Een groot scherm in de vertrekhal vertoont de Amerikaanse president die uitlegt waarom de VS op het allerlaatste moment afziet van een militaire aanval op Iran. Duizenden reizigers sjouwen met een volgestouwde Schipholtas langs het grote scherm. “Teveel dodelijke slachtoffers” verklaart Mr. President. Waarschijnlijk heeft hij net de herdenking op Omaha Beach teruggekeken. Staand naast Macron en Queen Elizabeth werden de duizenden Amerikanen, Canadezen en Engelsen herdacht die 6 juni 1944 “op reis” waren. Met een onbestemde missie, naar een land dat ze slechts kenden uit de Bosatlas, “een reis” die voor velen bijna een jaar zou duren. Duizenden militairen zwoegend door de branding. Met volle bepakking. Zand tussen de tanden. Met maar 1 doel : Overleven. Dat is ook het doel van zwemmer Maarten van der Weijden. De beelden vanuit Friesland worden frame voor frame nog een keer uitgeserveerd. Schiet ik vol als de absolute sportman van het jaar bij Sneek het 8^ste stempeltje krijgt afgedrukt. Wanhopig  zoek ik een verklaring voor dit kleine brokje emotie. Is het de intense warmte ? De krankzinnige missie ? Of het feit dat de oerkrachtpatser zelf zijn stempelkaart bij zich moet houden, terwijl hij 200 kilometer ‘boskrollend’ aflegt ? Na 4 dagen (?) zwemmen legt Maarten het nog 1 x uit. Op een kamer met 8 kankerpatiënten, overlevingskans 10%, hij als enige van de 8 die nog leeft, de rest van zijn leven zal hij zich inzetten voor onderzoek, met als wapen waar hij goed in is : zwemmen. Ik houd er ernstig rekening mee dat zijn volgende uitdaging wel eens zou kunnen zijn om de oceaan over te zwemmen. Tegelijkertijd wordt door hem alle plastic afval ‘opgeslurpt’ en legt hij ook nog even een paar scheepswrakken bloot. Met ‘wereldverbeteraar’ Boyan Slat (zie bloemlezing ‘Hartstocht en ingevette benen’ september 2017) is al een akkoord gesloten. Maar de samenwerking zal worden uitgebreid. De gehele missie wordt in een breder perspectief geplaatst. De Ocean Clean Up en de oer zwemmer slaan de handen ineen wanneer het gaat om klimaatbeheersing en duurzaamheid. Naar verluidt zullen Boyan en Maarten op hun missie het pittoreske Ammerstol aandoen. Het is genoegzaam bekend dat het vriendelijk dorpje aan rivier de Lek inmiddels voorop loopt op duurzaamheid en innovatie. Zijn tijd ver vooruit. Een voorbeeld. Zoals het moet. Maar niet iedereen is zover. Daarbij moet wel even gekeken worden naar de geschiedenis van het tot de verbeelding sprekende Groene Hart dorpje. Ammerstol was in vroegere tijden een Romeinse nederzetting op de Noordpool. Toen net na de eerste ijstijden de aarde werd geconfronteerd met de eerste opwarming smolt ‘Ammerstol’ los van de ijskappen en dreef zuidwaarts naar zijn huidige ligging. Experts zijn het erover eens dat ijstijden ooit weer zullen aanbreken (‘opvriezing van de aarde’). Wat er dan gebeurt met de ‘ijsschots Ammerstol’ is nog onzeker………………….

Wateroverlast, bloedhitte, noodweer, zomerstormen, het zorgt voor een hele trits aan afgelastingen van (duur)sportevenementen. Dat begon al in maart met de City Pier City Loop. De grillige zomer zorgt daarnaast voor een zomerdepressie bij veel mensen. Een wat ? Een zomerdepressie. Ik heb het woord even opgezocht in de ‘Dikke’. Het komt erop neer dat veel mensen al vanaf april/mei lichtelijk in paniek raken. Gaat de barbecue wel door bij de buren wanneer de gewenste omstandigheden steeds onzekerder worden ? En worden het dan kiloknallers van Albert Heijn of kalfskoteletten van Fred van Laar ? Kan ik nog dat spannende zomerjurkje van vorig jaar aan of wordt het via Shoptail een lichte pantalon van Zalando ? Gaan we op vakantie met de ‘Trailer’ naar de Dordogne of met z’ n vijven opeen geklemd in een Landalhuisje in Gaasterland ? Zonnebrand in grootverpakking of volstaat een klein spuitflesje van de Etos ? Waar het ook D Day is ? In het Filipijnse stadje Binanolan. Daar beslist men 1 dezer dagen of roddelen strafbaar gesteld wordt. Aanleiding is de aanhoudende geruchtenmachine nadat de vrouw van burgemeester Ramon Guico werd gespot in een travestietenbar. De dame had een ware metamorfose ondergaan. Opgespoten lippen, opgevulde billen, weggespoten rimpels en een strak gespannen buik. Ook de internationale pers kreeg lucht van ‘roddelgate’. De vrouw in kwestie bleek bij nader onderzoek niet de burgemeestersvrouw maar niemand minder dan Connie Breukhoven. Naar verluidt start ‘Vanessa’ een botox kliniek op de Filipijnen……En D Day voor Willem Holleeder. De ‘Neus’ gaat levenslang. Slim plan van de gemeente Amsterdam. Om toekomstige liquidaties sneller en beter in kaart te brengen heeft men besloten om mogelijke ‘afrekenlocaties’ alvast af te zetten met linten. Zo kan het zijn dat wanneer je gaat hardlopen in het Vondelpark eerst moet slalommen langs preventief geplaatste afzetlinten. Heb je het ‘Amstel’ geboekt voor een romantisch weekend ga je bij het binnentreden ‘limbo dansend’ de trap op. Peter R wil nog een stapje verder. Die pleit voor gehele afzetting van Amsterdam, 1 grote rode strik erom heen……………En in Rotterdam worden ‘robot vossen’ ingezet om het grote aantal meeuwen te verjagen. De krijsende veelvraten vormen een ware plaag langs de Maasboulevard. 1 ‘Robot Vos’ “verdwaalde” en belandde pardoes in het gastenverblijf van de zeldzame ‘Roodhals Flamingo’ in Blijdorp. De exotische dieren raakten zo in paniek dat ze in allerijl wegvluchtten. Het is niet bekend of de roedel inmiddels is teruggekeerd. Bestaat er zoiets om de processierups te bestrijden ? De jeukrups zorgt voor een ware terreur. Half Nederland zwoegt en zweet zich krabbend en jeukend door de dag. Ik denk na over de uitvinding van een ‘robot rups’.  Uitgerust met verfbranders, gifspuitbussen en alles wat de behaarde monstertjes maar kan vernietigen……..

