RACH Cross
Wedstrijdverslag
19 januari 2020
Lekkerkerk
Na het avontuur in IJmuiden waar ik geen 45 maar "slechts" 30 kilometer onverhard heb lopen trailen door duinen, bossen en strand ben ik hopelijk al weer voldoende hersteld om op het gemak mee te doen met de RACH Cross.
Voorheen was het de RAG Cross, nu is het de RACH Cross.
Ruud, Arie en Gijs is nu Ruud, Arie en......?
Hoeveel ronden ben ik in staat om op dit loodzware parcours te lopen? Door regenval is het parcours drassig geworden en ronde na ronde wordt dat erger door het passeren van de lopers. Een ronde is ongeveer 4,5 kilometer. De laatste ronde mag nog gestart worden als je na 4 rondjes van 4,5 km binnen de 1.45 uur de finish passeert.
Dat ga ik vermoedelijk niet redden, de inspanningen van de voorafgaande nacht spelen zeker nog mee en dan het zware parcours, we gaan het zien.
Ik start erg rustig maar versnel al snel wat en ik moet zeggen dat het niet tegen valt. Ik loop een beetje op met André Pruijssers en we komen na 5 kilometer door onder het half uur in 28.08 , daarna gaat André er vandoor en ik blijf wijs mijn eigen tempo lopen, anders is het snel op.
Na 10 kilometer kom ik door in 56.11 , dat was ongeveer hetzelfde tempo. Nico van den Heuvel zag er de eerste ronde niet fris uit en had het zwaar, maar ipv te stop[pen na ronde 1 liep hij nog vrolijk mee in ronde 2 en zou later nog verder lopen ook,
Naarmate de ronden volgen komen er steeds minder lopers op het parcours. Voor me al niemand meer in de buurt en een stuk achter me Stefanie Nijman, maar die komt niet dichterbij.
Na 15 kilometer kom ik door in 1.25.24 en begint het verval al wat, het beste is er af en de vermoeidheid is duidelijk voelbaar.
Aan het einde van ronde 4 stop ik even, drink wat uit de bidon van Stefanie, zelf had ik niets neer gezet en had na dit gezwoeg best wel dorst gekregen.
Je bent op tijd en mag de laatste ronde 1. Zonder twijfel doe ik dat, hoe kapot ik ook ben. Allemaal lichaamssignalen geven aan da het welletjes is. Doe normaal, stoppen ! Maar ik luister niet en ga gewoon door. Het is slenteren en zwoegen, tempo kun je het niet meer noemen.
Na ruim een kilometer komt Stefanie me al voorbij alsof ik stil sta (was ook bijna zo) en is al snel uit zicht. Nico had ook nog net door mogen gaan maar is wel zo wijs geweest om te stoppen. Ook hij voelde de vermoeidheid en heeft wel naar de stemmetjes in zijn hoofd geluisterd denk ik.
De 20 kilometer kom ik door in 1.58.41 , nog steeds gemiddeld sneller dan 10 km per uur, maar de laatste ruim 2 kilometer is kruipen geblazen.
Iedereen staat al op me te wachten als ik binnen kom vallen in 2.17.24 na volgend mijn horloge 22.29 km. Een gemiddelde van 6.10 per kilometer.
Daarmee eindig ik ver als laatste van de 10 lopers die de volledige afstand hebben gelopen. Er moet er altijd één de laatste zijn.
Stefanie heeft in die paar kilometer een gapend gat van ruim 6 minuten geslagen, dat is knap.
Het was me weer een avontuur, maar altijd leuk om te doen. Nu snel naar huis en onder de douche.
Lekkerkerk
Na het avontuur in IJmuiden waar ik geen 45 maar "slechts" 30 kilometer onverhard heb lopen trailen door duinen, bossen en strand ben ik hopelijk al weer voldoende hersteld om op het gemak mee te doen met de RACH Cross.
Voorheen was het de RAG Cross, nu is het de RACH Cross.
Ruud, Arie en Gijs is nu Ruud, Arie en......?
Hoeveel ronden ben ik in staat om op dit loodzware parcours te lopen? Door regenval is het parcours drassig geworden en ronde na ronde wordt dat erger door het passeren van de lopers. Een ronde is ongeveer 4,5 kilometer. De laatste ronde mag nog gestart worden als je na 4 rondjes van 4,5 km binnen de 1.45 uur de finish passeert.
Dat ga ik vermoedelijk niet redden, de inspanningen van de voorafgaande nacht spelen zeker nog mee en dan het zware parcours, we gaan het zien.
Ik start erg rustig maar versnel al snel wat en ik moet zeggen dat het niet tegen valt. Ik loop een beetje op met André Pruijssers en we komen na 5 kilometer door onder het half uur in 28.08 , daarna gaat André er vandoor en ik blijf wijs mijn eigen tempo lopen, anders is het snel op.
Na 10 kilometer kom ik door in 56.11 , dat was ongeveer hetzelfde tempo. Nico van den Heuvel zag er de eerste ronde niet fris uit en had het zwaar, maar ipv te stop[pen na ronde 1 liep hij nog vrolijk mee in ronde 2 en zou later nog verder lopen ook,
Naarmate de ronden volgen komen er steeds minder lopers op het parcours. Voor me al niemand meer in de buurt en een stuk achter me Stefanie Nijman, maar die komt niet dichterbij.
Na 15 kilometer kom ik door in 1.25.24 en begint het verval al wat, het beste is er af en de vermoeidheid is duidelijk voelbaar.
Aan het einde van ronde 4 stop ik even, drink wat uit de bidon van Stefanie, zelf had ik niets neer gezet en had na dit gezwoeg best wel dorst gekregen.
Je bent op tijd en mag de laatste ronde 1. Zonder twijfel doe ik dat, hoe kapot ik ook ben. Allemaal lichaamssignalen geven aan da het welletjes is. Doe normaal, stoppen ! Maar ik luister niet en ga gewoon door. Het is slenteren en zwoegen, tempo kun je het niet meer noemen.
Na ruim een kilometer komt Stefanie me al voorbij alsof ik stil sta (was ook bijna zo) en is al snel uit zicht. Nico had ook nog net door mogen gaan maar is wel zo wijs geweest om te stoppen. Ook hij voelde de vermoeidheid en heeft wel naar de stemmetjes in zijn hoofd geluisterd denk ik.
De 20 kilometer kom ik door in 1.58.41 , nog steeds gemiddeld sneller dan 10 km per uur, maar de laatste ruim 2 kilometer is kruipen geblazen.
Iedereen staat al op me te wachten als ik binnen kom vallen in 2.17.24 na volgend mijn horloge 22.29 km. Een gemiddelde van 6.10 per kilometer.
Daarmee eindig ik ver als laatste van de 10 lopers die de volledige afstand hebben gelopen. Er moet er altijd één de laatste zijn.
Stefanie heeft in die paar kilometer een gapend gat van ruim 6 minuten geslagen, dat is knap.
Het was me weer een avontuur, maar altijd leuk om te doen. Nu snel naar huis en onder de douche.
