Naober(pad)
Wedstrijdverslag
30 september 2020
Emmer-Compascuum
Noaber(pad).
(ontmoeting in Drenthe)
Noaber is een typisch Nedersaksisch woord en begrip.
Als je echt een uitgebreide uitleg wilt moet je het internet maar even raadplegen.
Sinds begin maart dit jaar woon ik in Drenthe, een provincie die onderdeel uitmaakt van het Nedersaksische taalgebied.
Vandaag ontdekte ik echter (pas) dat door dat gebied een lange-afstand-pad loopt dat de fraaie naam Noaberpad draagt.
Het blijkt te lopen van Bad Nieuweschans in Groningen naar Kleef in Duitsland.
Het loopt langs en over de Duitse grens van de provincies Groningen, Drenthe, Overijssel en Gelderland en doet daarmee zijn naam ook in die zin eer aan; Duitsland en Nederland zijn immers ook noabers.
Vandaag rond het middaguur was ik weer eens lekker aan het (hard-)lopen over een van de mooie fiets/wandelpaden die je hier in Oost-Drenthe in overvloed kunt vinden.
Wat schertst mijn verbazing als ik voor me ineens een bekende gestalte denk te zien wandelen.
Zal toch niet hè.
Jazeker wel.
Hè hallo.
Hé wat doe jij hier?
Kan ik beter aan jou vragen, want jij loopt hier in mijn achtertuin!
Een opmerking die ik enkele jaren daarvoor ook al eens maakte toen ik Robert (Hoek) met een groepje lopers tegenkwam bij de Reeuwijkse plassen.
Het zachte herfstweer liet gelukkig toe dat ik m’n loopje best even kon onderbreken voor deze toch wel bijzondere ontmoeting zo’n 210 kilometer van Schoonhoven.
Tja, om met Daniel Lohues te spreken:
‘Jij woont hier ver vandaan, zeggen ze elders in het land
Dan zeg ik, insgelijks, u ook, a’j ‘t zien van dizze kant’ (uit ‘Hier kom ik weg’).
Robert bleek het Noaberpad uit te wandelen.
Nadat ik aangegeven had welk kant hij het beste....maar dat wist ie zelf denk ik ook wel, besloot ik m’n route die dag wat aan te passen.
Een langere duurloop waarbij ik Robert zijn route later nogmaals zou kruisen.
Het oorspronkelijke gekozen tempo was wat aan de hoge kant, maar als ik eenmaal een tempo gekozen heb kan ik altijd slecht omschakelen.
Dus Robert, later op de dag had ik op de bank toch even een wegzakkertje.
We spreken nog steeds geen woord Drents, ondanks dat we al jaren fan zijn van de genoemde Drentse troubadour.
Dat heeft natuurlijk te maken met het feit dat één dag na de sleuteloverdracht Nederland in lockdown ging.
Een probleem is het niet, want niemand fronst hier ook maar even de wenkbrauwen als men in (hoog?) Nederlands wordt aangesproken.
Dit niet in de laatste plaats omdat er inmiddels aardig wat randstedelingen naar deze kant getrokken zijn.
Wees maar niet bang, ik ga hier geen pleidooi houden voor het leven in het mooie Drenthe.
Oké de belangrijkste kernwoorden zijn ruimte, rust en betaalbare woningen.
En natuurlijk zijn er hier ook heus wel wat probleempjes, maar zaken als Corona en de opwarming van de aarde en de gevolgen daarvan zijn natuurlijk niet specifiek streekgebonden.
Puur informatief, we zitten hier zo’n 13 meter boven NAP, maar dit terzijde.
Kortom, we wonen hier prima naar ons zin.
En je hebt hier natuurlijk noaberschap.
Groetjes uit Emmer-Compascuum (wordt tegenwoordig trouwens bijna altijd als kuum uitgesprokenen en niet meer zoals vroeger - toen was geluk nog heel gewoon - als kuu-um),
Nico en Marja van den Heuvel.