….De lucht boven het fraaie licht glooiende Sallandse Heuvelland trilt als een espenblad. Gekoelde waterflessen gaan in grootverpakking van hand tot hand. De geur van zonnebrand vermengd met ISO star hangt boven het mooiste stukje Overijssel. Het Twentse Salland is voor het tweede achtereenvolgende jaar veranderd in een prairielandschap. De kleuren bruin en geel overheersen. Droogte en verschroeiende hitte. Het is D Day vandaag. Holten Triathlon Olympische Afstand, 1500 meter zwemmen, 42 km fietsen en ruim 10 km hardlopen. Voor mij het mooiste duursportevenement van het jaar. Een wetsuit is verboden, de watertemperatuur is te hoog, het gevaar van oververhitting in het water ligt op de loer. De organisatie heeft in al zijn wijsheid besloten om fietsen extra streng te controleren en dus staan we een half uur wachtend in de schroeiende zon. Wanneer halverwege het zwemonderdeel ‘krollend’ om de boeien wordt gedraaid merk ik tot mijn stomme verbazing dat de klittenbandchip van mijn enkel is verdwenen. De organisatie pikt mij tijdens het tweede rondje zwemmen op en neemt de chip mee de boot in. Keurig wordt het geheel hersteld en staat men mij bij de fietswissel op te wachten met een herstelde chip. Maar de pech is nog niet voorbij. Om de verloren tijd in te halen ga ik over tot een tijdrit in ‘Lance Armstrong stijl’. Vandaag mijn sterkste onderdeel. Snel en licht verzet, de rug horizontaal, onder in de beugels, de knieën bewegend vlak langs het carbonframe, beenwentelingen als een koffiemolen. Ik vlieg met duizelingwekkende vaart net buiten Holten de Motieweg op. Halverwege het Holterberg plateau gaat het mis. De ketting zwiept eraf wanneer ik uit het zadel kom. Op het zwaarste gedeelte van het parcours moet ik noodgedwongen langs de kant van de weg de ketting erop zien te krijgen. De zon is onbarmhartig. Maar het lukt. Mijn handen, gezicht, de fiets en het triathlonpak zien er vervolgens uit alsof ik door een kolenmijn ben gefietst. Voor de tweede keer probeer ik verloren tijd in te halen. Zweet sproeit in kleine beekjes vanonder de fietshelm. Beuken op de pedalen. Het is immers D Day. Inmiddels is het zo warm dat hardlopen een ware beproeving wordt. Met pet, zonnebril, tientallen sponzen en onder ontelbare sproeiers wordt de finish bereikt. Vriend en supertriatleet Ronald is reeds als 1 der eersten binnen, hulde. Grolsch bier uit de Twentse bierbrouwerijen stroomt intussen in hectoliters de Holterberg af. Holten is elk jaar een ‘thuiswedstrijd’. Er ligt hier een bloedstollende familiegeschiedenis maar ook onvergetelijke vakantie herinneringen en familie bezoeken uit vroegere tijden………

……Op het strand van Omaha Beach loopt een oud mannetje. Zijn benen bewegen traag. Maar nog immer fier rechtop. De trekken om zijn mond verraden een historie die zijn gelijke niet kent. In zijn linkerhand de Canadese vlag. Het is oorlogsveteraan Jim Parks. 75 jaar na D Day knarst nog immer het zand tussen zijn tanden. Hij proeft het zoute water van de zee. Ziet zijn makkers en mede strijders links en rechts van hem. De bevochten vrijheid is nooit vanzelfsprekend. Misschien nog belangrijker dan klimaatbeheersing en duurzaamheid. 

“…………….De geschiedenis gelooft in feiten “

“Maar als je goed tussen de regels leest”

“Proef je het bloed”

“Van mensen zoals jij en ik…………………………….”

Frank Boeijen         Niemand heeft gelijk              1987

Eigenlijk is het iedere dag D Day !

Albert de Kluijver