote training op het programma, de Veluwezoomtrail over maar liefst 60 kilometer en ook nog eens met héél warm weer, in de middag rond de 30 graden.
Gekkenwerk als juist ik zeg dat ik deze loop ga doen met deze temperatuur, maar het kan in Chamonix op 30 augustus bij mijn CCC avontuur ook warm zijn, ook dat moet ik dan trainen en mijn lichaam aan warm weer laten wennen.
Het is warm en ik ga op pad met de Spider. Zo vaak heb ik er nog niet mee gereden, maar dit is een uitgelezen moment. Volop zon en warm.
Het is best een stuk rijden en de start is om 10.30 uur. Ik kom aan om 10.10 en zie al dat ik dat nooit ga redden. Nog deels omkleden, nog naar het toilet, mijn startnummer ophalen, een tracker ophalen, mijn waterzak vullen.
Als ik aan kom rennen zie ik Piet Wuijster al staan en ook Wim van der Heiden, die had ik niet verwacht. Leuk dat ze er ook zijn.
Er staat een hele rij om de trackers op te halen, dan eerst de andere zaken maar doen. Als ik daar mee klaar ben is de start al zo'n beetje en ik hoor de speaker al, maar ik moet de tracker nog ophalen. Die blijkt bij de start te liggen voor de late lopers zoals ik. Door de uitleg over het parcours en mogelijkheden van drankposten, routes, etc. Duurt het praatje lang en kan ik zelfs nog met de rest starten, zo'n 10 minuten later.
Aangezien het best een lange afstand is besluiten Wim, Piet en ik wel allemaal ons eigen ritme te gaan lopen, daar hebben we het meeste aan. Piet loopt zijn eigen tempo en dat ligt wat lager dan dat van mij. Wim is wat sneller weg en loopt voor me. Na een paar kilometer haal ik Wim bij en we lopen een stuk samen op en maken wat foto's van elkaar en van de omgeving.
Wim gaat er op een gegeven moment vandoor en neemt een andere route. Hij kort de 60 kilometer in, dat had hij vooraf al aangegeven, hij wil rond de 40 gaan lopen en kiest ervoor om een stuk af te snijden. Piet en ik gaan voor de 60 kilometer.
In het begin gaat het nog wel met de warmte, we lopen dan ook veelal door de bossen.
Als we meer op de heide komen te lopen is het gelijk een stuk warmer en ook later op de dag waardoor de temperatuur daadwerkelijk al rond de 30 graden ligt. Dit is niet leuk meer, vooral niet op de open vlakten.
De eerste 20 kilometer gaat best wel goed en loop ik in een tempo van iets boven de 6 minuten per kilometer. De limiet is 9 uur, dat moet makkelijk te doen zijn, maar met die warmte weet je het nooit.
Langzaam gaat het tempo wat omlaag naarmate het warmer begint te worden, ook bewust, anders ga ik dit niet volhouden.
Bij de spaarzame drankposten neem ik ruim de tijd. Rugzak af, waterzak bijvullen, water over mijn hoofd, goed eten en drinken en dan weer verder.
Bij de derde drankpost doe ik mijn hoofd en nek onder en kraantje van een jerrycan en krijg op mijn kop van iemand van de organisatie. Dat is niet de bedoeling, dat is voor andere lopers die nog komen. Ik neem hierdoor wat van het water uit mijn eigen waterzak en vervolg mijn route. Stom genoeg de waterzak niet weer bijgevuld, maar er zat nog in.
Het wordt warmer en warmer, ik drink steeds meer, neem zouttabletten, maar het is bijna niet te doen. De kilometertijden vliegen omhoog, het hardlopen wordt joggen en later zelfs af en toe wandelen.
Dan is ineens de waterzak leeg en ik moet nog ruim 10 kilometer naar de drankpost. We lopen weer in volle zon over de heide en open vlakten, ik zuig verwoed aan de slang van de lege waterzak om er nog wat druppels uit te krijgen, maar die is echt leeg. Nu gaat het een martelgang worden. Het is soms wat dribbelen, maar veelal wandelen en later slenteren naarmate het langer duurt. In de verte zie ik de drankpost, die ligt hoog. De route gaat niet in 1 rechte lijn, maar zigzag en met omwegen en trapjes. De post lijkt niet dichterbij te komen. Het is bijna op, af en toe verzet ik weer een voetje, weer een trede en weer kijken of ik er al ben. Eindelijk ben ik er. Kilometer van boven de 10 minuten en zelfs langzamer.
Als ik bij de drankpost ben plof ik neer en krijg gelijk mensen van de EHBO op me af. Water drinken, water over mijn hoofd, in mijn nek, ze maken mijn armen nat. Ik zit zo zeker 10 minuten verdwaasd op de grond en krijg dan langzaam weer wat rillingen over mijn lichaam. De warmte neemt wat af, het leek bijna wel op een zonnesteek. Het lichaam was oververhit en begint nu weer wat op de juist temperatuur te komen. Ik eet nog wat en drink nog wat en sta op om weer langzaam verder te gaan.
Als ik de drankpost verlaat zie ik een dame die al slingerend en waggelend terug komt. Ze heeft hetzelfde probleem als ik. Ze wil niet meer verder en stopt ermee. Ik ga wel proberen de finish te halen, dat is mijn eer te na. Ik ben er bijna, het is nog maar 6 kilometer.
Ik neem verder geen risico's en doe het rustig aan. De eerste paar kilometer gaan in 8.30 , daarna ga ik weer wat sneller en loop weer onder de 8 minuten, de laatste 2 gaan juist weer sneller en onder de 7 minuten. Ik kom binnen in 7.50 uur en heb nog meer dan een uur over. Wat was dit afzien zeg, nog nooit zoiets meegemaakt. Maar wel uitgelopen, dat is een pluspunt, maar of het verstandig was ?
Nu nog even wachten op Piet, maar dat duurt me toch te lang. Ik pak mijn spullen en ga naar huis.
Achteraf blijkt Piet te zijn gestopt, hij vond het te warm en dat kan ik heel goed begrijpen. Het was ook voor hem trainen en waarom je lichaam slopen ? Wellicht had ik dezelfde keuze moeten maken. Nu weer op pad met de Spider, dat is wel weer lekker.
