Het is al jaren een obsessie. Zwemmen in buitenwater en trainen voor de Triathlon. Ben geen uitblinker in zwemmen, maar doe het graag. In de zomer is elk buitenwater een uitdaging. Een onbedwingbare drang om er altijd en overal in te duiken. In tijden dat voor elk goed doel een Stichting in het leven wordt geroepen denk ik erover om – na de Stichting Open Deur, Stichting Open Riool en de Stichting Open Huis -  mijn eigen Stichting op te richten : ´De Stichting Open Water´. Dit idee ontstaat tijdens de ´Libelle Zomerweken´. Daar ontmoet ik de oermoeder alle sporten Erica Terpstra. Zij staat net op het punt naar Rio af te reizen en combineert een bezoek aan de Spelen met de opnamen voor ´Erica op Reis´. De opnamen van ´Sneeuwscooteren´ in Groenland, ´een Toekan safari in Bolivia´ en ´Parasailen in Dagestan´ zijn reeds gemaakt. Samen bespreken we de mogelijkheid van een Stichting om het openwater zwemmen te promoten. Erica vraagt mij mee te reizen naar Rio. Maar ik vertel haar dat ik erg bevreesd ben voor de Zikamug. Daar heeft zij al rekening mee gehouden en tovert een flaconnetje muggenspray tevoorschijn. Het flesje doet tevens dienst als pepperspray in het geval ze in een favela lastig gevallen wordt. We spreken af elkaar na de Spelen weer te ontmoeten tijdens de ´Viva Herfstdagen´ en de ´Linda Wintermaanden´ om het plan verder uit te werken. Niet alleen promotie van zwemmen in open water, maar ook het uitroeien van de blauwalg vormt daarbij een belangrijk speerpunt. Gek genoeg doen onze zwemmers het in Rio niet zo goed.  Het grootste obstakel is (geen) geld. De overheid bezuinigt al jaren op sport. Gym - en zwemles staan niet langer op het lesrooster van de basisscholen. De periode dat Erica Terpstra staatssecretaris van Sport en Welzijn was werd er geïnvesteerd in sportclubs, begeleiding van talenten en trainingsfaciliteiten. In haar zwemperiode stond ze op het startblok in een korset als zwempak, een badmuts van gevlochten kreupelhout en in het zwembad waar zij trainde werden tegelijkertijd knuffelsessies gehouden met dolfijnen. Terpstra nam zich 1 ding voor : zelf zou ze later als politicus een topsportklimaat creeren die vele malen beter was. Maar nadat zij de politiek vaarwel had gezegd werd de geldkraan dichtgedraaid. Sporters als Pieter, Inge en Leontien (achternamen overbodig) hadden het geluk van uitzonderlijk talent. Anky van Grunsven spreekt in de NOS studio haar afschuw uit over de krottenwijken in Rio. Zelf woont ze sinds kort in een huis waar ze zich per Bonfire van slaapkamer naar woonkeuken begeeft. Alle watersporten, het volleybal, handbal, fietsen, atletiek en de triathlon hebben mijn interesse. Het surfen en zeilen langs de Copacabana is boeiend alsmede de roeisport. Vroeger had ik totaal geen benul van roeien. Was zelfs in de veronderstelling dat met de ‘Roeien 8’ de eerste 3 roeiers in de winnende boot ‘goud, zilver en brons’ kregen……………………………………………Het open water zwemmen is fascinerend vanwege de uitputtingsslag en de metershoge golven. Obstakels als kramp, honger, dorst en uitputting liggen 10 kilometer lang op de loer. Een deskundige vertelt dat zwemmen in zout water slecht kan zijn voor de longen, ook dat nog.