Emmer-Compascuum
Noaber(pad).
(ontmoeting in Drenthe)
Noaber is een typisch Nedersaksisch woord en begrip.
Als je echt een uitgebreide uitleg wilt moet je het internet maar even raadplegen.
Sinds begin maart dit jaar woon ik in Drenthe, een provincie die onderdeel uitmaakt van het Nedersaksische taalgebied.
Vandaag ontdekte ik echter (pas) dat door dat gebied een lange-afstand-pad loopt dat de fraaie naam Noaberpad draagt.
Het blijkt te lopen van Bad Nieuweschans in Groningen naar Kleef in Duitsland.
Het loopt langs en over de Duitse grens van de provincies Groningen, Drenthe, Overijssel en Gelderland en doet daarmee zijn naam ook in die zin eer aan; Duitsland en Nederland zijn immers ook noabers.
Vandaag rond het middaguur was ik weer eens lekker aan het (hard-)lopen over een van de mooie fiets/wandelpaden die je hier in Oost-Drenthe in overvloed kunt vinden.
Wat schertst mijn verbazing als ik voor me ineens een bekende gestalte denk te zien wandelen.
Zal toch niet hè.
Jazeker wel.
Hè hallo.
Hé wat doe jij hier?
Kan ik beter aan jou vragen, want jij loopt hier in mijn achtertuin!
Een opmerking die ik enkele jaren daarvoor ook al eens maakte toen ik Robert (Hoek) met een groepje lopers tegenkwam bij de Reeuwijkse plassen.
Het zachte herfstweer liet gelukkig toe dat ik m’n loopje best even kon onderbreken voor deze toch wel bijzondere ontmoeting zo’n 210 kilometer van Schoonhoven.
Tja, om met Daniel Lohues te spreken:
‘Jij woont hier ver vandaan, zeggen ze elders in het land
Dan zeg ik, insgelijks, u ook, a’j ‘t zien van dizze kant’ (uit ‘Hier kom ik weg’).
Robert bleek het Noaberpad uit te wandelen.
Nadat ik aangegeven had welk kant hij het beste....maar dat wist ie zelf denk ik ook wel, besloot ik m’n route die dag wat aan te passen.
Een langere duurloop waarbij ik Robert zijn route later nogmaals zou kruisen.
Het oorspronkelijke gekozen tempo was wat aan de hoge kant, maar als ik eenmaal een tempo gekozen heb kan ik altijd slecht omschakelen.
Dus Robert, later op de dag had ik op de bank toch even een wegzakkertje.
We spreken nog steeds geen woord Drents, ondanks dat we al jaren fan zijn van de genoemde Drentse troubadour.
Dat heeft natuurlijk te maken met het feit dat één dag na de sleuteloverdracht Nederland in lockdown ging.
Een probleem is het niet, want niemand fronst hier ook maar even de wenkbrauwen als men in (hoog?) Nederlands wordt aangesproken.
Dit niet in de laatste plaats omdat er inmiddels aardig wat randstedelingen naar deze kant getrokken zijn.
Wees maar niet bang, ik ga hier geen pleidooi houden voor het leven in het mooie Drenthe.
Oké de belangrijkste kernwoorden zijn ruimte, rust en betaalbare woningen.
En natuurlijk zijn er hier ook heus wel wat probleempjes, maar zaken als Corona en de opwarming van de aarde en de gevolgen daarvan zijn natuurlijk niet specifiek streekgebonden.
Puur informatief, we zitten hier zo’n 13 meter boven NAP, maar dit terzijde.
Kortom, we wonen hier prima naar ons zin.
En je hebt hier natuurlijk noaberschap.
Groetjes uit Emmer-Compascuum (wordt tegenwoordig trouwens bijna altijd als kuum uitgesprokenen en niet meer zoals vroeger - toen was geluk nog heel gewoon - als kuu-um),
Nico en Marja van den Heuvel.
