Al jaren kijk ik ‘glimlachend met een traan’ naar mijn vaderland. Het Groene Hart is nog altijd een fraai stukje landschap. Soms grillig, gras – en grindpaden, grienden, eendenkooien en pittoreske dorpjes. Hier en daar strak getrokken door een streng uitgevoerde ruilverkaveling. Sinds we de hardloopschoenen onder hebben en de fietsklikkers op de pedalen worden aangespannen, heb ik het Zuid Hollandse landschap langzaam zien veranderen. In Schoonhoven is op de hoek bij Albert Heijn sinds de zomer een rotonde aangelegd. Niemand weet waarom. Het stadje aan de Lek heeft daarnaast een uitbreiding voor de boeg, daar krijgt een schaap de hik van. Het oostelijke deel is een bouwput waar zoveel zandhopen liggen dat Sven Nijs er in juichstemming zou rondrijden. De huizen die hier moeten verschijnen zijn (nog) geen van allen verkocht. Geen hond die het begrijpt. Donderdagavond 9 januari verliet ik de parkeergarage in het centrum van Gouda. In de hal bij de betalingsautomaat zag ik een bordje hangen : ‘invalidenparkeerplaatsen op de 5^de etage’. Ambtenaren hebben dus best gevoel voor humor. De vraag is welke instanties en personen weer de grote winnaar zijn met deze mega projecten. In dit stadium past ook de bouw in de buurt van Den Haag van een eekhoornbrug. Deze schattige knaagdiertjes moeten veilig over kunnen steken. De initiatiefnemers van dit project twijfelen nog over de aanleg van een extra rotonde en of de brug gebruikt mag worden door springbokken, gnoes en Schotse Hooglanders. Na jaren van bouwen aan spoorlijnen langs fruitboompjes en hogesnelheidslijnen worden we de laatste jaren getrakteerd op de aanleg van veel asfalt, rotondes en bruggen.

Vergeleken bij de bouw van het Olympisch ‘dorp’ in Sotsji vallen onze bouwprojecten volledig in het niet. In 4 jaar tijd is hier een badplaats aan de Zwarte Zee omgebouwd tot een Olympische stad voor winterspelen. Maar deze week hebben we kunnen lezen dat lang niet alles klaar is. De Noren zijn als eerste gearriveerd en constateerden tot hun verbazing dat de toiletten geen stortbak hebben en de badkamervloeren zijn voor een kwart betegeld. De Noren moeten nu douchen bij hun Finse buren. Maar teveel mannen in 1 douchecel is een gruwel in de ogen van de Russische autoriteiten, dus dat wordt een probleem. Ik heb mij laten vertellen dat de ‘Poetin’ Spelen 50 (?) miljard hebben gekost. Normaal bedragen de kosten voor een organiserende stad zo’ n 4 miljard. Sotsji heeft niets aan het toeval overgelaten. Het worden de best beveiligde Spelen ooit. De Fransen hebben hun eigen terreur beveiligers meegenomen. De beveiligers nemen de plaats in van de stewardessen aan boord van Air France. Er wordt nu geloot wie de koffie rondbrengt. Roereieren bij het ontbijt komen uit blik. Koks zijn wekenlang bezig geweest om alle eitjes in te blikken. Er moest zo’ n 40 liter conserveermiddel bij en een drilboor om de boel los te kloppen. En hup, inblikken maar. Alles uit voorzorg. Het is nog niet bekend of de Franse equipe aanwezig zal zijn bij de afsluitceremonie wanneer Pussy Riot zal optreden. En Vladimir Poetin ?  De Russische president heeft uit veiligheid het gebruik van de tomtom verboden. Taxichauffeurs in Sotsji rijden nu rond met een ouderwets stratenboek. Waarom is Nederland ondanks alle protesten met zo’ n zware delegatie vertegenwoordigd ? Dat kan maar 1 reden hebben. Poetin heeft met Rutte mooie contracten afgesloten voor de levering van gas. Zo kan minister Kamp de gaskranen dichtdraaien in Groningen. Probleem opgelost. Mooi politiek spel. Het zal natuurlijk schitterend zijn als Sven zijn rondjes afraffelt in een knalroze schaatspak. Of dat Mark Rutte en Gordon hand en hand het Heineken Huis binnenwandelen. Oom Vladimir schijnt naast zijn omstreden wetgevingen een echte familieman te zijn. Zelfs de verjaardagen van de knuffels van zijn kinderen worden gevierd. Thuis hebben we een ‘Poetin Poule” opgesteld. Naast het voorspellen van de winnende schaatstijden komen o.a. de volgende quizvragen aan bod :

-Zal ‘Kleintje Pils’ een duet doen met Pussy Riot ?