….……..Ben geen held in onweer. Nooit geweest. Tijdens hardloopevenementen en trainingen kan de regen mij niet hard genoeg naar beneden komen. Loodrecht, hard en meedogenloos. Eventueel met kou en wind. Maar onweer ! Dicht kruip ik tegen mijn tweewieler wanneer de wisselzone bij zandafgraving de Domelaar wordt betreden. Alsof de fiets bescherming biedt. Lichtflitsen en donderklappen markeren het Salland. Op het programma staat de Triathlon van Holten. De kans is groot dat het zwemonderdeel wordt afgelast. Afgelast ? Vorig jaar ging het gehele evenement niet door. De organisatie besloot de dag ervoor dat doorgaan onverantwoord zou zijn vanwege de hitte. Ondanks het onweer gaat het zwemmen wel door, maar ‘slechts’ 1 ronde van 750 meter.  Wanneer ik uit het water kom lijken de omstandigheden beter te worden. Maar na een kilometer of zes fietsen verandert het Holterberg traject razendsnel. De wedstrijd speelt zich vervolgens grotendeels af tegen de achtergrond van een spookachtig decor. Dag wordt nacht. Het enige licht wordt verzorgd door de lichtflitsen. Regengordijnen vallen loodrecht uit de hemel. Afdalingen zijn niet zonder risico. Het grootste obstakel is de natte hobbelige kasseienstrook vlak voor de lange afdaling naar Holten dorp. De Bianchi knarst en kraakt wanneer het stukje ´Parijs – Roubaix´  in razende vaart wordt afgeraffeld. Wonderwel blijf ik in het zadel en vervolg in de werkelijk gutsende regen het fenomenale Holten parcours. Het rondje Holterberg moet 2 x worden afgelegd, totaal 40km. Wanneer ik aan het looponderdeel begin is het onweer weggetrokken, maar de regen komt in grote hoeveelheden terug. Ben uitermate tevreden als ik Ronald aan de finish zie staan. De ´Australier in Nederlandse dienst´ is een kwartier voor mij geëindigd en staat in de inmiddels felle zon mij op te wachten.

………Drie weken later in Rotterdam zijn de omstandigheden geheel anders. Voor het eerst een Triathlon in de Maasstad. Plezierig om na 8 Rotterdam marathons (voor het laatst in 2006, eindtijd 2.59/31) nu aan de eerste Triathlon in de mooiste sportstad deel te nemen. De organisatie heeft er geen gras over laten groeien. Een prima organisatie en 1000 vrijwilligers zorgen voor een vlekkeloos verloop van de mooiste discipline op duursportgebied. De Triathlon in de havenstad wordt er 1 in de categorie ‘overweldigend en meeslepend’. Nou weet ik wel dat ik vaak word aangekeken op ‘superlatieven in de overtreffende trap’. Beleef nu eenmaal alles hartstochtelijk. Er wordt gezwommen in de Rijnhaven. Gekscherend had ik vooraf gezegd dat ik na het zwemonderdeel de Krimpenerwaard minimaal een maand lang van stroom zou kunnen voorzien. Tijdens het fietsonderdeel verandert de kleur van mijn triathlontricot van Armstrong geel naar licht agapornisgroen in Fiorentinapaars. Verder zijn mijn voortanden gratis gebleekt, heb de smaak in de mond van verroest metaal, mijn tenen staan krom en de huid vertoont schubben. Is de psoriasis terug ? Daarnaast maak ik het schorre blafgeluid van een walrus en het is alsof er plukjes watten in mijn oren zitten, stokdoof. Dat is dan ook wat ik roep, ‘WATTE !’ wanneer er langs het parcours wordt geroepen. Voor de goede orde : het zwemwater van de Rijnhaven is de dagen vooraf elke dag gecontroleerd en ‘schoon’ verklaard. Vroeger stond er een BAS F fabriek en havenarbeiders, scheepslieden, kroegbazen en andere bewoners van Katendrecht loosden hun afval in de Rijnhaven. Dat was in de tijd dat de Maasvlakte nog niet bestond en grote zeeschepen doorvoeren tot aan de Rijnhaven. Nu doet deze kleine haven dienst als zwemlocatie. Het is de deelnemers verboden een wetsuit te dragen omdat het water te warm is. Er is support langs het gehele parcours, de warme zon schijnt uitbundig. Het wordt een onvergetelijke dag in de mooiste stad van Nederland.

………..Op SBS 6 doet onze zwemheldin in open water Sharon van Rouwendaal verslag van haar gouden race en hoe zij 3 jaar lang heeft toegewerkt naar de Spelen. 1 van de obstakels in al die voorbereidingen waren de golven. Die waren vaak zo hoog dat zwemmen een ware beproeving was. Golven ? Obstakel ? Ik loop mijn dagelijkse hardlooprondje op blote voeten op de stranden van de fraaie Landes kuststreek in Frankrijk. Het is zo heet dat het zand op de vloedlijn “smelt” onder mijn voeten. De metershoge golven van de huiveringwekkende Atlantische oceaan beuken af en aan op de kust. Ik stel mij de vraag wat tijdens de Spelen het meeste indruk maakt. Het zo typerende en originele commentaar van NOS coryfee Mart Smeets bij het basketbal. Leeftijd is geen obstakel. Net als bij Erica Terpstra…………………

Albert de Kluijver