-Is Erica Terpstra aanwezig ?

-Zullen Poetin en Medvedev de polka dansen tijdens de afsluitceremonie ?

-Blijft de ijshockey boarding heel als de finale Canada – Rusland wordt en de vonken eraf vliegen bij de stevige bodychecks ?

Het is zaterdag 1 februari. De Alblasserwaard ligt er in de glinsterende februarizon bij als een biljartlaken wanneer ik de Bergstoep pont afrijd. Grillig, groen, plassen op de weilanden en strakke lijnen door de ruilverkaveling. De sloten zijn hier neergelegd met een lineaal. De Alblasserwaard geldt als ‘thuiskomen’, wanneer we hier hard fietsen of zoals nu op weg zijn naar de Souburgh (hardloop)cross op Alblasserdam. De grootste van de 4 Waarden is volgens kenners ook de mooiste : Hoekse Waard, Krimpenerwaard, Lopikerwaard en de Alblasserwaard. Plotsklaps valt het mij op, nee, ja toch…………………weer een rotonde ! Ter hoogte van Nieuw Lekkerland dichtbij het riviertje de Graafstroom. Grote kranen staan aan weerskanten opgesteld. De contouren van de ‘ronde’ zijn zichtbaar. Enorme zandhopen doen de rest. Zo te zien komt er naast de rotonde een extra weg. Het is zaterdag, de werkzaamheden liggen stil. De grote stille Waard is hier op z’ n rustigst. Niemand die dit project zal begrijpen. Even verderop ligt dwars door de weilanden een enorme gaspijp, die als een dikke grijze ader ligt opgesteld en door het gehele Groene Hart wordt doorgetrokken. Wanneer ik een uur later bezig ben met de laatste cross van het winterseizoen flitst mij in een weemoedige bui wederom wat nieuwe aangepaste dichtregels door het hoofd :

 -“Langs groene velden wil ik gaan”

-“Nooit meer op het asfalt staan”

-“Met plezier trek ik de cross spikes aan”

-“Is er hier nog wat wildernis ?”

-“Dag oude boerderij, smal kronkelpad, nu recht en plat”

-“Nederland bouwt aan zijn gevangenis”

-“Ik hou van Holland met een traan…………………!”

De cross is werkelijk loodzwaar. Bij iedere poging tot ‘hardlopen’ zuigt de ondergrond zich vast aan mijn wanhopige voeten. Door de enorme regenval in januari is de Alblasserwaard veranderd in een grote groene spons die verzadigd is met hemelwater. Voor de zekerheid had ik ’s ochtends nog 12mm punten in de schoentjes gedraaid. Dat betekent dat ik genoeg grip heb, maar de ondergrond is zo zacht dat lopen zwaar is. Mijn pogingen tot een snelle eindnotering hebben veel weg van een moedig strijdende knobbelzwaan die vast is komen te zitten in een rietkraag. Maar om ons heen is de Alblasserwaard zelfs in de grauwe februari maand mooi. Het waterige zonnetje doet de klei onder mijn voeten glimmen, het Alblasserbos ontwaakt stilaan, het voorjaar wacht en – heel fijn - er zijn hier geen rotondes………..

Op weg terug naar huis verneem ik dat Kromme Willem over 2 weken 70 wordt en een groot feest wordt terecht voorbereid, dat onderzoek nu toch echt heeft aangetoond dat Toetanchamon verongelukt is tijdens een dollemansrit met een strijderswagen, er kwam een kameel van rechts. En Peter R de Vries wordt spelersmakelaar. Hij blijft dus actief in het criminele circuit. “Glimjuichend” sla ik rechtsaf…………………….ook Ammerstol is sinds kort in het bezit van een rotonde !

Albert de Kluijver